|
|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
 |
|
|
ความรักประกอบสร้าง: เมื่อสังคมบอกให้ฉันต้องนิยามความรัก |
|
ความรักประกอบสร้าง มันอาจจะเกิดขึ้นจากการ interact ระหว่างฉันและสังคม ฉะนั้นมันอาจจะใช้สำหรับฉันได้เพียงคนเดียว
ในเมื่อเขาคือเหตุผล ฉันก็มักจะเอาเหตุผลมาสนับสนุนอารมณ์ เขาชอบเทคโนโลยี ฉันแสวงหาความคลาสสิก เขาสรรเสริญความสำเร็จ ฉันเลือกเดินตามความฝัน สิ่งที่เรามีเหมือนกันคือความคิดทางการเมือง มันคงไม่แข็งแรงพอที่จะเชื่อมเราเอาไว้ ฉันไม่รู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในหัว เวียนไปมา ฉายภาพซ้ำๆ แล้วทำให้เจ็บช้ำใจมันเกิดจากอะไร ทั้งที่หัวสมองสั่งให้หยุดเพราะมันจะทำร้ายตัวเอง มันยังกลับตามมาถึงในฝันพื้นที่ที่ไม่สามารถควบคุมได้ ฉันลองนั่งวินิจฉัยความรู้สึกนั้น มันคล้ายๆกับตอนที่ถูกจ้างให้ออกจากงาน ตอนนั้นฉันรู้สึกเสียความมั่นใจ ตอนนี้ก็เหมือนกัน
-Background
-กระบวนการสร้าง ความ"รัก"
-คุณลักษณะของความรักประกอบสร้าง
-ปัจจัยกระตุ้นทางสังคม
-ความสำคัญของความรักประกอบสร้าง
-การไม่มีอ้างอิงวรรณกรรมและบทสรุป
Background- การที่มีใครสักคนมาชอบ เขาไม่ใช่เพื่อนไม่ใช่คนในครอบครัว ฉันมักจะให้ค่ากับความชอบของเขา คงเป็นเพราะเขาคือใครก็ไม่รู้ที่มาชื่นชอบตัวตนของฉันที่ถูกสร้างมาอย่างunique เขาชอบชิ้นงานสูตรสำเร็จที่เรียกว่าตัวฉัน การมาชอบของเขาทำให้ฉันเสพติด ใครๆก็อยากเป็นคนที่ถูกชอบ เพราะนั่นหมายถึงความสำเร็จอย่างหนึ่งของการสร้างตัวตน
กระบวนการสร้างความ "รัก"-ความรักประกอบสร้างเริ่มต้นขึ้นมาจากความรู้สึกชอบที่จะให้คนมารัก เสพติดความรู้สึกที่ว่าฉันได้เป็นที่รักหรือถูกรักจากใครสักคนที่เป็นคนแปลกหน้า เพราะเขาไม่ได้มีส่วนในการสร้างฉันขึ้นมา แต่กลับชอบฉัน ชิ้นงานที่เรียกว่าฉันจึงน่าภาคภูมิใจเหลือเกิน เมื่อเขามาชอบ ฉันจึงเห็นค่าในตัวเอง ตามมาด้วยความภาคภูมิใจและมั่นใจในตัวเอง ฉันรักที่ให้เขามาชอบ อาจไม่ได้หมายความว่าฉันรักตัวเขา ความสับสนในนิยามของคำว่ารักจึงเกิดขึ้นตรงนี้ ฉันจึงขอเรียกความรักแปลกๆนี้ว่าความรักประกอบสร้าง เพราะสารตั้งต้นที่แท้จริงของมันคือการเห็นคุณค่าในตัวเอง ถูกovervalueให้เป็น "ความรัก" คำสั้นๆที่ไม่ได้มีนัยยะว่าใครคือประธานหรือใครเป็นกรรม
คุณลักษณะ-ความเข้มข้นของความรักประกอบสร้างจะผันผวนไปตาม 1.ลักษณะของคนแปลกหน้า เขาตรงสเปคเรามากแค่ไหน ตรงมากก็รักมากเช่น ฉันชอบคนฉลาด ชอบคนมีความมั่นคง คนคนนั้นย่อมทำให้ฉันเสพติดมากกว่าคนที่มีความฉลาดและความมั่นคงน้อยกว่า 2.เขาปฏิบัติกับเราถูกใจมากแค่ไหน หากเขาปฏิบัติถูกใจมากเท่ากับว่าเขาเห็นว่าคุณค่าในตัวเรามาก เราก็จะภูมิใจในตัวเองมาก เราก็จะ”รัก”มาก
ปัจจัยกระตุ้นทางสังคม-สังคมทำหน้าที่ในหยิบยื่นภาพความรัก และบอกว่ามันสวยงาม ส่วนคนในสังคมก็มีหน้าที่ในการเก็บภาพความรักและนำมันไปตีความในรูปแบบของตัวเอง ฉันเติบโตมาพร้อมกับการ์ตูน Disney ที่นางเอกต้องมีคนมาชอบและอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข “รัก”กันในตอนจบ การมีคนมาชอบจึงเป็นราวกับความใฝ่ฝันและการจบด้วยความรักจึงเป็นชีวิตในอุดมคติ ความรักถูกทำให้ดูสูงส่งและสวยงาม จะดีแค่ไหนหากนำตัวเองเข้าไปอยู่ในความ “รัก” ฉันยังจำได้ว่าตัวเองรู้สึกภาคภูมิใจแค่ไหนที่ในที่สุดก็ได้เดินคู่กับใครสักคน นอนคู่กับใครสักคน ตื่นเช้ามาเห็นหน้าคนที่ดูเหมือนจะชอบฉันราวกับฉากในนิยาย ในที่สุดฉันได้กลายเป็นคน “ปกติ”คนนึง ได้เป็นคนทั่วๆไปที่ได้มาใช้เวลากับคนรักไม่ใช่ใครสักคนที่ไม่มีใครมาชอบหรือไม่ชอบใครสักคน ความรู้สึกเหล่านี้ไม่ได้มาจากการที่สังคมโยนภาพความรักมาให้ เพียงแค่ฉันสามารถที่จะมีภาพเหล่านี้ในชีวิตมันคงเท่ากับว่าฉันได้มีความรักแล้ว อย่างนั้นเหรอ?
ความสำคัญ-เมื่อสังคมพร่ำบอกให้ฉันรัก ฉันจึงประกอบสร้างความรักขึ้นมา และใช้มันกับใครสักคน เมื่อคนคนนั้นหายไป ฉันกลับพบว่าตัวเองการเสียความมั่นใจ ความภาคภูมิใจอันแสนวิเศษมันหายวับไปกับตา เขาเลิกชอบชิ้นงานที่เรียกว่าตัวฉัน แปลว่าชิ้นงานนี้คงบกพร่องอะไรบางอย่างสำหรับเขาสินะ หากนั่งคิดว่าทั้งหมดที่เขียนมามันเกิดขึ้นจากการนิยามความรักในแบบของฉันส่วนหนึ่ง และการกระตุ้นจากสังคมให้มีความรักส่วนนึง ฉันควรทำอย่างไรดีให้อาการที่มันทำร้ายตัวเองนี้ออกไปเสียที เมื่อความรักประกอบสร้างมีประธานคือฉันที่ชอบและเสพติดการมีคนมาชอบ ชอบและเสพติดการมีความหมายกับใครสักคน และกรรมก็คือฉันเองที่เสียความมั่นใจในตัวเอง เสียความภูมิใจในตัวเอง ปัจจัยที่ควบคุมไม่ได้คือเขา และกระบวนทัศน์ของสังคมที่ให้ค่ากับการมีคู่มากกว่าการอยู่คนเดียว ฉันคงไม่กล้าเสนอแนวทางอะไรเพราะหากต้องการเปลี่ยนตัวแปลที่ควบคุมไม่ได้อย่าง “เขา” มาเป็นตัวแปลที่ควบคุมได้ง่ายกว่าเช่นครอบครัว เพื่อน หรือตัวเอง สุดท้ายฉันจะเติมเต็มตัวเองได้ด้วยตัวเอง การมีคู่รักคงจะไม่สำคัญอีกต่อไป สังคมจะชอบสิ่งนี้มั้ย ฉันเองก็ไม่รู้
การไม่มีอ้างอิงวรรณกรรมและบทสรุป-เพราะบทความนี้เกิดขึ้นจากประสบการณ์และการวิเคราะห์ของฉันเอง มันคือความรู้สึกที่พยายามจัดเรียงในรูปแบบของความเป็นเหตุเป็นผล มันอาจจะดูฝืนเพราะความรู้สึกมักไม่มีสูตรตายตัว มันคงไม่มีค่าหากคุณจะโหยหาและเพ่งมองเพียงแต่คำอ้างอิง และผลวิจัย แต่มันแสดงความเป็นตัวตนของฉันผ่านการประนีประนอมระหว่างเหตุผลและความรู้สึก ความเชื่อ และค่านิยมของสังคม บทสรุปของเรื่องนี้คือการไม่มีบทสรุปเพราะฉันไม่หาญกล้าพอที่จะเขียนบทสรุปให้กับความรู้สึกของตัว แน่นอนว่านิยามของความรักมันจะต้องเปลี่ยนไปเรื่อยๆ และหวังว่าฉันคงจะรู้จักตัวเองมากขึ้นจากการได้มีความรัก
| Create Date : 19 กรกฎาคม 2562 |
| Last Update : 20 กรกฎาคม 2562 16:26:51 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 720 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
