ย่าคุยกับหลานบ่าวเป็นกลอนหนังตลุง
ย่าว่า...ไอ้บาวหลานย่ามานี่ไวไว มึงลงไปใต้ถุน ช่วยกูลงไปเก็บหมากไห
หลานบ่าวว่า..ย่าเหอ บาวไม่กล้าลง บาวสากลัวไร
ย่าว่า... ถ้าหมึงไม่ลง กูไม่ให้กินแกงไก ฯลฯ
เป็นบทกลอน เมื่อสมัยราวๆ พศ.2540 อยู่กับลุงเหลี้ยม น้องบ่าววีไอพี ผู้บริหาร แกชอบเปิดหนังปฐม ไอ้ลูกหมีแกฟังเอาตลก แต่ผมฟังกลอนแล้ว จะจำได้เกือบหมด
ตอนนี้ยกเรื่องไหมาพิจรณาดู ..มีเยอะครับเรื่องไห ยกมากล่าวบางส่วน
ไห.. เป็นนวัตกรรมพื้นบ้าน คู่อารยธรรมอันยาวนานของมนุษย์ชาติ โดยเฉพาะในดินแดนสุวรรณภูมิ ไหคือหัวใจของชุมชน มีเรื่องราวเกี่ยวกับไหมากมาย เป็นตำนาน
ไหนางไห เสียงไหนางพลิ้วเพลินดี เสียงเบสไหคู่โปงลาง และเครื่องดนตรีอื่น เห็นครั้งแรกจากวงโปงลางกาฬสิน
ไหหมาก เป็นไหขนาดเล็กๆคณยายใช้ใส่หมาก มักเก็บไว้ใต้ถุนบ้าน
ไหเหล้า เก็บไว้ตามชายบ้าน ชายคา โรงเตาน้ำตาล โรงครัว เป็นไหเปิดเผย
ไหเหล้าเถื่อน มักเก็บไว้ในกอไม้ไผ่ เพราะต้องแอบไม่ให้นาย (ตำรวจ) หรือเจ้าหน้าที่สรรพสามิตหาเจอ เพราะว่าสมัยหลังประเทศมีโรงเหล้าถูกกฏหมาย เหล้าที่ประชาชน ทำกินเองแต่โบราณ กลายเป็นสิ่งผิดกฏหมาย ต้องเอาไปแอบไปซ่อน กอไม้ไผ่เป็นที่ที่หายากที่สุด แต่ก็ยังไม่วายถูกจับ
ชาวบ้านอยากจะกินก็ให้ไปซื้อเอา ให้เปลี่ยนวิถีชีวิตจากพอเพียงไปเป็นลูกจ้าง หาตังค์มาซื้อบังคับให้ซื้อ ห้ามทำกินทำใช้เอง เดี๋ยวเถ้าแก่เจ๊ง
ไหหวาก เป็นไหที่คลาสสิคและโด่งดังที่สุด เพลงเอกไชย ศรีวิชัย มีชื่อว่า " ไหหวากมาแล้ว" หาฟังดูครับ
ไหเหล้าจอมยุทธ เห็นแต่ในหนังจีนกำลังภายใน วิชาหมัดเมา ใช้เยอะ ผมเคยกินเหล้าเหมาไถ และเหล้าจีนอื่นๆ เมาแล้วหลับครับ ฝึกวิทยายุทธไม่ได้ ปีนต้นไม้ก็ตก
ไหใส่ปลาร้า กำเนิดที่ภาคอิสาน ปลาร้าเป็นอารยธรรมระดับจิตวิญญานของพี่น้องทางอิสาน
ไหจิ้งจัง เป็นไหประเภทเดียวขนาดเดียวกับไหปลาร้า แต่เป็นของอารยธรรมปักษ์ใต้ ของคนภาคใต้ จิ้งจังคือลูกปลาทะเลเล็กๆหมักในไฟ เวลากินก็เอามาอุ่นหรือต้ม เพิ่น้ำหน่อย ใส่หอม พริกขี้หนู ตะไคร้ ใบมะกรูด กินกับข้าวสวยร้อนๆ ครับ
ไหบูดู กำเนิดที่ปักษ์ ใต้ สายบุรี หรือชุมชนชายทะเลภาคใต้ทั่วไป คล้ายจิ้งจัง แต่โด่งดังกว่า
ไหเท้าหยี หรือไหเต้าหู้ยี้ ไหจากเมืองจีนค่อนข้างเล็กกลมรี เป็นไหในตำนานสมัยเรียนสงขลาผมมีไหเท้าหยีเพราะบ้านอย่ติดโรงงานเท้าหยี ที่เถ้าแก่มาจากเมืองจีน เด็กที่โรงงานขโมยมาให้ฟรีๆ
ไหใส่ข้าวสาร เป็นไหปากใหญ่ บ้านผมเรียกว่า เผล้ง ใช้ตวงข้าวสารเป็นป้อย ป้อยคือกะลามะพร้าวใบเล็กๆ ขัดเงาไว้ตักข้าวสารมาหุง
ไหใส่น้ำ เรียกว่าโอ่งหรือตุ่ม ถ้าใหญ่สุดเรียกว่าโพล่ ไว้รองน้ำฝนจากชายคา น้ำฝนจากกระเบื้องดินเผามุงหลังคาจะรสชาติดี สมัยนี้ไม่มีหรือหายากแล้ว
ไหทองคำ ใส่ลำไย ใส่ยังไงก็ไม่รู้ เป็นไหที่ข้าพเจ้ายังไม่มี ไม่คุ้นเคย แต่ก็ชอบถูกใจๆๆ
แต่ดูๆเหมือนคนไทยจะเครียด หรือแบ่งข้างทะเละกันเรื่องลำใย ไหทองคำอีกแล้ว คนไทยนี่ตลกดี แปลกๆเข้าไปทุกวัน แค่เรื่องไหก็มีปัญหา
ไห หรืออุ ชาวภูไท บ้านพี่น้องผมเองครับ ...หวานแต่มึนส์ หนักหัวทิ่ม
อัปเดท..18 มค.61 ปรับตัวหนังสือให้โตขึ้น font 12 ไป 14
นึกถึงภาชนะที่พบในสมัย ก่อนประวัติศาสตร์ค่ะ
ยุคสัมฤทธิ์เชียวนะคะ เหมือนกันป่าวคะ