ปากน้ำประแส ระยอง


วันที่   31  พฤษภาคม -  1 มิถุนายน  2558


นึกอยากไปพักโฮมสเตย์ค่ะ เสิร์ชหาจากกูเกิ้ล เจอ สบายดีโฮมสเตย์


ลองติดต่อดู เค้าบอกมีแต่โปรแกรมกลาง คิดเป็นหัวๆ ละ  2,100 บาท


บ้านเรา 4 คน รวมแล้วก็ 8,400 บาท






เช้าวันที่  31  พฤษภาคม  2558  ออกจากบ้านประมาณ 8 โมงกว่า ถึงตรงนี้  13.23 น.





มีป้ายบอกทางเป็นระยะๆ ค่ะ








เข้าเขตเทศบาลตำบลปากน้ำประแสแล้ว








คุณอ้วน เจ้าของสบายดีโฮมสเตย์ บอกให้รอที่หน้าวัดตะเคียน





ซักพัก เค้าบอกให้เราตามรถสามล้อ ตามเข้าไปที่พัก อีกที่ ไม่ใช่สบายดีโฮมสเตย์ ถึงตรงนี้ งงๆ เล็กน้อย แต่ก็ตามเค้าไป





สรุปว่า ที่พักที่สบายดีเต็ม เค้าจะส่งต่อให้โฮมสเตย์ ที่เข้าร่วมโครงการ บ้านพี่ลูกน้ำ ก็เป็นหนึ่งในนั้น  ตามมาค่ะ








พี่ลูกน้ำ (เราเรียกพี่เค้าว่าพี่ พี่เค้าก็เรียกเราว่าพี่...)  บอกว่า จอดรถไว้ก่อน แล้วไปเที่ยวก่อนนะ เพราะมีแขกยังไม่ได้เช็คเอาท์





นั่งรถสามล้อเที่ยวอยู่ในโปรแกรมนะคะ





พี่ลูกน้ำถามว่า จะไปที่ไหนก่อน  เราเลือกทุ่งโปรงทอง เพราะพี่เค้าบอกว่า ถ้าเป็นช่วงบ่ายๆ แบบนี้ ทุ่งกำลังสวย  แต่ร้อน





ร้อนก็ร้อน เอาถ่ายรูปสวยไว้ก่อนเนาะ





เส้นทางเดินเที่ยว





เปิด 6 โมงเช้า ปิด 6 โมงเย็นค่ะ








สะพานไม้ยาว แดดร้อน แต่ในนี้ร่มรื่นดีค่ะ




















ทุ่งโปรงทอง อยู่ในเขตชุมชนบ้านแสมผู้ หมู่ 7 ปากน้ำประแส อำเภอแกลง มีพื้นที่กว่า 6,000 ไร่

ซึ่งแต่เดิมเป็นพื้นที่ที่ชาวบ้านทำการประมง เลี้ยงกุ้ง ทำการเกษตร ทำสวนผลไม้ จนกระทั่งทรัพยากรธรรมชาติในบริเวณนี้ได้ถูกทำลาย

และสิ่งแวดล้อมป่าชายเลนเสื่อมโทรมลงอย่างรวดเร็ว จนปี พ.ศ. 2544 ชาวบ้านจึงได้รวมตัวกันเพื่อให้เกิดการอนุรักษ์พื้นที่ป่าชายเลนแห่งนี้

ปี  พ.ศ. 2552 องค์การบริหารส่วนจังหวัดจึงได้ใช้งบประมาณ พัฒนาพื้นที่ปากน้ำประแส

ให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ธรรมชาติ มีการสร้างสะพานเดินชมธรรมชาติ เป็นระยะทางประมาณ 1 กิโลเมตร





ณ เวลานี้  เป็นเวลา บ่ายสองโมง








ทุ่งโปรงทอง เป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ธรรมชาติ บริเวณปากแม่น้ำประแส ถือเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่ให้ความรู้ สร้างความเข้าใจในเรื่องระบบนิเวศน์ของป่าชายเลน

ได้เห็นความสวยงามตามธรรมชาติของป่าโกงกาง ไม้โปรง และไม้ริมชายฝั่ง

จุดเด่นของบริเวณนี้คือต้นโปรงที่ขึ้นหนาแน่นอยู่เต็มพื้นที่ สะท้อนสีเขียวอ่อนตา จนเรียกว่าเป็น ทุ่งโปรงทอง








ปัจจุบันบริเวณเส้นทางศึกษาธรรมชาตินี้ ถือเป็นพื้นที่หนึ่งที่เต็มไปด้วยความสมบูรณ์ของป่าชายเลน เป็นแหล่งท่องเที่ยวทางธรรมชาติที่สามารถเข้าชมได้โดยไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆ

ทางเข้าสู่เส้นทางศึกษาธรรมชาติ เริ่มด้วยสะพานไม้ที่ชุมชนแสมผู้ สู่ทางเดินไม้ระแนงทอดยาวผ่านป่าชายเลน ริมสองข้างทาง เต็มไปด้วยพืชพันธุ์ฺหลากหลายชนิด

ทั้งต้นแสม ตะบูนดำ ลำพูน โกงกาง โปรงแดง โปรงทอง เป็นที่อยู่อาศัย แหล่งหลบภัย และเป็นแหล่งอนุบาลของสัตว์น้ำ

ที่ชอบอาศัยอยู่ในบริเวณป่าชายเลน เช่น กุ้ง หอย ปูแสม ปูก้ามดาบ ปลาตีน

สะพานไม้ได้ลัดเลาะไปตามป่าโกงกางประมาณ 200 เมตร ก็จะทะลุออกมายังจุดที่เป็นเหมือนใจกลางทุ่ง




ที่เรียกว่า "ทุ่งโปรงทอง" เพราะเต็มไปด้วยต้นโปรงขึ้นเบียดกันแน่น ใบโปรงสีเขียวตองอ่อนที่แทรกออกเป็นพุ่มแน่นจนแทบไม่เห็นพื้นด้านล่าง

ทุ่งโปรงที่ใบเบียดแทรกกันรับแดด มีความสูงจากพื้นทางเดินราวเมตรกว่าๆ เมื่อใบถูกแสงแดด จากสีเขียวตองสะท้อนให้เห็นเป็นสีทองอร่าม เต็มสะพรั่งทั่วท้องทุ่ง





ตรงจุดชมวิวกลางทุ่งต้นโปรงนี้ สามารถเห็นวิวได้รอบทิศ เสมือนถูกโอบด้วยทุ่งสีเหลืองทอง ตัดด้วยขอบสีเขียวเข้มของใบโกงกางที่เป็นพุ่มล้อมอยู่โดยรอบ

ถือเป็นจุดชมวิวที่สร้างความตื่นตา ประทับใจให้กับหลายๆ คน ที่ได้มาสัมผัสกับความงดงามของธรรมชาติป่าโปรงทองแห่งนี้








ปะป๊าโบกไม้โบกมือ














สู้แดดไม่ไหวก็กางร่มเอาค่ะ มาก็คุ้มอยู่นะ











สะพานไม้ เพิ่งซ่อมปรับปรุงไปเมื่อปี 2556   คงซ่อมเรื่อยๆ ล่ะค่ะ ไม้เนาะ








อุดมสมบูรณ์ดี








ศาลเจ้าพ่อแสมผู้ (ไม่แน่ใจว่าใช้ตัวไหนสะกด  แสมภู่ หรือ แสมผู้)








ภาพจากมุมด้านบนที่ปะป๊ายืน














ภาพสุดท้ายของตอนนี้...เซลฟี่กันเป็นระยะๆ






อ่านเพิ่มเติมข้อมูลที่นี่ค่ะ