"มนุษย์ที่แท้ย่อมไม่กระทำการที่เป็นภัยต่อผู้อื่น ไม่อวดแสดงความมีมนุสสธรรมและเอื้อเฟื้อ"
"เขาไม่กระทำการใดๆเพื่อผลประโยชน์ แต่ก็ไม่ประณามผู้ที่กระทำเช่นนั้น"
"เขาไม่ดิ้นรนไขว่คว้าสมบัติ แต่ก็ไม่แสดงอาการโอ่อวดปฏิเสธ"
"เขาไม่เรียกร้องความช่วยเหลือจากผู้อื่น แต่ก็ไม่โอ่อวดความสามารถพึ่งพิงตัวเอง และไม่เหยียดหยามคนโลภต่ำช้า"
"การกระทำของเขาแตกต่างจากผู้คนทั่วไป แต่ก็ไม่แสดงความพิเศษหรือแตกต่าง"
"เขาพึงพอใจที่จะรั้งท้ายอยู่เบื้องหลังผู้คน แต่ก็ไม่ประณามพวกที่ชิงรุดไปข้างหน้าเพื่อประจบสอพลอ"
"ตำแหน่งยศถาบรรดาศักดิ์ใดๆ ไม่อาจสร้างความลำพอง"
"โทษทัณฑ์และการประณามใดๆ ก็ไม่อาจทำให้ละอาย"
"เขารู้ว่าไม่อาจกำหนดเส้นแบ่งระหว่างความถูกและความผิด"
"ไร้ขอบเขตที่แน่นอนระหว่างความยิ่งใหญ่และความเล็กน้อย"
"มนุษย์ที่แท้นั้น ไร้ตัวตน"
