มันเป็นภาพ มุมหนึ่งของกรุงเทพฯ ที่อาจจะไม่ได้น่าดูนัก แต่ก็เป็นภาพตัวแทนซึ่งสะท้อนวิถีชีวิตและความเป็นอยู่ของชาวเมืองหลวงได้เป็นอย่างดี

ชีวิตของคนเมืองไม่ว่าจะเป็นเมืองเล็ก เมืองใหญ่ ซีกโลกตะวันออกหรือตะวันตกก็ดูเหมือนว่ามีแต่ความเร่งรีบอยู่เสมอ

เชื่อแน่ว่าไม่เฉพาะชาวเมืองหลวงเท่านั้นที่จะตระหนักถึงความสำคัญของเวลาที่ไหลผ่านไปอย่างรวดเร็วในแต่ละวัน

เพราะเวลาเป็นสิ่งที่มีค่าสำหรับทุกๆคน .....และทุกคนต้องการ "มีเวลา"
เพียงแต่...เวลาของแต่ละคนถูกนำไปใช้ในรูปแบบของวิถีชีวิตซึ่งแตกต่างกัน สุดแต่ว่าจะทุ่มเทเวลาที่มีอยู่อย่างจำกัดให้กับสิ่งใด หรือกิจกรรมใด

หลายคนอาจต้องการเวลา เพื่อที่จะมาเติมเต็มให้กับความสุขในครอบครัว
หลายคนทุ่มแทมันให้กับนันทการส่วนตัวเพื่อความบันเทิงและความสุขส่วนตน

และอาจจะมีบางคน ที่พอจะตระหนักได้ว่า วันเวลาที่ผ่านไปอย่างรวดเร็วและมีอยู่อย่างจำกัดนี้ควรนำไปใช้ประโยชน์เพื่อการสั่งสมความดี เพราะเมื่อเวลาผ่านไป ชีวิตย่อมหมดเข้าไปและอายุย่อมสิ้นไปไม่ไหลย้อนกลับ ดุจดังแม่น้ำที่ไม่ไหลทวนขึ้นสู่ที่สูงฉันนั้น

ดังนั้นหากมองเห็นความเร่งรีบของเหล่าผู้คนบนเวลาที่ทุกคนมีอยู่อย่างกำจัดแล้ว ก็อาจจะเป็นแรงบันดาลใจให้ใครหลายๆ คน เริ่มบริหารเวลาที่มีอยู่อย่างจำกัด ทั้งสมควรที่จะตั้งคำถามกับตนเองอยู่เสมอว่า

"วันคืนล่วงไป บัดนี้เราทำอะไรอยู่"

ถ้อยคำและภาพถ่ายโดย : น้อมเศียรเกล้า