bloggang.com mainmenu search



เริ่มที่ "มุก" ระหว่าง คู ทิง กะป้ามด...ที่ป้ามด ไม่รู้ว่าอะไรจริงไม่จริง....แต่มาทวงตังค์ที่คูทิงยืมไป หกสลึงเมือ่ 40 ปีก่อน แบบ ตีกลางแสกหน้า.....





"เพื่อนมาแตร์นัดแล้วนะจ๊ะ อย่าลืมล่ะ
วันที่ 15 กรกฎาคม 2549 เวลา 12.00 น. ณ.บ้าน xxxxxx ถนนนางลิ้นจี่"
โดย: ป้ามด 30 มิถุนายน 2549 19:25:25 น.





"โม๊ดดดดดดดด..............
ชั้นมาแร๊ว....
โทดนะเราหลังไมค์ไม่เป็น......
แค่หน้าไมค์นี่ก้อแทบจะกระอักแล้ว..........เมื่อคืน dinner บ้านทูต....ไม่มีการรับโทรศัพท์เด็ดขาด...กว่าจะมาเห็นว่าเทอโทรมาก้อ เกือบเที่ยงคืน....ขอโทดด้วยนะ...
เด๋วสายหน่อยช่วงพักจะโทรไปหา..

ขอบคุณจริงๆ ที่มาบอกเรื่องเพื่อนมาแตร์รุ่นนี้มิตตติ้ง......ชั้นมักไม่ได้ข่าว หรือ ว่าได้ข่าววันสองวันหลังที่มันมิ้ตกันไปแล้ว.......

ชั้น "อโหสิ" ในความ "ปากหมา" ของพวกมันบางคนไปแล้ว....ตอนนี้...แค่อยากถามพวกมันกลางวงเลยว่า ...... "ที่มานพูดกันว่า ชั้นไม่ไปมิตติ้งรุ่น เพราะหนีหนี้พวกมันหลายคน..."...."ใครมั่งที่ชั้นติดตังค์...ทวงมาให้พวกเทอนี่แหละนังมด...เป็นพยาน.....ชั้นจะไปบอกพ่อชั้นให้โอนไปให้พวกมันภายใน 24 ชั่วโมง..."

เทอคิดดู...มันชวนชั้นไปกินวันที่ 15 ธันวา...เพื่อนที่ชั้นคบเมื่อวานอย่าง หมี ชิด นา มันยังรู้ว่าบ้านชั้น ฉลอง Christmas dinner 24, 25 และ 26 วันนึงกินเพาะครอบครัว อิกวันบ้าน "ผู้ใหญ่" นี่ธรรมเนียมเมกัน.... 26 Boxing Day ของอังกิด....

ดีละ....ชั้นจะไปให้พวกมันทวงหนี้....แล้วเทอคอยดูหน้าพวกมันนะ....

ไอ้พวกนี้นะ ..มันยืมกันไปยืมกันมา ....ชื่อเสียงนามสกุลไม่ใช่กระจอก....จริงอย่างเค้าว่าว่า "พวกไฮโซเนี่ย...มักไม่ขาดงานสังสรร...เพราะใรไม่มาคนนั้นโดน..." บังเอิญชั้นมีหลายวงเทอ...ชั้นเลยไม่เดือดร้อน...แต่คนที่เดือดร้อนคือ คนที่ "ถูกพาดพิงว่าป็นเจ้าหนี้ชั้น"

ทำให้ชั้นกังขา คำว่า "เพื่อน" ...กับเพื่อนรุ่นมาแตร์รุ่นเทอว่ะ.....รุ่น โตกว่าเค้าไม่เป็นนะ...เค้าเจอชั้นดีใจทุกคนเลย....แล้วเจอกันก้อช่วยเหลือเกื้อกูล...

มด...เราเพื่อนกัน..ถ้าชั้นติดตังค์เทอ...ชั้นก้อแค่บอกว่าไม่มีให้โว๊ย...คงไม่ต้องหนีหน้ากันเป็น สามสิบสี่สิบปีหรอกนะ....

แค่ยืมกันที....อย่างมากก้อไม่ถึงแสน...ไอ้คืนไม่คืนหนะบางคนขนหน้าแข้งมันไม่ร่วงหรอก....บริจาคการกุศลเอาหน้าทียังมากว่านั่น....

แต่ไอ้ที่มันยืมๆๆๆกันเป็นล้าน..สิบล้าน...ร้อยล้านแล้วไม่คืนกันสักที..วนยืมโปะไปโปะมาเนี่ยไม่ "ทู่เร่ด" กว่าเหรอ....

และที่แน่ๆๆถ้าชั้นยืมเทอนะมด....เทอก้อมาทวงได้ถูกที่....ไม่ได้ต้องสุมหัววุ่นวายกันแบบนั้น....เออ...มีคนอยู่เมกามันลงทุนโทรมาห่วงใยชั้นมากเลยว่าชั้นไปทำหนี้ทำสินไว้อะไรมากมาย....

ได้สนุกแน่งานนี้....

แต่มาหนุกวันอาทิตย์นี่ก่อนนะ....

วันที่ 15 กค. นี้เทอได้ดู "เกมส์ลูบหน้า" มันแน่ๆ....
ชั้นจะถามมันกลางงานเลยนะ...."ใครบอกว่ากูหนีหน้าเพื่อหนีหนี้...ทวงมาเลย...นังมดเป็นพยาน...ถ้าไม่ไปขอพ่อมาจ่ายภายใน 24 ชั่วโมง..ให้ ป้าทด...มาโพทนาทั่วลอกเลย...."
แต่...ของพวกนี้มัน "สนุก" ตรง "แต่" นี่หละแกรร....

"ถ้าไม่มีใครทวง...เดี๋ยวนี้...ชั้นะไปโพทนาให้ทั่วบลอกเลย...บอก ชื่อ และ นามสกุล ตัวคนเล่าเนี่ย..."

มันจะเอานามสกุล ที่คนรู้จักทั้งประเทศ มาแลกกับการ "ใส่สี" "นามสกุล no name ของชั้น"...ให้มันรู้ไป....

โดย: Tinglish วันที่: 1 กรกฎาคม 2549 เวลา:7:25:58 น.




"เธอวิ่งไปเปิดอกที่บล็อกฉัน ถึงการที่ใส่มุขเรื่องยืมตังค์ แล้วเพื่อนๆมันไม่ยอมรับมุขต่อ เลยกลายเป็นเธอไปยืมตังค์มันจริงๆ

วันนี้ฉันก็ขอเปิดอกมั่งละกัน เธอคงไม่ว่ากันนะ

วันที่ 2 กค พศ 2504 เธอจำได้ไหมเกือบ 50 ปีมาแล้ว วันนั้นเธอเห็นฉันแอบกินมะม่วงเค็มในห้องเรียน(ก็มันง่วงนี่หว่า) เธอแอบมาขอฉันกินมั่ง ฉันให้เธอชิ้นนึง แล้วเธอก็ไม่พอใจ บอกว่าน้อยไป จะไปซื้อเอง แล้วก็ขอยืมตังค์ฉันหกสลึง วิ่งไปซื้อมะม่วงเค็มครูสมใจมาแจกกัน 3 ห่อ ฉันถือว่าเธอเป็นหนี้ฉันหกสลึง จนป่านนี้ไม่รู้กี่ปีมาแล้ว ฉันว่าดอกเบี้ยมันมากโขอยู่ เธอคิดจะใช้หนี้ฉันละยัง

ฉันฉีกหน้าเธอรึเปล่าเนี่ย ลูกศิษย์ลูกหาเธอก็เยอะแยะ คงรู้สึกละอายใจบ้าง ถือซะว่าเพื่อนมาทักก็ละกันนะ"

โดย: ป้ามด 1 กรกฎาคม 2549 9:10:59 น.





คู ทิง ตอบ:
ซวยละตู...ท่าจะจิงว่ะ...โดน "เจ้าหนี้รายแรก" ทวงกลางบลอกเลย....
ตกลง...ชิด นา ออฟ โก้...เป็น "พยานหลัก" สมาชิกอื่นเป็น "พยานสมทบ"...คุณย่า...เหรัญญิกกลุ่ม...
คิดเงิน...ตรวจสอบการจ่ายคืนจริง...
ช้านจะคืนเงินแกรรร นังมด....

ใคร?...ใคร แนะดีนักว่าให้ป้ามด "เรียกดอก"....ได้ทีขี่ช้างไล่เลยนะ...คิดมาๆๆ....

พรุ่งนี้จ่าย....

หน้าแตกเลยตู....ท้าให้เค้าทวงดีนัก.......





เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงของคน "ไฮโซ" กลุ่มนึง ที่ คู ทิง (ทิม / บุญทรง) และ ป้ามดเรียนด้วยกันมา ตั้งแต่ ป. 5....

ขออนุญาติไม่เอ่ยนาม...ตัวแทนกลุ่มนี้...ไม่ใช่กลัวมานฟ้องนะ....

เขียนบลอกนี้....ให้คนที่พูดคนแรก....มันคิด...ว่า
"กูไม่น่าเลย....เล่นกะใครไม่เล่น...กูยังไปเที่ยวบอกใครเค้าทั่วว่า "ไอ้บุญทรงมันเป็นบ้า" แล้วนี่...มันบ้า...หรือว่า..กูบ้าแน่วะ....กูถึงไปโพทนา "ใส่ความไอ้บุญทรงมัน" ?"

และ ขอเตือนไอ้คนที่หวังดีมาฟ้อง...โดยเฉพาะไอ้คนที่โทรมาจากเมกา...เอ่ยชื่อมันไปเลย.."ไอ้ราณี"....(แต่มันกลัวมากขนาดไม่ยอมให้เบอร์โทรกลับกะชั้น...ว่า...)
"ถ้าเอ็งหวังดีจิง...อย่าฟ้อง...สั้นๆ...ง่ายๆ...บอกมาเลยว่า...ชั้นติดเงินใคร...เท่าไหร่?"

แต่ อัพบลอกนี้แล้ว จะเชิญพวกมานมาอ่านกัน และ จะบอกพวกมานว่า
"ที่แกพูดกันในวงคนไม่กี่คนเมื่อ มิ้ตติ้ง คราวที่แล้วๆ มาว่า
ไอ้บุญทรงมันไม่มาเพราะมันหนีหนี้คนหลายคน...นั้น...
มันติดเงินใคร?...
คนที่พูดเองหรือเป่ลา?...ติดเท่าไหร่...บอกมา..."

ว่าแล้วต้องมี "ไม้เด็ด" .....
ของพวกนี้ สนุกตรง "ไม้เด็ด"
ถามว่า "นามสกุล no name ของชั้น คนในบลอกได้ยินแล้ว....
ทำหน้าแบ่บ..ใครวะ....
แต่นามสกุลพวกแกหนะ...เอ่ยมาไม่มีใครไม่รู้จัก....
แกจะเอามาแลกกับการที่แกสร้างเรื่องว่าชั้นติดหนี้ใครๆๆๆ มั้ยล่ะ?

ก่อนอื่น...บลอกนี้เขียนสนุกๆๆ....แต่จขบ.อยู่ในวัยและเวลาที่ "เหลือสิ่งที่จะต้องทำ" อยู่สองอย่างคือ....
1) ขอ "อโหสิ" ให้กับทุกคน....ไม่ใช่กลัวเวรกลัวกรรมในชาติหน้า....แต่ไม่อยากให้ใครทนทุกข์ว่าชาตินี้เราไม่ได้อภัยให้...กลัวว่าชาติหน้าเราจะมาเอาคืน...เราขอยกให้...และ ไม่ติดใจใครทั้งนั้น....
2) "ส่งไม้" ต่อให้คนรุ่นต่อไป....
ชั้นจะไม่ยอมตายไป...โดยที่พวกแก..จะมา "ตราหน้าลูกชั้นว่า แม่มันหนีหนี้"

แกมี "ศักดิ์ศรี" แกต้องเข้าใจสิ...
ศักดิ์ศรีชั้นก้อมี....
พ่อแม่แก...ชั้นก้อเคารพ เรียก "คุณพ่อคุณแม่"
ข้าวย้านแกชั้นก้อเคยกิน...
แกก้อเรียกพ่อแม่ชั้นว่าคุณพ่อคุณแม่...
ข้าวบ้านชั้น แกก้อเคยกิน...

แต่...แกอย่าลืมนะ..ว่า....แกมาบ้านชั้น จันทร์ พุธ ศุกร์
ชั้นไปบ้านแก นับครั้งได้....

และ พวกแก...อยู่กันในโลกแคบๆๆๆ....เอาแต่ด่ากันลับหลัง....ชั้นแค่เล่าว่า..พวกแก...ใครว่าใครว่าไงมั่ง....ผัวใคร...พี่ใคร...ยังไงมั่ง....ใครติดใครยังไม่จ่ายเท่าไหร่....
และโรงจำนำสะพานควาย....ติดโรงหนังนิวยอร์ค...มีของที่แกไปทิ้งไว้เป็นสิบปี...ที่หลุดจำนำ...เค้ามาเสนอขายชั้น....แกจะให้บอกมั้ยว่ามีอะไรมั่ง....

ชั้นไม่พูดหรอก...และของพวกนั้นชั้นไม่รับซื้อ...เพราะชั้นเห้นว่ามันหลุดไปแล้ว...ซื้อไปก้อไม่ได้ช่วยแก...และ..สักวันเกิดแกมาบ้านชั้น...แกเห็น...แกจะอาย...

แกก้อมีความน่ารักหลายอย่าง...ที่ชั้นยังจดจำ...และจะไม่มีวันลืม...

ทำไมแกต้องทำแบบนี้..... เพราะแกคิดว่า...แกว่าชั้นแล้วแกจะดีขึ้นหรอ....

ชั้นเล่าให้ คุณพ่อ และ คุณแม่ฟัง....
พ่อชั้นก้อเล่น เทนนิส กับเพื่อนเราที่สปอร์ต คลับ...จนมันสิ้นชีวิตไปคนนึง...อิกคนมันซี้กะพ่อชั้นจนมัน เรียกพ่อชั้นด้วยชื่อคำเดียวว่า "บิล" ที่คนอเมริกัน และอังกฤษระดับการศึกษาและ ฐานะ อย่างบ้านชั้นไม่ทำ....แต่ก้อรับได้...

ท่านทั้งสองบอกว่า..ให้หาทางคุยกัน...และ อโหสิ....

"รวยยังไงก้อต้องเป็นอหิวาต์ตายกันทุกคน....เอาเวลาและพลังงานไปใช้ให้มันเป็นประโยชน์กับตัวเอง ลูกหลาน ประเทศชาติ และ โลก ไม่ดีกว่าหริอ?"

เอามาเล่าให้ช่วยกันคิดว่า....ไฮโซ.....ภาษาปะกิตไม่ใช้อย่างนี้....จริง..ต้องใช้คำว่าอะไร?.......

และ....เอาพวกมันมาขาย...นินทาดารา และ ไฮโซ...นี่ เรื่อง "แซ่บ" ของคนไทยเลย...

ไอ้คนนี้...มันมีพฤติกรรมที่คิดว่า ตัวเองเป็นลูก คนรวย พ่อมีอิทธิพล หรือว่า ..ตระกูลมีเงิน...จะพูดให้ใคร "ดี หรือ เลว" ก้อได้ อาศัยว่า Money talks
และ เพราะมัน รวย มีฐานะ มีการศึกษา มันจึงมีสิทธิ์ที่จะ "ตัดสิน" คนอื่นได้....

เรา...จขบ......คู ทิง...
ได้โตมาในโลกที่เราท่องมาเกือบสิบรอบ กว่า 50 ประเทศ วันนึง....กินข้าวด้วยมือกับคนที่กิดมาไม่เคยมีช้อน...
อีกวันกับคนที่เป็นโรคเอดส์...อีกวันกับคนในคุก...
วันนึงกินข้าวกับเชลยศึก...อีกวันกับนายพลแม่ทัพของประเทศ....
วันนึงนั่งคุยกับพวกกบถ....
อีกวันกับ "เจ้านายแห่งแค้วน" ซึ่งเมื่อเราออกเดินทางมาไม่กี่วัน...ถูกสังหารหมดทั้งวัง....
อีกวันเราก้อได้ร่วมโต๊ะเสวยกับพระมหากษัตริย์......
ร่วมโต๊ะเสวยพระสุธารสกับพระบรมราชินี....เจ้านาย ....ราชวงศ์ .....
อิกวันนั่ง picnic กินด้วยมือจากจานกระดาษกับ Lord และ
Baron ของยุโรป..ใต้ต้นไม้บนเนินเขา.....และ...
อิกวันร่วมเต้นท์กับ Normads ในทะเลทรายอัฟกาน...

พวก "ไฮโซ" คนนี้....เคยไปเมืองนอกจนปรุ...แต่ทิ้งสมองที่อยู่ในถ้ำของตัวเอง
....40ปีผ่านไป...มันเคยอยู่ยังไงมันก้อยู่อย่างงั้น....
อยู่กับ "อดีต" ที่พ่อแม่เคยมีบารมี(แต่ตัวเองไม่เคยสร้าง)...
ทำให้ฝังใจคิดว่าตัวข่มคนได้...จิกคนได้ไปทั่ว....

โชคดีที่บ้านชั้นไม่ได้เคยอยู่ในฐานะที่จะต้องพึ่ง ไม่ว่าจะ "พระเดช" หรือ "พระคุณ" ของเค้า.....




  • Comment
    *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก