Bloggang.com : MoodyOldmaid : ยิ้มได้ซะที

ยิ้มได้ซะที

ตั้งแต่เย็นเมื่อวานจนถึงคืนนี้ โคตรดีเลยแสบเอ๊ยยยย เธอทำให้พี่กลับมายิ้มได้แทบตลอดเวลา
ตอนที่เจ้านายใส่ชุดยุคาตะให้พี่ แล้วเธอมายืนดู มาส่งยิ้มให้พี่ด้วยสายตาที่ใกล้เคียงกับที่เธอเคยมาคอยแหย่คอยแซวพี่เมื่อช่วงต้นปี พี่ไม่ได้เห็นไม่ได้เขินแบบนี้มานานแล้วนะ
[ ยัยน้องผู้จัดการร้านเป็นคนบอกพี่เองว่าเป็นคนเรียกให้เธอมาดูพี่ บอกว่าพี มาดูสิ พี่กิ๊บใส่ชุดยูคาตะสวยนะ แล้วเธอก็รีบออกมาดู แล้วนางก็ถามพี่ด้วยว่าเขินมั้ย พี่ตอบเลยว่ามากกก เซอร์ไพรส์จัดเลยแหละ เพราะขนาดเมื่อวันที่พี่เป็นMC ถือไมโครโฟนเข็นลำโพงพรีเซนต์สินค้าร้านนั้นร้านนี้ไปทั่วห้างทั้งภาษาไทยภาษาญี่ปุ่น เธอยังไม่ออกมาดูเล้ยยย แต่รอบนี้เธอออกมายืนยิ้มเลยอะ (ไอ้ที่อุตส่าห์แกล้งนิ่งใส่เธอมาทั้งอาทิตย์เพราะตั้งใจจะมูฟออนไปโฟกัสอย่างอื่น ล่มในพริบตาเลยคราวนี้ ]
แล้วเมื่อเช้าเธอเดินมาสวัสดีพี่ ยิ้มและไหว้แบบกวนๆ จากที่หลังๆมาเราต่างคนต่างนิ่งใส่กัน แต่วันนี้ยิ้มอารมณ์ดี กวนใส่กันเหมือนเดิม เธอไหว้พี่แบบยกมือขึ้นเหนือหัว(นึกภาพอัสนีย์วสันต์ก็ได้อะ) พี่ขำ แซวว่านี่อะไร ไหว้คนหรือไหว้ศาล เธอก็ยิ้มร่าก่อนจะเดินเข้าร้าน แล้วไม่นานต่อมา เธอใส่ชุดจิมเบ(ชุดยูคาตะของผู้ชาย สีดำตัวใหญ่ๆ) ดูเขินๆ เก้ๆกังๆออกมาจากในครัวแบบไม่มั่นใจ ถึงกับเดินออกมาถามพี่ว่าเธอดูตลกมั้ย(ทั้งๆที่เราแทบไม่ได้คุยอะไรแบบนี้กันมานานแล้วอะเนาะ)
พี่ส่ายหน้า บอกว่าไม่ตลกเลย ดูดีออก
คือไอ้ตอนที่ตอบแบบนั้นไปอะ พี่ก็ตอบแบบนิ่งๆปกติ เพราะพวกไอ้อิ๋ว เจ๊กร เรยา และลูกเกดที่ไม่ใช่คนร้านเรายืนอยู่ด้วย พี่เลยต้องเก็บทรงนิดนึง แต่ในใจนั้น...
"โอ๊ยยย เอาอะไรมาตลกคะ น้องรักของพี่ เท่จะตาย พี่แทบตาค้างอะ ฮือออออออ" แต่จริงๆนะ เธอดูเท่ สมาร์ทมากอะ เผื่อจะไม่รู้ ใครจะว่าอะไรยังไงก็ช่าง เธอหล่อสำหรับพี่เว้ย ไอ้แสบ เธอจงจำไว้
[ ยัยน้องผจกอีกตามเคยที่บอกพี่ว่า มีพี่กิ๊บคนเดียวแหละที่เห็นไอ้พี่เท่ ไม่เห็นจะมีใครบอกว่ามันเท่เลย พี่ตอบทันที เอ้า ก็ฉันเป็นมัมหมี เป็นพี่สาวมัน ฉันไม่อวยมันแล้วจะให้อวยใครละวะ)
แต่ถึงยังไง ชุดนั้นก็ทำให้เราทำงานลำบากอะเนาะ ใส่ไปได้แค่ครึ่งวัน พวกเราก็ถอดกลับมาใส่ยูนิฟอร์มปกติดีกว่า ถึงจะเสียดายที่ไม่ได้ถ่ายรูปด้วยกัน แต่ก็ไว้พรุ่งนี้ก็ได้ (พี่ขอนะ อยากถ่ายเก็บไว้เพราะไม่รู้จะมีโอกาสได้ใส่ชุดแบบนี้ด้วยกันอีกมั้ย)
เธอก็รู้เนาะว่าพี่เป็นคนยิ้มยาก เวลาอยู่ฮอลล์ทีไร หน้าจะนิ่ง ถ้าไม่ใช่อารมณ์ดีอยู่ก่อนแล้ว หรือถ้ากำลังรู้สึกหงุดหงิดหรือรำคาญอะไรอยู่ ใครจะมาบอกให้พี่ยิ้มนี่พี่แทบจะแยกเขี้ยวใส่แทน ขนาดเจ้านายยังเอาไม่อยู่เลย
แต่วันนี้ที่เราอยู่ฮอลล์ด้วยกัน เธอคอยมาอยู่ใกล้ๆมาแกล้งมาแหย่มากวนพี่เหมือนเมื่อก่อนเด๊ะๆจนพี่ยิ้มแทบตลอดเวลา ชนิดที่ไม่ต้องมีใครมาเคี่ยวเข็ญเลย
แพ้ทางคนอย่างเธออีกแล้ว เฮ้ออออ มูฟออนเป็นวงกลมอีกแล้วกู

Create Date : 06 กรกฎาคม 2568

Last Update : 6 กรกฎาคม 2568 1:53:21 น.

0 comments

Counter : 143 Pageviews.

(โหวต blog นี้)

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา