ที่มา: รัตนประทีปแห่งพระไตรปิฎก เล่มที่ 5

การรับรู้แบบโยนิโสมนสิการ คือ การรับรู้อารมณ์ด้วยการใส่ใจพิจารณาโดยแยบคาย เป็นเหตุสำคัญที่ทำให้ละนิวรณ์

1. อสุภนิมิต (เครื่องหมายว่าไม่งาม เช่น การกำหนดจิตถึงอสุภะ 10) ที่บุคคลใส่ใจพิจารณาโดยแยบคาย  ==> เป็นเหตุให้ละกามฉันทะ (ความพอใจในกาม คือในรูป รส กลิ่น เสียง โผฏฐัพพะ เป็นต้น)

2. เมตตาเจโตวิมุตติ (ไมตรีจิตคิดจะให้เป็นสุข) ==> เป็นเหตุให้ละพยาบาท (ความคิดปองร้าย)

3. ธาติคือความริเริ่มความก้าวออก ความก้าวไปข้างหน้า

- อารัมภธาตุ - ธาตุคือความเพียรริเริ่ม

- นิกกมธาตุ - ธาตุคือความเพียรพยายาม

- ปรักกมธาตุ - ธาตุคือความเพียรบากบั่น

==> เป็นเหตุให้ละถีนมิทธะ (ความหดหู่ง่วงงุน)

4. ความสงบแห่งจิต

เจตโสวูปสมะ - ความเข้าไปสงบแห่งจิตด้วยสมถะและวิปัสสนา ==> เป็นเหตุให้ละอุทธัจจกุกกุจจะ(ความฟุ้งซ่านรำคาญใจ)

5. การใส่ใจพิจารณาโดยแยบคาย ==> เป็นเหตุให้ละวิจิกิจฉา (ความลังเลสงสัย)

Create Date : 19 พฤศจิกายน 2560
Last Update : 19 พฤศจิกายน 2560 12:36:25 น.		0 comments
Counter : 710 Pageviews.
Share Tweet