Group Blog
|
ทนายอ้วนชวนฟังเพลงกันเถิดชื่นใจ - บันทึเรื่องของแม่ ถ้าติดตามบล็อกของเจ้าของบล็อกคงพอจะทราบว่าแม่ของเจ้าของบล็อกเป็นพยาบาล แม่ของเจ้าของบล็อกไม่ได้อยากเรียนพยาบาล ใจจริงๆของแม่ของเจ้าของบล็อกอยากเรียนครู แต่คุณตาซึ่งเป็นนายวงดนตรีไทย (นายวง = ผู้คุมวง) บังคับให้แม่ของเจ้าของบล็อกไปสอบเป็นนักเรียนพยาบาล ในขณะนั้นจังหวัดนนทบุรีเพิ่งสร้างโรงพยาบาลนนทบุรี (ต่อมาเปลี่ยนชื่อเป็นโรงพยาบาลพระนั่งเกล้า) จึงมีการให้ทุนแก่นักเรียนหญิงในจังหวัดนนทบุรีเพื่อไปเรียนพยาบาลที่วิทยาลัยพยาบาลโรงพยาบาลหญิง (ภายหลังเปลี่ยนชื่อเป็นวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี) จนจบแลต้องกลับมาใช้ทุกโดยบรรจุเป็นพยาบาลที่โรงพยาบาลนนทบุรี แม่ของเจ้าของบล็อกสอบได้ทุนจังหวัดไปเรียนพยาบาลที่วิทยาลัยพยาบาลโรงพยาบาลหญิง และที่วิทยาลัยพยาบาลโรงพยาบาลหญิงนี่เองแม่ได้คัดเลือกเป็นหนึ่งในนักร้องของวิทยาลัยพยาบาลโรงพยาบาลหญิง แม่มีพื้นฐานในการร้องเพลงไทยเดิมมาจากการที่คุณตาเป็นนายวงดนตรีไทยจึงได้รับเลือก เป็นโชคดีของแม่ที่ทางวิทยาลัยได้เชิญปรมาจารย์ทางการดนตรีคนหนึ่งของเมืองไทยมาเป็นครูสอนร้องเพลงซึ่งก็คือ “อ.แมนรัตน์ ศรีกรานนท์” แม่ไม่ได้เล่าว่าอาจารย์แมนรัตน์สอนอะไรบ้าง แต่สิ่งที่แม่เล่าด้วยความภาคภูมิใจก็คือ .... อ.แมนรัตน์ เลือกแม่เข้าไปร้องเพลงกับวง อ.ส.วันศุกร์ ในพระตำหนักจิตรลดารโหฐานหลายครั้ง ถ้าเจ้าของบล็อกจำไม่ผิดวงดนตรี อ.ส. วันศุกร์ จะมีการเล่นดนตรีออกวิทยุทุกวันศุกร์ โดยพระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร เสด็จลงทรงดนตรีพร้อมกับนักดนตรีกิตติมศักดิ์อยู่บ่อยๆ และสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ พระบรมราชชนนีพันปีหลวง พร้อมพระเจ้าลูกเธอ (พระยศขณะนั้น) ทุกพระองค์โดยเสด็จฯ แม่เล่าว่า สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ พระบรมราชชนนีพันปีหลวง ทรงพระสิริโฉมมาก เสด็จพระราชดำเนินผ่านเหล่านักดนตรีและนักร้องพร้อมกับตรัสถามว่าเหนื่อยกันหรือเปล่า ทานอะไรหรือยัง แม่ยังเล่าอีกว่า พระราชทานเลี้ยงอาหาร ขนม ผลไม้ และเครื่องดื่ม สำหรับนักดนตรีและนักร้องกันอย่างอิ่มหมีพีมัน นักเรียนพยาบาลต่างก็หยิบกล้วยหอมลูกโตๆกลับไปฝากเพื่อนที่วิทยาลัยกันจนเกือบหมด นักร้องจากโรงเรียนนายร้อยฯ ไม่พอทาน พระบาทสมเด็จพระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัว ยังทรงพระเยาว์ เสด็จพระราชดำเนินมาตรวจความเรียบร้อย เห็นกล้วยหอมเหลือน้อยโปรดเกล้าฯ ให้มหาดเล็กไปนำกล้วยหอมมาให้ทานกันอีกเยอะมากๆ แม่และเพื่อนๆก็เลยได้กล้วยหอมกลับวิทยาลัยมาอีก อ.แมนรัตน์เคยชวนแม่ไปเป็นนักร้องแต่คุณตาไม่ให้ลาออกจากวิทยาลัยแต่เลยไม่ได้เป็นนักร้อง (อันนี้เจ้าของบล็อกแอบบเสียดายอยู่หน่อยๆ) จนแม่แต่งงานกับพ่อและมีลูก 2 คน ในความทรงจำของเจ้าของบล็อก แม่จะปลุกเจ้าของบล็อกกับน้องสาวด้วยเสียงเพลงของสุนทราภรณ์ทุกๆวัน แม่จะเปิดเพลงสุนทราภรณ์ดังๆ ให้เจ้าของบล็อกกับน้องสาวตื่นกันเอง แต่ถ้าลูกๆยังไม่ตื่นกัน แม่จะมากระซิบที่หูของลูกๆแล้วร้องเพลงว่า .... “ยาม .... อุษาฟ้ากระจ่าง ทั่วนภางค์สว่างแล้ว ตื่นนิทราเสียเถิดน้องก้ำว สว่างแล้วนะแก้วตา” จนถึงวันนี้เวลาที่เจ้าของบล็อกนอนเพลินๆ ไถๆ เอือกๆ เพราะขี้กียจตื่น หูของเจ้าของบล็อกยังแว่วได้ยินเสียงเพลงนี้อยู่เลยครับ เพลง สั่งไทร กับเพลง ฝากหมอน เป็นเพลงของสุนทราภรณ์ที่เจ้าของบล็อกจำได้ขึ้นใจ เพราะคิดว่าแม่ก็คงชอบ 2 เพลงนี้ด้วย เพราะถ้าให้แม่ร้องเพลงกล่อมนอนทีไรก็จะร้องเพลงนี้บ่อยๆ วันนี้วันแม่เจ้าของบล็อกขอบันทึกความภาคภมูใจของแม่เอาไว้ในบล็อกเพลงด้วยนะครับ 
คุณแม่ทุกคนมักจะมีเรื่องราวและเอกลักษณ์ในแบบของตัวเองที่ทำให้เราเวลานึกถึงแล้วก็จะอดไม่ได้ที่จะยิ้มทุกทีครับ ผมว่าคนที่เป็นแม่ได้นี่ไม่ธรรมดานะ น่าชื่นชมจริงๆ
โดย: คุณต่อ (toor36
  ) วันที่: 12 สิงหาคม 2563 เวลา:22:34:00 น. |
ทนายอ้วน
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 156 คน [?] Friends Blog
|
||||||||||||||
