Group Blog All Blog
|
เส้นทางขุมนรก Listen, Im alone on a crossroad Im not at home in my own home I ve tried and tried to say whats on my mind u should have know. Oh,now im done believin u u dont know what im feeling im more than word u made of me i follow the voice u gave to me. But now i gotta find my own. พอถึงจุดหนึ่งที่เรารู้สึกว่ามันคือทางแยกของชีวิต เมื่อทุกอย่างประเดประดังเข้ามา คนที่เคยเชื่อมั่นในตัวเอง คนที่แยกแยะมาตลอดว่าควรเดินตามเสียงใด และเมื่อไหร่มทีควรจะก้าวเดินโดยไม่มีเสียงอื่นใดนำทา คนที่เคยยืนหยัดด้วยตัวเอง ตอนนี้ หกล้ม ฟุบลง ลำพังอยู่ตรงทางแยก ฉันเริ่มไม่มั่นใจ ว่าสิ่งที่ทำอะไรคือถูก อะไรคือผิด อะไรคือเหตุผล อะไรคือจุดยืน ของตัวเรา ทุกอย่างมันเหมือนพังถล่มลงมา เคว้งขว้าง สับสน และกรอบที่ถูกตีไว้มันบีบจนเราระเบิดออก อยากเลือกเส้นทางของตัวเอง...แต่ว่าเส้นทางไหนหล่ะ เส้นทางที่จะเลือก ตัดสิน ด้วยความมั่นใจ ภูมิใจในสิ่งที่เลือก ตอนนี้ฉันไม่รู้อะไรเลย...ฉันหลงทาง ************************* ฉันยอมรับ ฉันฟุ้งซ่าน ฉันไม่สามารถเอาเรื่องนี้ออกจากหัวได้เลย ฉันต้องพึ่งของมึนเมา เพื่อบรรเทาความอ่อนร้า เกินกำลังครั้งนี้ ฉันไม่กล้าบอกใครเรื่องนี้ แม้แต่คนสนิท ฉันเคยยืนยันว่าจะไม่กลับไปหาเขาอีก เพราะความรัก ความพิษวาส หรือเวรกรรม ซึ่งคงจะเป็นอย่างหลัง ที่ดันทุลังสวมบทแม่พระผู้มีเมตตา อภัยและปล่อยวางทุกสิ่ง หรือไม่ก็คงบทละครของสาวน้อยตาบอดผู้โง่งม หัวใจสับคลุ้มคลั่ง สับสน ทรมาน เหมือนเอาลาวาร้อนราดรด หัวใจ สติ อารมณ์ฉันดิ้นพล่าน เหมือนสงครามโลกปะทุขึ้นของขั้วมหาอำนาจสองฝั่ง กำลังถลึงตา ฟาดฟันต่อกัน นั่นคือลูก มนุษย์ ที่จะถือกำเนิดขึ้น ลูกที่ฉันฝันหาอยากมีกับชายอันเป็นทีรักนักหนา กับชายอันเป็นที่รัก ลูกที่ฉันวาดฝันคำสอนมากมาย บทเห่กล่อม นิทานหลายร้อยเรื่อง ลูกที่อาจจะเป็นน้องต่างสายพันธุ์ที่เคยฟูมฟัก ที่เคยลั่นวาจาว่าเราจะได้พบกันใหม่ในวาระสุดท้ายของเขา ลูกที่ฉันใฝ่ฝันในหน้าที่ของผู้หญิงผู้ให้กำเนิดอย่างสมบูรณ์ ลูกที่ฉันจะเพียรสอนให้เขาเป็นคนดรของสังคม มีคุณธรรม ไม้ยึดติดดเพียงแค่เปลือกนอก ลูกที่ฉันฝันว่าจะเล่านิทานแสนอ่อนหวาน ทรงความหมายทุกค่ำคืน กับฝ่ายค้าน ทียืนอยู่บนความจริง ลูกที่จะเกิดจะอยู่ในภาวะแห่งความเจ็บช้ำ โดนดูแคลน เจ็บปวด ตั้งใจยังไม่มีรูปร่าง ลูกื่จะเกิดบนความอับอาย ความดศร้าโศรกเสียใจของตายาย ลูกที่จะทำให้ตายายร้องไห้เพราะผู้ให้กำเนิดเลือกวิถี ลูกที่คนที่ปู่ย่าจะรังเกียจ ลูกที่จะทำให้ชีวิตบั้นปลายของตายายขมขื่น ฉันทำแบบนั้นไม่ได้ ฉันให้พ่อผู้เป็นที่ฉันรักยิ่ง แม่ผู้ที่ฉันบูชา ปวดร้าวใจ ใช้ชีวิตด้วยความระทม ไม่ได้ ขอให้บาปทั้งหมดตกลงที่ฉันเพียงแต่เพียงผู้เดียว ฉันใช้มือป้อม นิ้วเรียวๆ สีน้ำผึ้งลูบทีท้องน้อยตัวเอง ขออโหสิให้แม่ด้วย แม่ขอโทษ แม่รักหนู แต่แม่ให้หนูเกิดไม่ได้ แม่ทำร้ายตายายไม่ได้ แม่รักหนู แม่ขอโทษ ให้แม่ต้องตกกี่ขุมนรกก็ได้ แม่ยอมแล้ว พ่อเขาไม่รัก เขาไม่ยอมรับ แม่ไม่อยากให้หนูเจอแบบสิ่งที่แม่เจอ แม่รักหนูนะคนดี แม่รอหนูมาตลอดชีวิต หนูมาเพื่อมาหาแม่ แม้จะมึอุปสรรคขนาดไหน เฝ้ารอวันที่เราจะได้พบกัน แม่ขอโทษ..... |
Pink Gold Chandelier
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?] ที่ยังอยู่คือลมหายใจ ที่หายไปคือหัวใจเคยมีรัก | ||