Bloggang.com : Mr.Chanpanakrit - Juunen Saki mo Kimi ni Koishite ขอข้ามเวลาเพื่อหย่ารัก

ด้วยประสบการณ์ที่พอเคยได้ดูซีรีย์ของทางช่องNHKมาบ้าง
ถ้าเอาประเภทที่รับรู้ รับทราบและพอเข้าใจเอาเอง โดยเฉพาะตัวผู้เขียนแล้ว
น่าจะแยกย่อยออกมาได้เพียง๒แนวทางใหญ่ คือ ประเภทย้อนยุคขุนศึกซามูไร
(Taiga Drama) ส่วนอีกประเภทจะร่วมสมัยหน่อย คือประมาณว่ากะมาส่งเสริม
ให้ใฝ่รู้ทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี (Science & Technology Drama)
ดังนั้นที่ผ่านมา.........ผู้เขียนจึงพยายามจะหลีกเลี่ยงซีรีย์หัวข้อแนวแรกเป็นอย่างมาก
เพราะนอกจากจะต้อง"อึดมาราธอน"จริงๆแล้ว ด้วยความยาวระดับมหากาพย์ไล่บี้
ด้วยรายละเอียดยิบย่อยที่มีจริงบ้าง มั่วบ้างเพื่อเอามัน ล้วนเป็นอุปสรรคขนาดหนาชิ้นเติบ
ที่ผู้เขียนพยายามร่างไว้สาม-สี่งาน เป็นต้องถอยตั้งแต่พารากราฟแรกเสียทุกที

แต่ก็อีกปัญหานั่นแหละ.......พอจะไปส่องซีรีย์ในหมวดหลัง
แม้จำนวนตอนจะสั้น(อย่างมากไม่เกินหกตอน) และเหตุการณ์ก็ดำเนินไปอย่างร่วมสมัย
แถมยังเจาะตลาดวัยรุ่น (ที่กลางคนอย่างผู้เขียนพอดูได้) อีกทั้งต้นฉบับที่เอามาทำ
ก็ไม่ใช่ไก่กาหาเอาจากข้างทางกันเสียที่ไหน ถ้าไม่เป็นวรรณกรรมนิยายคลาสสิก
ก็มักจะลงเอยเอาจากมังงะการ์ตูน ที่เด็กหัวซอยท้ายซอยต่างก็รู้จักกันดี
ส่วนมากเห็นมีแปลลิขสิทธิ์ภาษาไทยเป็นที่เรียบร้อย แต่ข้อดีทั้งหมดที่กล่าวมา
สุดท้ายก็โดนสิ่งที่เรียกว่า "วัฒนธรรมซีรีย์" ของทางสถานีNHK
แปลงเรือ่งออกมาไม่สนุก หรือเหมือนจะสนุกแต่ก็เป๋ออกทะเลในท้ายครึ่งเรื่อง
บางเรื่องก็ออกสะเปะสะปะคล้ายจะจับเอาทุกทาง ส่วนมากจึงเข้าใจเอาเองว่า
สถานีคงต้องเปิดเวที ให้ดาราวัยรุ่นหน้าใหม่ที่สถานีไหนยังไม่กล้าลอง
ให้ลองมาแจ้งเกิดเปิดประสบการณ์ และด้วยความหน้าใหม่นี้แหละ
หลายครั้ง.....ก็เป็นสว่นหนึ่งในการทำลายเนื้องานของตัวซีรีย์ แม้ดูจะตั้งใจเล่นก็ตาม

แต่พอได้เห็นหน้าหนังของซีรีย์ที่ชื่อ Juunen Saki mo Kimi ni Koishite
ซีรีย์จำนวน ๖ตอน ของค่ายNHK ที่ออกอากาศปลายปี๒๐๑๐ ก็ค่อนข้างแปลกใจ
เพราะถ้านับเอาระดับสตาร์ "อุเอะโต อายะ" นักแสดงสาวระดับแถวหน้าเบอร์ต้นๆ
ไม่น่าเชื่อว่า เธอจะหาเวลามาลงจอให้กับช่องแซทเทินไลฟ์ทีวีกึ่งรัฐวิสาหกิจกึ่งเอกชน
ไหนงานซีรีย์ช่องทีวีเอกชนก็แน่นเอียด อีเว้นท์โฆษณาก็เป็นเจ้าแม่เบอร์หนึ่งของที่โน้น
เมื่อสังเกตในจุดขายอื่นจะว่าไป มันก็ไม่ได้เป็นซีรีย์ที่ขายตัวนางเอกอายะเพียงอย่างเดียว
ทว่า............มันยังมีจุดที่น่าสนใจ ที่พอเรียกสีสันคนดูทั้งจานในและจานนอก อาทิ.......

ก) การกลับมารับบทย้อนเวลาของลุงอุชิโนะ มาซาอากิอีกครั้ง หลังจากเรียกเสียงฮือฮา
ในบทซากาโมโตะ เรียวมะ ในหมอย้อนเวลาJinทั้งสองภาค (ภาคแรกออนแอร์ปี๒๐๐๙)

ข) ได้เจ้าแม่มือเขียนบทแนวเลิฟคอเมดี้ "โอโมริ มิกะ" ที่เคยสร้างสรรค์ผลงานดังๆหลายเรือ่ง
อาทิ My Boss My Hero,Buzzer Beat,Kimi wa Pet และล่าสุด Hungry!

ค) แม้แต่คนแต่สกอร์เพลง ก็ไม่น่าเชื่อว่าจะได้ "โคโนะ ชิน" ที่คร่ำหวอดทางด้านดนตรี
ให้กับซีรีย์ทีวีตั้งแต่ปี๒๐๐๐ งานที่พอรู้จักน่าจะมี Byakuyako,Iryu,Tokyo Tower,Koizora
Hanazakari no Kimitachi e,Ninkyo Helper และล่าสุดATARU

แต่เหนืออื่นใด ...........ผู้เขียนว่า เริ่มต้นแค่บทย่อของเรื่อง มันก็น่าสนใจแล้ว
ที่ถึงจะเป็นเรื่องของ "การย้อนเวลา" ที่ว่าโหล๋โคตร!สำหรับวงการซีรีย์ญี่ปุ่น
แต่ที่มันไม่ธรรมดาเพราะว่าการข้ามมิติเวลาครั้งนี้ มันมาเพื่อทำให้ความร้าวฉาน!

ซีรีย์ว่าด้วยเรื่องของบรรณธิการสาวโสดวัย๒๖ "โอโนซาวะ ริกะ" (แสดงโดยอายะ)
เธอได้ทำงานในสิ่งที่เธอชอบมาจากการเป็นหนอนนักอ่าน นั่นคือ การได้เป็นบก.หนังสือ
ซึ่งหน้าที่หลักๆของเธอ จะต้องทำตัวเป็นพี่เลี้ยงของนักเขียนที่เซ็นสัญญากับทางสำนักพิมพ์
ทั้งในเรื่องการดูแลเอาใจใส่ ช่วยค้นคว้าข้อมูล เป็นที่ปรึกษาปัญหาชีวิต และติดตามทวงงาน
ด้วยความที่รักในงานหนังสือมาก จึงทำให้เธอมุมานะต่องานจนดำรงความโสดถึงปัจจุบัน
แล้วอยู่มาวันหนึ่ง ............ ก็ได้มีชายแปลกหน้าร่างใหญ่แต่งตัวด้วยชุดคลุมปกปิด
สะกดย่องตามเธอจนเป็นที่ผิดสังเกต ริกะจึงเชื่อว่าน่าจะเป็นพวกสตอร์กเกอร์โรคจิต
ด้วยความกล้าๆกลัวๆสุดท้ายจึงรวบรวมความกล้าถามกับเขาตรงๆ คำตอบที่ได้กลับมา
กลับเป็นประโยคที่เตือนการกระทำในอนาคต อีกเพียงไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้าว่า ............

"อย่าขึ้นรถเมล์คันที่กำลังรออยู่ เพราะนั่นมันจะเปลี่ยนแปลงชีวิตของเธอไปตลอดกาล"

แน่นอนว่า...........ความที่เธอไม่เชื่อถือคำพูดของคนแปลกหน้า
ริกะจึงได้ขึ้นรถเมล์คันนั่น แม้ว่าสิ่งที่เขาได้บรรยายเกี่ยวกับรายละเอียดในรถเมล์คันดังกล่าว
จะตรงกับสิ่งที่เขาพูดทุกประการ จนเมื่อรถมาจอดถึงปลายทาง ทำให้เธอ
ได้พบกับนักวิทยาศาสตร์ที่กำลังทดลองการติดสัญญาณจีพีอาร์เอสบนกระต่ายโดดร่ม
เป็นเหตุให้ทั้งสองรู้สึกถูกชะตาตั้งแต่แรกเห็น สุดท้ายเขาก็แนะนำตัวเองให้เธอรู้จัก
ว่าตัวเขาเองมีชื่อว่า "มารุยามะ ฮิโรชิ" อายุ๔๐ สังกัดการทดลองให้บริษัทเอกชนที่กำลัง
ทำงานวิจัยเรื่อง "ลิฟต์อวกาศ" ที่เป็นจินตนาการตอนหนึ่งในหนังสือของไอแซค อาซิมอฟ
ซึ่งตัวริกะเองที่เป็นหนอนหนังสือตัวยง ก็เคยอ่านหนังสือเล่มดังกล่าวนี้ด้วยเช่นกัน

แต่สิ่งที่ริกะไม่เคยรู้เลย ก็คือว่า ................
ชายที่สะกดรอยตามเธอคนดังกล่าว จริงๆแล้วเขาก็คือ มารุยามะ ฮิโรชิในสิบปีข้างหน้า
ซึ่งตอนนั้นเขาและเธอ กำลังมีเรื่องระหองระแหงถึงขั้นรอการเซ็นใบหย่า หลังจากที่ได้
ใช้ชีวิตคู่แต่งงานร่วมกันมาเกือบสิบปี การที่ฮิโรชิสามารถย้อนเวลากลับมาได้
ก็ด้วยอานิสงส์ของผลงานการวิจัยในเรื่องลิฟต์อวกาศ ที่เป็นผลพ่วงสืบเนื่องกันมา
และเป้าหมายหลักที่ย้อนเวลากลับมา คือ การโน้มน้าวใจทุกวิถีทางเพื่อที่จะให้ริกะ
เลิกสนใจในตัวเขาที่เป็นอยู่ในยุคปัจจุบัน เพื่อที่จะไม่ให้เธอต้องมาเสียใจทุกข์ระทม
กับการครองชีวิตสมรสที่ไม่สมรัก ในการร่วมหัวจมท้ายไปพร้อมกับเขา
และหันหาใครสักคนที่ดีกว่าซึ่งก็มีคนที่แอบเล็งเธอไว้เช่นกัน

ซีรีย์พยายามพูดถึงประเด็น "ความจริง" สองด้าน ที่ย้อนแย้งกันทางมิติเวลา
การจริงใจต่อความรู้สึกของตัวเองในปัจจุบันกับความเป็นไปที่เป็นจริง
ของสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคต เมื่อปัจจุบันที่ไม่อาจจะหยั่งรู้ถึงอนาคต ต้องมาพบกับ
คนของโลกอนาคตที่รู้ฐานะทั้งอดีตและอนาคต และพยายามนำสาสน์ของอนาคต
มายับยั้งต้นตอของเหตุแห่งปัจจุบัน อันมีผลบั้นปลายในอนาคต ปัญหาชีวิตคู่ที่ต่าง
ก็ต้องแบกรับร่วมกันถึงแม้ว่าจะอยู่ในมิติเวลาคนละภพ และวัยที่เติบโตต่างกัน
ฮิโรชิแห่งโลกอนาคตที่เริ่มต้นค่อนข้างจะเชื่อมั่นในการกระทำของตนเอง
ที่จะมาเปลี่ยนแปลงอดีต เพราะรับไม่ได้กับการปฏิบัติที่หมางเมินของศรีภรรยาริกะ
ส่วนริกะในโลกปัจจุบัน จากเดิมที่จะปักใจว่าจะลงหลักปักฐานกับคนที่ใช่อย่างฮิโรชิ
ที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน ก็เริ่มเกิดความไขว้เขว้ด้วยคำตอบที่แน่ชัดว่าอนาคตของคนทั้งคู่
จะต้องล่มสลาย ที่ตัวเธอเองก็ยากสุดจะประเมินและความอิหลักอิเหลื่อมนี้
ก็ไปบั่นทอนระยะคบหาดูใจกันระหว่างตัวริกะที่มีต่อฮิโรชิในยุคปัจจุบัน

แต่สุดท้าย.......เมื่อทั้งสองแลกเปลี่ยนประสบการณ์ที่ต่างฝ่ายต่างมีและพบเห็น
โดยเฉพาะฮิโรชิที่ละเลยความรู้สึกแรกพบ ที่จางหายไปนานจากการปฎิบัติที่ชาชิน
ทั้งตัวเขาเองที่คลุกเวลาทำงานให้กับงานวิจัยจนมีชื่อเสียงประสบความสำเร็จ
แต่กับล้มเหลวในความเป็นสามีที่ไม่มีเวลาให้กับภรรยา เพราะเขาเชื่อว่าการบรรลุ
ซึ่งงานวิจัยเรื่องลิฟต์อวกาศ จะสามารถทำความฝันตามที่เขาเคยได้ให้สัญญากับริกะ
ซึ่งคำตอบที่ได้กลับกลายเป็นการยื่นขอหย่า ส่วนทางริกะในโลกปัจจุบัน
เธอได้พยายามมองโลกที่กว้างกว่าความเป็นจริงในกรอบของปัจจุบัน และเชื่อมั่นว่า
ตัวเธอเองจะสามารถหมั่นทบทวนความรู้สึกของตัวเองที่อาจจะเปลี่ยนแปลงไปนับแต่นี้
และเชื่อว่า...........สิ่งที่เธอเลือกเป็นสิ่งที่ถูกต้องและเหมาะสมกับตัวเธอเป็นที่สุด
โดยเริ่มต้นจากการซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกของตัวเอง และปล่อยให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์

ในบรรดาซีรีย์ร่วมสมัยใส่ใจวิทยาศาสตร์ของค่ายNHKนี้
ผู้เขียนคงต้องยกให้เรือ่งนี้เป็นเรื่องที่น่าประทับใจที่สุด ด้วยประเด็นของเรือ่งที่น่าสนใจ
ตรึงคนดูให้ชวนติดตามได้ตลอด ขยายมิติของความเป็นซีรีย์ย้อนเวลาที่มีเกลื่อนตลาด
ถึงแม้ว่า.......... ตัวซีรีย์จะไม่ข้ามพ้นความเป็นNHKซีรีย์ในแนวร่วมสมัย อาทิ
รายละเอียดที่หยุกหยิกน่ารำคาญ ทิศทางของซีรีย์ที่ดูกล้าๆกลัวๆ พวกลูกกักลุูกหลุด
ไคล์แม็กซ์ตอนจบที่ไร้พลัง บางฉากก็เยินเย้อบางครั้งก็รวบรัด มิติตัวละครก็ถ่ายทอดอย่างตื้นๆ
เป็นต้น แต่ด้วยมือเขียนบทซีรีย์ชั้นเทพีอย่างโอโมริ มิกะ ประกอบกับความเก๋าของซูเปอร์สตาร์
อย่างลุงอุชิโนะกับน้องหนูอายะ ที่ดูไม่น่าจะเล่นเป็นคนรักกันได้ ถึงแม้เคมีทั้งสองตลอดทั้งเรื่อง
ก็ยังดูจะไม่น่าอินเท่ากับบทพี่กับน้องหรือน้ากับหลาน ยิ่งอุชิโนะตอนหนุ่มต้องมาแต่ง
ทรงแบบแบยองจุน แม้ว่าใบหน้าแบนๆจะไม่ใกล้เคียงทางเกาหลี แต่ก็เป็นจิตวิทยา
ที่แยกตัวตนของสองมิติเวลาได้ชัดเจน เลยมีอาการอ๊ะๆเอ๋อๆอยู่บ้าง แต่พอดูไป
ซีรีย์ก็ค่อยๆกลืนจากเป็นโทษ ก็ชักจะเริ่มเห็นประโยชน์ขึ้น
ส่วนดาราสมทบคนอื่นๆอย่าง"โซเมตานิ โชตะ" (จากHimizu)ในบทน้องชายของนางเอก
และ"ทัตสึยะ ฟูจิ"ในบทศาตราจารย์ที่เป็นหัวหน้างานของพระเอก ยังคงเป็นอะไรที่ส่งมาเพื่อ
สร้างความน่ารำคาญตามสูตรNHK ที่ต้องมีปรากฎมาสักตัวสองตัว ถึงแม้ว่าจะเป็น
ประเภทกุมความลับในเรื่องของการย้อนอดีตของตัวพระเอกก็เหอะ แต่มีช่วงหนึ่งตอนที่
ศาสตราจารย์พูดถึงความหลังที่ผิดพลาด ไม่ได้ดูแลภรรยาที่ล้มป่วยให้ดีพอเพราะความบ้างาน
ไม่ต่างจากพระเอกที่กำลังเป็นอยู่ได้ ก็สะกิดจุดจีีดไปได้เหมือนกัน

No matter how much and What kind of intelligence human have.

(มันไม่สำคัญหรอกว่า มนุษย์จะมีความฉลาดไปมากแค่ไหน)

You can't change the past.Frankly speaking,That's why time is precious.

(อย่างไรเธอก็ไม่สามารถไปเปลี่ยนแปลงอดีตมันได้ พูดให้มันตรงๆเวลามันเป็นสิ่งมีค่า)

You can change the future as much as want.

(อนาคตต่างหากที่เธอสามารถเปลี่ยนแปลงได้เรือ่ยๆตามแต่ใจเธอต้องการ)

ยังดีว่า......ทีมสมทบฝ่ายข้างตัวนางเอก ดูจะเป็นผู้เป็นคนมากหน่อยทั้ง "เกงคิดัน ฮิโตริ"
ในบทนักเขียนแนวรักโรแมนติกที่นางเอกต้องค่อยเป็นบรรณาธิการให้ "วาตานาเบ้ เอริ"
ในบทหนึ่งในนักเขียนที่นางเอกต้องมั่นตามต้นฉบับและเป็นนักเขียนในดวงใจนับแต่เริ่มอ่าน
"คินามิ ฮารุกะ" เพื่อนร่วมงานของนางเอก เป็นสาวช่างฝันและมั่นนัดเดทเพื่อเป็นตัวเป็นตน
"ทากาชิมา เรอิโกะ" รับบทเป็นหัวหน้าบรรณาธิการและชอบซอกแซกอยากรู้ถึงสถานะเนื้อคู่
ของตัวเองในสิบปีข้างหน้า โดยนักแสดงสมทบฝ่ายหลังนี้ยังพอยอมรับได้ มีส่วนผสม
ที่แม้จะขาดพลังในแง่บทบาทแต่ก็ยังพอเป็นตัวเสริมอรรถรสให้กับเรื่อง แม้ว่าความประทับใจ
จากตัวละครโดยหลักทางNHKแต่ไหนแต่ไร ก็ยังยกให้พระเอกนางเอกเป็นลำดับต้นเช่นเคย

แต่ที่ยอมรับว่าตัวที่เด่นจริงๆ เห็นจะไม่มีใครพ้นนางเอกที่เล่นโดย อุเอะโตะ อายะ
ที่โดยตำแหน่งตัวละครมันเด่นเป็นทุนเดิมอยู่ก่อนแล้ว และที่ผู้เขียนเคยผ่านตามาบ้าง
ในงานซีรีย์ของเธอแต่ก็ดูไม่มาก เพราะไม่ค่อยปลื้มกับการแสดงของเธอที่ดูสะดีดสะดิ้ง
หรือเล่นน้อยก็ดูด๋อยๆ อาทิAttention Please,HotelierหรือNagareboshi
ต่างก็เป็นงานที่ผู้เขียนดูเนื้อเรื่องมากกว่าเนื้อหนังขาวๆที่ถือเป็นของแถมติดกันมา
แต่ยอมรับว่าในซีรีย์เรื่องนี้ อายะเธอปล่อยเสน่ห์ในอีกด้านที่ผู้เขียนไม่เคยได้สัมผัส
ผลก็เลยทำเอาผู้เขียนหลงหัวปัก กับความเป็นธรรมชาติของตัวละครริกะที่เธอเล่น
ด้วยบุคลิกที่ดูเข้ากับบท เล่นได้เป็นธรรมชาติ แถมต้องเล่นเป็นริกะในสองช่วงเวลา
มันเลยมีทั้งความรักและความชังในคนๆเดียว แต่สามารถเเปรเปลี่ยนไปด้วยห้วงของเวลา
แม้ว่าเคมีปฏิกิริยาระหว่างหนูอายะกับลุงอุชิโนะ จะไม่เข้ากันตามมติเอกฉันทน์ในเว็บบอร์ด
ซึ่งผู้เขียนก็เห็นดีด้วย เพราะไม่ว่าซีรีย์แนวนี้ของค่ายnhkที่เคยรีวิวมาบ้าง อย่าง
Futatsu no Spica,Nanase Futatabi หรือQED ล้วนแล้วแต่มาอีหรอบเดียวกันทั้งสิ้น

เพียงทว่า.......อานิสงส์เรือ่งนี้ด้วยมือเขียนบทมิกะ ที่เกลาให้พอเหมาะพอควรกับสิ่งที่
NHKยังแก้ไม่ตกเรือ่งการถ่ายทำ (ส่วนหนึ่งเพราะไม่อิงตลาดมากเท่ากับทีวีเอกชน)
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเงื่อนไขภาคบังคับของกฎมิติเวลาที่ถ้าวางไม่ถูกจุดหรือวางสั่วๆให้จบๆไป
มันก็จะมีผลไปทำลายตัววรรณกรรมของเรื่องและสิ่งดีๆที่ได้ปูมากันแต่แรก ขณะเดียวกัน
ถ้าไม่สร้างความแตกต่างที่ฉีกไปจากเรื่องอื่นที่เคยทำกัน มันก็จะย้อนมาทำลายตัวผู้เขียนเอง
ซึ่งชื่อของโอโมริ มิกะ ก็ไม่เคยทำให้ผิดหวังที่นอกจากจบลงอย่างสวยงาม ยังมีจุดหักมุม
ที่เก็บซ่อนไว้ตอนท้าย ที่คล้ายว่าจะมาจบแบบซีรีย์Jin2 แต่เรื่องนี้กับทำได้ในสเต็ปอีกขั้น
อีกด้วยประสบการณ์นักแสดงที่แม้ลุงอุชิโนะจะไม่เด่นแต่ก็พอไปได้ แล้วมาได้คะแนนจากอายะ
จากชนิดที่ว่าไม่เคยชอบหน้าก็พอจะว่าได้ แต่ในเรื่องนี้ชีใสจริงๆ เป็นตัวละครที่เราสัมผัสได้
และเข้าถึงหัวจิตหัวใจของผู้หญิงธรรมดาที่ใจมันรักไปแล้ว แต่เหตุผลบั้นปลายมันค้ำคอ
ผู้เขียนชอบตรงที่ปัจจัยทุกอย่างของเรื่องมันถูกใช้ให้สัมพันธ์กันผูกกันจนเป็นเรื่องราว
ที่มีการเชื่อมรอยต่อกัน และส่วนนี้ยิ่งส่วนเสริมให้ตัวละครริกะดูโดดเด่นด้วยเงื่อนไขปลีกย่อย
แม้จะมีข้อจำกัดนำเสนอได้มากสุด๖ตอน ซึ่งพอสมพอควรที่มากกว่านี้อาจเรียกเสียง "ยี้" ได้
และความดีที่เป็นจุดแข็งของเรือ่งนี้สองสามอย่าง ก็ประคองเรื่องท่ามกลางจุดด้อยจุดเสียเดิมๆ
ที่ซีรีย์ร่วมสมัยของNHKที่สิบปีก่อนเป็นมาอย่างไร สิบปีต่อมาก็ยังคงเป็นอย่างนั้น
แม้ได้เจ้าการประพันธ์เพลงซีรีย์อย่างโคโนะ ชิน ที่ไม่เคยจับงานของทางช่องNHKมาก่อน
ใส่ดนตรีเพื่อช่วยเสริมความรู้สึกของคนดูแล้วก็ตาม ก็ยังบิ้วอารมณ์ไม่ค่อยจะขึ้นเลย

แล้วไม่รู้เป็นไงสำหรับผู้เขียน ที่จะรับรู้พลังของสารฟิโรโมนในตัวนักแสดงสาว
โดยเฉพาะในช่วงรับงานใกล้วันวิวาห์จ่ออยู่หน้าหอเสียทุกที คงจะจริงอย่างที่
ผู้เฒ่าผู้แก่ว่า..........ผู้หญิงอินเลิฟสะบั้นลงจากคานหล่อนจะมีเสน่ห์กว่าปกติเป็นพิเศษ
ตัวอย่างเพื่อให้เห็นภาพ ก่อนหน้านี้ "ฮิโรสุเอะ เรียวโกะ" แต่งงานครั้งแรกในปี ๒๐๐๔
ซีรีย์ก่อนหน้าทั้งMoto KareกับOtousan ชีก็ใสมากผิดมนุษยมนาอย่างที่เรียวโกะเคยเป็น
แม้แต่หนังที่เธอเล่นก่อนแต่งอย่างCollage of Our Life ที่เรื่องแสนสามัญธรรมดาน่าเบื่อ
ก็ยังตรึงผู้เขียนคนนี้ให้ใหลหลงได้ไม่ลืม หรืออีกสักตัวอย่าง "ทาเกอุชิ ยูโกะ"
แต่งงานในปี๒๐๐๕ หนังสามเรื่องของเธอทั้งSpring Snow ,Be With You กับ
Heaven's Bookstore ถ้าประเภทคนไม่ดูเอาหนังก็จะต้องพูดถึงหนังหน้างามแต๊ๆบ้าง
ขณะที่งานซีรีย์ก่อนหน้านั่น Prideที่ประกบกับทาคุยะ เรตติ้งทะยานเฉลี่ยร้อยละ๒๕
ฝั่งไม่เลือกข้างทาคุยะอย่างผู้เขียน จึงไม่แปลกใจที่ไม่เผื่อใจนางเอกตัวรองของเรื่อง
ที่ทุกวันนี้ใครเล่นยังจำไม่ได้และไม่อยากจะจำ ถือเป็นจุดพีคชีวิตของโลกความเป็นจริง
ที่นักแสดงสาวก็ต้องมีความฝันที่จะออกเรือนมีครอบครัวของตน แม้จะต้องแลกกับ
ความรู้สึกการมีส่วนร่วมเชิงอุปทานเป็นเจ้าข้าวเจ้าของคนดู ลดน้อถอยยลงหรือหายไป
แล้วเปลี่ยนมาเล็งเป้าหมายดาวดวงใหม่ที่ใสกว่า แม้ดาวดวงเก่าอาจจะเตียงหักกลับมาโสด
เสมือนหลอกให้เรากลับมามีความหวังอีกครั้งแต่อารมณ์กรุ่นครั้งนั่น ยอมรับว่า..ไม่เหมือนเดิม

ก็หวังว่าหนูอายะกับคุณพี่ฮิโระแห่งวงExile จะสมปรองครองรักกันยาวนาน
ผู้เขียนก็จะช่วยเป็น "แรงใจในวันที่สาย" เหมือนเช่นนางเอกคนอื่นๆที่ได้แค่ดมบนหน้าจอ