เรื่องสำคัญที่อยากให้พี่น้อง ...โดยเฉพาะผู้เชื่อใหม่ ให้รับทราบไว้คือว่า...
1). ชาวอิสราเอล ถูกปลดปล่อยออกจากอิยิปต์ และก่อนที่เขาจะออกมา เขาได้กินปัสกา (อ่าน อพยพ 12) ซึ่งเทียบได้กับการที่เรามาเชื่อพระพระเยซูที่พระองค์ได้สิ้นพระชนม์บนไม้กางเขนเพื่อไถ่บาปให้เรา และหลังจากนั้นเราก็ดำเนินชีวิตในทางของพระเจ้า
2)....แล้วชาวอิสราเอลต้องเดินทางผ่านถิ่นทุรกันดาร... (นานถึง 40 ปี ซึ่งจริงๆก็ไม่น่าจะนานขนาดนั้น.... แต่ที่นานอย่างนั้น ก็เพราะความเชื่อของพวกเขาไม่มั่นคง แม้ว่าเขาจะเห็นพระเจ้าทำการอัศจรรย์มากมาย แต่จิตใจของพวกเขาแข็งกระด้าง เขายังคิดคำนึงถึงสิ่งเก่าๆที่เขาเคยเป็นอยู่มาในอียิปต์ แล้วเมื่อพบเจออุปสรรคก็ต่อว่าพระเจ้าต่างๆนาๆ ผ่านทางโมเสส/ผู้รับใช้พระเจ้า/คนของพระเจ้า)
....ชีวิตคริสเตียนทุกคน เน้นว่าทุกคน ไม่มีข้อยกเว้น (เมื่อผ่านช่วงฮันนีมูนหลังรับเชื่อซักระยะ) ก็ต้องเดินทางผ่านถิ่นทุรกันดารเช่นกัน ....ถามว่าทำไมต้องผ่าน?...คำตอบคือ ถิ่นทุรกันดารเป็นเหมือนมหาวิทยาลัยฝึกความเชื่อ เพื่อให้เราเข้มแข็งในความเชื่อ เพราะผู้ที่จะผ่านไปได้ต้องอธิษฐาน ต้องพึ่งพาพระเจ้าเท่านั้น .....ถ้าบางคน เมื่อเจออุปสรรคต่างๆ เขามองหาทางออกโดยขอความช่วยเหลือจากมนุษย์(พ่อ แม่ ญาติ พี่น้อง ลูก หลาน ...ฯลฯ) เขาก็จะสอบไม่ผ่าน แล้วข้อสอบชุดเดิมๆก็จะผ่านเข้ามาอีกเรื่อยๆจนกว่าจะผ่านด้วยการพึ่งพาพระเจ้าจริงๆ...แล้วอีกไม่นานข้อสอบชุดใหม่ก็จะผ่านเข้ามา...
1 Peter เปโตร 4:12
ท่านที่รัก อย่าประหลาดใจที่ท่านต้องได้รับความทุกข์ยากอย่างแสนสาหัสเป็นการลองใจ เหมือนหนึ่งว่าเหตุการณ์อันประหลาดได้เกิดขึ้นกับท่าน
....ท่านจะผ่านถิ่นทุรกันดารได้เร็วหรือช้า (หรือตายในถิ่นทุรกันดาร) ...ด้วยท่านก็ทราบเงื่อนไขแล้ว ท่านก็สามารถเลือกเองได้
3)... แล้วชาวอิสราเอลจึงได้เข้าแผ่นดินพันธสัญญา (อ่านโยชูวา 3) ซึ่งก็ไม่ได้เข้าไปทั้งหมด ....คนเก่าคนแก่ที่เกิดในอียิปต์ตายหมด (กันดารวิถี 26:65) ยกเว้น คาเลป กับ โยชูวา และคนรุ่นใหม่ที่เกิดในถิ่นทุรกันดารที่ได้เข้าไป
*** ทำไมเขาจึงตายในถิ่นทุรกันดาร??...เพราะจิตใจดื้อดึง มีความโกรธ มีความโลภ ไม่เชืี่อฟังพระเจ้า คิดแต่จะกลับไปที่เดิม
คริสเตียน ก็เป็นอย่างนั้นเช่นกัน!!...
ข่าวดี!!! .....เรามีสิ่งที่ช่วยเรามากกว่าชาวอิสราเอลยุคนั้น เพราะยุคของเรา มีพระคำภีร์ มีหนังสือให้อ่าน มีครูมาสอนให้เดินในทางพระเจ้า..มีอินเตอร์เน็ตให้เข้าไปศึกษา...และที่สำคัญคือมีพระวิญญาณบริสุทธิ์สถิตอยู่ในเราคอยสอนและเตือนสติเรา(ถ้าเราจะถ่อมใจรับฟัง)
John ยอห์น 14:16-17
...เราจะทูลขอพระบิดา และพระองค์จะทรงประทานผู้ปลอบประโลมใจอีกผู้หนึ่งให้แก่ท่าน เพื่อพระองค์จะได้อยู่กับท่านตลอดไป คือพระวิญญาณแห่งความจริง ผู้ซึ่งโลกรับไว้ไม่ได้ เพราะแลไม่เห็นพระองค์และไม่รู้จักพระองค์ แต่ท่านทั้งหลายรู้จักพระองค์ เพราะพระองค์ทรงสถิตอยู่กับท่านและจะประทับอยู่ในท่าน
....และมีฑูตสวรรค์คอยปฏิบัติงานตามพระคำของพระเจ้าที่เราอธิษฐาน
Hebrews ฮีบรู 1:14
...ทูตสวรรค์ทั้งปวงเป็นแต่เพียงวิญญาณผู้ปรนนิบัติ ที่พระองค์ทรงส่งไปช่วยเหลือบรรดาผู้ที่จะได้รับความรอดเป็นมรดกมิใช่หรือ
*** ซึ่งก่อนเข้าแผ่นดินพันธสัญญาก็ต้องผ่านแม่น้ำจอร์แดน ซึ่งเปรียบได้กับการที่เรารับบัพติศมาในน้ำ แสดงถึงการเกิดใหม่
ขอให้เราศึกษาใคร่ครวญความจริงเหล่านี้ เพื่อเป็นแนวทางในการดำเนินชีวิตแต่ละวันในทางของพระเจ้า เพื่อเราจะสามารถผ่านถิ่นทุรกันดารของชีวิตเราไปได้ด้วยการพึ่งพาพระองค์ และผ่านบททดสอบต่างๆ และได้รับการเลื่อนขั้น(ฝ่ายวิญญาณ)ในทางพระเจ้าจนจบหลักสูตร ตามพระประสงค์ที่พระองค์ให้เราได้มีโอกาส(ที่ดีที่สุด)มาเกิดในยุคสุดท้ายนี้ค่ะ
2 Corinthians โครินทร์ 4:16-18
เหตุฉะนั้นเราจึงไม่ย่อท้อ ถึงแม้ว่ากายภายนอกของเรากำลังทรุดโทรมไป แต่จิตใจภายในนั้นก็ยังคงจำเริญขึ้นใหม่ทุกวัน เพราะว่าการทุกข์ยากเล็กๆน้อยๆของเรา ซึ่งเรารับอยู่ประเดี๋ยวเดียวนั้นจะทำให้เรามีสง่าราศีใหญ่ยิ่งนิรันดร์ ด้วยว่าเราไม่ได้เห็นแก่สิ่งของที่เรามองเห็นอยู่ แต่เห็นแก่สิ่งของที่มองไม่เห็น เพราะว่าสิ่งของซึ่งมองเห็นอยู่นั้นเป็นของไม่ยั่งยืน แต่สิ่งซึ่งมองไม่เห็นนั้นก็ถาวรนิรันดร์
ขอพระองค์ทรงนำพี่น้องเสมอค่ะ เอเมน
ผู้ติดตามบล็อก : 26 คน [
