นักบุญอัลบันแห่งไมนซ์



นักบุญอัลบันแห่งไมนซ์ (Alban of Mainz) เป็นนักบุญทางคริสต์ศาสนาและเป็นมรณสักขีหรือผู้พลีชีพเพื่อศาสนา ผู้เกิดเมื่อราวคริสต์ศตวรรษที่ 4 ที่อาจจะเป็นกรีซ หรือ แอลเบเนีย

และเสียชีวิตเมื่อราว ค.ศ. 406 ที่เมืองฮานุมที่ไมนซ์ ในเยอรมนี

ราบานัส มอรัสบันทึกในสารบรรณผู้พลีชีพว่า นักบุญอัลบันถูกส่งตัวไปยังบริเวณกอลโดย นักบุญแอมโบรสแห่งมิลาน ที่ไมนซ์อัลบันก็ช่วยพระสังฆราชออเรียสแห่งไมนซ์ ให้ได้สังฆมณฑลไมนซ์คืนมา

แต่ในปี ค.ศ. 406 ระหว่างการรุกรานข้ามแม่น้ำไรน์ของแวนดัล พระสังฆราชออเรียสก็ถูกสังหาร และอัลบันก็เช่นกันในขณะที่กำลังสวดมนต์

ประเพณีนิยมนักบุญอัลบันกลายมาเกี่ยวข้องกับนักบุญธีโอนิสทัส (Theonistus) แต่เป็นนักบุญผู้ที่มาสับสนกับธอมาสทัส ผู้เป็นอัครสังฆราชแห่งไมนซ์ในคริสต์ศตวรรษที่ 5

นักวิชาการผู้หนึ่งกล่าวว่า “อัลบานัสแห่งเมนทซ์ (Albanus of Mentz) พลีชีพที่เมนทซ์ แต่ไม่มีผู้ใดทราบว่าเมื่อใด ตามคำกล่าวของเบดา (Baeda) ภายใต้จักรพรรดิไดโอคลีเชียน

แต่ตามคำกล่าวของซีเฌอแบร์ตแห่งฌามบลูซ์ (Sigebert of Gembloux) (ในบันทึกประวัติศาสตร์) กล่าวว่า อัลบานัสแห่งเมนทซ์ถูกขับจากฟิลิปปีกับสังฆราชนักบุญธีโอนิสทัส ในปี ค.ศ. 425”

นักวิชาการผู้นี้กล่าวต่อไปว่าราบานัส มอรัส “กล่าวเกินเลยไปว่า อัลบานัสแห่งเมนทซ์ เป็นสังฆราชแอฟริกันผู้หนีจากพระเจ้าฮุนเนอริค (กษัตริย์แวนดัล)...”

ตำนานกล่าวว่านักบุญอัลบันแห่งไมนซ์มิได้เสียชีวิตทันที แต่ประคองหัว (cephalophore) ตนเองไปยังที่ที่ต้องการจะให้ฝัง ซึ่งกลายเป็นที่สร้างวัด

และต่อมากลายเป็นศูนย์กลางของสำนักสงฆ์ใหญ่ของลัทธิเบ็นนาดิคติน ที่ได้รับการบูรณปฏิสังขรณ์โดยชาร์เลอมาญในปี ค.ศ. 806

แต่สำนักสงฆ์มาได้รับความเสียหายอย่างใหญ่หลวงในปี ค.ศ. 1552 และไม่ได้ฟื้นตัวขึ้นมาอีก


ขอขอบคุณ วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี


ศุกรวารสิริวิบูลย์ รุจิพูนวิวัฒน์สวัสดิศรีค่ะ