วัตตรา. มังกรแก้มแดง. กรุงเทพฯ : เพื่อนดี, 2550.



จากเว็บสำนักพิมพ์

เมื่อหนุ่มเพลย์บอยถูกบังคับให้แต่งงานกับหญิงสาวที่ตนเองไม่ได้รัก ไม่เคยเห็นหน้าค่าตา จึงริแปลงกายเป็นชายใจหญิง ว่าที่เจ้าสาวจอมแก่นจึงต้องกำราบให้อยู่หมัด มัดทั้งตัวและหัวใจเจ้าหนุ่มด้วยวิชาหมัดมวย

คำโปรยจากปกหลัง
เพราะผจญภัยด้วยกันมามากแล้ว เหนื่อยยากมาไม่น้อย เมื่อทุกอย่างลงเอยด้วยดีแล้ว ความรู้สึกดี ๆ ที่เธอมีให้เขาไม่ใช่ความผิดปกติ เพราะเขาคือผู้ชายแท้ ๆ
เธอเป็นทุกข์กับความเข้าใจผิดมาตลอดแล้ว ถึงเวลานี้เธอควรจะสุขใจอย่างจริงจังเสียที หากเธอมัวแต่ตั้งแง่ เขาอาจจะหลุดมือไปง่าย ๆ ก็เป็นได้
รักแล้วรักต่อไปเถอะยศวรรณ...เธอบอกกับตัวเอง...


*****************


จากเจ้าของบล็อก

ในเว็บของสำนักพิมพ์ทำเรื่องย่อได้สั้นมากและผิดจากเนื้อเรื่องจริงด้วย เหมือนกับคนเขียนเรื่องย่อไม่ได้อ่านนิยายเรื่องนี้เลย
ผิดตรงไหนนั่นหรือ

1 พระเอกไม่ใช่เพลย์บอย พระเอกเรียนอยู่เมืองนอก อกหักจากเพื่อนที่เรียนด้วยแล้วไม่ได้สนใจผู้หญิงคนไหนอีกเลย
2 นางเอกไม่ใช่คนที่พ่อพระเอกบังคับให้แต่งงานด้วย คนที่พระเอกโดนบังคับให้แต่งงานด้วยเป็นลูกสาวของเพื่อนของเจ้าสัว ส่วนนางเอกเป็นลูกสาวของค่ายมวยที่เจ้าสัวส่งลูกชายไปอยู่เพื่อฝึกความเป็นชายให้สมชาย


เรื่องนี้เป็นนิยายชวนหัวที่น่าจะมีพื้นฐานมาจากนักมวยที่แต่งตัวสวยงามขึ้นชกบนเวทีอย่างน้องตุ้ม แต่ต่างกันตรงน้องตุ้ม นักมวยตัวจริง เป็นกะเทยจริง แล้วตอนหลังเมื่อมีชื่อเสียง มีเงินทอง น้องตุ้มก็ทำให้ร่างกายตัวเองให้ใกล้เคียงกับหญิงแท้ แต่ก็ยังไม่ทิ้งการชกมวย

แต่พระเอกในเรื่องนี้ต้องปลอมตัวเป็นกะเทยเพื่อหนีการแต่งงาน และเพื่อสืบว่าใครคือคนบงการอยู่เบื้องหลังในการลักพาตัวเขา และเกี่ยวพันไปถึงมรดกของตระกูล
เมื่อบอกกับพ่อว่าตัวเองเป็นกะเทย ลูกชายคนเดียวของตระกูลจะเป็นกะเทยได้ยังไง ป๊าก็ต้องส่งมาให้ฝึกความเป็นชายที่ค่ายมวยน่ะสิ
ที่ค่ายมวย พระเอกเราก็ได้พบรักกับลูกสาวของเจ้าของค่ายที่แกร่ง จนคนอื่นคิดว่าเป็นทอม เอาละสิ กะเทย(ปลอม) กับทอม(ปลอม) ก็เลยเขม่นกันตอนแรก แล้วค่อย ๆ พัฒนาความรู้สึกให้ปิ๊งกันในตอนหลัง ตามรูปแบบของนิยายแนวนี้
และถ้าตามนิยายแนวนี้ จะมีต้องตัวอิจฉามีหลงรักพระเอก ให้เดา บางคนก็คงจะเดาว่า ต้องเป็นว่าที่คู่หมั้น กับ คนรักเก่าของพระเอกแน่ ๆ เลย
ถูกครึ่งเดียว ฮา
คนรักเก่าของพระเอกตามมา เพราะอยากคืนดีจริงจ้า จะถือว่าเป็นตัวอิจฉาก็ได้
แต่ว่าที่คู่หมั้น เป็นคนดี (ไม่สวยเหมือนตัวอิจฉาทั่วไปด้วย ฮา) และไม่ได้สนใจพระเอกจริง ๆ หรอก ตอนหลังก็เลยกลายเป็นเหมือนคู่รองมากกว่า คือ ไปรักกับคนที่ช่วยนางเอกดูแลค่ายมวย


นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องรักเบา ๆ ฝีมือคุณวัตตราที่อ่านได้เรื่อย ๆ จะว่าสนุกมากไหม สำหรับ ผสมย ก็เฉย ๆ นะคะ แต่สำนวนภาษาดีไหม ย่อมดีกว่าเด็ก ๆ เขียนแน่นอนค่ะ
ถ้าใครเบื่อภาษาประหลาด พล็อตเรื่องหลวม ๆ ของนิยายลูกกวาด แนะนำให้อ่านเรื่องนี้ เพราะภาษาดีกว่า เนื้อเรื่องมีอะไรมากกว่า แต่ก็ยังเป็นนิยายที่อ่านง่าย ไม่หนักจนเกินไป


คุณวัตตรา คือ คนเดียวกับ กานติมา ที่เขียนเรื่องร่ายริษยา ซึ่งเป็นเรื่องคนละแนวกันเลย นับว่านักเขียนท่านนี้เป็นนักเขียนที่สามารถเขียนได้หลายรูปแบบค่ะ

นิยายของคุณวัตตรา ไม่ว่าจะเป็นในนามปากกานี้ หรือ ในนามปากกา กานติมา นี่เหมาะที่จะนำไปสร้างเป็นละครทีวี เพราะมีพล็อตที่หลากหลาย แถมยังเป็นพล็อตที่สามารถขยายต่อได้โดยที่เรื่องหลักไม่เสีย ไม่เหมือนกับงานของนักเขียนรุ่นใหญ่กว่าอย่าง กฤษณา ว.วินิจฉัยกุล จุลลดา และอีกหลายท่าน ที่พอนำไปสร้างเป็นละคร แล้วคนทำไปขยายพล็อตต่อ ถ้ามือไม่ถึงก็เละทุกราย อย่างที่เคยเห็นมาแล้ว


*****************


ผสมย ว่างเว้นไม่ได้ตั้งกระทู้ในพันทิปมานานแล้ว อยู่ในโหมดอ่านอย่างเดียว
เมื่อไม่นานมานี้ มีเหตุให้ได้ตั้งกระทู้ในห้องย่อยห้องหนึ่งของเฉลิมไทย
ก็ไม่วายกลายเป็นกระทู้ร้อนจนได้htmlentities(' >')>ความประพฤติเหมือนอยู่ในบล็อกยังไงชอบกล
กระนั้นยังไม่วาย ยังมาต่อในบล็อกอีกจนได้ โอ้ยยยย เมาเลือด

แถมมีฉลามนอกน่านน้ำเข้ามางับเหยื่อ เลยทำให้ฉลามน่านน้ำปกติของบล็อกนี้เกิดอาการงุนงง บางตัวก็ปรับตัวทัน เข้าไปแย่งเหยื่อด้วยอย่างสนุกสนาน บางตัวก็...อ๊ะ...ฉลามแปลกหน้ามาจากไหน หลบรอดูสถานการณ์ก่อนดีกว่า
เอาเป็นว่าตอนนี้สถานการณ์บล็อกนี้กลับสู่สภาวะปกติแล้ว เนื่องจาก ผสมย เบื่อเรื่องนั้นแล้ว (ฉลามน่านน้ำปกติก็บอกว่าเบื่อเหมือนกัน) ผสมย ทั้งเบื่อทั้งเซ็ง ส่วนจะเป็นเรื่องอะไร เรื่องของใครนั้น ช่างหัวมัน กลับมารีวิวหนังสือต่อดีกว่า


สวัสดีวันตรุษจีนค่า