เหยี่ยวรุ้ง .. โผผินบินไกล ภักษาหาร .. งูนั่นไง
เหยี่ยวรุ้ง เหยี่ยวรุ้ง (Crested Serpent Eagle, ชื่อวิทยาศาสตร์: Spilornis cheela) เป็นนกล่าเหยื่อขนาดกลาง จำพวกเหยี่ยว ที่พบได้ในป่าในทวีปเอเชียเขตร้อน มีการกระจายพันธุ์กว้าง
อาหารหลักได้แก่ งู จึงได้ชื่อสามัญในภาษาอังกฤษว่า Serpent-Eagle (เหยี่ยวงู หรือ อินทรีงู)
ลักษณะทั่วไป
เหยี่ยวรุ้งเป็นนกล่าเหยื่อขนาดกลาง ขนาดลำตัวยาวประมาณ 51-71 เซนติเมตร มีแผ่นหนังสีเหลืองสดใสบริเวณโคนปากไปจนถึงดวงตา
ขนบริเวณท้ายทอยค่อนข้างยาว คล้ายมีขนหงอนที่หัว ซึ่งมีลักษณะคล้ายพัดเป็นสีดำลายซีดสีขาว
ลำตัวด้านบนเป็นสีน้ำตาลเข้ม โดยเฉพาะที่ปีกจะมีจุดสีขาวกระจายอยู่ ลำตัวด้านล่างเป็นสีน้ำตาล และมีลายจุดสีขาวกระจายอยู่ทั่วไป ตัวที่โตเต็มวัยขณะบิน จะเห็นแถบกว้างสีขาวที่หาง และใต้ปีกชัดเจน
การกระจายพันธุ์ และถิ่นอาศัย
พบในอินเดีย, จีน, ไหหลำ, ไต้หวัน, พม่า, ไทย, อินโดจีน, มาเลเซีย
ในประเทศไทยพบได้ทุกภาค ในปริมาณปานกลาง จึงมีชนิดย่อยมากถึง 20 ชนิด
อาศัยอยู่ตามป่าที่ราบ และตามป่าบนยอดเขาใกล้ ๆ แหล่งน้ำต่าง ๆ
เป็นสัตว์ป่าคุ้มครองตามพระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า พุทธศักราช 2535
ขอขอบคุณ วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
สิริสวัสดิ์วุธวาร เปรมปรีดิ์มานรมเยศนะคะ