ขั้นกว่า

ถ้าในวันนี้เรารู้สึกแย่แล้ว
จงจำเอาไว้ว่า
ยังมีวันที่แย่กว่าวันนี้รอเราอยู่
 
ตอนนี้ไม่รู้จะให้คำว่าอะไรดี
ที่มันจะแทนความรู้สึกตอนนี้ได้
เบื่อก็เบื่อนะ เหนื่อยก็เหนื่อยนะ
แบบเหนื่อนใจ เหนื่อยที่จะพูด เหนื่อยที่จะอธิบาย
มันเหมือนถูกสูบพลังงานไปเยอะ
งานช่วงนี้เหมือนเจอปัญหาไม่จบไม่สิ้น
ผลกระทบจาก covid เป็นหลักเลยก็ว่าได้
มันเป็นปัญหาสะสมจากไวรัสนี้
งาน delay  เพราะนำเข้า part จากต่างประเทศไม่ได้ตามกำหนด
ปัญหารองมาคือ คนไม่ว่าจะเป็นคนในองค์กรเดียวกัน
หรือคนที่ติดต่อจากภายนอก
พองานมีปัญหา การติดต่อ พูดคุยกันอย่างราบรื่น
ก็เริ่มไม่สามารถทำได้
เพราะพองานมีปัญหา ก็เริ่มถามหาคนผิด
เริ่มสาดความผิดให้กัน
มองผลแต่ในมุมของตัวเอง
เราก็เคยทำงานผิด  เราก็เคยทำพลาด
ก็แค่รับผิด แก้ไข แล้วก็จำ
อันนี้คือพลาดจากตัวเอง
ส่วนที่พลาดจากคนอื่นก็เยอะ
การสื่อสารที่ไม่ตรงกัน
การทำงานผิดพลาดโดยมีคนอื่นร่วมด้วย
ก็แค่หาสามารถเพื่อแก้ปัญหา
ไม่ใช่ถามหาคนผิด เพื่อด่าเพื่อหาคนรับผิดชอบ
เพราะมองมองกันตามจริง
ถ้ามองในมุมเรา เราก็คิดว่าไม่ผิด
Supplier มองในมุมเขา   เขาก็มองว่าเขาไม่ผิด
แต่ก็คือ เราโดนสาดความผิดมาเป็นของเราแล้ว
การที่เราไม่ทำงานแบบโทรจิก ถามแล้วถามอีก
กับเจ้าที่ไม่ค่อยมีปัญหาเรื่องงาน
มันกลับกลายมาเป็นจุดที่ทำให้เขาโยนความผิดมาให้เรา
เพราะเราจะไม่ทำในสิ่งที่เราไม่ชอบ
เราไม่ชอบให้ใครตามงานแบบจิก แบบถามแล้วถามอีก
เราเลยเลือกที่จะไม่ทำกับคนอื่น
แต่ต่อไป กับเจ้าที่มีปัญหาแบบนี้ เราคงต้องทำในแบบที่เราไม่ชอบแล้ววหล่ะ
ปัญหาจากคนภายในไม่ต้องพูดถึง
คนที่พูดให้ตัวเองดูดี คนอื่นดูแย่
ติดต่องานด้วยแต่ละที่คือแบบ  เอิ่มมมม
หมดคำจะพูด
ถ้าเลี่ยงได้ก็พยายามเลี่ยง
แต่มันคงเลี่ยงยากเพราะต้องติดต่องานกัน
ต้องทน และทำใจสินะ
อยากพูดอยากว่าอะไรเชิญเลยค่ะ
ไม่แก้ตัวด้วย
แต่ที่จะทำให้ทนไม่ค่อยได้คือ  มาขึ้นเสียงใส่
พูดจาไม่ดี  แบบนี้จะไม่ทน
เหวี่ยงมาเหวี่ยงกลับค่ะ ไม่โกงจริงๆนะ

พรุ่งนี้ก็แอบหวังว่า ฉันจะอดทน และเก็บอารมณ์
กับปัญหาที่จะเกิดขึ้นได้
 
 
 
 
 

Create Date : 27 พฤษภาคม 2563 Last Update : 27 พฤษภาคม 2563 20:44:08 น. Counter : 656 Pageviews.		5 comments
Share Tweet