Designer's desire By คชสีห์ 22
กลรักนักดีไซน์ (Designer's desire By คชสีห์) 22
ล้อเล่นใช่ไหม...
เพลิงฟ้าตื่นขึ้นมาแล้วก็ต้องส่ายหน้า เธอปลุกนาฬิกาเพื่อจะได้ลงไปเฝ้าร้านกับพ่อแม่ ตื่นขึ้นมาในสภาพเปลือยและเพิ่งได้พัก แต่ก็ต้องยอมรับว่า โบแวไม่เคยรับคำปฏิเสธของใคร และเธอก็ปฏิเสธเขาได้แค่คำพูด แต่ร่างกายเธอไม่
สามารถปฏิเสธเขาได้ เพราะลึกๆ ในใจเธอต้องการเขา
ไปไหน โบแวถามเมื่อเห็นเธอนั่งตั้งสติอยู่ข้างเตียง
ลงไปเฝ้าร้านสิคะ ไปอาบน้ำก่อนนะคะ เพลิงฟ้ารู้สึกว่าตัวเองมีแต่กลิ่นของโบแว ต้องรีบล้างออกก่อนที่พ่อแม่จะต้องมานั่งเดาว่าเธอกับโบแวทำอะไรอยู่ข้างบน
หวังว่าจะไม่ท้อง...
เพลิงฟ้าอาบน้ำแล้วมองแหวนที่สวมอยู่ ตลอดที่มีอะไรกัน เขาจะจับมือข้างนี้เธอไว้ด้านบนตลอด คาดว่ากลัวเพชรจะกรีดหน้าเขาแน่ เพราะมีบางทีเธอเผลอเกือบข่วนหน้าเขาไปหลายทีเช่นกัน นึกแล้วก็ขำที่เขากลัวเสียโฉม
จากนั้นก็รีบแต่งตัว มองเขาที่นอนกอดตุ๊กตาบนเตียงแทนเธอ เธอก็ปล่อยเขาพักผ่อนไป แล้วลงไปที่ด้านล่าง ด้วยสภาพที่สระผมแล้วผมยังเปียกอยู่ เพลิงฟ้าตัดผมสั้นลงทำให้ดูแลง่ายขึ้น
หนูเฝ้าเองจ๊ะ พ่อ เพลิงฟ้าบอกให้พ่อแม่ไปเอนหลังยามบ่าย
พจน์กับพรนภาจึงหลบไปพัก เพราะตื่นแต่เช้ามืดแล้วมาเปิดร้าน ได้เอนหลังช่วงบ่ายก็ดีกับคนแก่ๆ อย่างพวกเขา มีเพลิงฟ้าอยู่ก็ถือว่าโชคดีมาก เมื่อพุทธรักษ์กลับมาก็ไม่ค่อยได้ช่วยงานร้าน หยิบยื่นเงินให้แล้วก็จบ ออกไปเที่ยวกับ
เพื่อนสาวมากกว่า
เพลิงฟ้าอยู่เฝ้าร้านให้จนดึกเสมอ ตึกข้างๆ มีร้านข้าวต้มรอบดึก แต่ถ้าเพลิงฟ้าไปทำงาน เจ้าของร้านก็จะบอกล่วงหน้าเปิดสายๆ และปิดเร็ว ตามประสาคนแก่ดูแลร้านนั่นเอง แต่ถ้าข้างบ้านขาดเหลืออะไรก็โทรถามได้ ถ้ายังไม่นอนก็
จะเปิดเอาของส่งให้อีกเช่นกัน
สามชั่วโมงเพลิงฟ้าเฝ้าร้านไปด้วย อ่านนิยายไปด้วย เธอคิดเงินเสร็จก็ใส่ถุงให้ ถ้าไม่มีลูกค้าก็นั่งอ่านนิยายไปเรื่อยๆ โบแวเดินมาหยุดที่หน้าเคาน์เตอร์ เธอก็เรียกให้เข้ามานั่งด้านใน ปล่อยเขาทำสิ่งที่อยากทำไป
ลงมาทำไมคะ ไม่ขึ้นไปอยู่ในห้อง เพลิงฟ้าถามอย่างสงสัย
ก็เบื่อไม่ชอบอยู่ในห้อง นี่ชื่อร้านอะไร ฉันจะได้โพสต์ถูกว่าอยู่ที่ไหน โบแวถามหาชื่อร้าน
ร้านสุขใจค่ะ เพลิงฟ้าบอก และเห็นเขากรอกเองลงพิกัดเองเสร็จสรรพ แล้วก็คุยงานแบบไม่สนใจใคร
เพลิงฟ้ารับลูกค้าไปเรื่อยๆ พอถึงมื้อเย็น พ่อแม่ของเพลิงฟ้าทานเสร็จก็มาเปลี่ยนเวรกัน เพลิงฟ้าก็พาโบแวไปทานอาหารพื้นเมือง ดูเหมือนเขาจะคุ้นมากจนเธอประหลาดใจ
เคยกินน่ะ แต่ของเธอก็อร่อยดี โบแวบอกแบบไม่ใส่ใจนัก
เคยมาเชียงใหม่เหรอคะ เพลิงฟ้าถามอย่างสงสัย
อืม ก็เพื่อนบอกว่ามาเมืองไทยต้องไปภูเก็ต เชียงใหม่ พัทยา จริงๆ ฉันก็มาเมืองไทยหลายรอบแล้วล่ะ โบแวเล่าความแล้วทานอาหารอย่างคุ้นเคย
เอาล่ะ อาทิตย์หน้าจะได้เอกสารต่างๆ ที่ต้องใช้ เตรียมตัวแล้วกัน โบแวเปลี่ยนเข้าเรื่องที่เขาต้องการ
อะไรคะ เพลิงฟ้าสังหรณ์ใจอยู่บ้างแต่พยายามคิดว่าไม่น่าใช่
แต่งงานไง ฉันบอกแม่แล้วว่าไม่มีใครห้ามฉันได้ ฉันจะแต่งงานกับเธอ โบแวพูดเชิงสั่งไม่ขอให้เสียเวลา
ถามหรือยังว่าฉันอยากแต่งไหม เพลิงฟ้าถอนหายใจยาว
ฉันรู้ว่ายังไงเธอก็ต้องยอม โบแวบอกให้รู้ว่าเขาไม่สนว่าเธอจะปฏิเสธไปอีกนานแค่ไหน
ทำให้ฉันยอมก่อนค่ะ แล้วฉันจะแต่งด้วย เพลิงฟ้าบอกแล้วหมุนแหวนหมั้นที่เขาบังคับเธอใส่แบบไม่ถาม
ถ้าเธอถอดล่ะก็ ฉันจะให้เขาเย็บติดนิ้วเธอเลยคอยดู โบแวขู่และเอาจริงเอาจัง
งั้นก็หมั้นกันไปก่อนจนกว่าคุณจะทำให้ฉันยอมแต่งได้ เพลิงฟ้าต่อรอง กลัวเขาหาเรื่องให้เธอเช่นกัน
ก็ได้ ฉันว่าเธอใจแข็งกับฉันได้ไม่นานนักหรอกน่า โบแวพูดแล้วยิ้มที่มุมปาก กวนประสาทสุดฤทธิ์
เพลิงฟ้าได้แต่จ้องเขาแต่ทำอะไรไม่ได้ คิดไม่ออกว่าเขาจะทำให้เธอพูดยอมได้ยังไง แต่ที่แน่ๆ เขาคงมีวิธี แค่เพียงรอยยิ้มของเขา เธอก็แทบตอบตกลงแล้ว หากไม่เพราะรอยยิ้มกวนประสาทของเขา เธออาจตกลงได้ง่ายขึ้น
อะไรที่ได้มาง่ายๆ...โบแวก็ไม่สนุกกับการไขว่คว้ามา
************************************
เสียงผู้คนจ้อกแจ้กจอแจ แสงแดดร้อนแรง แล้วเธอก็สะดุ้งเมื่อเขาโยนครีมกันแดดลงที่ตัก เขาเปลือยอกและมีพื้นที่ให้ทาครีมอีกเยอะเลยทีเดียว เพลิงฟ้าทาครีมกันแดดให้เขาจนทั่ว ส่วนช่วงขาเขาทาเอง แล้วเขาก็ทิ้งน้ำหนักลงที่
เตียงข้างๆ เธอ เขาสวมแว่นกันแดดราคาแพงและผมยาวสีทองโดดเด่น ทำให้คนอื่นๆ เหลียวมองเขาอยู่เสมอ
เพลิงฟ้าอ่านนิยายของเธอต่อแล้วโดนเขาเบียดแทบตกจากเตียง สุดท้ายเธอต้องนอนอยู่ในอ้อมแขนเขา อะไรเนี่ย จะบ้าหรือไงคะ โบแว ที่นี่เมืองไทยนะ
แล้วไง ที่นี่เป็นเกาะ ถึงจะเป็นเกาะท่องเที่ยว แต่ก็มีความเป็นส่วนตัวไม่ใช่เหรอ โบแวกอดเธอไว้ในอ้อมแขน อีกอย่างเราก็หมั้นกันแล้ว จะแต่งงานกันอยู่แล้ว
ตลก!!! ยังไม่มีกำหนดแต่งงานสักหน่อย เพลิงฟ้าพูดแล้วถูกเขาจูบก็หัวเราะ
ไม่นานหรอก ยังไงเธอก็ต้องแต่งกับฉัน โบแวพูดอย่างมั่นใจ
ตารางชีวิตเธอเปลี่ยนไปหมด เขาโทรจองที่พักสุดหรูหนึ่งอาทิตย์ที่นี่ เมื่อรู้ว่าเธอมีงานต้องมาถ่ายแบบที่นี่ เกาะใหญ่ที่นักท่องเที่ยวชอบมาเที่ยว เขาเลือกทุกอย่างเองเหมือนเคยมา และเลือกมาล่วงหน้าก่อนเริ่มงานและกลับทีหลัง
ไงคะ โบแว น้ำเสียงตื่นเต้นดีใจที่ได้เจอเขา เธอเพิ่งรู้ว่าเขามาเมืองไทย ทั้งที่อยู่ไม่ห่างกันเลย แต่เขาก็ไม่ยอมให้ใครบอกว่าเขาอยู่ใกล้แค่เอื้อม
โบแวยิ้มให้แล้วจับมือเพลิงฟ้าข้างที่มีแหวนจูบเล่นเบาๆ เหมือนจะโชว์แหวนเพชรเม็ดงามที่เขาตั้งใจซื้อให้เป็นแหวนหมั้นของเพลิงฟ้า ก่อนทักทาย ไงเอลิซา
มาเมืองไทยก็ไม่บอกกันบ้างนะคะ เอลิซาพูดอย่างมีจริตแล้วนั่งที่เตียงข้างๆ ซึ่งเขาเคยนอนเล่น
ฉันรู้ว่าเดี๋ยวเธอก็ต้องรู้เองนั่นแหละ โบแวพูดอย่างไม่ใส่ใจนัก จูบแหวนหมั้นของเพลิงฟ้าอยู่หลายรอบ
แหวนสวยจังเลยนะคะ พี่พีช เอลิซาต้องเอ่ยปากชม
ขอบใจจ๊ะ เพลิงฟ้าพูดสั้นๆ ไม่อยากโอ้อวด เพราะรู้ดีว่าเอลิซาคลั่งโบแวแค่ไหน หลังจากที่ใครๆ ก็เข้าใจว่าเธอเลิกรากับโบแว ดูเหมือนเอลิซาจะพยายามถามเอาข้อมูลของโบแวเยอะมาก แต่เพลิงฟ้าก็ไม่ได้บอกไป เพราะไม่
อยากพูดถึงโบแว
เรียกให้ถูกก็ต้องบอกว่าแหวนหมั้นน่ะ พีชจะเป็นเจ้าสาวของฉันก็ต้องสมฐานะหน่อย โบแวบอกแล้วเชยคางเพลิงฟ้ามาจูบดูดดื่ม โดยไม่อายใคร
เมื่อเขามองสบตาเพลิงฟ้าอย่างหลงใหล ก็ทำให้เอลิซาหงุดหงิดเหมือนเป็นส่วนเกิน
ดีใจด้วยนะคะ มีกำหนดแต่งงานหรือยังคะ เอลิซาถามอย่างเสียไม่ได้
โบแวหันมามองเอลิซา แล้วยักไหล่ ก็คงไม่นานนักหรอก ฉันอยากจะแต่งเสียวันนี้พรุ่งนี้เลย แต่พีชสิเล่นตัว งอนเรื่องเก่าๆ แต่ไม่นานนักหรอก เขาหัวเราะในลำคออย่างมีแผน
พูดอะไรน่ะ โบแว เพลิงฟ้าลูบแก้มเขาแล้วดึงมาจูบเองบ้างเพื่อเอาใจเขา
แน่ใจมากว่าเธอจะต้องแต่งงานกับฉันภายในเดือนนี้แหละ โบแวพูดแล้วก็กอดรัดเพลิงฟ้า จูบกันอย่างไม่ต้องอายใคร
เอลิซาจะขอตัวแต่เห็นทั้งสองอยู่ในโลกส่วนตัวก็เดินหนีไปเสีย รู้สึกว่าถ้ารบกวน เธอจะกลายเป็นตัวร้ายเสียอย่างนั้น โบแวน่าเสียดายยิ่งได้ดูเขาทำหวานกับเพลิงฟ้าก็ยิ่งน่าอิจฉาขึ้นไปอีก
ฮัลโหล พี่นิกรู้ไหมว่าโบแวกับพี่พีชเขาหมั้นกันแล้วน่ะ เอลิซาหลบมาก็โทรหาพี่ชายทันที
ตลก!!! นีกอลาฟังขำๆ เพราะเพลิงฟ้าไม่บอกเขาเรื่องนี้
ตลกอะไรล่ะ มาดูเพชรเม็ดโตที่มือพี่พีชเลยไป ไม่คุยด้วยแล้วเสียอารมณ์ ตั้งสองวันกว่าทีมงานจะมา เอลิซาตัดบทวางสายแล้วเดินไปมองหนุ่มหล่ออีกทาง อย่าน้อยก็คงไม่เงียบเหงาเท่าไรนัก
นีกอลารู้เรื่องก็โทรหาเพลิงฟ้าทันที อยากรู้ว่าจริงไหม แต่ดูเหมือนโบแวจะไม่ให้เธอได้รับสาย แย่งมือถือไปวางให้ห่างๆ แล้วกอดจูบเพลิงฟ้าแบบไม่ให้อยู่ว่าง เขารออยู่นาน สายก็ตัดไปทำให้หงุดหงิดอยากรู้มากไปอีก
เพลิงฟ้าหัวเราะแล้วถอนหายใจยาว จริงๆ เลยนะคะ รับสายก็ไม่ได้เหรอ
ไม่ได้สิ อยู่กับฉันจะไปรับสายใครอีกล่ะ โบแวไม่ยอมปล่อยเพลิงฟ้าลงจากตักเด็ดขาด ตรงนี้ไม่มีคนมาวุ่นวายนัก เพราะยังเช้าอยู่ แต่ก็มีคนมองเขาอยู่เรื่อย จนเขาชินแล้ว
เพลิงฟ้ายอมรับว่าใจอ่อนกับเขาบ่อย แต่รอยยิ้มถือดียังคงกวนประสาทเธอได้เรื่อยๆ จริงๆ นั่นเอง ถ้าเขาปากจัดให้มันน้อยๆ เอาแต่ใจให้น้อยลงอีกนิด อาจตอบรับเร็วๆ ได้ง่ายขึ้น
โบแวปล่อยเธอนอนบนเตียง แล้วเขาก็คว้าอุปกรณ์ดำน้ำตื้น วิ่งออกไป ว่ายน้ำไปไกลขึ้นเรื่อยๆ ปล่อยเพลิงฟ้าอ่านนิยายของเธอต่อไป แล้วก็นึกขำตอนที่โบแวบอกพ่อแม่เรื่องการหมั้น
โบแวนำทองแท่งสิบบาทวางไว้ให้ พูดเรื่องที่เขาเข้าใจเกี่ยวกับการหมั้นหมายแบบไทยแล้วไม่ใส่ใจนัก ไม่สนใจประเพณีอื่นนอกจากให้สินสอด ส่วนพ่อบอกรับทันทีโดยไม่ต้องคิดมาก ไม่ใช่เพราะทองสิบบาทที่โบแวนำมาวางไว้ให้ แต่
เพราะไม่อยากเข้าไปยุ่งกับเรื่องส่วนตัวของลูกสาวมากเกินไป เดี๋ยวโดนด่าอีก
แม่ก็มองพ่อแปลกๆ พ่อรีบยัดทองใส่มือแม่แล้วชวนแม่ไปนอนหลับพักผ่อนทันที หลังจากพูดจาต้อนรับว่าที่ลูกเขย ที่ไม่มีกำหนดแต่งงาน แต่ว่าที่ลูกเขยบอกไม่นานนักหรอก พ่อแม่เธอก็ได้แต่หัวเราะขืนๆ เท่านั้นแล้วรีบๆแยกจากไป
ไม่ว่าเธอจะพูดอะไร โบแวก็ไม่ฟัง แต่เพราะเป็นเขาหรอก ถึงไม่พอใจได้ไม่นานก็ต้องยอมให้ทุกทีไป
ถ้าเขายังขยันตื้อแบบนี้ มีหวังใจเธอละลายก่อนแน่นอน
************************************
ความวุ่นวายเกิดขึ้นเล็กน้อย เมื่อเพลิงฟ้าตื่นสายแล้วต้องรีบแต่งตัว ขณะที่โบแวพลิกตัวหันหลังให้ เมื่อเธอออกไปจากอ้อมแขนเขา นึกตำหนิตัวเองเล็กน้อยที่ตามใจโบแวจนเกินไป ปล่อยตัวปล่อยใจกับเขาไปจนดึก
เพลิงฟ้ารีบไปที่รถทีมงานที่มารอ ขอโทษขอโพยใหญ่ที่ลืมตั้งนาฬิกาปลุก ขอโทษจริงๆ ค่ะ ลืมตั้งนาฬิกาปลุก
พี่ยังนึกว่าจะนานกว่านี้ ไปเถอะ ทอมเรียกขึ้นรถรับจ้างรวมกับคนอื่นๆ
เพลิงฟ้าขึ้นไปนั่งบนรถเจอพุทธรักษ์พี่ชายด้วยก็ทักทาย ไง
ดีว่ะ ที่พักแกหรูมากเลย พุทธรักษ์มองอย่างชื่นชม
โบแวเขาเลือกน่ะ เพลิงฟ้าบอกแล้วมองบรรยากาศรอบๆ
โบแวนี่ไม่พาเธอไปเที่ยวไหนเลยเหรอ พุทธรักษ์ก็ไม่อยากคิดมากเรื่องบนเตียงของน้องสาวกับโบแว
ไปสิ เมื่อก่อนโบแวไปดำน้ำ พาไปด้วย ก็สนุกนะ เพลิงฟ้าเล่าเล็กน้อย ก่อนหันไปทักทายนีกอลา ไงนิก ยังไม่ตื่นอีกเหรอ
เมื่อวานมาถึงก็เที่ยวอย่างเดียวเลย ทำไมเมื่อวานเธอไม่รับโทรศัพท์ฉันล่ะ ไม่โทรกลับด้วย นีกอลาถามเขาสวมแว่นตากันแดดไว้ เพราะสายตาสู้แสงไม่ไหว
อ๋อ โบแวยึดมือถือน่ะ เพิ่งได้คืนตอนเช้านี่เอง ก็เลยว่าเดี๋ยวก็เจอกัน มีอะไรก็คุยกันได้เลย เพลิงฟ้าบอกขณะที่รถเคลื่อนไปยังที่กองถ่าย
ความวุ่นวายในการทำงานก็มาเยือน เมื่อนายแบบทั้งสองและนางแบบทั้งสองถูกแปลงโฉม เพื่อถ่ายฉากแล้วฉากเล่า ก่อนถึงเวลาพักเที่ยง
โอ้!!! โอ้ดูนั่นสิคะ คุณปิ๋ม เสียงทอมออกแตกสาวดังลั่น
เพลิงฟ้าหันไปมองตามช่างแต่งหน้าทำผมที่หันไปมองทางชายหาด เห็นโบแว
ชายหนุ่มผมสีทองสะบัดผมไล่น้ำ หลังจากว่ายน้ำเล่นอยู่พักหนึ่งแล้ว แผงอกมีกล้ามเนื้อเป็นมัด ผิวเริ่มออกสีแทน ดวงหน้าสวยหวานบุคลิกโดดเด่น ทำเอาสาวแท้สาวเทียมออกท่าทางตะลึงเป็นแถว
โบแวเดินมายังกองถ่าย ก่อนทอมได้สติเมื่อเขาเดินเข้ามาใกล้
ทอมรีบเข้าไปห้าม แต่แววตายังแสดงความหลงใหลอยู่ บอกเป็นภาษาอังกฤษ นี่กองถ่ายนะฮะ
ครับ โบแวตอบกลับแล้วชี้ไปที่เพลิงฟ้า นั่นคู่หมั้นผม
มีคู่หมั้นแล้วเหรอฮะ เสียดายจังเลยฮ่ะ ทอมอยากเข้าไปสีแต่ท่าทางของโบแวก็ไว้ตัวอยู่มาก
พีช!!! โบแวตะโกนเรียกเพลิงฟ้า เพราะสายตาของคนอื่นจ้องเขาแบบที่เขาเข้าใจได้ไม่ยาก บางสายตาก็น่ากลัวมากเหมือนจะกลืนกินเขาเข้าไปทั้งตัว
เพลิงฟ้าที่เปลี่ยนชุดเพื่อพักทานมื้อเที่ยงก็ลุกเดินเข้าไปหา เรียกทำไมเสียงดังคะ
โบแวยิ้มให้ทุกคนแล้วจะสวมกอด แต่ลืมไปว่าเขาตัวเปียก เพลิงฟ้าจึงถอย ทำเอาเขาเสียเส้นไปเล็กน้อย ก่อนแก้ตัว ลืมไปว่าเปียกอยู่
ใช่ค่ะ หาอะไรทานหรือยังคะ เพลิงฟ้าถามพร้อมรอยยิ้ม
โบแวมองมือของเพลิงฟ้า ก่อนถาม แหวนหมั้นอยู่ไหน
ถอดเก็บไว้น่ะ ใส่ไม่ได้หรอกค่ะ เพลิงฟ้าบอกเขา ก่อนถาม แล้วของของคุณอยู่ไหนคะ
เก็บไว้แล้ว โบแวบอกแล้วก็ชี้ไปที่รถจักรยานยนต์ที่เขาเช่ามา เขามีวิธีเก็บของเขา
ทานอะไรด้วยกันไหมคะ ปิ๋มถามแล้วมองอย่างสนใจ
คุณปิ๋มคะ นี่โบแว ราฟาแร็ง คู่หมั้นฉันค่ะ เพลิงฟ้าแนะนำ แล้วพี่ชายฝาแฝดของเธอก็เดินเข้ามาร่วมด้วย
ขึ้นจากน้ำอย่างเท่ห์เลยนะ โบแว พุทธรักษ์เห็นแล้วก็อดหมั่นไส้ไม่ได้ แต่ก็เรียกว่าน่ามองเหมือนกัน
ก็ปกตินะ โบแวยักไหล่ไม่สนใจนัก ก่อนนั่งลงที่ปิ๋มผายมือ โดยลากเพลิงฟ้ามานั่งข้างๆ
ชื่อเหมือนโบแว ราฟาแร็งเลยนะคะ ปิ๋มถามอย่างสงสัย
ทำไมเหรอครับ โบแวแกล้งไม่เฉลย
ชื่อเหมือนคนดังน่ะค่ะ ที่เป็นดีไซเนอร์กับลูกชายเจ้าของราฟาแร็ง ปิ๋มต้องรู้จักอยู่แล้ว เพราะอยู่ในวงการนี้พอสมควร ก็เธอเป็นลูกสาวเจ้าของนิตยสารฉบับนี้ และมาเที่ยวพร้อมทำงานไปด้วยเลย
อ๋อ คนเดียวกันแหละค่ะ คุณปิ๋ม เอลิซาบอกให้เข้าใจไปเลย
ทอมแทบละลายลงไปนั่ง ก่อนมองเพลิงฟ้าที่โดนโอบไหล่อย่างสนิทสนม ก็เข้าใจได้ง่ายขึ้น ก่อนพูดชื่นชม ต๊ายตาย!! ไม่อยากเชื่อเลยค่ะว่าจะมีคนดังมานั่งอยู่ใกล้ๆ บุญพาวาสนาส่งจริงๆ นะคะ คุณน้องพีช
อย่าพูดแบบนั้นเลยค่ะ โบแวเขาไม่ชอบ เขาชอบเป็นคนธรรมดาค่ะ เพลิงฟ้าแก้ตัวให้คู่หมั้นหนุ่ม
ดังจะตาย พวกพี่ก็ไม่มีวันได้เข้าใกล้ วันนี้ได้เจอตัวเป็นๆ ก็ดีใจแย่แล้วค่ะ ทอมจีบปากจีบคอพูด ก่อนนึกได้ว่ามีข่าวลือว่าโบแวไม่ชอบเกย์ ก็สงวนท่าทีอีกเล็กน้อย
ตอนแรกว่าจะทาบทามมาเป็นนายแบบให้ แบบนี้ก็อดเลย ปิ๋มพูดอย่างแสนเสียดาย
ขนาดนิตยสารของแม่เขา โบแวยังไม่ยอมไปเป็นนายแบบให้เลยค่ะ เพลิงฟ้าพูดภาษาสากลเพื่อให้ทุกคนเข้าใจ
แต่ถ้าโบแวยอมเป็นนายแบบล่ะก็ เอลยอมถ่ายคู่ให้ฟรีๆ เลยนะคะ ไม่คิดเงินเลยค่ะ เอลิซาพูดแล้วก็ยิ้มให้
เสียใจฉันไม่คิดจะถ่ายแบบให้ใคร ยกเว้นถ่ายภาพแต่งงานของฉัน ถ้าฉันถ่ายให้นิตยสารฉบับไหนต้องเป็นของแม่ฉันเท่านั้น โบแวบอกเล่าแล้วไม่ใส่ใจใครเท่าไรนัก
โอ๊ย!!! เทพบุตรเอาแต่ใจสุดๆ น่ารักอ่ะ ทอมพูดภาษาไทยแทน แล้วมองโบแวแบบชวนฝันที่สุด
โบแวทานอาหารในกองถ่าย ไม่พูดมาก ท่าทางนิ่งๆ หยิ่งๆ แล้วเอาแต่โอบเอวเพลิงฟ้าตลอดเวลา
หากใครชวนคุยเขาก็คุยตามมารยาท แต่จะโดนพุทธรักษ์จิกกัดมากกว่า แต่โดนเพลิงฟ้าสวนกลับมากกว่า ซึ่งก็ไม่ได้พูดหยาบๆ เหมือนทุกที
ปากหมาแบบนี้ผู้หญิงที่ไหนทนได้ก็เก่งแล้วว่ะ เพลิงฟ้าย้อนพี่ชายหลังถกเถียงกันพักหนึ่ง
พอเถอะ พีช ฉันรำคาญ โบแวบอกชัดเจน ก่อนตบท้ายด้วย อยากมีเรื่องก็ได้นะ เสร็จงานแล้วต่อยกันสักตั้งไหม
นึกว่ากลัวเหรอ พุทธรักษ์จะรับคำท้า
อย่าดีกว่าค่ะ น้องแพร์ คุณโบแวเนี่ยเขาเก่งเรื่องชกต่อยนะคะ ไม่เชื่ออ่านบล็อกเลยค่ะ ปิ๋มบอกเพราะหาข่าวเรื่องเกี่ยวกับมอร์กานเสมอ
นิตยสารของพ่อเธอเช่าซื้อลิขสิทธิ์ฉบับภาษาไทยมาวางขายในประเทศ และเป็นตัวแทนจำหน่ายนิตยสารฉบับนี้ในแถบนี้ด้วย เพราฉะนั้น จึงคุ้มค่าที่จะหาความรู้เกี่ยวกับเจ้าของนิตยสารที่ตัวเองซื้อมาเป็นข้อมูล
ผมไม่กลัวหรอก พุทธรักษ์พูดอย่างถือดีนิดๆ
ไม่อยากเสียเวลา โบแวพูดขึ้นมาคำหนึ่งแล้วเชยคางเพลิงฟ้าจะจูบ แต่เธอหันหน้าหนี
ไม่ใช่เวลานะคะ เพลิงฟ้าตำหนิเขาอ้อมๆ
เฮ้อ...เวลาไหนก็ไม่เห็นเป็นไร โบแวยักไหล่ไม่เชิงไม่พอใจ ก็เข้าใจเหตุผลของเพลิงฟ้า
ขอล่ะค่ะ ที่นี่เมืองไทย ไม่ใช่ปารีส ยังไงก็... เพลิงฟ้าจะอธิบายแต่โบแวยกมือห้าม
ไม่ต้องพูดแล้ว เข้าใจแล้ว ฮืม โบแวทำซุ่มเสียงที่เพลิงฟ้ารู้เลยว่าหมายถึงอะไร
สมน้ำหน้า!!! พุทธรักษ์สะใจที่น้องสาวปฏิเสธโบแว เพราะทำตัวเหมือนเทวดาที่ใครๆ ต่างก็ตามใจ
งี่เง่าตลอดนะ ไอ้แพร์ เพลิงฟ้าย้อนแทนโบแว
งี่เง่าอะไร มันก็ควรสมน้ำหน้า จะทำอะไรก็ประเจิดประเจ้อ ไม่ได้ดูมารยาททางสังคมเลย พุทธรักษ์ก็แย้งตามประสาคนมีอคติ
โบแวไม่ได้ไม่พอใจ แต่อดเปรี้ยวไว้กินหวานต่างหาก โง่จริงๆ ไม่รู้ว่าเป็นฝาแฝดกันได้ยังไง เพลิงฟ้าส่ายหน้าช้าๆ แล้วตักอาหารให้โบแวแทน
เย็นนี้ทานอาหารทะเลเป็นมื้อค่ำนะ โบแวบอกอย่างเอาแต่ใจ
ก็มีมื้อไหนไม่ใช่อาหารทะเลบ้างคะ ก็ทานทุกมื้อ เพลิงฟ้าถามแล้วก็หัวเราะนิดๆ
อาหารทะเลเผาน่ะ ก็ยังไม่เบื่อนะ ใช้แรงเยอะทั้งกลางวันกลางคืนแบบนี้ ไม่อ้วนแน่ โบแวพูดทีทำเอาสะอึกทั้งโต๊ะ แม้แต่พุทธรักษ์ยังเข้าใจความหมาย
จะพูดอะไรให้เกียรติน้องสาวผมบ้างนะ อย่าให้มันเกินไป พุทธรักษ์อารมณ์เสียขึ้นมาทันที
แล้วคุณคิดจะให้เกียรติน้องสาวคุณด้วยการทำตัวสุภาพไม่ใจแคบไหม พูดให้มันสุภาพและให้เกียรติคนอื่นบ้าง เนี่ยคนในกลุ่มนี้ไม่มีคนไหนเป็นเพื่อนสนิทคุณสักคน แต่ผมเห็นคุณพูดจาจิกกัดผมตลอด ทั้งที่ผมเป็นคู่หมั้นน้องสาวคุณ
ถ้าคุณคิดถึงหน้าตาน้องสาวคุณ คุณควรสงวนท่าทีบ้างไม่ใช่แสดงท่าทีไร้มารยาทออกมาครั้งแล้วครั้งเล่าแบบนี้ เดี๋ยวจะกลายเป็นว่าขาดการอบรมอีก โบแวใส่ทีทำเอาพุทธรักษ์เถียงไม่ออก
ไปก็ได้วะ พุทธรักษ์เลิกหาเรื่องใช้วิธีหลบไปนั่งอีกทาง จะได้ไม่หลุดปากหาความโบแวอีก
เพลิงฟ้าถอนหายใจยาว ไม่มีใครกล้าว่าอะไรโบแว เพราะสิ่งที่โบแวพูดก็ถูกของโบแว ไม่น่าไปว่าแพร์ขนาดนั้นเลยนะคะ
ถ้าไม่ใช่เพราะเธอ ฉันไม่อดทนจนถึงเดี๋ยวนี้หรอก ฉันไม่กลัวเสียชื่อเสียงหรอกนะ ไม่เคยมีอยู่แล้ว แต่เพราะเห็นแก่เธอหรอก ถึงได้พยายามไม่ต่อปากต่อคำมาก ผู้ชายอะไรปากร้ายกว่าผู้หญิงเสียอีก โบแวพูดแล้วส่ายหน้าช้าๆ
ทำเอาคนอื่นหัวเราะกันแก้เก้อ
นิสัยของมันก็อย่างนี้แหละ โบแว อย่าไปถือสาเลย เห็นแบบนี้ปากกับใจตรงกันนะ แต่กับนักข่าวไม่ค่อยพูดหรอก ยิ้มแล้วก็เดินหนีมากกว่า กลัวหลุดปากเสียๆ ออกไปน่ะ นีกอลาแก้แทนเพื่อน
อืม โบแวไม่พูดมากแล้ว แค่รับฟังเท่านั้น ก่อนมีสายเข้า เขาก็คุยภาษาฝรั่งเศสเรื่องงานต่อ
เพลิงฟ้าเห็นแต่ละคนประทับใจโบแวก็หันไปมอง ไม่เถียงว่าโบแวมีดีที่รูปลักษณ์และยังมีหลักฐานว่าเขาเป็นอัจฉริยะด้านการออกแบบเสื้อผ้า บางคนยังสงสัยเลยว่าทำไมไม่ได้เป็นเกย์
ขอถามอะไรหน่อยได้ไหมฮะ ทอมเข้ามากระซิบที่ข้างหูเพลิงฟ้า
ค่ะ เพลิงฟ้าก็รอคำถามอย่างงุนงง
โบแวเกลียดเกย์เหรอฮะ ทอมถามตามตรง
เพลิงฟ้าส่ายหน้าช้าๆ หัวเราะเล็กน้อย เปล่าค่ะ พี่ โบแวเขาแค่ไม่ชอบเกย์ที่รุกรานเขาน่ะค่ะ คือพยายามเข้าหาเขาด้วยจุดประสงค์ไม่ดีน่ะค่ะ
ทอมได้ฟังก็หัวเราะ อ๋อ อย่างนี้นี่เอง แปลว่าพี่ก็ออกท่าทางได้เหมือนเดิมใช่ไหมฮะ
ค่ะพี่ ตามสะดวกเลยค่ะ ขอแค่ไม่เข้ากระแซะโบแวเกินไป เขาก็ไม่ว่าอะไรหรอกค่ะ ไม่ใช่เขาหยิ่งแบบไร้สาระหรอกนะคะ แต่เขาเจอคนที่เข้าหาเขาเพราะผลประโยชน์เยอะ เขาก็เลยไว้ตัวนิดนึงน่ะค่ะ เพลิงฟ้าอธิบายแทนโบแว
ที่กำลังคุยเรื่องงาน
โบแวคุยงานไม่เสร็จเสียทีก็ขอบอกเพลิงฟ้าก่อน เดี๋ยววันนี้กลับด้วยกันนะ
เพลิงฟ้ารับคำและรีบทานให้เสร็จ เดี๋ยวต้องใส่เสื้อเอวลอยอีก กลัวพุงยื่นมาก แต่เพราะติดนิสัยออกกำลังกายจากโบแวแล้ว จึงรับมือกับหน้าท้องได้ไม่ยากนัก
น้องพีชฮะ รู้สึกยังไงบ้างที่จะได้แต่งงานกับเจ้าชายแห่งวงการแฟชั่นน่ะฮ่ะ ทอมถามขึ้น ต่อให้โบแวดูร้ายยังไงก็ยังดูดีเสมอ
เพลิงฟ้าแทบสำลัก ก่อนจะกลืนน้ำหวานที่ทางกองเอามาเสริฟ แล้วค่อยตอบ ทรมานมากกว่าค่ะ
อะไรกันฮะ ทรมานใจเหรอฮะ ทอมถามอย่างสนใจ
เหมือนละครน้ำเน่าน่ะค่ะ เพลิงฟ้าบอกสั้นๆ ไม่อธิบายมาก แล้วขอตัวไปแต่งตัวชุดใหม่
งานนิตยสารเป็นงานวันเดียวสบายๆ แต่เธอจะอยู่ต่อกับโบแว พ่อแม่เธอจึงเปิดร้านแค่เก้าโมงปิดสองทุ่ม เหมือนเวลาปกติที่เพลิงฟ้าไม่อยู่ช่วยเฝ้าร้าน
แยกกันนะครับ คุณพีชถ่ายคู่คุณนิก คุณแพร์ถ่ายคู่คุณเอลนะครับ ตากล้องบอกเปลี่ยนแนวบ้าง เพราะช่วงเช้าถ่ายคู่พี่น้องไปแล้ว
นีกอลารอเข้าฉากนี้อยู่แล้ว ทั้งคู่อยู่ในชุดว่ายน้ำ เพลิงฟ้าสวมบิกินี่ของสปอนเซอร์ที่จ่ายค่าโฆษณาของนิตยสาร
โบแวขอนั่งอยู่ที่โต๊ะทีมงาน สวมแว่นตากันแดดราคาแพงสุดหรู นั่งมองการถ่ายภาพ และพูดคุยกับปิ๋ม โดยไม่ตอบรับหรือปฏิเสธอะไร โดยมากโดนถามเรื่องแนวทางของแฟชั่นที่เขาจะกำหนดขึ้นมา สายตามองไปที่เพลิงฟ้ามากกว่า
เพราะกำลังถ่ายแบบกับนีกอลา ถึงยังไงเขาก็ไม่ยอมให้เพื่อนสมัยเด็กคนไหนมาขโมยหัวใจเขาได้อีกเป็นครั้งที่สอง
โบแวนี่หวงของเล่นตลอดเลยนะ นีกอลาพูดขึ้นเมื่อรู้ว่าโบแวมองมาทางนี้ทำไม
ทำงานของเราไปดีกว่านะ อย่าไปสนใจโบแวเลย เพลิงฟ้าบอกแล้วโพสต์ท่าไปเรื่อยๆ
สุดท้ายแล้วครับ เอาให้เต็มที่เลย ตากล้องหนุ่มให้สัญญาณ แต่ต้องอาปากค้างเมื่อนีกอลาจับเพลิงฟ้าหันเข้ามาแล้วโอบกอด จ้องตาเธอแล้วจูบดูดดื่ม
เพลิงฟ้าตกใจไม่ได้ป้องกันตัว ถูกรวบแขนทั้งสองข้างแทบขยับขัดขืนไม่ได้ กว่าจะรู้สึกตัวโบแวก็ชกนีกอลาลงไปกองกับพื้นขึ้นคร่อมแล้วต่อยได้ถนัดถนี่
ซวยแล้วไง พุทธรักษ์ลุกจากที่นั่งพักแล้วเข้าไปยึดโบแวกับตากล้องออกให้ห่างจากนีกอลา
คุณทำอะไรของคุณน่ะ โบแว เพลิงฟ้าถามแล้วถอนหายใจยาว ตกใจมากกว่า
โบแวสะบัดจะหลุด แล้วก้มลงหยิบแว่นตาที่หลุดไปตอนต่อยกับนีกอลามาสวม แล้วคว้าแขนเพลิงฟ้าเดินกลับไปที่เปลี่ยนเสื้อผ้า
นายไม่มีวันเป็นเจ้าของพีชหรอก นีกอลาตะโกนไล่ตามหลัง
เพลิงฟ้าเห็นโบแวจะย้อนกลับไปอีก จึงดึงแขนเขากลับแทน
หุบปากได้แล้วไอ้นิก มึงบ้าไปแล้วใช่ไหม มึงไปยั่วโมโหโบแวทำไม พุทธรักษ์งงกับท่าทีของเพื่อน
แกไม่รู้สึกอะไรที่มันครอบครองน้องสาวแกเหมือนเจ้าของเลยเหรอวะ นีกอลาถามแล้วลุกขึ้นยืนกอดอกมองเพลิงฟ้ากับโบแวเก็บของออกไปจากที่ถ่ายแบบ
รู้สึกตอนมึงจูบน้องสาวกูนี่แหละ ไอ้หอก น้องสาวกูจะมีผัวแล้วยังเสือกไปวุ่นวายกับเขาอีก กูไม่ต่อยมึงเองก็บุญแล้ว ไอ้สัตว์!!! พุทธรักษ์ชี้หน้านีกอลาอีกรอบ อย่ายุ่งกับพีชอีก แม่งเอ๊ย มึงเป็นเพื่อนรักกูนะ ทำเหี้ยไรวะ
นีกอลาถอนหายใจที่ทำอะไรขาดสติ
ส่วนเพลิงฟ้าก็ได้สติเมื่อเดินไปเกือบถึงรถ หยุดเดินขืนตัวแล้วมองโบแว คุณหึงเหรอ
โบแวหันมามองหน้าเธอ เปล่า แค่หวงของเล่น
เพลิงฟ้าได้ฟังก็ยิ้มอีกรอบ มองหน้าโบแวอีกรอบ ยิ้มขำ แปลกนะที่นีกอลาพูดแบบนี้ ฉันชักอยากจะเชื่อแล้วสิ ถ้าฉันมีค่าแค่ของเล่นก็คงโดนเก็บเข้ากรุสักวัน งั้นฉันไม่ต้องการแหวนหมั้นของคุณอีกต่อไป
โอเค หึงก็หึง โบแวกุมมือเธอไม่ยอมให้เธอคืนแหวนหมั้น
บอกเหตุผลที่ฉันควรอยู่กับคุณมากกว่านี้สิ เพลิงฟ้ากอดอกมองเขา แต่เขากำลังหันไปทางกองถ่ายที่รอดูว่าพวกเขาจะคุยกันยังไง
ต้องพูดตอนนี้ด้วยเหรอ โบแวมองเธอแล้วมองคนข้างหลังที่เหมือนจะรอพวกเขาสรุปกันได้ว่าจะเอายังไง
ใช่ เพลิงฟ้ากอดอกมองเขาอย่างจริงจัง
เธอก็รู้นะว่าฉันจะไม่พูดในสิ่งที่ฉันไม่รู้สึกแบบนั้นจริงๆ โบแวเห็นว่าจนมุมจึงต้องพูดขึ้น แต่พอพูดจบเขาก็ยิ้มที่มุมปาก
โอเค งั้นฉันจะไปทำงานให้เสร็จก่อนแล้วกัน เพลิงฟ้าตัดสินใจเพราะคิดว่ารู้ดีว่าเขาจะพูดอะไร
โบแวดึงเธอมากอดอุ้มตัวลอยแล้วพยายามจูบเธอ เฮ้ คิดมากไปไหม ฉันกำลังจะบอกว่า...
เพลิงฟ้ารีบปิดปากเขา ไม่อยากให้เขาพูดให้เธอเสียใจ
โบแวต้องปล่อยเธอยืน ก่อนเอามือเธอออกจากปากเขา แล้วจับมือเธอไว้ไม่ให้เดินหนี ฉันกำลังจะบอกว่า เหตุผลทั้งหมดที่ฉันพยายามยึดเธอเอาไว้ก็คือ...ฉันรักเธอ
เพลิงฟ้านิ่งอึ้งอยู่พัก ก่อนมองจ้องเขาให้แน่ใจว่าเขาไม่ได้โกหก แล้วเผลอถามออกไป ทำไม...ทำไมถึงรักฉัน
เหตุผลเดียวกับที่ว่าทำไมผู้หญิงชอบถามว่าทำไมถึงรักนั่นแหละ ความรักไม่สามารถอธิบายได้ทั้งหมด แล้วแต่คนจะนิยามกันไป ที่แน่ๆ ฉันสบายใจที่มีเธออยู่ข้างๆ ฉัน โบแวอธิบายสั้นๆ ก่อนเชยคางเธอแล้วจูบอย่างโรแมนติก
และอ่อนหวานที่สุด
เพลิงฟ้าเคลิบเคลิ้มอยู่พัก เมื่อเขาถอนจูบและสติเธอกลับมา เธอจึงยิ้มกว้างแล้วโอบรอบคอเขา ก่อนพูดในสิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจ ตกลงค่ะ
ตกลงอะไร โบแวขมวดคิ้วสงสัย
ก็ตกลงเรื่องแต่งงานค่ะ เมื่อไรก็ได้ตามที่คุณต้องการเลย เพลิงฟ้าบอก ก่อนนึกขึ้นได้ ขอไปเคลียร์กับนายจ้างให้เข้าใจก่อนนะคะ แล้วจะกลับด้วยกัน
ตามใจเธอเถอะ โบแวหัวเราะ
ทีหลังถ้ารักฉัน กรุณาบอกด้วย ฉันจะได้ไม่คิดไปว่าคุณแค่หวงของเล่น เพลิงฟ้าสวมกอดเขาและจูบเขาอีกครั้งก่อนผละออกมา ปล่อยโบแวเก็บของใส่ไว้ที่ใต้เบาะจักรยานยนต์
เมื่อเพลิงฟ้าย้อนกลับมาแล้วมองนีกอลา เธอหยุดตรงหน้านีกอลาแล้วกระทืบเท้าเขาอย่างแรง ก่อนต่อยแรงๆ ที่หน้า แล้วเท้าเอวพูดขึ้น อย่าบังอาจจูบฉันโดยที่ฉันไม่ยินยอมอีก สำหรับคนเลวที่พนันเรื่องซั่มผู้หญิงอย่างนาย ฉันไม่
หวนกลับไปทำผิดซ้ำๆ หรอกนะ ปรับปรุงตัวได้เมื่อไร เราค่อยคุยกัน
แต่ นีกอลาพยายามแก้ตัว
บอกกี่รอบแล้วว่ามันสายเกินไป บอกกี่ครั้งแล้วว่าไม่มีวัน อย่าโง่อยู่เลย อย่างนายแข่งกับโบแวไม่ได้หรอก ดูเขาสิ ผู้หญิงที่ไหนจะทิ้งเขาได้ โดยเฉพาะเขารักฉัน คุณสมบัติของเขามากกว่านายหลายพันเท่า ไปทำตัวให้โตขึ้นมากกว่านี้
เผื่อจะได้เจอผู้หญิงดีๆ กับเขาบ้าง เพลิงฟ้าตอกย้ำให้นีกอลาปรับปรุงตัว ก่อนหันไปทางปิ๋ม
ขอโทษนะคะที่ทำให้เกิดเรื่อง แต่ว่าฉันก็ถ่ายแบบให้เสร็จแล้วเหลือแต่เอลกับแพร์ ขอตัวกลับก่อนนะคะ เพลิงฟ้าบอกอย่างรับผิดชอบ เมื่อครู่ตกใจจึงโดนโบแวลากลับ ดีที่ได้สติเร็วจึงขอโทษ
ไม่เป็นไรค่ะ ยังไงเย็นนี้เชิญอาหารด้วยกันนะคะ ขอเลี้ยงสักมื้อค่ะ ปิ๋มออกปากชวน
คงไม่ได้หรอกค่ะ ฉันกับโบแวคงไม่สะดวก วันหลังนะคะ หวังว่าเรายังทำงานร่วมกันอีกค่ะ เพลิงฟ้าบอกอย่างรู้นิสัยโบแวดี ยิ่งมีเหตุผลที่จะฉลองอย่างเป็นส่วนตัวแบบนี้
แต่โบแวรับปากแล้วนะคะ น่านะคะสักทุ่มเป็นยังไง มีเวลาเยอะ ปิ๋มได้คุยกับโบแวแล้ว จึงไม่น่ามีปัญหา
อ๋อค่ะ ถ้าโบแวยืนยันแบบนั้น ก็ได้ค่ะ ฉันจะเตือนเขาอีกแรง หนึ่งทุ่มพบกันค่ะ เพลิงฟ้าขอตัวแล้วก็ขอโทษทีมงานทุกคนอย่างถ่อมตน
พุทธรักษ์เดินเข้ามาถาม นี่แกเอาไง
งานฉันเสร็จแล้ว งานแกก็ทำไป เจอกันหนึ่งทุ่ม แล้วแกอยากกลับก็กลับไปก่อน ฉันกับโบแวยังอยู่อีกสามวัน แต่งงานเมื่อไรจะบอก เพลิงฟ้าบอกรายละเอียดเสร็จสรรพ
แต่งงานเมื่อไร? คืออะไร พุทธรักษ์ยังงงๆ อยู่
โง่ไม่หายหรือไง แต่งงานคือแต่งงาน งงอะไรวะ ไปล่ะ เพลิงฟ้าจะเดินไปก่อนนึกได้ เย็นนี้จะเอาชุดว่ายน้ำมาคืนนะคะ
จ๊ะ ไปเถอะค่ะ คุณน้อง ทอมโบกมือลา
คนที่เหลือได้แต่มองสะโพกงอนของเพลิงฟ้า ที่เดินกลับไปหาคู่หมั้นหนุ่มสุดหล่อ แถมเป็นเจ้าชายแห่งวงการแฟชั่น ช่างมีวาสนาได้ใกล้ชิดหนุ่มที่ร้อนแรงที่สุดในวงการนี้
************************************
ขอโทษที่หายไปนานค่ะ พอดีบางอย่างในชีวิตไม่ลงตัวเท่าไรค่ะ ขอบคุณที่ยังติดตามนะคะ
| Create Date : 26 กุมภาพันธ์ 2562 |
| Last Update : 26 กุมภาพันธ์ 2562 18:39:54 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 1358 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
