สวัสดีครับ รีวิวนี้ห่างจากรีวิวคราวที่แล้วพอสมควร คราวนี้ผมรีวิวถึงการเดินทางท่องเที่ยวในประเทศลาวของผมมาถึงตอนที่ 7 แล้วสำหรับรีวิวในครั้งนี้ผมยังคงท่องเที่ยวอยู่ที่เมืองหลวงพะบาง ประเทศลาวเช่นเดิม โดยมีทริปที่จะต้องไปเที่ยวถ้ำติ่ง (Tham Ting) และน้ำตกตาดกวางซี ( Kuang Si Waterfall) ซึ่งในเรื่องของการเดินทางไปยังจุดหมายในวันนี้นั้นผมตัดสินใจไปโดยซื้อทัวร์แบบ One Day Trip ซึ่งผมเลือกซื้อตรงร้านขายทัวร์เยื้องๆกับหอพิพิธภัณฑ์แห่งชาติหลวงพะบาง ตรงถนนสีสะหว่างวงซึ่งละแวกนั้นจะมีร้านขายทัวร์หลายร้านมากๆครับ ซึ่งร้านนี้ราคาอยู่ที่คนละ 100,000 kip โดยที่ตอนเช้าจะมีรถมารับที่หน้าบริษัททัวร์แล้วพาไปส่งตรงจุดขึ้นเรือไปเที่ยวถ้ำติ่ง (Tham Ting) และพอกลับจากเที่ยวถ้ำเรียบร้อยจะต้องกลับมายังหน้าบริษัททัวร์และจะมีรถมารับพาไปน้ำตกตาดกวางซี ( Kuang Si Waterfall) หลังจากนั้นจะพาเราแวะเที่ยวชมหมู่บ้านม้งแล้วรถตู้ก็จะพากลับมาส่งตรงหน้าโรงแรมพูสีตรงแถวๆไปรษณีย์ และก็เป็นอันจบทริปสำหรับทัวร์วันนี้ครับ

สำหรับการเดินทางของผมในวันนี้ ช่วงเช้าการเดินทางดูจะโอเคครับ แต่พอมาช่วงบ่ายเนื่องจากอากาศค่อนข้างร้อนและรถตู้ที่มารับผมนั้นได้มารับผมเป็นที่สุดท้าย ทำให้ผมจำเป็นจะต้องนั่งเก้าอี้ด้านในสุด และด้วยว่าแอร์ในรถนั้นไม่ตกถึงผมเลย ทำให้ปวดหัวจนไม่มีแรงจะเดินชมน้ำตกเลยทีเดียวครับ ^_^' การเดินทางจากหน้าบริษัททัวร์ไปยังน้ำตกตาดกวางซีก็ค่อนข้างไกลพอสมควรเลยทีเดียว

แต่อย่างที่ผมบอกไว้ว่าการใช้ชีวิตของผมในหลวงพะบางนั้นทุกคินที่เที่ยวอยู่ในเมืองแห่งนี้ สิ่งที่จะขาดไม่ได้สำหรับกิจกรรมยามค่ำคืนคือเดินชมเดินช็อปตลาดมืด และในวันนี้ก็เดินครับ และเก็บภาพมาฝากกันอีก หวังว่าคงไม่เบื่อภาพตลาดมืดกันไปก่อนนะครับ พูดมาเยอะแล้วไปชม ตอนที่ 7 ในแบบฉบับของกัปตันลูกชุบ พาเที่ยวหลวงพะบางกันครับ ^_______^

ป.ล. 1 ทริปนี้จะเกิดขึ้นไม่ได้ถ้าไม่ได้รีวิวและคำแนะนำของเพื่อนๆในห้อง blueplanet ขอบคุณมากๆนะครับ

ป.ล. 2 สถานที่ท่องเที่ยวที่ผมเอ่ยถึงผมบางแห่งผมก็ไม่แน่ใจว่าสะกดเป็นภาษาไทยถูกรึเปล่า นอกจากนี้คำบรรยายต่างๆก็มาจากประสบการณ์ที่ผมพบเจอ และอ้างอิงจากข้อมูลในหนังสือท่องเที่ยวครับ ถ้ามีผิดพลาดอะไรก็สามารถท้วงติงกันได้นะครับ

แวะชม Review ใน Pantip ของผมได้ที่นี่ครับ //www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10027324/E10027324.html

ตอน6 >>กัปตันลูกชุบพาเที่ยวลาวเหนือ ตอนที่ 6: เดินเที่ยวเมืองมรดกโลก - หลวงพะบาง
//www.bloggang.com/mainblog.php?id=captainchoob&month=27-11-2010&group=12&gblog=6
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ร้านขายอาหารเช้าข้างๆร้านกาแฟประชานิยมครับ ผมอยู่ที่นี่มาหลายวันแล้วแต่ไม่ได้ทานร้านกาแฟประชานิยมสักครั้ง พอจะไปทานท้องก็อิ่มจากอาหารเช้าที่ที่พักจัดไว้ให้ซะแล้ว เป็นอีกอย่างที่ผมเสียใจมากที่ไปเมืองหลวงพะบางแล้วไม่ได้ลองชิม

จากนั้นผมมีนัดที่หน้าบริษัททัวร์ไว้ 8:00 น. ผมไปก่อนเวลาเล็กน้อย สักพักก็มีรถตู้มารับผมและพาไปส่งยังท่าเรือที่จะพาไปเที่ยวถ้ำติ่ง (Tham Ting) ทางพนักงานที่พามาส่งจะจัดการเรื่องตั๋วขึ้นเรือให้เรียบร้อย หลังจากนั้นผมก็นั่งรอคิวเพื่อรอเรียกชื่อลงเรือ

รออยู่นานพอสมควรเมื่อเรือพร้อมก็ถึงคิวผม ผมได้คิวหน้าๆเลยได้เรียกขึ้นเรือก่อน เรือแต่ละลำจะนั่งได้ประมาณ 7 คน ถ้าเกินสมมุติว่า ไปกัน 2 คน แล้วคนหนึ่งได้คิวที่ 7 แต่อีกคน 8 นั้นต้องระวังนะครับ เพราะเรือผมมีคนเกิดเหตุการณ์นี้มาแล้วคือเขามาด้วยกันแต่คิวมันเป็นแบบนี้เลยทำให้ต้องจำใจนั่งแยกกันไปคนละลำเลยล่ะครับ ขอยังไงก็ไม่ยอมครับ อาจจะเป็นเพราะน้ำหนักของเรือโดยสารเองด้วย และพอดีว่าผมก็ไปเป็นคู่เลยสละให้ไม่ได้จริงๆครับ ^______^

ไม่นานเรือก็ออกเดินทางจากเมืองหลวงพะบาง ผมดูเวลาไว้ประมาณ 9:30 น.

รูปนี้ภายในเรือรวมถึงเพื่อนๆร่วมทริปในครั้งนี้ของผม

ชมบรรยากาศไปเรื่อยๆครับ

เรือวิ่งมาได้ไม่นาน ก็แวะหยุดเติมน้ำมัน

เรือแล่นมานานพอสมควร ก็จอดเทียบท่าให้แวะเที่ยวที่หมู่บ้าน ซึ่งที่นี่จะมีสินค้าให้เราเลือกซื้อเช่นกัน เป็นพวกผ้าคลุมไหล่ ผ้าทอ ฯลฯ และยังมีเหล้าต้ม เหล้าดองที่มีสัตว์แปลกๆตั้งขายด้วยครับ

น่าจะเป็นกรรมวิธีการทำเหล้าของที่นี่ครับ

นี่ครับ เหล้าดองของที่นี่

อีกสักภาพครับ

มีผ้าทอขายและทอให้ได้ชมกันด้วย

มีอยู่หลายเจ้าทีเดียวครับ เดินชมเดินเลือกซื้อกันได้

หลังจากส่วนที่เป็นที่ขายของเดินต่อไปอีกนิดก็จะเจอวัดครับ

สักพักได้เวลากลับลงเรือกันแล้วเพื่อมุ่งหน้าไปยังถ้ำติ่ง

เดินตามทางนี่แหละครับทั้งขาขึ้นมาและขาลงกลับไปที่เรือ

ลงเรือแล้วก็เดินทางกันต่อ คุณลุงคนขับเรือพูดภาษาไทยและภาษาอังกฤษได้ดีทีเดียวครับ แถมยังรู้การเมืองไทยดีซะด้วย เลยคุยกันสนุกทีเดียว

จากหมู่บ้านมาถึงถ้ำติ่งใช้เวลาประมาณ 15 นาทีครับ การเดินนั้นจากที่ผมออกมาตอน 9:30 ผมมาถึงถ้ำติ่งประมาณ 11:30 น. ภาพนี้คือบรรยากาศก่อนถึงถ้ำ

เมื่อมาถึงถ้ำติ่งนั้นผมจะต้องเสียค่าเข้าชมอีกคนละ 20,000 Kip ซึ่งจะต้องจ่ายเองเพราะไม่รวมอยู่ในค่าที่จ่ายไปกับทัวร์ครับ แต่บางที่อาจสื่อสารกับลูกค้าไม่ดีทำให้ในกลุ่มผมนั้นมีฝรั่งคนหนึ่งเขาไม่ยอมจ่ายเพราะเขาเข้าใจว่าเขาได้จ่ายไปกับบริษัททัวร์แล้ว เกิดการถกเถียงกันนานพอสมควรสุดท้ายแล้วก็ไม่ได้เข้าครับ เพราะถ้าจะเข้าก็ต้องจ่ายค่าเข้าชม

ถ้ำติ่งนี้จะมีสองถ้ำนะครับ เดินขึ้นมาแล้วถึงเลยอย่างในภาพนี้คือถ้ำลุ่ม เป็นถ้ำขนาดไม่ใหญ่ครับ ภายในจะมีพระพุทธรูปปางต่างๆวางอยู่เยอะแยะทีเดียว ส่วนอีกถ้ำต้องเดินขึ้นบันไดไปอีกชื่อว่าถ้ำเทิง ภายในนั้นจะลึกและใหญ่กว่าถ้ำลุ่มครับ แต่พระพุทธรูปที่วางอยู่นั้นจะมีน้อยกว่า

ภายในของถ้ำลุ่ม

บรรยากาศรวมๆภายในถ้ำลุ่ม ไม่มืดครับ

พระพุทธรูปปางต่างๆ

อีกสักรูปครับสำหรับถ้ำติ่งด้านล่าง หรือที่ในภาษาลาวเรียกกันว่าถ้ำลุ่ม

พระพุทธรูปอีกมุม

จากนั้นผมเดินออกมาจากถ้ำลุ่มเพื่อจะขึ้นไปยังถ้ำติ่งด้านบนหรือ ถ้ำเทิง

แต่ในครั้งนี้ผมก็ไม่มีโอกาสได้ขึ้นไปชมครับ เพราะว่าตอนที่ผมขึ้นไปนั้นระหว่างทางขึ้น ผมเจองูตัวใหญ่มากหล่นลงมาจากต้นไม้ เจ้างูหล่นลงมาตรงทางขึ้นบันไดอยู่ห่างผมเพียงไม่กี่ก้าว ซึ่งผมนั้นเป็นคนกลัวงูสุดชีวิตจึงวิ่งกลับลงไปด้านล่างด้วยความตกใจสุดขีดเลยล่ะครับ และไม่กล้าขึ้นไปอีกแล้ว ^_____^

ระหว่างรอเพื่อนร่วมเดินทางก็นั่งชมแม่น้ำโขงไปเรื่อยๆ เมื่อคนมาครบเรือก็ออกเดินทางกลับเมืองหลวงพะบางกว่าจะถึงหลวงพะบางนั้นก็ประมาณ13:15 น. แล้ว ทำให้ผมต้องรีบมากเพื่อไปขึ้นรถที่หน้าบริษัททัวร์ที่ผมซื้อทัวร์ไว้

ไม่นานก็มีรถมารับ แต่จากที่ผมเล่าไว้ด้านบนนั้นแหละครับ คือผมได้นั่งหลังสุดและแอร์ไม่ถึงผม ทำให้ปวดหัวมากทีเดียว รถออกจากหน้าบริษัททัวร์เดินทางมาดูเหมือนไกลพอสมควรครับ แล้วก็มาถึงน้ำตกตาดกวางซีประมาณ 14:00 น.

ด้านหน้าทางเขาน้ำตกครับ ซื้อตั๋วเข้าชมราคา คนละ 20,000 Kip

แผนที่ของการเดินเที่ยวชมน้ำตกครับ ผมไม่ได้เดินไปถึงชั้นบนสุดครับเพราะร่างกายไม่ไหวจริงๆเดินไปชมชั้นสองชั้นแล้วนั่งพักให้หายปวดหัวหน่อย ต้องบอกว่าเสียดายมากครับ แต่ร่างกายไม่ไหวจริงๆวันนั้น

ด้านหน้าทางที่ผมเลือกเข้า ทางนี้เดินไปจะเจอเจ้าหมีควายครับ

ตรงส่วนนี้จะเป็นที่ขายสินค้าที่ศูนย์อนุรักษ์ทำขึ้นและเป็นที่ร่วมบริจาคเงินให้แก่เจ้าหมีควายครับ รายได้ที่ได้นี้ก็จะเอาไปใช้ดูแลสัตว์ต่างๆและเอาไปใช้ดูแลผืนป่าแห่งนี้ด้วย

หมีแต่ละตัวมีชื่อของตัวเองตามป้ายเหล่านี้ครับ

เจ้าหมีควายแต่ละตัวน่ารักมากๆ

ป้ายรณรงค์ไม่ให้ซื้อขายและทำลายสัตว์ป่าครับ ผมเห็นด้วยอย่างยิ่ง

อีกมุม ขนาดเล่นยังนอนเล่นเลยครับ น่ารักแต่ขี้เกียจไปนิดนะเจ้าหมีควาย

ท่านอนของตัวนี้สุดๆครับ อยากเข้าไปหยิกแก้มจริงๆ

เดินต่อมาอีกนิด เจอหมีทุกสายพันธุ์เลยครับ เห็นสายพันธุ์หมีแพนด้าแล้วคิดถึง เจ้าหลินปิงน้อยครับ

เอาล่ะเดินไปชมน้ำตกกันได้แล้ว

เดินขึ้นไปเรื่อยๆครับ ตอนนี้ร่างกายยังพอไหวอยู่ นักท่องเที่ยวเยอะทีเดียว

สีน้ำตกที่นี่สวยทีเดียว

ชมกันไปเรื่อยๆครับ

อีกมุม นักท่องเที่ยวแต่ละคนก็มีมุมเป็นของตัวเอง

โดดลงน้ำสนุกกันทีเดียว

อีกมุมครับ

เดินชมกันไปเรื่อยๆ

ผมเองเดินชมเรื่อยๆ ก็อยากลงเล่นบ้างเหมือนกันครับ

ไปกันต่อ

ไม่ว่าจะเดินไปจุดไหนก็มีนักท่องเที่ยวจับจองกันไปคนละมุม

ระหว่างทางที่เดินนั้นก็เดินชมบ้าง หยุดพักบ้างไปเรื่อยๆครับ

มองๆไปก็คล้ายมาเที่ยวน้ำตกที่บ้านเราเลยครับ บรรยากาศคล้ายๆกัน

อีกมุมครับ

ผมชอบสีของน้ำตกที่นี่จริงๆ

อีกสักภาพ

พอเดินมาถึงชั้นนี้คนน้อยเลยขอนั่งพักปักหลักที่นี่แหละครับ พักผ่อนให้หายปวดหัวสักหน่อย

นั่งชมบรรยากาศสักพัก เมื่อใกล้เวลานัดกลับแล้วผมก็เดินกลับลงไปทางเดิม รถตู้นัดเวลากลับไว้ 16:30 น.

เดินมายังที่จอดรถ ก็จะมีร้านขายของขายอาหารอยู่เยอะพอสมควร

รถตู้ที่ผมนั่งมาก็จะเป็นแบบนี้แหละครับ แต่ไม่ใช่คันนี้นะครับ

จากนั้นพอมากันครบทุกคนแล้ว รถตู้ก็พามาแวะเที่ยวต่อที่หมู่บ้านม้ง

แค่เพียงลงจากรถเท่านั้นเด็กๆที่นี่ก็วิ่งมาทำหน้าที่ได้เป็นอย่างดีทีเดียว บ้างขายของ บ้างชวนคุย แต่ถ้าขายเราไม่ได้ก็จะเริ่มขอของกันล่ะครับ แต่ก็น่ารักกันทุกคนครับ

ไปเดินเที่ยวชมภายในกันครับ

ภายในหมู่บ้าน

เดินชมกันต่อ ระหว่างเดินชมนี้เด็กๆก็ตามกันไม่หยุดเลยล่ะครับ

น้องตัวเล็กน่ารักอีกคน

ผมว่าระหว่างทางเดินหากผมมาถึงไวกว่านี้น่าจะมีของวางขายเยอะพอสมควรครับ

สินค้าบางส่วนที่วางขายที่นี่

อีกมุมภายในหมู่บ้าน

เที่ยวชมเสร็จ จากนั้นรถตู้ก็พามาส่งตรงหน้าโรงแรมพูสี บริเวณแถวหน้าไปรษณีย์ครับ

เนื่องจากวันนี้ผมหมดโปรแกรมที่วางไว้แล้ว แต่ผมยังมีเวลาเหลือก่อนมื้ออาหารค่ำ ผมเลยเลือกที่จะไปเดินเที่ยวชมหลวงพะบางฝั่งสายน้ำคานช่วงค่ำสักหน่อย จากหน้าไปรษณีย์ผมเดินไปทางถนนเสดถาทิลาดแล้วเลี้ยวซ้ายเข้าถนนเจ้าสีสุพัน ตรงไปยังถนนพูสีครับ แล้วเดินไปเรื่อยๆจนถึงเรือนพักสายน้ำคาน และเลี้ยวซ้ายเข้าซอยข้างเรือนพัก เพื่อมาทะลุยังถนนสีสะหว่างวง

เดินชมบรรยากาศไปเรื่อยๆ ฝั่งนี้มีร้านอาหารเยอะพอสมควรครับ

แม้จะมีร้านอาหารแต่แถบนี้ก็ยังสงบและเงียบครับ

นี่ครับเรือนพักสายน้ำคานเป็นอีกที่ที่ตอนแรกอยู่ในลิสต์ที่พักที่ผมอยากพัก

พอเดินขึ้นมายังถนนสีสะหว่างวงแล้วก็เลี้ยวขวา จากนั้นผมก็เดินไปแถวโรงแรมวิลล่าสันติ (Villa Santi) เพื่อจะไปทานอาหารร้านตำหนักลาว (Tamnak Lao Restaurent) ซึ่งตั้งอยู่ตรงข้ามกันครับ

มื้อค่ำวันนี้ผมเลือกทานที่นี่ครับ ตำหนักลาว (Tamnak Lao Restaurent)

น้ำดื่มน้ำเปล่าฟรีครับ แต่ผมสั่งน้ำแตงโมปั่นมาทานด้วย

จานแรกสลัดหลวงพะบาง

จานนี้หมกปาลาว

เอาะหลาม

อันนี้แกงจืดตำลึงหมูสับครับ มื้อนี้ผมสั่งข้าวมา 2 จาน ราคาอาหารมื้อนี้ 190,000 Kip ผมลืมบอกอีกอย่างว่าผมชอบใบเสร็จของเมืองหลวงพะบางมากครับ เพราะเท่าที่ผมเห็นนั้นในใบเสร็จจะมีเงินบอกไว้ ทั้งแบบ KIP USD และ THB บางร้านก็จะมี EUR ด้วย ใครมีเงินแบบไหนก็เลือกจ่ายกันได้เลยครับ

ท้องอิ่มแล้วผมก็เลยขอเดินย่อยในตลาดมืดสักหน่อย

เดินชมและเลือกซื้อของไปเรื่อยๆ

เสื้อยืดมีขายเยอะแยะทีเดียวครับ ราคาไม่แพงด้วย

ชมสินค้าไปเรื่อยๆ

ผมชอบรูปวาดที่วางขายในเมืองหลวงพะบางมากครับ หลังจากเดินจนเหนื่อยแล้วผมก็กลับที่พักไปพักผ่อน เตรียมตัวออกเที่ยวต่อในวันรุ่งขึ้น สำหรับรีวิวในครั้งนี้ผมขอจบไว้ที่ภาพนี้แล้วกันนะครับ แล้วตอนต่อไป ผมจะพาไปไหนต่อ อย่าลืมตามชมต่อกันนะครับ

Create Date : 21 ธันวาคม 2553
Last Update : 21 ธันวาคม 2553 22:37:32 น.		9 comments
Counter : 3562 Pageviews.
Share Tweet