หนูปั่นจั่น
นอนสามทุ่ม ตื่นดีสองกว่าเป็นเรื่องปกติแล้ว
นอนหลับ ฝันถึงงานที่ค้าง
ตื่นมาตึงๆ ในหัว
หลายเดือนก่อนเจอรุ่นพี่
ที่ทำงานสาขาเดียวกับเรา เป็นพี่คณะ แล้วยังเรียนต่อสาขาเดียวกัน
พี่เค้ารับ train Resident ด้วยที่ รพ คือรับ rotation
(หมายถึงรับทันตแพทย์ประจำบ้านวนจากที่อื่น)
พี่พูดคำนึงว่า
เราใช้ชีวิตเหมือนหนูปั่นจั่น
ตอนนั้นเราก็คิดในใจว่า มันขนาดนั้นเลยเหรอ
แต่วันนี้ที่เรามีน้องเยอะๆ (สัปดาห์นี้น้องเยอะมาก มีน้อง 13 คน
เพราะแพทย์ประจำบ้านสาขาเวชศาสตร์ครอบครัวมาวนด้วย)
ถึงแม้น้องทุกคนจะไ่ม่ได้มาตรวจงานกับเราทุกคาบ
แต่เหมือนวงจรชีวิตของพวกเรามันดูตึงตัวไปหมด
ตึง
ตึง
ชักจะง่วงแล้ว ตื่นใหม่ๆ หากาแฟกับขนมอ่รอยๆ ทานก่อนนะคะ
เมื่อวงจรนอนขยับขึ้น
กลางคืนสามทุ่มคือง่วงเป็นตาย
ตีสองกว่า ตื่นตาใส
และสี่โมงเย็นก็ล้ามากเช่นกัน
ไปละค่ะ