Group Blog
All Blog
|
ถนนสายนี้ .... มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 327 - "ภาษากาย" โจทย์ถนนสายนี้มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 326 "ภาษากาย" โจทย์โดยคุณ จันทราน็อคเทิร์น ก่อนที่เจ้าของบล็อกจะไปเรียนต่อปริญญาโทที่ประเทศออสเตรเลีย เจ้าของบล็อกจะต้องยื่นผลสอบ IELTS ซึ่งมีผลการสอบมีคะแนนอย่างน้อยตามที่มหาวิทยาลัยกำหนดพร้อมกับใบสมัครเรียนปริญญาโทเพื่อทางมหาวิทยาลัยพิจารณา   การสอบ IELTS จะต่างจากการสอบ TOFEL ตรงที่ในปีหนึ่งเราจะสมัครสอบ IELTS ได้ 4 ครั้งเท่านั้น IELTS ไม่มีผลได้ – ตก แต่ผลการสอบจะเป็นคะแนนระหว่าง 0 – 9 ขึ้นอยู่กับว่าจะอยู่ในช่วงที่มหาวิทยาลัยกำหนดไว้หรือไม่ ถ้าเราไม่พอใจผลการสอบ เราจะต้องรอให้เวลาผ่านไป 3 เดือนก่อนถึงจะไปสอบใหม่ได้ เพราะการสอบ IELTS เป็นการสอบวันความสามารถในการใช้ภาษาอังกฤษทั้งทักษะการฟัง การพูด การอ่านและการเขียน ไม่ใช่การท่องจำแกรมม่า ดังนั้นเมื่อไม่พอใจผลการสอบ จะต้องไปพัฒนาทักษะที่ 4 มาเสียก่อน และการพัฒนาทักษะทั้ง 4 ก็ไม่ได้พัฒนาในช่วงสั้นๆ จึงมีการกำหนดไว้ว่าจะต้องทิ้งช่วงเวลา 3 เดือนเสียก่อนถึงจะสอบใหม่ได้ ก่อนที่เจ้าของบล็อกจะสอบ IELTS เจ้าของบล็อกก็ลงเรียนคอร์สเตรียมสอบ IELTS ก่อน  นอกจากจะมีการสอนเนื้อหา วิธีการทำข้อสอบ รวมถึงเทคนิคต่างๆแล้ว ยังมีการแนะแนวการใช้ชีวิตในต่างประเทศด้วย เหตุผลสำคัญเลยก็เพื่อที่จะไม่ให้นักเรียนไทยเกิด “Culture Shock” Culture Shock พูดง่ายๆคือ ความตกใจในสิ่งต่างๆที่ต่างไปจากที่เราเห็นกันอยู่เป็นประจำ ทั้งเรื่องภาษาที่แตกต่างกัน วัฒนธรรม ความเป็นอยู่ แนวคิด และอีกหลายๆสิ่ง แต่ละคนก็จะรับมือได้แตกต่างกันไป มีตั้งแต่เฉยๆ ... อืมมม์ แปลกดี ... รังเกียจ .... จนถึงรับไม่ได้ อยากกลับบ้าน  เจ้าของบล็อกก็คุ้นเคยกับชาวต่างชาติ หลายๆชาติ มาตั้งแต่เด็กๆ ทั้งที่เป็นเพื่อนของเจ้าคุณพ่อ เพื่อนของเพื่อนตอนเรียนมหาวิทยาลัย เพื่อนของตัวเอง และเมื่อตอนเจ้าของบล็อกอยู่มหาวิยาลัยปี 3 – 4 ก็ได้เป็นครูสอนภาษาไทยให้กับชาวต่างชาติ เจ้าของบล็อกก็คิดเอาเองว่าตัวเองคุ้นเคยกับวัฒนธรรมของหลายๆชาติอยู่ไม่มากก็น้อย จึงไม่ได้สนใจเรื่อง Culture Shock ซักเท่าไหร่ คิดแต่เพียงว่าตัวเองรับมือกับ Culture Shock ได้แน่ๆ  เมื่อเจ้าของบล็อกเดินทางไปเรียนต่อปริญญาโท ในช่วงแรกๆ เจ้าของบล็อกก็ได้ไปอยู่กับครอบครัวของเพื่อน จริงๆแล้วเป็นคนเยอรมัน แต่ไปโตที่อเมริกา .... ซึ่งเคยเป็นนักเรียนเรียนภาษาไทยกับเจ้าของบล็อก เรายังติดต่อกันเรื่อยมาหลังจากที่ครอบครัวนี้ย้ายมาทำงานที่เมืองเมลเบิร์น ประเทศออสเตรเลีย เนื่องจากครอบครัวนี้รักเมืองไทย ชอบอาหารไทยมากๆ เจ้าของบล็อกเลยอาสาทำอาหารให้ทานเกือบทุกเย็น โดยมีภริยาฝ่ายหญิงเป็นลูกมือ เมื่อทำอาหารเสร็จก็จัดโต๊ะอาหารเย็น แล้วก็นั่งทานอาหารเย็นพร้อมๆกัน  วันหนึ่ง ... เจ้าของบล็อกทำอาหารเย็นเสร็จแล้ว กำลังจะจัดโต๊ะอาหาร ภริยาฝ่ายหญิงก็เก็บล้างอุปกรณ์ทำอาหารส่วนหนึ่งก่อน เจ้าของบล็อกถามภริยาฝ่ายหญิงถึงอุปกรณ์บนโต๊ะทานข้าว ภริยาฝ่ายหญิงที่กำลังล้างจาน ชาม มือเปื้อนน้ำยาล้างจานอยู่ก็บอกว่า ... อยู่ในลิ้นชักครัวล่างสุด .... ตรงนี้ไง … พร้อมกับเอาเท้าชี้ให้เจ้าของบล็อกรู้ ...... จริงๆก็เตรียมใจมาประมาณหนึ่งนะครับว่าชาติตะวันตกเค้าไม่ถือกัน แต่เจ้าของบล็อกเกิดอาการ อึ้ง ไปเสี้ยววินาทีนึงครับ แต่ก็ควบคุมตัวเองให้เป็นปกติได้ทันทีแล้วก้มลงไปหยิบอุปกรณ์มาจัดโต๊ะอาหารต่อ  วัฒนธรรมของไทยเราจะไม่ใช้เท้าชี้ แต่ชาติตะวันตกเค้าอาจจะไม่ถือ หรือในกรณีของเจ้าของบล็อก ภริยาฝ่ายหญิงเห็นว่าสนิทกัน เป็นเพื่อนกันมานาน แล้วมือของเธอไม่ว่าง จึงใช้เท้าชี้เพื่อประกอบคำพูดให้เจ้าของบล็อกเข้าใจได้ดีว่าของที่เจ้าของบล็อกต้องการอยู่ที่ไหน กรณีนี้เจ้าของบล็อกคิดว่าเป็น Culture Shock ที่มาในรูป ภาษากาย นะครับ โชคดีที่เจ้าของบล็อกเตรียมรับ Culture Shock มาค่อนข้างดี ถึงแม้จะมีเป๋ๆไปบ้าง แต่ไม่ได้แสดงกิริยาอะไรออกมา Culture Shock ยังมาในรูปแบบอื่นๆได้อีกครับ เช่น วัฒนธรรม ความเป็นอยู่ แนวคิด การใช้ชีวิตประจำวัน แม้แต่ ภาษา ปัจจุบันมีสื่อต่างๆมากมายให้ได้เสพ นักเรียนไทยที่ไปเรียนต่อต่างประเทศอาจจะไม่ค่อยเจอกับ Culture Shock แล้วมั๊งครับ ไม่รู้ว่าน้องๆที่ไปเรียนต่อเจอกับ Culture Shock อะไรกันบ้างครับ   
วัฒนธรรมที่แตกต่างมีปัญหาจริงๆ นะคุณบอล
โดย: หอมกร
  วันที่: 19 พฤษภาคม 2566 เวลา:7:55:42 น.เมื่อวานหมิงก็บอกครับ
ว่าจะสอบ IELTS ตอน ม.5 ส่วนการใช้เท้าชี้ทิศทาง เป็นผมเจอ ก็คงจะช็อคเหมือนกันครับ 555 ปล. ยูทูปกำลังจะปรับระบบด้วยนะครับคุณบอล ไม่รู้ว่าเกี่ยวกันรึเปล่ากับการเปิดดูในบล็อกน่ะครับ  โดย: กะว่าก๋า
 วันที่: 19 พฤษภาคม 2566 เวลา:13:02:17 น.ที่ในกรมฯ ผมมีทดสอบภาษาอังกฤษทุนไปต่างประเทศเหมือนกันครับ แต่ไม่ยากเท่า IELTS หรือ TOFEL พอยิ่งนาน ๆ ไม่ค่อยได้ใช้ ภาษาอังกฤษ ผมลืมหมดเลยครับ
วัฒนธรรมบ้านเราเอาเท้าชี้ เป็นเรื่องที่ไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่ ของฝรั่งน่าจะเป็นเรื่องปกติใช่มั๊ยครับ โดย: The Kop Civil
 วันที่: 19 พฤษภาคม 2566 เวลา:14:38:44 น.หมิงเรียนพิเศษเพียงวิชาเดียว
คือภาษาอังกฤษครับคุณบอล เรียนกับครูแบบหนึ่งต่อหนึ่งตั้งแต่ ป.1 จนถึงตอนนี้ที่อยู่ชั้น ม.4 เลยครับ เห็นมาดามเช็คดูค่าสอบก็น่าจะมี 7 พันกว่าครับ โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 19 พฤษภาคม 2566 เวลา:14:43:50 น.แหม เจอใช้เท้าชี้นี่ รับมะด้าย 555 คือยังไม่เคยเจอ.. ถ้าเจอเพื่อน
ต่างชาติ ความเคยชินของเราจะยกมือไหว้ เขาพยักหน้ารับ รับได้ครับเพราะเขาไม่ชิน ยิงกับคนจีนนี่เขาไม่รับ ไหว้เลย เคยเจอครั้งแรกที่ อ.แกลง เราเรียนจบใหม่ย้ายไประยองแล้วต้องไป ติดต่อลูกค้าทั้งไทย จีน ชาวบ้านตาสีตาสา ครูบาอาจารย์.. เจอเตี่ย เพื่อน เขาไม่รับไหว้ สตั้นไปชั่วครู่ 555 อ้าวหมดเป๋า.. โดย: ไวน์กับสายน้ำ
 วันที่: 19 พฤษภาคม 2566 เวลา:16:02:03 น.สวัสดีค่ะคุณบอล มาอ่านตะพาบคุณบอล
ถ้ามีใครมาเอาเท้าชี้แบบนี้และเป็นคนไทยด้วยกันก็รู้สึกโกรธๆเหมือนกันค่ะ แต่ของคุณบอล เป็นชาวต่างชาติแถมมือไม่ว่างก็พออนุโลมให้นะคะ อิอิ โหวต ตะพาบ ค่ะ ขอบคุณที่ไปให้กำลังใจที่บล็อกตะพาบนะคะ  โดย: กิ่งฟ้า
 วันที่: 19 พฤษภาคม 2566 เวลา:17:26:23 น.ของเขาไม่ถือในเรื่องนี้ ส่วนหนึ่งเพราะสนิทกันด้วยมั้ง ถ้าเป็นงานที่เป้นทางการเอาเท้าชี้เขาอาจไม่ทำ แต่ถ้าเราเจอครั้งแรกก็ช็อคพอดูล่ะ ตอนผมไปจีนก็เจอเรื่องช็อคๆ เยอะเหมือนกัน แต่ก็ผ่านมันไปได้ บางเรื่องเอาไปพูดคุยกับอาจารย์ก็พอจะเข้าใจแนวคิดของเขา
โดย: คุณต่อ (toor36
) วันที่: 20 พฤษภาคม 2566 เวลา:0:01:34 น.สวัสดีมีสุขค่ะ
จอก็คงช็ฮคค่ะ ถ้าเจอคนไทยด้วยกันคงมี ชก อ่ะ...ล้อเล่นค่ะ คงแค่ อุ๊ย ไรอ่ะ! โดย: ตะลีกีปัส
 วันที่: 20 พฤษภาคม 2566 เวลา:8:46:05 น.IELTS พูดเบาๆ ก็เจ็บ 55555
เดี๋ยวผมกลับมาเม้นนะครับพี่บอล วันนี้ขอนอนก่อน เมื่อคืนหนักไปหน่อย ภาพแทบตัด โดย: จันทราน็อคเทิร์น
 วันที่: 20 พฤษภาคม 2566 เวลา:22:53:31 น.สวัสดีค่ะคุณบอล
ภาษากายแบบนี้ก็ทำให้เราตกใจเหมือนกันนะคะ แต่ต่างชาติเขาไม่ค่อยถือสา บ้านเราไม่ได้ แต่พี่ว่าก็มีคนทำแหละ อยางน้อยบางครั้งเราก็เอาเท้าปิดพัดลม 555 พี่ว่าอีกหน่อยหลานสาวคุณบอลก็จะชอบทำกับข้าวเหมือนคุณบอลแหละค่ะ เพราะคุณบอลทำให้เธอเห็นเป็นประจำ บางครั้งการสอนเด็กไม่ค่อยจำ เค้าจะจำที่เราทำใหเค้าเห็นมากกว่าค่ะ รอดูรอชมฝีมือคุณหลานนะคะ โดย: tanjira
 วันที่: 21 พฤษภาคม 2566 เวลา:14:12:45 น.พูดถึง Culture Shock ผมไม่เคยรู้สึกนะ ตอนอยู่อังกฤษ
ช๊อคที่สุดคงเป็นสลัดมะเขือเทศมั้งครับ พระ!!! ผมไม่เกินมะเขือเทศศศศศ หลังๆ host ก็รู้ครับ แต่พอมาเช่าบ้านอยู่กันอง Landlord ก็ยังชอบทำสลัดมะเขือเทศมาฝากครับ ฮือออออ จากบล๊อก หลานที่ชอบมาอยู่บ้านผมมาก จนเค้าเรียกว่าบ้านเค้าไปแล้ว 5555 ช่วงนี้แฟนติดงานไม่ได้อยู่บ้านทุกวัน มีหลานมาเล่นก็ดีครับ คุ้มค่าแม่บ้านดี เลอะไปหมด!!! โดย: จันทราน็อคเทิร์น
วันที่: 22 พฤษภาคม 2566 เวลา:22:44:16 น.ด้วยความยินดีครับคุณบอล
ร้านผมหาไม่ยากเพราะติดถนนใหญ่ครับ ช่วงนี้ช่างแอร์งานเยอะมากจริงๆ ปีนี้อากาศร้อนผิดปกติ กว่าผมจะตามช่างแอร์มาได้ บางทีรอเป็นอาทิตย์เลยครับ โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 23 พฤษภาคม 2566 เวลา:11:36:56 น.เหตุการณ์ที่คุณบอลยกตัวอย่างน่าอึ้งสำหรับไทยเรานะคะ เป็นภาษากายที่สื่อสารตรงตามวัตถุประสงค์เป๊ะค่ะ ขอบคุณกำลังใจค่ะคุณบอล โดย: Sweet_pills
 วันที่: 24 พฤษภาคม 2566 เวลา:0:23:30 น. |
ทนายอ้วน
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 156 คน [?] Friends Blog
|
||||||||||||
