Bloggang.com : พันคม : ๐๔.*..ความรักที่หลบลี้..*.

๐๔.*..ความรักที่หลบลี้..*.

.*..ความรักที่หลบลี้..*.
.๑.
ทุกยามว่างนั่งมองโทรศัพท์
รอเอื้อมรับกับสายอีกปลายเสียง
ทุกค่ำคืนอยากคุยอยากอยู่เคียง
แต่เขาเลี่ยงหลบเราไปแล้วฤา
.
กับพบพรากจากกันกี่วันผ่าน
ทอดทิ้งฝันอันตรธานไม่ยึดถือ
กับภาพสุขเราสองเมื่อคล้องมือ
วันนี้หรือกลับกลายแค่ฉายซ้ำ
.
คงมิเหลืออะไรให้รับรู้
มีคนทู้ทนฝืนอย่างกลืนกล้ำ
เขาโทรไปด้วยใจเป็นประจำ
เสียงให้ฝากถ้อยคำทุกค่ำคืน
.
เพราะสุดท้ายสายเอยไม่เคยว่าง
คือเค้าลางให้เห็นว่าเป็นอื่น
ฟังสัญญาณซ้ำซ้ำแล้วกล้ำกลืน
ยามต้องขืนคอยโทรไปทุกที
.
จึงบ่นพรำร่ำร้องกับท้องฟ้า
ทอดสายตาตามแหล่งของแสงสี
เคยร่วมชมจันทรายามราตรี
เหตุการณ์นั้นวันนี้ไม่มีแล้ว
.
ยังคงค้างคาจิตนะคิดถึง
ที่ครั้งหนึ่งครานั้นเคยแน่แน่ว
เป็นดั่งเหลือเรือพายที่ไร้แจว
คิดครั้งใดใจแป้วกับเปลี่ยนแปร
.
หมู่แมลงเคยแฝงในไพรพฤกษ์
อึกทึกทุกครารอบไม้แคร่
จั้กจั่นร้องกรีดปานหวีดแตร
จนเซ็งแซ่ไม่ซาลงกว่าเคย
.
กลับได้ไหมคนดีอย่าหนีเร้น
มาเป็นเช่นก่อนนั้นเถิดขวัญเอ๋ย
อย่าหลบหลีกจากรักอย่างนี้เลย
จงหวนมาชิดเชยทุกค่ำเช้า
.๒.
เพราะมีใครเขาทนทุกข์เทวษ
อยู่กับเศษซากปรักที่ว่างเปล่า
เป็นเรือนร้างไร้ร่างของน้องเรา
ทิ้งแต่เงาเคยอยู่เป็นคู่ครอง
.
มองเรือนร้างสร้างไว้แล้วใจฝ่อ
สีไม่มอทึมเทายังขาวผ่อง
ฝายังแขวนรูปคู่เคียงตระกอง
ตอนนี้เมื่อเพ่งมองเสมือนมัว
.
ในสัญญาว่าบ้านบนลานฝัน
ร่วมสร้างกันใต้นภาฟ้าสลัว
บนลานในใจตอนรักอยู่ตัว
ต่างคอยเฝ้าเย้ายั่วสองหัวใจ
.
จะจับมือถือมั่นร่วมกันสร้าง
แต่ว่านางตอนนี้อยู่ทีไหน
เจ้าทิ้งฝันทิ้งลานทิ้งบ้านไป
ทิ้งมิเหลือเยื่อใยให้เกาะกุม
.
กับเปลญวนผูกไว้ที่ปลายเสา
โคนสะเดาเด่นคู่ตะคุ่มตะคุ่ม
กับอีกปลายผูกโคนต้นมะรุม
ที่หนึ่งหนุ่มเคยไกวให้ใครนอน
.
มองดูเปลยามเปลี่ยวยิ่งเจ็บแปลบ
ยามไร้เงาเคยแนบผู้แอบซ่อน
เคยยืนไกวให้เปลแล้วเห่กลอน
กล่อมไม้ขอนแทนคนที่รอคอย
.
กลับมาเติมต่อบ้านในลานรัก
คนอกหักรอเจ้าอย่างเหงาหงอย
ทุกตะวันตกดินในถิ่นดอย
ตาละห้อยโหยหาทุกคราคืน
.
หากมิเหลืออะไรให้หมายมาด
ใจคงขาดเพราะจมกับขมขืน
สุดจะทนทานช้ำที่กล้ำกลืน
ใครจะยืนหยัดแพ้จนแก่ตาย
.
สุดทนไหวชีวันเมื่อรันทด
มันสลดเกินลืมเรื่องทั้งหลาย
อโหสิกอดเสาอย่างเปล่าดาย
แทนร่างคนใจร้ายก่อนจากลา
.
.*..พันคม..*.
(ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต)

Create Date : 12 กุมภาพันธ์ 2562

Last Update : 12 กุมภาพันธ์ 2562 17:30:23 น.

5 comments

Counter : 1021 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณSweet_pills, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณปรศุราม, คุณ**mp5**, คุณtuk-tuk@korat, คุณmambymam, คุณกาปอมซ่า

"...เคยยืนไกวให้เปลแล้วเห่กลอน..."

บรรยากาศอบอุ่นของบ้านที่เต็มไปด้วยความรัก
เหลือเพียงความทรงจำนะคะ

"...อโหสิกอดเสาอย่างเปล่าดาย
แทนร่างคนใจร้ายก่อนจากลา"

กลอนไพเราะและเศร้ามากค่ะพี่พันคม