Group Blog
 
All Blogs
 
เคยโดนขโมยผลงานกันไหมคะ?

ทำงานมาตั้งนาน
ได้ยินเรื่องนี้มาก็เยอะ
แต่ไม่ค่อย in เท่าไร จนกระทั่งได้มาเจอกับตัวเอง

เจอครั้งที่ 1 โฮะ! นึกภาพเหมือนเจอผีอ่ะค่ะ งงๆ เบลอๆ ที่เราเห็นเค้าถืองานกำลังพรีเซนท์อยู่นั่นทำไมมันคุ้นจัง เอ๊ย เอ๊ย มันของเรา เอ๊ย งง อะไรยังไง ... จบประชุมด้วยอาการเบลอ เมื่อกี๊มันคืออะไร

เจอครั้งที่ 2 Again ! เหตุการณ์เหมือนเดิม พัฒนาขึ้นเล็กน้อย ด้วยการปรับเปลี่ยนบางอย่างบนงาน ให้ไม่เหมือนเดิมเป๊ะๆ นั่งมอง ด้วยความสงสัย เพื่ออะไรคะเพื่ออะไร?

เจอครั้งที่ 3 ครั้งนี้ advance ขั้นสูงสุด ด้วยการนำงานแบมไป ลบชื่อแบมออก แล้วใส่ชื่อตัวเองลงไปแทน พร้อมเมล์ส่งกระจายทั่วองค์กร แถมยัง cc แบมด้วย โอ๊ววว เปิดเมล์ดูด้วยอาการอาย ... อายแทน บอกตรงๆ


เหตุการณ์ทั้ง 3 เกิดขึ้นโดยคนๆ เดียว ซึ่งมีอายุงานในองค์กรนี้ผ่านร้อนหนาวมากกว่าแบมหลายสิบปี


สิ่งเหล่านี้คืออะไร เกิดขึ้นได้อย่างไร มีเหตุผลอะไรในการกระทำนี้ ความรู้สึกของผู้ทำนั้นคืออะไร หลายคำถามวนเวียนอยู่ในสมองแบมแบบมึนงงยิ่งนัก เพราะไม่คิดฝันว่าจะเจอเรื่องราวอย่างนี้ ในองค์กรระดับนี้ ด้วยการกระทำของผู้ที่อยู่ในระดับบริหารอย่างนี้

จนถึงวันนี้แบมยังหาคำตอบไม่ได้แม้ซักคำถามเดียว แบมอยู่กับความสงสัยจนลืมความรู้สึกของตัวเอง ว่าแบมควรโกรธไหม? แบมควรจัดการกับเรื่องนี้อย่างไร เพราะจนถึงวันนี้ แบมยังไม่ได้ทำอะไรเลยสักอย่าง ไม่แม้กระทั่งพูดคุย กับผู้ที่กระทำสิ่งนี้ หรือแม้แต่กับคนอื่นใดในองค์กร

แบมยังคงดำเนินชีวิตปกติ ยังคงสร้างงานปกติ แบมสร้าง charactor บนงานของแบมมากขึ้น เพราะแบมเชื่อว่า ทุกชิ้นงานมี charactor ของผู้ผลิตเสมอ (พูดเหมือนพวกประกอบวัตถุระเบิด)

แบมนั่งพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้กับพี่น้องที่ปลอดภัยพอ ทุกคนลงความเห็นว่า แบมต้องทำอะไรสักอย่างกับเรื่องนี้ อะไรสักอย่างนั้นคืออะไร? บางคนให้แบมลุกขึ้นบอกผู้อื่นว่า งานนั้นเป็นของแบม บางคนให้แบมนั่งคุยกับผู้กระทำ และ บางคนให้แบมตอบโต้ด้วยวิธีการยิงคำถามข้อมูลลึกๆ เกี่ยวกับงานชิ้นนั้นต่อหน้าสาธารณชน


ฟังข้อเสนอแนะทั้งหลายก็ขำดี ถ้าแบมลุกขึ้นมาทำจริง ก็คงมีคนบาดเจ็บ แล้วอย่างไรต่อ มันจะทำให้แบมสุขภาพดีขึ้น อายุยืนยาวขึ้นหรือไม่? ก็คงไม่ ในเมื่อแบมยังหาคำตอบที่สร้างสรรค์ไม่ได้ แบมก็ไม่รู้ว่าจะตอบโต้ไปเพื่ออะไร


ถามว่าแบมโกรธไหม วูบแรกแบมคงมีโกรธนั่นแหละ แบมมันปุถุชนสามัญสูงสุด แต่ความรู้สึกหลังจากนั้นคงเป็นการอายแทนและสงสารเสียมากกว่า แบมเรียนรู้สิ่งที่เกิดขึ้นด้วยวิธีคิดแบบแบมเอง ว่า บางทีการที่คนๆ นี้มีนิสัยอย่างนี้ จึงทำให้องค์กรแช่เค้าไว้ที่ตรงนี้ ตรงที่ แบมซึ่งอายุน้อยกว่าเค้า 10 ปี เดินตามมาทันแล้ว แบมคิดว่า แค่นี้ ก็แสดงให้เห็นการพิพากษาของสังคมต่อคนๆ หนึ่งเรียบร้อยแล้ว


แบมจึงไม่ควรต้องไปแตะต้องใดๆ ให้เสียเวลาและพลังงานชีวิต เพราะในอีก 10 ปีข้างหน้า ณ วันที่แบมอายุเท่าเค้า แบมคงเดินยิ้มมีความสุขอยู่ที่ไหนซักแห่ง ในขณะที่เค้าอาจนั่งอยู่ที่เดิม และทำงานร่วมกับเด็กที่อายุน้อยกว่าเค้า 20 ปี


แบมไม่รู้ว่า แบมมีวิธีคิดโง่ๆ อ่อนด้อย หรือ แปลกประหลาดหรือไม่ ที่ไม่ตอบโต้กับเรื่องราวที่เกิดขึ้น แบมไม่ตอบโต้ แต่แบมจำได้ แบมไม่แค้นเคืองใคร แต่ไม่ได้หมายความว่าแบมจะรักคุณเหมือนเดิม ต่างคนต่างมีวิถีกันไป หวังว่า คุณจะอยู่ตรงนี้ต่อไปนานพอที่จะได้เห็น ว่าปลายทางของผู้สร้าง กับ ผู้ลอกเลียนแบบนั้น .... มันช่างต่างกันโดยสิ้นเชิง


วันนี้ แบมเพิ่งคิดออก ว่า แนวทางสร้างสรรค์สุดที่แบมควรจะทำ คือ บอกให้โลกรู้ว่า ถ้าริจะเดินบนวิถีผู้สร้าง เราจะต้องเผชิญกับอุปสรรคและคนไร้คุณธรรมประเภทใดบ้าง ให้โลกระแวดระวัง เดินหลีกบุคคลเช่นคุณเสีย การหยุดเดินเพื่อตอบโต้นั้น เสียเวลา เสียพลังงาน และทำให้เป้าหมายของเราไกลมากขึ้นกว่าเดิม


หวังว่า ผู้สร้างทั้งหลาย จะมั่นคง และปลอดภัยจากความไร้คุณธรรมทั้งปวงบนหนทางการทำงานอันยาวไกล



แล้วเจอกันที่เส้นชัยนะคะ








Create Date : 17 ตุลาคม 2553
Last Update : 2 กุมภาพันธ์ 2554 21:10:09 น. 8 comments
Counter : 3032 Pageviews.

 
เป็นกำลังใจนะคะ

สู้ๆๆ











โดย: bigcat@nek วันที่: 17 ตุลาคม 2553 เวลา:9:49:35 น.  

 
เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร

การให้อภัยเป็นการให้ที่ยิ่งใหญ่

การให้ธรรมเป็นทาน ชนะการให้ทั้งปวง

คุณแบมเข้าข่ายทั้งสามข้อเลย ดีจริง ๆ :) ชีวิตเรามีแต่เรื่องโชคดีเช่นนี้แล (อยู่ที่มุมมองจริง ๆ เนอะ) :)


โดย: Noi IP: 58.9.67.179 วันที่: 17 ตุลาคม 2553 เวลา:15:23:05 น.  

 
ยังไม่เคยนะครับ ขโมยผลงาน

เคยโดนดูถูกผลงาน


โดย: jejeeppe วันที่: 17 ตุลาคม 2553 เวลา:23:34:11 น.  

 
เห็นด้วยกับวิธีการนี้ค่ะ ไม่ต้องเสียพลังงานเราเพราะคนประเภทนี้ค่ะ "ระยะทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์คน" ระหว่างทางเจออุปสรรคบ้างเราจะได้แกร่งขึ้น สู้ๆๆๆนะคะ


โดย: May IP: 58.8.134.27 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2553 เวลา:18:55:49 น.  

 
เราก็เจอเหตุการณ์เหมือนคุณแบมเลย ก่อนหน้านี้เซ็งสุดๆ เจอพวกดร.ไม่มีสมอง ขโมยงานเหมือนกัน และทุกวันนี้เค้าก็พยายามจะขโมยงาน ขโมยความไอเดียจากเราตลอด คนยังงี้ก็มีด้วย ไม่รู้สึกละอายใจบ้างเลย พวกดีแต่พูดไม่รู้จักคิดและทำ ส่วนคนทำก็ไม่ค่อยมีโอกาสนำเสนอตัวเอง แถมหัวหน้าก็ชอบคนเลียซะด้วย เฮ้อ...


โดย: someone IP: 110.168.10.189 วันที่: 19 มีนาคม 2555 เวลา:19:15:40 น.  

 
เราก้เพิ่งเจอมากะตัวโดนเพื่อนขโมยไอเดียการทำธุรกิจไปอ่ะ
เซงมากเหมือนโดนหักหลัง


โดย: เซงมาก IP: 101.51.178.255 วันที่: 13 มิถุนายน 2555 เวลา:0:14:02 น.  

 
พึ่งโดนมาหมาดๆเรานั่งทำทั้งคืน print ไปติดที่ Board รอ present และไปเข้าห้องน้ำก่อน present กลับมาเจอเขากำลัง present งานของเราอยู่ พูดอะไรไม่ออกเลย


โดย: msn IP: 180.183.213.139 วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:10:52:20 น.  

 
แปลกดี เราเหน็ดเหนื่อย คนก็อปเค้าก็ได้ดิบได้ดีกว่าเราทุกคน


โดย: โดนบ่อย IP: 202.176.109.135 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2559 เวลา:19:38:02 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

bam_ka@
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ให้ทิปเจ้าของ Blog [?]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]


ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]




Friends' blogs
[Add bam_ka@'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.