ส่วนความฝันต่อมาฉันอยากทำกระเป๋าขาย แต่ก็ยังไม่ได้ขายอีก เพราะว่าไม่รู้ว่ามีคนจะซื้อหรือเปล่า แต่ความชอบก็ยังดำเนินต่อไป หัดทำไปเรื่อยๆ สักวันคงเป็นจริงสิน่า
วันนี้เลยอยากรวบรวมผลงานต่างๆในวันนั้นมาไว้ในนี้ 
กระเป๋าดินสอผ้าแคนวาส + กระเป๋าดินสอลายมะม่วงจัง + กระเป๋าดินสอผ้าลินิน
อันบนเป็นกระเป๋าดินสอใบแรกที่เย็บแบบจริงจัง ใช้ผ้าแคนวาส ซับในเป็นคอตตอน โดยทำตามหนังสือ Bag To basic สนพ. pollka dot หนังสือเกี่ยวกับการเย็บปักถักร้อยเล่มแรกในชีวิต
ดูหนังสือแล้วดูทำตามง่ายดี รูปเขาชัดเจนแล้วก็อธิบายละเอียด แต่ถึงกระนั้นก็ตามมือใหม่สุดๆก็ใช้เวลาในการทำไป 3-4 วัน เพราะทำจริงมันยุ่งยากมากทีเดียว แล้วก็เย็บด้วยมือล้วน
ซิปถลอกๆนี่ก็เพราะซื้อมานานจากบีทูเอส ด้วยความชอบงานแบบนี้จริงๆ เลยซื้อมาไว้ก่อนเป็นปี ทั้งที่ทำไม่เป็น (เวลาซื้อของเราจะมโนเก่งมากว่าฉันจะเอาไปทำอันนั้นอันนี้ ภาพมาเต็ม)
ตัดมาที่ภาพความเป็นจริงคืออยู่ในลิ้นชักเกือบ 2 ปี ใบที่สองได้แรงบันดาลใจมาจาก หนังสือมะม่วงจัง สนพ. pollka dot ลายปักเขาน่ารักมากกกก แล้วก็เป็นหนังสือปักผ้าเล่มที่ 3 ทีมี
แต่...เป็นเล่มเปลี่ยนชีวิต เพราะว่าหลังจากที่นั่งดูนอนดูหนังสือหลายวัน หลายคืนติดต่อกันก็พบว่า เขาปักอิสระมาก เปิดโลกการปักผ้าให้ตัวเอง และเปลี่ยนวิถีการปักผ้าไปเลย คือไม่จำเป็น
ต้องเนี้ยบต้องปักสั้นยาวอะไรนั่น มันมีอีกหลายแบบมาก
เล่มนี้สุดยอดมาก! เอ่อ เข้าเรื่องกระเป๋าต่อ ใบนี้เป็นผ้าดิบที่กะขนาดให้พอดีลายปักแค่นั้นเลย ใบที่สาม ได้แรงบันดาลใจมาจาก หนังสือรักปักใจ สนพ. pollka dot (อีกแล้ว) ชอบลายใบไม้มาก แต่ไม่ได้เอามาใช้หรอก มันไม่เหมาะ ไม่ได้ขนาดกับไซส์กระเป๋า555
สุดท้ายเลยเอาใบไม้จากดอกไม้ที่ปักแจกันบนโต๊ะนี่ล่ะ เป็นใบดอกเบญมาศแสนสวยนี่เอง ส่วนวิธีทำเอามาจากyoutube
กระเป๋าหูรูดผ้าคอตตอนผสมผ้าดิบตรงก้นกระเป๋า
ใบสีน้ำเงินคือใบแรกที่หัดใช้จักรทำ และทำไปตามอารมณ์โดยไม่มีแบบ ผลคือ 2 วันกว่าจะเสร็จ เนื่องจากว่าทำไม่เป็นเลย และตัดผ้าไปตามขนาดที่ตัวเองต้องการใช้ล้วนๆ มั่วเอง ทำเอง
จักรก็ใช้ไม่เป็นเอาเวลามาเปิดคู่มือการเย็บจักรที youtube ที่สอนใช้จักรที แล้วก็กร่นด่าว่ามันช่างยากเย็นแสนเข็ญ เย็บด้วยมือยังจะง่ายกว่า! ผลคือวันแรกก็ต้องเอาไขควงงัดจักรซะแล้ว
ผ้าก็ติด เข็มก็ติด เครื่องดังน่ากลัว จะหยุดเย็บเท้าก็ดันเหยียบไม่ปล่อย กว่าเราจะเข้าใจกัน ก็ต้องใช้ไขควงอยู่หลายที น่าสงสารทั้งคน ทั้งน้องจักร
ส่วนลายปักเอามาจากหนังสือรวมลายปักของใช้ชิ้นเล็ก สนพ.ประดิดประดอย หลังจากที่ทำใบแรกออกมาได้หลังจากนั้นก็ทำอีกหลายใบ แต่ว่าเอาไปแจกคนอื่นๆซะหมดแล้ว เหลือแค่นี้
กระเป๋าใส่เครื่องสำอางค์ (กระเป๋าด้านใน+กระเป๋าซิป+ซองใส่ทิชชู่)
กระเป๋าใบนี้เป็นกระเป๋าที่เย็บด้วยมือเช่นกัน และมีความยากมาก!! เนื่องจากการเป็นมือใหม่หัดเย็บ และต้องมาดูภาพวาดประกอบการอธิบาย มันช่างไม่เข้าใจเอาซะเลย
ผลคือก้นกระเป๋าที่เห็นทำผิด! และต้องใช้กระดาษตัดมาใช้ต่างผ้า เพื่อลองประกอบตามภาพอยู่หนึ่งวันกว่าจะทำได้ (เขาไม่ผิดหรอก ฉันผิดเองที่ไม่เคยเข้าใจอะไรเลย
) แบบกระเป๋าจากหนังสือ 150 ลายปักผ้าด้วยมือ สุดน่ารัก สนพ.BEAR เป็นหนังสือที่ทำให้อยากทำได้อย่างเขามาก แต่ผลคือไม่รอด อ้อ เขาแถมสะดึงปักผ้าด้วยล่ะ สุดยอดไปเลย
แล้วก็เลยใช้สะดึงนั่นล่ะปักลาย ส่วนการใช้งานกระเป๋าคือแทบไม่ได้ใช้ ถ้าใช้ก็ใช้แค่ช่องกระเป๋าด้านใน เพราะอย่างที่เห็นค่ะคุณผู้ชม กระเป๋าซิปมันมีลูกไม้ปิด
ช่างยากเย็นแสนเข็ญในการหยิบของเสียนี่กระไร! ซองใส่ทิชชู่น่ะหรอ คือใช้จากในซองเดิมง่ายกว่าจะเอามายัดในช่องนี่แน่นอนล่ะ
ปล.ในวงเล็บด้านบนคือในหนังสือเขาเขียนงี้เลยนะ ไม่ได้เอามาแดกดันนะค๊าาาา
กระเป๋าเก็บสมุดบัญชีธนาคาร
ผลงานชิ้นนี้เป็นอีกชิ้นที่ยากมาก (ยากมันทุกอันล่ะ) เพราะว่าเหมือนการทำกระเป๋าสองใบ แต่ว่าเอามาเย็บติดเป็นซับใน ซึ่งมันเป็นผ้าชิ้นเล็กชิ้นน้อยให้ต้องเย็บเต็มไปหมด ซิปที่มีก็ไม่เท่าขนาดเขา
ก็เลยต้องมาคำนวณผ้ากันใหม่ ใบแรกด้านซ้ายก้นกระเป๋าเอาผ้ากระโปรงยีนส์ป้ามาใช้ได้พอดีเลย ส่วนอันที่สองนอกจากผ้าลายดอกสีแดงที่เป็นแคนวาสก็เป็นผ้าลินิน แบบกระเป๋าจาก
หนังสือเย็บปักถักร้อยจากผ้าลิน "Linen Sewing Salon" สนพ.ประดิดประดอย และแน่นอนว่าหนังสือเล่มนี้คือแรงบันดาลใจในการใช้ผ้าลินินเย็บกระเป๋า เพราะรู้สึกว่ามันเป็นผ้า และสีที่ตรงใจมาก
มีความนุ่มนวลสวยงาม แต่ราคาไม่ค่อยเป็นมิตรเอาซะเลยล่ะ ส่วนปัญหานอกจากความยากคือ คนแปล แปลได้งงมาก นี่ขนาดมีทักษะในการทำตามภาพวาดได้แล้วเชียว ดูภาพที่เขาวาดแล้ว
เข้าใจอยู่นะ (คนนี้วาดสวย ดูง่าย) แต่พอวิธีทำนี่งงมาก จึงตัดพ้อต่อดินฟ้าอากาศว่าโลกช่างโหดร้าย ทำไมเขาไม่ทำให้เราอ่านเข้าใจง่ายๆนะ คนทำไม่เป็นเนี่ย ไม่เข้าใจโว้ย ที่แปลก็ดันแปลงง!!
เอ้อ.... จะทำให้ยากไปอีกทำไมมมมม ส่วนข้อความว่า THANK YOU ได้แรงบันดาลใจมาจาก หนังสือเดอะเมจิ ของรอนดา เบิร์น เขาให้เราขอบคุณสิ่งต่างๆ ฉันเลยขอขอบคุณอย่างจริงใจ
ต่อเงินที่จะเข้ามาในกระเป๋าในอนาคตซะก่อนเลย
กระเป๋าผ้าลินินสีธรรมชาติ
ภาพด้านซ้ายคือกระเป๋าผ้าใบแรกที่หัดทำให้แม่ และทำตามอารมณ์เช่นเคย (ใบนี้ไม่มีต้นแบบจากหนังสือ) แต่ว่ามีแบบลายนกมาจาก นิตยสาร MARTHA STEWART Living
ซึ่งเขาลงแบบปักผ้าลายนกประจำรัฐต่างๆของสหรัฐอเมริกา เจ้าตัวที่ปักนี้ชื่อว่า แบล็กแคปด์ชิกคาดี แห่งรัฐเมนและแมสซาซูเซตส์ (กลัวคนมองเป็นนกกระจอกเกาะก้านสน
) ตัวก้นเป๋าเป็นผ้าแคนวาส ซับในเป็นคอตตอน ส่วนการทำนั้น ใช่เลย มันยากมาก!(คนทำไม่เป็นอะไรก็ยากไปหมด) เพราะไม่มีแบบ ไม่มีหนังสือสอนทำ หาวิธีทำในเว็บก็ไม่เจอ ดูyoutube
ก็มีแต่ภาษาอังกฤษ!! สุดท้าย...ก็ดูฝรั่งสอนทำนั่นล่ะ555 ไม่มีทางเลือก แค่ดูซ้ำ ฟังซ้ำไปเกิน 30 รอบเท่านั้นเอง ดูละเอียดทุกการเคลื่อนไหว มือใหม่พลาดไม่ได้แม้แต่จุดเดียว งงทันที
แล้วอารมณ์คนติสท์ๆอย่างอิฉัน แน่นอนว่าต้องได้แบบที่พอใจเท่านั้น กระเป๋าใบนี้เลยดูจากทั้งเว็บ ทั้งyoutube ของคนอื่นๆ 3 คนรวมกัน! คือบางคนเขาทำสาย ทำก้นกระเป๋า
หรือต่างๆนาๆไม่ตรงใจ เราก็เอาจากคนที่เราชอบมารวมๆกัน ส่วนใบที่สองคือปักลายตัวเองกับน้องอชิตะ เป็นผ้าลินินแต่คนละเนื้อกัน (ดูออกไหมว่าที่วางบนหัวคืออะไร?)
กระเป๋าผ้าลินิน
หลังจากที่มีความเก่งกาจพอตัวทั้งการกะขนาดกระเป๋าเอง และเริ่มผูกมิตรกับน้องจักรได้ก็อาศัยการดูyoutube กับPinterest หาแรงบันดาลใจแล้วก็แบบกระเป๋าใหม่ที่น่าสนใจ
ในที่สุดก็ได้กระเป๋าสองใบนี้มา ใบแรกด้านซ้าย ดูรูปมาจากPinterest แล้วก็วาดไว้ในวงกลมให้ดูมีสไตล์สักหน่อย หลักการคัดสรรรูปก็ง่ายมาก เอาที่พอใจ อันนี้เป็นภูเขากับต้นสน
ซึ่งส่วนตัวชอบมาก จึงเหมาะสมที่จะอยู่บนกระเป๋าตัวเองแค่นั้น (แต่ยังใช้จักรเย็บเบี้ยวอยู่ดี!) ใบที่สองดูรูปแล้วชอบเลยหัดทำ แต่สายกระเป๋าไม่ใหญ่พอเลยเย็บต่อกันให้ได้ขนาดที่ต้องการอีกที
ส่วนข้อความเอามาจากหนังสือเรื่อง Me Before You ของJojo Moyes เป็นคำพูดที่ดีเหมาะสมที่จะเตือนใจทุกครั้งที่สะพายกระเป๋าออกจากบ้าน
(กระเป๋าใบนี้ตั้งใจมากเพราะอินกับพระเอกในหนังสือ เลยตั้งใจทำ555
)
กระเป๋าใส่เหรียญจากเศษผ้า
กระเป๋าใบนี้เกิดขึ้นมาได้จากเศษผ้าที่แม่ให้มา จริงๆแล้วตั้งใจทำให้เป็นกระเป๋าใส่บัตร เพราะว่าอยากแยกบัตรเก็บต่างหากตาม
หนังสือความลับของเศษเหรียญ ใช้เงินก้อนเล็กดึงดูดเงินก้อนโต ของคะเมะดะ จุนอิชิโร แต่ว่ามันไม่ได้ขนาดเลยต้องใส่เหรียญแทน แล้วมันก็กลายเป็นเพื่อนรัก เพราะขนาดกำลังดี
แล้วก็สีสันที่ถูกใจคนใช้งาน (แล้วมันก็เป็นความฝันตั้งแต่เด็กที่อยากเอาเศษผ้ามาทำอะไรสวยๆได้กับเขาบ้าง อร๊าย...โตมาความฝันเป็นจริงแล้วด้วยสองมือ มีความสุขกับสิ่งเล็กๆน้อยๆ มโนไปเรื่อย)
กระเป๋าใส่ของจิปาถะผ้าลินิน + ซองใส่โน้ตบุ๊ค
กระเป๋าใบแรกไม่มีอะไรแค่ได้ซิปเหล็กมาฟรีเลยอยากทำกระเป๋า คำพูดมาจาก Pinterest รูปแบบกระเป๋าก็เช่นกัน แต่ว่ามาวัดขนาดเอง มีความเย็บเบี้ยว และปักโย้เย้
ส่วนใบที่สอง คืออยากเก็บโน้ตบุ๊คแบบง่ายๆ สะดวกในการใช้งาน คำพูดมาจากที่เดิม ค่อนข้างอยู่ในธีมเดียวกันมาก สวย เลิศ
แคนวาสซีรีย์
ได้แรงบันดาลใจมาจาก Pinterest เพราะว่าเห็นกระเป๋าทรงนี้สวยดี แล้วก็เหมือนเดิมที่ต้องมานั่งกะขนาดที่ต้องการใช้เอาเอง พักหลังๆช่วงเข้าสู่ปีที่สอง เริ่มมีความสามารถ
ในการกะขนาดกระเป๋าที่ต้องการได้แม่นยำมากขึ้น แล้วก็มีความสามารถในการมั่วเอาเองได้ อีกอย่างการเย็บสายกระเป๋าด้านนอกก็ง่ายกว่าด้วย
แต่ข้อสำคัญยังคงไว้เสมอนั่นคือ สายกระเป๋าต้องแข็งแรง! เพราะเป็นคนที่แบกสมบัติบ้าเยอะมาก ทั้งหนังสือ ทั้งของกิน!
กระเป๋าสะพายแบบหูรูด + กระเป๋าหูรูด
ใบแรกตั้งใจทำกระเป๋าใบนี้ไว้สำหรับการใส่ของเล็กๆน้อยๆเวลาไปไหนมาไหนจะได้สะดวก แรงบันดาลใจ และวิธีทำมาจาก youtube ใบนี้ทำไม่ยากเท่าไหร่ เริ่มมีความชำนาญละ
ส่วนใบที่สอง ยอมรับว่าเย็บทั้งน้ำตา เย็บทั้งวัน เพราะต้องการจดจ่อบางอย่างให้ลืมเศร้า
เพราะวันที่เริ่มปักคือ 12 ต.ค. เอาเป็นว่าใบนี้คือความทรงจำทั้งหมดในช่วงเวลานั้น ตั้งใจปักอย่างที่สุดทีเดียว เพราะถ้าหันไปทำอย่างอื่นจะน้ำตาแตกได้ ส่วนแรงบันดาลใจมาจากอยากพกหนังสือ Harry Potter ไปอ่านนอกสถานที่ เลยต้องหาที่ใส่ดีๆหน่อย
ขนาดต้องสามารถยัดเล่มห้า สุดแสนหนาได้! ส่วนลายปักนั้น อิฉันแค่อยากปักลายสามเหลี่ยม แต่นี่เป็นการปักทึบที่มากที่สุดที่เคยทำเลย
เล่มนี้สุดยอดมาก! เอ่อ เข้าเรื่องกระเป๋าต่อ ใบนี้เป็นผ้าดิบที่กะขนาดให้พอดีลายปักแค่นั้นเลย 
)
)
)
เพราะวันที่เริ่มปักคือ 12 ต.ค. เอาเป็นว่าใบนี้คือความทรงจำทั้งหมดในช่วงเวลานั้น
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
เรามีความฝันคล้ายๆ กันเลย
เราเองก็เย็บกระเป๋า แต่ไม่ได้ขาย
เหตุผลหลักคือเสียดาย
ตอนนี้ว่าจะลองอีกรอบ จะเปิดตลาดใน etsy
จขบ.สนใจ etsy ปะล่ะ