เพิ่งมีโอกาสได้ดูหนังเรื่องนี้ หลังจากการเข้าฉายในแบบจำกัดโรง
เป็นหนัง Documentary เล่าชีวประวัติของชายสูงอายุคนหนึ่งที่เป็นพ่อครัวซูชิ
ที่ได้รับฉายาว่าเทพแห่งข้าวหน้าปลาดิบ เพราะรับรางวัลมิเชอลินระดับ 3 ดาว
กับร้านอาหารเล็กแถวสถานีรถไฟใต้ดิน ที่ไม่มีแม้กระทั่งห้องน้ำ

แล้วเค้าได้รับรางวัลด้านอาหารที่มีชื่อเสียงในระดับโลกนี้ได้อย่างไร

ปี 1900 มิชลินบริษัทผลิตยางรถยนต์สัญชาติฝรั่งเศส มีไอเดียว่าถ้ามีการ
ออกหนังสือแนะนำสถานที่กิน สถานที่พัก หรือ สถานที่ท่องเที่ยวออกมา
ผู้คนต้องขับรถไปกินกัน ยางก็จะสึกมากขึ้นตัวเองก็จะขายยางได้มากขึ้น
จึงเป็นที่มาของ Michelin Guide เล่มแดง

ร้านอาหารแต่ละร้านก็จะมีการแบ่งระดับหรือแบ่งเกรด 4 ระดับคือ
Rising Star จะเป็นร้านที่กำลังจะมีดาวงอกออกมา ถ้าคงคุณภาพไว้ได้ 2 ปี
ก็ก้าวไปสู่ระดับที่ 2 คือ 1 star michelin restaurants เป็นร้านที่ต้องมีฝีมือ
ในหมวดหมู่ของร้านอาหารชนิดนั้น จำนวนร้านก็จะน้อยกว่าแบบที่หนึ่ง

ระดับที่ 3คือ 2 star Michelin restaurants โดยถือว่าเป็นร้านที่ยอดเยี่ยม คุ้มค่า
ซึ่งจะมีค่อนข้างน้อย ประมาณสัก 10% ส่วนระดับสุดท้ายหรือระดับสูงสุด
ก็คือร้าน 3 star Michelin restaurants ซึ่งเป็นร้านระดับเทพที่คุ้มค่าต่อการไปชิม
โลกนี้มีอยู่ประมาณ 100 ร้าน โดยเป็นร้านอาหารในประเทศญี่ปุ่นราว 30 ร้าน

และแน่นอนว่าหนึ่งในนั้นคือร้านซูชิของชายอายุ 85 ปีชื่อ สุกิยาบาชิ จิโระ



เค้าเป็นเด็กที่เติบโตขึ้นช่วงที่ประเทศญี่ปุ่นอยู่ใสภาวะลำบากที่สุด
หลังสงครามโลกครั้งที่สองนั้น พลเมืองแทบจะไม่มีอาหารกิน
เมื่อโตขึ้นเค้าก็ออกจากบ้านในต่างจังหวัดเข้ามาหางานในเมืองใหญ่
และได้เป็นพ่อครัวทำซูชิในร้านอาหาร หากดูสารคดีญี่ปุ่นบ่อยๆ

ก็จะเข้าใจว่าการขึ้นมานั้นก็ไม่ใช่เรื่องง่าย ต้องไต่เต้าจากคนล้างจาน
และภาชนในครัวเพื่อฝึกความอดทน จากนั้นจึงได้รับมอบหมายให้รับออเดอร์
เพื่อให้รู้จักและเข้าใจซูชิแต่ละแบบอย่างถ่องแท้ ถึงจะได้เลื่อนขั้นขึ้นมาเป็น
คนหุงข้าวให้เป็น เมื่อผ่านไปได้จึงจะเป็นผู้ช่วยทำของง่ายๆ ไปจนถึงคนแล่ปลา

เมื่อเวลาผ่านไปราว 10 ปี ถึงจะได้เป็นพ่อครัวซูชิที่ทำอาหารให้ลูกค้ารับประทาน
จะเห็นว่าเป้นเรื่องไม่ง่ายที่จะผ่านแต่ละก้าวมาได้ แต่การจะก้าวไปเป็นพ่อครัวซูชิ
แถวหน้าอย่างคุณจิโระนั้นต้องอาศัยสองสิ่งที่สำคัญคือพรสวรรค์ในประสาทสัมผัส
ที่สามารถรับรู้ได้ถึงรสชาติ คุณภาพและความอร่อยของอาหารในแต่ละคำ

ยังต้องอาศัยความมานะอุตสาหะ และความตั้งใจที่จะหาสิ่งที่ดีที่สุดมาให้กับลูกค้า
นั่นเองทำให้กว่าจะมาถึงขั้นนี้ต้องใช้เวลาเกือบทั้งชีวิต หนังเรื่องนี้อย่างที่บอกว่า
เป็นสารคดีที่ฟังดูเหมือนจะเป็นเรื่องน่าเบื่อ แต่ตั้งแต่วินาทีแรกจนถึงคำพูดสุดท้าย
เรากับไม่อยากจะละสายตาไปจากจอได้เลย เพราะมันเต็มไปด้วยพลังตลอดเวลา

การที่คนๆ หนึ่งก้าวขึ้นมาถึงจุดหนี้ได้ เงินทองคงไม่ใช่สิ่งที่สำคัญอีกต่อไป
แต่คุณจิโระในวันนี้นั้นกลับยังเป็นคนที่ถ่อมตนอยู่เสมอ และยังคงที่จะค้นหา
ความแปลกใหม่ และสิ่งที่ดีที่สุดจากตลาดปลาเพื่อนำมาเป็นวัตถุดิบของร้าน
ในการทำอาหารเพื่อให้ทุกคนได้มีความสุข ด้วยความใส่ใจที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลง