Group Blog
All Blog
|
หายหน้าหายตาไปเกือบๆ 3 เดือน ... ดูซิว่าหายไปทำอะไรมาบ้าง - ทริปสามร้อยยอด ทริปสามร้อยยอด  ต้องบอกก่อนว่า .... draft บล็อกนี้มาเดือนกว่าๆแล้วครับ เพิ่งจะมีโอกาสได้โพสวันนี้เอง ... หายหน้าหายตาจากบล็อกไปเป็นเวลาเกือบๆ 3 เดือนครับ ….. มาดูกันซิว่าหนีไปทำอะไรมาบ้าง .... สืบเนื่องมาจากที่มีอาการนิ้วก้อยมือชาและอาการน่องตึงมากกกก ทำให้เกิดอาการดึงรั้งของกล้ามเนื้อบริเวณรอบๆ ก็ไปทำกายภาพตามปกติ ... จู่ๆ วันหนึ่งก็มีอาการคล้ายๆนิ้วกลางจะล็อค .... รีบค้นหาการบริหารนิ้วมือเพื่อป้องกันนิ้วล็อคในยูทู้ปมาบริหารเองไปพลางๆก่อนที่จะไปเจอนักกายภาพในนัดถัดไป บริหารนิ้วมือวันแรกก็อาการดีขึ้นอย่างมาก วันต่อมาก็บริหารอีก .... ว่างๆนึกขึ้นได้ก็บริหารไปเรื่อยๆ .... เย็นนั้นรู้สึกปวดโคนนิ้วกลางมาก ปวดจนร้องไห้ รีบโทรไปปรึกษานักกายภาพขอไปทำกายภาพในวันรุ่งขึ้นเลย .... นักกายภาพคาดว่าคงเกิดจากการบริหารมากเกินไป .... ปกติให้บริหารเป็นเซตๆ ไม่เกิน 5 เซท 3 เวลา หลังตื่นนอน กลางวัน และก่อนเข้านอน ทำกายภาพอาการนิ้วก้อยมือชาและอาการน่องตึงมากกกก ทำให้เกิดอาการดึงรั้งของกล้ามเนื้อบริเวณรอบๆ และนิ้วล็อคจนเกือบเป็นปกติ คุณนายแม่ก็อยากไปทำฟันปลอมใหม่ทั้งปาก เลยพาไปโรงพยาบาลเอกชนใกล้บ้าน .... หมอฟันขอถอนฟันแท้ที่เหลืออยู่ 2 ซี่อออกก่อน พอแผลแห้งดีแล้วถึงจะพิมพ์ฟันครั้งที่ 1 ระหว่างนั้นคุณนายแม่ก็ไม่มีฟันสำหรับเคี้ยวเลย จึงจัดหาซุปกึ่งสำเร็จรูป ข้าวตุ๋น และโจ๊กกึ่งสำเร็จรูปต่างๆมาทำให้ทาน .... วันหนึ่งคุณนายแม่ขอให้ใส่ไข่ลงในโจ๊กเป็นมื้อกลางวัน .... เย็นนั้นคุณนายแม่เสียดท้องมากจนต้องพาไปโรงพยาบาลกลางดึก หมอบอกว่า “ติดเชื้อในทางเดินอาหาร” ต้องนอนโรงพยาบาล ..... น้องสาวเจ้าของบล็อกอาสามานอนเป็นเพื่อน เจ้าของบล็อกเลยต้องรับหน้าที่ดูแลหลานสาวไป – กลับจากโรงเรียน พอคุณนายแม่ออกจากโรงพยาบาลได้ไม่ถึงอาทิตย์ดีน้องสาวของเจ้าของบล็อกก็เป็นไข้หวัดต้องนอนโรงพยาบาลอีกหลายวัน เจ้าของบล็อกก็วุ่นอยู่กับการดูแลหลานให้เตรียมตัวไปโรงเรียน ดูแลคุณนายแม่ ทำงานบ้าน ไปรับหลานสาวที่โรงเรียน และในวันหนึ่งๆ เจ้าของบล็อกต้องทำกับข้าว 4 – 5 อย่าง (ไม่รวมอาหารมื้อเช้า) เป็นของคุณนายแม่ 2 อย่าง คือ โจ๊ก หรือ ข้าวต้มเละๆ และไข่ตุ๋น อาหารปกติของคนข้างๆ น้องสาวเจ้าของบล็อก และหลานสาว 2 - 3 อย่าง เจ้าของบล็อกเหนื่อยสุดๆครับ พอเจ้าของบล็อกคลานขึ้นเตียง ล้มตัวลงนอนก็หลับเป็นตายถึงเวลาตื่นเลยครับ พอน้องสาวหายดีก็มากลุ้มใจเรื่องคุณนายแม่อีก คุณนายแม่ทานแต่อาหารอ่อนๆ การขับถ่ายก็เลยแปรปรวน อาทิตย์นึงจะถ่ายซักครั้ง ต้องไปปรึกษาเพื่อนสนิทที่เป็นพยาบาล หาวิธีต่างๆนานา เพื่อให้คุณนายแม่ขับถ่ายเป็นปรกติ ก่อนถึงวันแม่แห่งชาติพาคุณนายแม่ไปให้หมอฟันดูแผลที่ถอนฟัน ปรากฏว่าแผลแห้งดีแล้ว หมอฟันเลยให้พิมพ์ฟันครั้งที่ 1 เลย .... คุยกันสัพเพเหระกับคุณหมอฟันแล้วถึงได้ทราบว่า “คุณนายแม่สามารถใส่ฟันปลอมชุดเดิมได้เมื่อแผลหายระบม .... ไม่ต้องกินอาหารอ่อนๆ เป็นเดือนๆ” ...... โธ่ๆๆๆๆๆๆ ... สงสารคุณนายแม่มากๆ วันหยุดยาววันแม่แห่งชาติคนข้างๆพาไปนอนพูลวิลล่าที่สามร้อยยอด 4 วัน 3 คืน .... เป็นการฉลองหลายโอกาส โอกาสแรกคือพาคุณนายไปเที่ยวฉลองวันแม่ และอีกโอกาสนึงคือเมื่อวันที่ 11 ส.ค. เป็นวันเกิดน้องสาวของเจ้าของบล็อก เลยเหมารวมมัดจบในทริปเดียวเลยครับ ...... ที่บอกว่าไปนอนพูลวิลล่าคือไปนอนจริงๆนะครับ แทบไม่ได้ออกไปไหนเลย นอน ดูทีวี เล่นน้ำสระ และบนดาดฟ้าของพูลวิลล่ามีอ่างแช่แช่จากุชชี่ด้วย ..... เราทั้งหมดสมัครใจอยู่ในพูลวิลล่าเกือบทั้งวันครับ มีออกไปเที่ยว ไปถ่ายรูปในหาดใกล้ๆที่พักบ้างเป็นช่วงสั้นๆ กับออกไปกินข้าวกลางวันเท่านั้นครับ และเนื่องจากพูลวิลล่ามีครัวแบบ Full option พร้อมเตาบาร์บีคิว มื้อเย็นเราเลยพร้อมใจกันโทรไปสั่งอาหารจากร้านอาหารที่มีชื่อแล้วไปรับเพื่อเอามาทานในวิลล่าครับ               จริงๆเจ้าของบล็อกน่าจะได้พักแบบเต็มร้อยละครับ .... แต่ก็ต้องดูแลคุณนายแม่ด้วยครับ มาเที่ยวต่างจังหวัดครั้งนี้เห็นได้ชัดว่าคุณนายแม่แก่ลงไปเยอะมากๆ กำลังก็ถดถอดไปเยอะเลย จะเดิน จะก้าว ต้องใช้คนประคองอีก 2 คน ถึงแม้จะมีไม้เท้าแบบ 3 ขาถือติดตัวก็ตาม เวลาจะอาบน้ำในห้องน้ำก็ต้องเข้าไปดูแลใกล้ชิดเพราะไม่เหมือนกันห้องน้ำที่บ้าน เนื่องจากวิลล่าที่ไปพักมีขนาดห้องที่ใหญ่มากครับ ประมาณ 200 กว่าๆ ตารางเมตร ห้องของเจ้าของบล็อกอยูฝากหนึ่งของวิลล่า ส่วนห้องของคุณนายแม่ซึ่งนอนกับน้องสาวของเจ้าของบล็อกและห้องที่หลานสาวเจ้าของบล็อกนอนนั้นอยู่อีกฝากหนึ่ง ตรงกลางเป็นครัว โต๊ะกินข้าว และส่วนนั่งเล่นทีกว้างมากๆ เจ้าของบล็อกต้องเดินไปเดินมากระหว่างห้องตัวเอง ห้องของคุณนายแม่ ครัว โต๊ะกินข้าว และส่วนนั่งเล่น วันละหลายสิบรอบ ไหนจะต้องเอาผ้าไปเช็ดน้ำออกจากส่วนเปียกในห้องน้ำทุกๆครั้งก่อนายแม่จะเข้าไปอาบน้ำเพราะกลัวว่าจะลื่น ..... วันท้ายๆของการไปพักเจ้าของบล็อกก็รู้สึกว่าเจ็บๆที่ฝ่าเท้าข้างขวา               ตั้งใจไว้ตั้งแต่ก่อนไปซื้อของฝากที่มีชื่อเสียงของอำเภอคลองวาฬให้ได้ "เค้กคลองวาฬ" เจ้าของบล็อกเคยได้ทานเค้กคลองวาฬมานานมากแล้วครับ ประมาณ 10 กว่าปีที่แล้วได้ เพราะเจ้าของบล็อกไปเที่ยวคลองวาฬและมีคนแนะนำ อร่อยมากๆครับ เนื่อเค้กนุ่ม ชุมเนย ทานกับกาแฟ หรือ ชา นี่สุดยอดมากเลยครับ มาคราวนี้เลยเหมามาแทบเกลี้ยงร้านครับ     อีกอย่างหนึ่งที่เจ้าของบล็อกมักจะซื้อติดมือมาเก็บในฟรีซเซอร์เยอะๆก็คือ ครัวซองต์ ร้านขมปังฝรั่งเศส หัวหิน ครับ คราวนี้ซื้อมา 60 - 70 ชิ้น ครับ มาใส่ฟรีซเซอร์ไว้ เวลาจะทานก็เอามาอุ่นในเตาอบซัก 5 นาที ก็จะได้ครั้วซองต์หอมๆ กรอบๆ แล้วครับ     วันที่กลับมาจากไปเที่ยวเจ้าของบล็อกหลับสนิทตั้งแต่ยังไม่สองทุ่มครับ เหนื่อยมากกกกกกก วันรุ่งขึ้นก็ยุ่งกับการซักผ้า ตากผ้า และพับผ้า .... คิดดูนะครับเสื้อผ้าของผู้ใหญ่ 4 คน กับวันรุ่นที่เป็นแฟชั่นนิสต้าอีก 1 คน สำหรับทริป 4 วัน 3 คืน มันจะเยอะขนาดไหน .... เสร็จจากการซักผ้า ตากผ้า เก็บผ้าพับ เจ้าของบล็อกก็วุ่นอยู่กับการทำความสะอาดบ้านอยู่เป็นอาทิตย์ครับ ... ทำไมทำเยอะน่ะเหรอครับ .... นิ้วก็ยังล็อคอยู่ น่องยังตึงอยู่ ... และเพิ่มอีกอาการหนึ่งคือ “รองช้ำ” ครับ ... วันๆนึงทำอะไรไม่ได้มากครับ ทำกายภาพไปเรื่อยๆ อาการก็ดีขึ้นเป็นลำดับนะครับ .... อาทิตย์ไหน “ซนจัด” - ทำงานบ้านเยอะไปหน่อย ก็จะมีอาการแย่ลงนิดนึงครับ แต่พอปรับเรื่องการใช้งานร่างกายแล้วก็อาการดีขึ้นครับ
หายไปนานจริงๆ แหละคุณบอล
  โดย: หอมกร
  วันที่: 24 กันยายน 2568 เวลา:12:56:39 น.ขอให้คุณแม่แข็งแรงไว ๆ นะครับคุณบอล
พูลวิลล่าที่สามร้อยยอดวิวสวยมากครับ โดย: The Kop Civil
 วันที่: 24 กันยายน 2568 เวลา:16:07:02 น.อ่านบล็อกคุณบอล
แล้วนึกถึงคำว่า "ร้อยวันพันเหตุการณ์" เลยครับ พ่อของผมก็ชราภาพลงไปเยอะมากครับในปีนี้ ต้องดูแลใกล้ชิดจริงๆ คุณแม่คงอึ้งไปเลยนะครับ เมื่อรู้ว่าจริงๆสามารถใส่ฟันชุดเก่าได้ 555 ขอให้ทุกคนในครอบครัวของคุณบอล มีสุขภาพที่แข็งแรงในเร็ววันครับ  โดย: กะว่าก๋า
 วันที่: 24 กันยายน 2568 เวลา:21:46:40 น.ได้ไปเที่ยว คลายเครียดมั่งก็ดีครับ แต่เวลาป่วยก็ยังไม่อยากไปไหนเหมือนกันนะครับ เอาไว้หายดีก่อน
ของน้องบอลเป็นแม่บ้าน สมองไว งานแยะต้องดูแลทั้ง สว ทั้ง วัยสะรุ่น ทั้งคนใกล้ตัว ไหนจะงานบ้านอีก เวลามีคนป่วยทีก็จะวุ่นวายมากเลยนะครับ ยิ่งต้องเข้า รพ ก็จะเหนื่อยหนักเข้าไปอีก ได้ไปเที่ยวครั้งนี้ ไม่ทำกับข้าวถูกต้องแล้ว 5555 อาหารที่สั่งมาของโปรด อาจารย์เต๊ะทุกอย่าง แต่ของฝากเบเกอรี่นี่ หมอตับเห็น ซื้อแยะขนาดนี้มากิน โดนตีตายแน่นอน555 ขอบคุณชื่อ พวงครามด้วย เพื่อนเคยบอกแล้ว ไม่รู้จักจำครับ 555  โดย: multiple
 วันที่: 25 กันยายน 2568 เวลา:6:03:42 น."วาซาบิไม่เคยเบื่ออาหารเลย" เห็นหุ่นก็พอเข้าใจได้แหละ 555
ดีนะคะ เลี้ยงง่ายดี กินผักผลไม้ได้ด้วย แมวที่บ้านไม่กล้าให้อาหารอื่นเลยค่ะ นอกจากอาหารแมว กลัวงานเข้า เป็นอะไรไป ค่าหมอแพง 555 โดย: ฟ้าใสวันใหม่
 วันที่: 26 กันยายน 2568 เวลา:11:09:12 น.อ่านแล้วเข้าใจความรู้สึกเลยครับ
วันก่อนผมพาพ่อไปเดินที่ตลาดพระ เดินแค่รอบเดียวพ่อก็หอบแล้ว ผมก็เหนื่อยครับ ต้องคอยประคอง ดูแล กลัวลื่น กลัวพ่อเหนื่อย นี่มาดามก็เพิ่งไปจัดฟัน กินไม่ได้มาเป็นอาทิตย์แล้วครับ กินได้แต่โจ๊ก แล้วก็ซุป 555 โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 26 กันยายน 2568 เวลา:14:14:13 น.สวัดีครับพี่บอล
เรื่องนิ้วมือนี่ แรกๆ ก็เหมือนไม่มีอะไร แต่วันดีคืนร้ายก็แย่ขึ้นมาได้เลยครับ เมื่อก่อน ตอนเรียนจบใหม่ๆ ผมเลยเกมส์เยอะมากครับ ประหนึ่งเรียนจบแล้วทำอะไรก็ได้ 5555 ปรากฎว่า วันนึงบวดนิ้งโป้งลามมาข้อมือ กระดกไม่ได้ หาหมอ กินยาไม่หาย สรุปต้องฉีดยาไป 1 เข็ม พร้อมหยุดเล่น 100% เป็นเดือนๆ เลยครับ ทุกท้ายหายขาดเลยครับ แถมหายติดเกมส์ด้วย 5555 โดย: จันทราน็อคเทิร์น
 วันที่: 26 กันยายน 2568 เวลา:22:11:34 น.สวัสดีค่ะคุณบอล
หายไปนานเลยนะคะ กลับมาพร้อมบล็อกท่องเที่ยว ทะเลสวยค่ะ ที่พักดี อาหารน่ากินด้วยนะคะ ดูแลสุขภาพกันยาวๆไปค่ะคุณบอล พักได้พัก อย่าหักโหมนะคะ โดย: tanjira
 วันที่: 27 กันยายน 2568 เวลา:11:52:28 น.ผมชอบงานของอาจารย์จ่าง แซ่ตั้งครับ
อาจารย์จ่างชอบใช้ตัวอักษรมาสร้างเป็นภาพ ผมก็ใช้เทคนิคนี้ด้วยเช่นกันครับ โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 28 กันยายน 2568 เวลา:21:40:38 น. |
BlogGang Popular Award#21
 ทนายอ้วน
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 157 คน [?] Friends Blog
|
||||||||||||
