ออกจากวัดเบญจมบพิตร เรานั่งรถเมล์ไปลงเทเวศน์ นัดเพื่อนไว้ที่นั่นอีกคนนึง เจ้าเอฟเชียร์เย้วๆ ให้กินข้าวมันไก่ เป็นมื้อเที่ยง เราถามว่า ไม่มีอย่างอื่นเหรอเอฟ ถ้าลูกมาด้วยต้องหาร้านที่มีข้าวมันไก่ เพราะง่ายที่สุดสำหรับเด็ก แต่แม่ไม่ค่อยชอบหรอก เอฟก็นำเสนออยู่นั่นแหละ เอ้า กินก็กิน เสร็จแล้วก็แวะซื้อชิฟฟ่อนขึ้นชื่อของเทเวศน์ ชิ้นละ 8 บาท ซื้อกี่ชิ้นก็ไม่ลดซักสลึง แถมคิวยาวแบบไม่ง้อใคร เพราะของเค้าอร่อยจริง ถั่วแปปก็อร่อย อย่างที่รู้กัน แถวเทเวศน์ของกินเยอะมาก บรรยายให้ฟังแบบนี้เพราะลืมเก็บภาพมาฝากค่ะ...

กินข้าวกันเสร็จหอบถุงใส่กล่องชิฟฟ่อนกัน พร้อมขนมอีกนิดหน่อย พอพะรุงพะรังเล็กน้อย เดินไปวัดเทวราชกุญชร เพื่อนหนิง เคยเป็นเจ้าถิ่นเรียนอยู่แถวนี้เมื่อ 20 กว่าปีก่อน ยังเดินงงๆ ต้องให้เจ้าเอฟนำทาง....

วัดเทวราชกุญชร เป็นพระอารามหลวงชั้นตรี ชนิด วรวิหาร ตั้งอยู่เลขที่ ๙๐ ถนนศรีอยุธยา แขวงวชิรพยาบาล เขตดุสิต กรุงเทพมหานคร

อาณาเขต ทิศเหนือติดกับถนนศรีอยุธยา ตอนโค้งลงแม่น้ำเจ้าพระยาและเขตท่าวาสุกรี ทิศใต้ติดกับปากคลองผดุงกรุงเกษม และตลาดเทวราชของทรัพย์สินส่วนพระมหากษัตริย์ ทิศตะวันออกติดกับถนนศรีอยุธยา และตลาดเทวราชของทรัพย์สินส่วนพระมหากษัตริย์ ทิศตะวันตกติดกับแม่น้ำเจ้าพระยาและเขตอภัยทานท่าน้ำวัดเทวราชกุญชรที่ดินที่ตั้งวัดมีจำนวน ๒๐ ไร่ และยังมีที่ธรณีสงฆ์แปลงที่แขวงวชิรพยาบาล เขตดุสิต กรุงเทพมหานคร มีเนื้อที่ ๑ ไร่ ๑ งาน ๙๔ ตารางวา มีหนังสือกรรมสิทธิ์ คือ โฉนดที่ดินเลขที่ ๘๙๐๒







วัดเทวราชกุญชร นามเดิมว่า “สมอแครง” เป็นวัดเก่าแก่โบราณ มีมาก่อนสร้างกรุงรัตนโกสินทร์ สมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก รัชกาลที่ ๑ ปฐมกษัตริย์ในพระบรมราชจักรีวงศ์ ได้ทรงสถาปนาใหม่ ต่อมาเจ้าฟ้ากรมหลวงพิทักษ์มนตรี (ต้นสกุลมนตรีกุล) พระโอรสของสมเด็จเจ้าฟ้ากรมพระยาเทพสุดาวดี ทรงบูรณะปฏิสังขรณ์ จากนั้น กรมพระพิทักษ์เทเวศร (ต้นสกุลกุญชร ณ อยุธยา) พระนามเดิมว่า “พระองค์เจ้ากุญชร” พระราชโอรสของพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัยทรงบูรณ์ปฏิสังขรณ์

วัดเทวราชกุญชร ตั้งเมื่อ พ.ศ. ๑๘๕๐ ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อ พ.ศ. ๒๔๐๐ เดิมเป็นวัดราษฎร์สร้างมาแต่สมัยกรุงศรีอยุธยา เหตุที่เรียกกันว่าวัดสมอแครง เล่ากันว่าเพราะมีต้นสมอร่องแร่งมาก แต่บางท่านสันนิษฐานว่า คำว่าสมอ เพี้ยนมาจาก คำว่า ถมอ (ถะมอ) เป็นภาษาเขมรแปลว่า หิน วัดนี้คงเรียกกันครั้งแรกว่า ถมอแครง แปลว่า หินแกร่งหรือหินแข็งต่อมาในสมัยรัชกาลที่ ๔ พระองค์ทรงรับเป็นพระอารามหลวงและพระราชทานนามว่า “วัดเทวราชกุญชร วรวิหาร” พระองค์ทรงนำคำว่า เทวราช มานำหน้าพระนามของพระองค์เจ้ากุญชร ซึ่งเป็นพระนามเดิมของกรมพระพิทักษ์เทเวศรผู้ทรงบูรณะปฏิสังขรณ์วัดนี้






































บล็อกหน้า...วัดเทวราชกุญชร ตอน ๒

ขอบคุณบีจี คุณญามี่