หงืบ...หงืบ...หงืบ...... เสียงกรนเบาๆ ของเติบศรีหญิงชราที่นั่งอยู่ริมหน้าต่างรถตู้

มันทำให้ตืบศักดิ์ชายวัยกลางคนซึ่งนั่งติดๆ กันหงุดหงิดไม่ใช่น้อย

นี่ถ้าเขาไม่ต้องการทรัพย์สมบัติของเจ้าหล่อนล่ะก็

เขาคงไม่อดทนนั่งรถมาเพื่อที่จะเอาใจเจ้าหล่อนหรอก

นี่อะไร๊ นั่งรถมาตั้งไกล เพื่อจะเอาใจเจ้าโต้งหลานชายตัวน้อยของเจ้าหล่อนเอง

ที่อยากจะมาเที่ยวทะเลเอาในช่วงที่ทั่วโลกมีข่าวสึนามิไม่เว้นแต่ละวัน

เดี๋ยวไม่ใครก็ใคร คงได้ถูกพัดพาไปกับคลื่นยักษ์กันบ้างหรอก

ตืบศักดิ์คิดพลางหงุดหงิดไปพลางว่า ถ้าไม่มีเจ้าโต้งล่ะก็

ทรัพย์สมบัติทั้งหมดของเจ้าหล่อนจะไปไหนเสีย มันต้องเป็นของเขาทั้งหมดอย่างแน่นอน

ทันใด !..ความคิดอันชั่วร้ายก็ผุดขึ้นมา ราวกับว่ามันรอโอกาสนี้มานาน

ตืบศักดิ์คิดจะกำจัดเด็กชายตัวน้อยนี้เสียให้พ้นทาง ..

"นี่ไอ้หนู เราหน่ะว่ายน้ำเป็นหรือเปล่าถึงอยากจะมาทะเล" ตืบศักดิ์ถามเจ้าโต้ง

"หนูว่ายไม่เป็นหรอกจ๊ะน้าตืบ" เจ้าโต้งตอบอย่างพาซื่อไปอย่างนั้นเอง

แต่หารู้ไม่ มันเป็นคำตอบที่ทำให้ตืบศักดิ์กระหยิ่มยิ้มย่องอยู่ในใจ

นี่แหละโอกาสทองที่จะกำจัดเจ้าเสี้ยนหนามให้พ้นทาง .. หุๆๆ

และแล้วทั้งหมดก็พากันมาถึงบ้านพักตากอากาศริมทะเล

เติบศรี ซึ่งเมื่อยเนื้อเมื่อยตัว เพราะการนั่งรถมาเป็นเวลานาน

อีกทั้งยังป่วยกระเสาะกระแสะ ขอตัวไปนอนพักผ่อนก่อน

แต่ก็ไม่วายจะกำชับหลายชายตัวน้อยว่า

"อย่าเพิ่งไปเล่นใกล้น้ำนะ เดี๋ยวจะจมน้ำเสียฉิบ ใกล้จะมืดจะค่ำแล้วไปอาบน้ำอาบท่านอนเสียนะ"

"ครับคุณย่า" เจ้าโต้งรับคำอย่างว่าง่าย

ค่ำคืนแห่งการเหน็ดเหนื่อยได้ผ่านพ้นไปแล้ว

และตอนนี้บรรยากาศยามเช้าของทะเลได้เริ่มต้นขึ้นอีกครา...

ตืบศักดิ์ ตื่นนอนนานแล้ว แต่เติบศรียังคงนอนอยู่ด้วยความอ่อนเพลีย

"เป็นโอกาสของเราที่จะกำจัดเจ้าโต้งล่ะทีนี้" ตืบศักดิ์คิดแผนชั่วๆ

เขาไม่รอช้า รีบไปเคาะห้องนอนของเจ้าโต้ง หวังจะพาไปเล่นน้ำให้จมซะหน่อย

"โต้งๆๆ ตื่นหรือยัง ไปเล่นน้ำทะเลกับน้ามั๊ย" ตืบศักดิ์เคาะห้องพลางตะโกนถาม

ไม่มีเสียงเจ้าโต้งตอบกลับมา ตืบศักดิ์จึงถือวิสาสะเปิดประตูห้องนอนเข้าไป

"อ้าว ! มันหายไปไหนของมันแต่เช้าว่ะเนี่ย" ตืบศักดิ์อารมณ์เสีย

ด้วยความคิดร้ายหมายเอาชีวิตเด็กน้อย ทำให้ตืบศักดิ์อยู่ไม่ติดที่

เขาเดินตามหาเจ้าโต้งด้วยความกระวนกระวายใจ

เดินหาอยู่นาน ก็มาเจอเจ้าโต้งนั่งขีดๆ เขียนๆ อะไรเล่นอยู่ที่หาดทราย

"ดีล่ะ หาตั้งนาน มันมานั่งให้จัดการอยู่นี่เอง" ตืบศักดิ์คิด

"โต้ง ทำอะไรอยู่ล่ะหืมเราน่ะ" เติบศักดิ์เปิดประโยคสนทนากับเจ้าโต้ง

"ผมกำลังถอดรหัสลับอยู่ครับคุณน้า" เด็กน้อยพาซื่อตอบไปอีกครา..

"รหัสลับอะไรรึ? บอกน้าหน่อยได้มั๊ย" ความโลภผุดขึ้นในหัวเติบศักดิ์ทันที


...
..
.

(ไม่แน่นะ อาจจะเป็นรหัสลับเก็บซ่อนสมบัติที่ยัยเติบศรีให้กับเจ้าโต้งไว้ก็ได้)

เติบศักดิ์คิดในใจ

"มันเป็นรหัสลับ ที่ผมได้รับจากคุณย่าครับน้าตืบ" เจ้าโต้งบอก

"ไหนขอน้าดูหน่อยสิ" ว่าแล้วตืบศักดิ์ก็ชะโงกหน้าดูรหัสลับที่ว่านั่น

099LE229D3Eb62F3bC65 คือรหัสลับที่โต้งบอก

แต่แล้ว...ในขณะที่ทั้งสองกำลังช่วยกันไขรหัสลับที่ว่านั่น

ได้เกิดคลื่นยักษ์และกำลังซัดเข้ามา ... ซัดเข้ามา .. เข้ามา ....

ตืบศักดิ์ไม่รอช้า รีบผลักเจ้าโต้งให้ล้มลงทันที และก็สาวเท้าวิ่งหนีไม่คิดชีวิต

แต่กาลกลับไม่เป็นอย่างนั้น เจ้าโต้งที่ดูเหมือนจะสิ้นชีพในนาทีนั้น

กลับมีฮีโร่พันธุ์ทางตัวหนึ่ง วิ่งมาดุนเจ้าโต้งขึ้นหลัง และวิ่งหนีคลื่นด้วยความเร็ว

เจ้าโต้งรอดพ้นความตายมาได้อย่างหวุดหวิด ... ส่วนตืบศักดิ์น่ะเหรอ...

ถูกคลื่นยักษ์ม้วนพัดพาร่างและจิตใจอันชั่วช้าหายกลับไปในทะเลซะแล้ว

อนิจจา .. คนชั่วแค่คิดจะทำชั่ว ฟ้าดินยังลงโทษเลย

หลังจากที่ฮีโร่พันธุ์ทางได้ช่วยเจ้าโต้งให้พ้นจากคลื่นยักษ์

ทั่งคู่ก็พากันมาหาคุณย่าเติบศรี และเจ้าโต้งก็เล่าเรื่องราวทุกอย่างให้หล่อนฟัง

และแล้วคุณย่าเติบศรี หล่อนก็เปิดเผยเรื่องราวทั้งหมดให้หลานเพียงคนเดียวของหล่อนฟัง

เรื่องทั้งหมดนี้ เป็นการวางแผนกำจัดตืบศักดิ์ คู่รักต่างวัย ใจคิดคดของหล่อนเอง

โดยการแกล้งทำเป็นให้รหัสลับกับหลานชายไว้ และพามาเที่ยวทะเล

หวังจะให้คลื่นยักษ์คร่าชีวิตเจ้าคนชั่วช้าให้แดดิ้นไป

"เจ้าต้องขอบคุณฮีโร่พันธุ์ทางประจำตระกูลเรานะรู้มั๊ย

ถ้าไม่มีฮีโร่พันธุ์ทางมาช่วยเจ้าล่ะก็ เจ้าน่ะได้ไปนอนก้นทะเลแล้วรู้มั๊ย"

เติบศรีบอกหลานชายตัวน้อยที่นั่งฟังตาปริบๆ

"ครับคุณยาย" โต้งรับคำ แล้วหันไปหาเจ้าฮีโร่พันธุ์ทางพร้อมกับลูบหัวมันด้วยความเอ็นดู

"ขอบคุณนะ" เจ้าโต้งบอก

"โฮ่ง" ฮีโร่พันธุ์ทางตอบกลับ

และนี่คือโฉมหน้าของเจ้าฮีโร่พันธุ์ทาง ตัวเอกของเรื่องนี้ ...

อีกครั้งกับการร่วมเดินทางไปกับถนนสายนี้มีตะพาบนะคะ

ด้วยการที่ห่างหายจากงานเขียนไปถึง 3 หลักกม. เลยต้องวิ่งให้ทันค่ะ

ไม่อยากที่จะข้ามกม.ใดกม.หนึ่งนะคะ เลยออกมาเป็นงานเขียนชิ้นนี้

ซึ่งรวมเอาโจทย์ประจำหลักกม.ที่ 28 - 30 มาเขียน

ถ้าเพื่อนๆ จำโจทย์ครั้งก่อนๆ ไม่ได้ ไม่เป็นไรค่ะ ชาลีทำลิ้งค์ไว้ให้ดังนี้ค่ะ

เพื่อนๆ เข้ามาอ่านแล้ว อย่าลืมฝากคอมเม้นท์ติชม ไว้เป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ

แล้วพบกันใหม่ หลักกม.ต่อไปค่ะ ... บายๆๆ