|
|
|
|
| | 1 | 2 |
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
| 31 | |
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
ผ่านมา-ผ่านไป
พระจันทร์คงเหนื่อยเต็มที...หรือไม่ก็อาจจะชินชาจนไม่รู้สึกรู้สาอะไรอีกต่อไป...
หาดริ้นก็คือหาดริ้น สี่ปีที่แล้ว...สองปีที่แล้ว...หรือไม่ว่าวันไหนๆก็คงไม่ต่างกันมาก ทรายใต้ฝ่าเท้าช่างนุ่มละเอียดชวนให้สลัดรองเท้าแตะคู่เก่ง...ปล่อยให้เท้าเปลือยๆสัมผัสกับเม็ดทรายเต็มที่ แต่ต้องแกล้งทำเป็นมองไม่เห็นเศษแก้วจากขวดเบียร์ที่แตกอยู่เกลื่อนหาด...
บางทีผมอาจจะไม่มีที่ไปอย่างใครบางคนแซว หรือผมควรฉลองปีใหม่อยู่บ้านเงียบๆอย่างที่ผมเคยตั้งใจไว้(แต่ก็ทำไม่ได้สักที) ผมไม่ได้เห่อเทศกาล...ไม่ได้เสพติดบรรยากาศของการเลี้ยงฉลอง แต่การอยู่กับบ้านเฉยๆเกินสามวันจะทำให้ผมอึดอัดและเริ่มพูดคนเดียว เกาะพะงันจึงเป็นที่ๆผมนึกถึงเป็นอันดับแรก...ยามรู้สึกว่าไม่รู้จะไปไหนดี
มันก็ไม่ได้วิเศษวิโสอะไรมากหรอก แค่ชายหาดที่เปิดเพลงเสียงดัง เต็มไปด้วยฝรั่งขี้เมาตั้งหน้าตั้งตาเต้นกันแบบไม่สนว่าจะเหยียบตีนใคร(โดยเฉพาะตีนคนไทยตัวเล็กๆ) ดีเจก็เล่นเพลงออกแนวมั่วๆเหมือนเคย ครั้งก่อนเจอ linkin park ปะทะ beyonce ปีนี้ยังมิวายเจอ YMCA ปะทะ กับ Bon Jovi ให้ได้ฮากันดึกๆ
อาจจะเป็นเพราะความไร้ระเบียบของมันนี่แหละที่ทำให้ผมติดใจ ครั้งนี้ผมฉลองฟูลมูน+ปีใหม่ด้วยการไม่ดื่มเหล้าสักหยด หาความสนุกจากการโดนคนเมาเบียดไปเบียดมา แอบดูคนอื่นจูบกัน เซย์ฮัลโหลกับใครก็ได้ที่อยู่ตรงหน้า ปล่อยให้ตัวเองไหลไปตามคลื่นมวลชนเรื่อยๆ สักพักจะรู้ว่าชายหาดมันก็ไม่ได้กว้างอะไร...และปาร์ตี้นั้นไม่ได้เป็นนิรันดร์อย่างที่เราหวังให้มันเป็น ต่อให้อยู่ในนั้นยันเช้าสุดท้ายมันก็จะจบลง น้ำจะขึ้นมาท่วมหาด ชะล้างคราบสกปรกและเศษขยะลงสู่ทะเล...แสงแดดจะส่องสว่างไล่นักท่องเที่ยวขี้เมาให้ลากสังขารกลับไปในที่ๆควรไป
ช่างเถอะ ผมบอกตัวเองก่อนที่จะเดินแทรกกลุ่มออสซี่ขี้เมาข้างหน้าไปยังริมหาดไกล้ๆ พระจันทร์สว่างสวยงาม เสียดายที่ไม่ค่อยมีคนสนใจจะแหงนหน้ามองสักเท่าไหร่ ผมเดินวนไปวนมา แทรกผ่านฝูงชนที่คลุ้มคลั่งด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ เหมือนกับกำลังมองหาอะไรสักอย่างที่ผมทำหายไว้...อะไรที่ไม่มีอยู่จริง...
เฮ้ยๆๆ จันทรุปราคา
เสียงตะโกนเป็นภาษไทยดังขึ้นไกล้ๆ ผมเงยหน้าขึ้นมองฟ้าอีกครั้ง แลเห็นดวงจันทร์ที่ควรจะเต็มดวงในคืนวันเพ็ญเว้าแหว่งอย่างชัดเจน
จันทรุปราคา ภาษาอังกฤษเค้าเรียกอะไรวะ เผื่อจะได้ชวนให้ฝรั่งดู
น้ำเสียงคนพูดบ่งบอกว่าคืนนี้คงเมาเต็มที่แล้ว และเมื่อผมเหลือบไปดูกลุ่มเพื่อนอีกสี่คนที่ยืนอยู่ด้วยกันก็พบว่ามีสภาพไม่ผิดกันมากนัก...
eclipse ไงมึง...ภาคต่อของ New moon
ทั้งห้าคนหัวเราะพร้อมกันเสียงดัง แม้ผมจะคิดว่ามันไม่ได้ตลกอะไรมากมาย แต่ก็ยังไม่วายเผลอยิ้มตามไปด้วย...
ดวงจันทร์อาจจะดีใจก็ได้ อย่างน้อยที่สุดก็มีคน6คนรู้ว่าคืนนั้น...มีอะไรเกิดขึ้นกับมันบ้าง
| Create Date : 18 มกราคม 2553 |
| Last Update : 18 มกราคม 2553 14:18:08 น. |
|
3 comments
|
| Counter : 1557 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ป.ล. ลองถ้าสมติไปบอกฝรั่งว่างั้น แล้วเค้าจะมีปฏิกิริยาว่าไงอ่ะ
"กรี๊ดดดดดด Edward ผู้หล่อลากกกกก
เอ็ดเวิร์ด อิสส โซ ฮ็อทฺทฺทฺทฺ
ไอ เลิฟฺฟฺฟฺฟฺฺ ยูววววว" อะไรงั้นมะ
แล้วต้องไปบอกดีเจให้เปลี่ยนเป็นเปิดเพลง Muse ด้วยสินะ 555+