|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
การปั่นจักรยานครั้งแรกในชีวิต
เย็นวันนั้น พ่อแม่ชวนฉันและน้องชายไปเดินเล่นที่ลานอนุสาวรีย์แห่งนึงใกล้บ้าน ซึ่งมีถนนวนรอบอนุสาวรีย์เป็นวงรี ซึ่งขนาดเท่าครึ่งสนามฟุตบอล พ่อแม่คงวางแผนให้ฉันและน้องหัดปั่นจักรยานอยู่แล้ว โดยไม่บอกให้เตรียมตัวก่อน ถ้าบอก 2 พี่น้อง คงไม่มาแน่นอน เมื่อถึงลานอนุสาวรีย์ คนก็ช่างเป็นใจ วันนี้ไม่มีใครมาวิ่งออกกำลังกาย ถนนโล่งๆ พ่อเปิดประเด็น "พ่อจะสอนขี่จักรยาน" พูดแกมบังคับ แล้วลูกอย่างเราจะทำอะไรได้ ก็ต้องทำตามแบบไม่เต็มใจ กลัวล้มแล้วเจ็บ เพราะจักรยานแบบผู้ใหญ่ เท้าเหยียบไม่ถึง (ฉันอยู่ชั้นประถม) พ่อให้กำลังใจบอกว่า "พ่อจับท้ายให้ ไม่ต้องกลัวล้ม ลูกทำได้อยู่แล้ว" ฉันก็เถียงพ่อว่า "ทำไม่ได้หรอก กลัวๆๆ" ด้วยความที่ถนนวนรอบอนุสาวรีย์ประมาณครึ่งสนามฟุตบอล พ่อก็จับท้ายให้ตลอดหลายรอบ (พ่อคงเหนื่อย แต่ทำเพื่อลูกได้ พ่อฉันสุดยอด) เพราะฉันกลัวล้ม ไม่มั่นใจเลย รอบหลังๆ แต่ไม่รู้ว่ากี่รอบนะ ฉันก็รู้สึกชินและมั่นใจว่าพ่อจับท้ายให้ฉันตลอด ในใจฉัน "ฉันไม่ต้องกลัวล้มหรอก พ่อจับท้ายไว้" ฉันก็ปั่นไปตามสเต็ปให้หัวจักรยานมันตรงๆ ก็พอ อย่างไงพ่อก็จับท้าย ไม่ล้มแน่นอน ฉันปั่นไปครึ่งสนาม หันไปมองจุด start เอ๊า!! พ่อกับแม่ยืนอยู่ตรงจุด start ความคิดแรกของฉัน "แล้วใครจับท้ายให้หละ" "ไม่มีใครจับท้ายนิ" "เราขี่จักรยานได้แล้ว" "แต่ลงไม่เป็นนะ ทำไง" สภาพตอนขึ้น-ลงจักรยานจะทุลักทุเลหน่อย ทำอย่างไร ฉันก็ไม่สามารถขี่จักรยานที่นั่งแล้วเท้าเหยียบไม่ถึงพื้นได้ สรุปว่า วันแรกของการขี่จักรยานครั้งแรกในชีวิต ก็ขี่จักรยานได้ๆๆ แต่มีปัญหาบางอย่าง ซึ่งก็เป็นปัญหาจนถึงปัจจุบัน คือ ไม่สามารถขี่จักรยานที่ฉันนั่งแล้วเท้าไม่ถึงพื้นได้ ปั่นได้คนเดียว หากมีคนซ้อน คิดว่าไปไม่ถึงที่หมาย เพราะหัวจะส่าย ไปกัน 2 คน ให้เพื่อนเป็นคนปั่นทุกที ถ้าปั่นคนเดียว ถึงไหนถึงกันไปโลด ฉันสามารถขับมอเตอร์ไซต์ได้นะ แต่ขับแบบคนเดียวนะ มีคนซ้อน มันก็จะส่ายหน่อย ไม่ถนัด แต่ก็ยังดีกว่าซ้อนจักรยาน ทำไม่ได้เลย
Create Date : 18 มีนาคม 2568 |
Last Update : 18 มีนาคม 2568 15:56:19 น. |
|
0 comments
|
Counter : 181 Pageviews. |
 |
|
|
| |
|
|