ความเจ็บปวด ใคร คนที่เคยรู้ใจ ร้อยยิ้มที่เคยรู้จัก กำลังจะหายลับไปทุกที คำพูดที่สุขใจที่เคยว่ารักมากมาย ไม่มีอีกแล้วนับจากนี้ แต่คนจะไปก็ต้องไป รักเท่าไรแต่ฉันคงทำได้เท่านี้ ได้แต่ยินยอมรับความเจ็บปวด และฉันจะอดทนแม้เธอขาดใจ ไม่อาจจะวิ่งหนีความจริงที่มันโหดร้าย จะพร้อมจะยอมเข้าใจความเปลี่ยนแปลง จะอยู่เพื่อเรียนรู้ความเจ็บปวด จะฝืนเดินต่อไปแม้ไร้เรี่ยวแรง และคงมีที่สักวันนึง ฉันจะเข้มแข็ง ภึงแม้ไม่รู้ต้องนานสักเท่าไร เธอ เธอเคยเป็นทุกสิ่ง จะขอขอบคุณทุกอย่างที่ให้ฉันจนวันนี้ แต่คนจะไปก็ต้องไป รักเท่าไรแต่ฉันคงทำได้เท่านี้ ได้แต่ยินยอมรับความเจ็บปวด และฉันจะอดทนแม้เธอขาดใจ ไม่อาจจะวิ่งหนีความจริงที่มันโหดร้าย จะพร้อมจะยอมเข้าใจความเปลี่ยนแปลง จะอยู่เพื่อเรียนรู้ความเจ็บปวด จะฝืนเดินต่อไปแม้ไร้เรี่ยวแรง และคงมีที่สักวันนึง ฉันจะเข้มแข็ง ภึงแม้ไม่รู้ต้องนานสักเท่าไร   Create Date : 19 มกราคม 2550 8 comments Last Update : 19 มกราคม 2550 19:46:27 น. Counter : 3495 Pageviews. Share Tweet

โดย: ตะเกียงลาน 1 เมษายน 2550 20:52:39 น.

มาเยี่ยมจ้า   โดย: ป้าสุ (Munro ) 8 สิงหาคม 2550 21:27:01 น.

เจ้าของบ้านเขาหายไปไหนน้อ   โดย: ป้าสุ (Munro ) 18 ตุลาคม 2550 7:52:05 น.

สีม่วงเศร้าเชียว   โดย: หัวหยิกหน้ากร้อคอสั้นฟันเหยิน 10 กุมภาพันธ์ 2551 14:48:21 น.

ว้าอ่านแล้วเหมือนอกหักเลยน่ะ ผ่านไปสองปีแล้วน้าเรามาเยี่ยมช้าเอง แหะ ๆ   โดย: mai-mee 4 มกราคม 2552 7:22:25 น.

มาแวะเยี่ยมพี่แจงค่ะ.... ทำบลอกแล้วเหรอคะ เกดขอแอดด้วยคนนะคะ อัพบลอกเมื่อไหร่อย่าลืมส่งเมลล์บอกด้วยนะคะ   โดย: Pastel pied 9 กุมภาพันธ์ 2552 17:26:12 น.

พี่แจง อัพบลอกบ้างได้แล้ว .... สามเดือนผ่านไปยังไม่ได้รับข่าว   โดย: Pastel pied 23 พฤษภาคม 2552 16:33:35 น.

โดย: Polball 8 กุมภาพันธ์ 2554 19:12:28 น.