ถนนสายนี้มีตะพาย หลักกิโลที่ 123 หมอดู
เธอจะมีปัญหากับครอบครัว คำบอกเล่าของพระธุดงค์ที่กล่าวขานกันว่าดูดวงแม่นเหมือนตาเห็น ฉันนึ่งงันไปชั่วครู่ ก่อนเอ่ยถามด้วยคำถามเหมือนคนก่อนหน้าหลายคน
แล้วหนูต้องทำยังไงคะ ท่านยิ้ม แล้วเอ่ยบอกไขข้อสงสัยที่ไม่ถูกใจคนถามนัก ไม่ว่าจะทำยังไงก็เปลี่ยนดวงไม่หรอก แค่ทำใจรับสิ่งที่จะเกิดขึ้นก็พอ
แล้ว มันจะหนักหนาแค่ไหนคะ
หนักแค่ไหน เบาแค่ไหนก็ที่ตัวเรานั่นแหละว่าจะแบกรับปัญหาได้แค่ไหน
ฉันถอนหายใจ แน่นอนว่าต้องคิดไปไกลโข ครอบครัวคือสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตของผู้หญิงทำงาน แล้วปัญหาใหญ่ที่ท่านว่านั้นจะเป็นเรื่องอะไรกัน ลูกเกเร สามีนอกใจ หรือทะเลาะกับแม่ย่าขั้นรุนแรง คิดสะระตะไปกันใหญ่ คิ้วขมวดมุ่นเป็นปมของฉันคงทำให้เพื่อนที่เป็นตัวตั้งตัวตีชักชวนมาหาท่านจึงเอ่ยถามต่อแทน
ถ้าเขาอยากจะสะเดาะเคราะห์ล่ะคะ ต้องทำยังไง
พระธุดงค์จ้องมองด้วยใบหน้ายิ้มผิดกับฉันที่ทำหน้าเศร้าราวโลกทั้งใบกำลังจะแตกในอีกไม่กี่ชั่วโมง ยังไงซะ มันก็ต้องเกิด ห้ามไม่ได้ แต่ถ้าอยากทำเพื่อความสบายใจ ก็ให้ไปปล่อยเต่า ท่านบอก
ปล่อยเต่าหรือคะ ฉันถามทันทีหากว่ามันจะช่วยผ่อนความหนักอกหนักใจได้
ปล่อยสองตัว ตอนปล่อยก็ภาวนาจิตอธิษฐาน ให้อภัยกันและกัน แต่อย่าลืมว่ายังไงเรื่องนี้ก็ต้องเกิด เตรียมใจตั้งรับไว้จะดีกว่าพะวงเรื่องการสะเดาะเคราะห์
แม่นเหมือนตาเห็น ในเดือนถัดมา ฉันมีปัญหาใหญ่กับครอบครัวจริง นั่นคือกับผู้ใหญ่ในบ้าน ไม่คาดคิดว่าจะรุนแรงขนาดนี้ สาเหตุเกิดจากเรื่องเล็กๆ แท้ๆ
ผู้น้อยอย่างฉัน ไม่ว่าจะถูกหรือผิด ก็ต้องยอมต่อผู้ใหญ่ แต่ยอมแล้วจิตใจก็ยังย่ำแย่เกินกว่าที่จะเยียวยาได้ในวันสองวัน ก็ครอบครัวนี่คะ ไม่ว่าเขาคนนั้นจะเป็นใคร ก็มีอิทธิพลต่อตัวฉันเสมอ พอย้อนนึกไปถึงคำพูดของพระธุดงค์
อา...ฉันลืมเตรียมใจตั้งรับนี่นา ลืมแม้แต่คำเตือนที่ท่านบอกไว้
เต่าสองตัวถูกเลือกจากกระบะตลาดสดยามเช้า ตัวเล็กหนึ่งตัว ตัวใหญ่หนึ่งตัว ฉันเดินถือถุงใส่เต่าที่ดิ้นทุรนทุรายในถุงพลาสติก มุ่งตรงไปยังลำห้วยเล็กๆ ข้างตลาด
ตัวเล็กถูกจับออกมาสัมผัสอากาศ ขาทั้งสี่ตะเกียกตะกายว่ายในอากาศอยากจะกระโจนลงสายน้ำเต็มแก่ ฉันยกมันขึ้นจรดหน้าผาก เอ่ยวาจาเสียงเบากับเต่าให้ส่งผ่านไปยังคนที่ต้องเอ่ยบอก
อโหสิกรรม สั้นๆ แค่นั้น แล้วปล่อยมันลงในน้ำอย่างเบามือ
เต่าตัวที่สองที่ตัวใหญ่กว่า ถูกทำแบบเดียวกัน แต่ตัวที่สองกลับอยู่กับที่ ยังไม่ยอมย่ำเท้าว่ายลงไปยังที่ลึกกว่า หากมันเป็นเต่าตัวแทน ก็คงอยากบอกฉันว่ายังค้างคาอยู่
ฉันใช้มือดุนมันให้ขยับตัว มันจึงขยับขาว่ายจากไป
สบายใจหรือยัง คำถามแรกผุดขึ้นมาในหัว พร้อมนึกถึงรอยยิ้มของพระธุดงค์
นับแต่นั้นมา ฉันยังจำเต่าสองตัวนั้นได้ดี เต่าตัวแทนของบุคคลสองคนที่ฉันจะไม่ขอนำตัวเองเข้าไปหาวังวนแห่งความทุกข์แบบนั้นอีก และเต่าสองตัวนั้นก็ทำให้ฉันระลึกถึงพระธุดงค์รูปนั้นเสมอ
จะหนักจะเบาก็อยู่ที่ใจ อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิด แต่เมื่อเกิดแล้ว รู้แล้ว ทุกข์แล้ว ก็ให้ระลึกไว้ในจิตใจเสมอ นี่แหละคือการสะเดาะเคราะห์ที่ได้ผลชะงัก
Create Date : 03 กุมภาพันธ์ 2558 |
Last Update : 4 กุมภาพันธ์ 2558 21:45:32 น. |
|
28 comments
|
Counter : 2642 Pageviews. |
|
|
ต้องรีบวิ่งเข้าห้องน้ำไปดูกันใหญ่เลยอ่ะคับ งิงิ