ขอบคุณที่ยังมีชีวิต แม้โควิดมาเยือน 555
จากบล็อก ...
"ปลูกต้นไม้ก็ร่มรื่นดี แต่ไม่มีที่จะทำไงเอ่ย"
ก็ปลูกเท่าที่มีที่สิคะ โอ่งอ่างกระถางแตกก็จัดไป
ปลูกไม้ใหญ่ไม่ได้ก็ปลูกไม้เล็ก ๆ ... ปลูกผัก ปลูกดอกไม้
แค่นี้ก็แฮปปี้นอนตีพุงแต่งกลอนได้แล้วค่ะ อิอิ
โดย: ฟ้าใสวันใหม่ วันที่: 23 มีนาคม 2564 เวลา:17:22:14 น.
....
มีปลูกบ้างเล็กน้อยครับ แต่บ้านเช่าทำอะไรลำบาก
นี่ก็เพิ่งย้ายบ้านใหม่..ต้นไม้หายไปครึ่งนึงอีก..เซ็ง

ดีใจค่ะที่พี่พันคมแวะบล็อกต๋า
พี่พันคมสบายดีนะคะ
บทกลอนไพเราะเช่นเคยค่ะ
ราตรีสวัสดิ์นะคะพี่พันคม
โดย: Sweet_pills วันที่: 24 มีนาคม 2564 เวลา:0:18:17 น.

ช่วงนี้เก็บตัวอย่างหนักครับ
งานก็ไม่ต้องทำกันล่ะ...ดูแลตัวเองดีดีนะครับ

ร้อยเรียง ได้งดงามมากครับ
โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 24 มีนาคม 2564 เวลา:5:50:55 น.

ขอบคุณครับ

เหมือนจะไปบวชเลยค่ะคุณพัน
โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 24 มีนาคม 2564 เวลา:15:07:16 น.

บวชไม่ได้ครับ หลวงพ่อไม่ให้บวช
ท่านว่ายุ่งเกิน

สวัสดีค่ะ..
ช่างไพเราะเพราะพริ้งเหลือเกินคะ
โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) วันที่: 29 มีนาคม 2564 เวลา:9:57:58 น.

สวัสดีครับ ขอบคุณที่ชมครับ

สุขสันต์วันสงกรานต์ครับ
โดย: **mp5** วันที่: 13 เมษายน 2564 เวลา:8:42:37 น.

สุขกายสบายใจคับ

หายไปนานเลยนะคะ
นักเลงกลอนไม่แต่งกลอนเด๋วน้ำลายบูดพอดี

หากเป็นคนๆนั้นแวะมาได้อ่าน
เจ็บปวดทีเดียวเชียว


หากเป็นเพื่อนบล็อก..จะบอกว่า
บทกวีนี้..ไพเราะมากๆค่ะ

ผิดหวัง ตัดพ้อ ได้หลายความรู้สึกจากบทกลอนค่ะพี่พันคม

โควิดรอบนี้รู้สึกกักตัวและระแวดระวังมากขึ้นค่ะ
พี่พันคมรักษาสุขภาพนะคะ

ยอดเยี่ยมค่ะ