เรื่องย่อหลังปก

คัมภีร์โบราณมอดไหม้เป็นเถ้าถ่าน มรรคาแห่งเต๋าแตกสลาย ยามลูกแก้วลู่หลีปรากฏขึ้นทั่วหลัก โกลาหลวุ่นวาย... โชคชะตาทั้งสองชาติภพของ หลินซิ่น คล้ายถูกสวรรค์กำหนดให้ต้องเป็นจอมมารเพียงเท่านั้น โชคดีหนึ่งเดียวในชาตินี้คือได้พบชายผู้เฝ้าคะนึงหาตั้งแต่เด็ก

ทว่าคนผู้นั้นจะยังจำกวางน้อยตัวนี้ได้อยู่หรือไม่ หรือทุกอย่างล้วนเลือนหายไปราวม่านหมอกในฮวนซิงไห่เสียสิ้นแล้ว ความรักที่โหยหา ต่อให้พยายามไขว่คว้ามากเท่าไร แต่กลับถูกรั้งไว้ด้วยภาระหน้าที่ ด้วยหน้ากากเก๋อลู่โหวนี้มิอาจปลดลง บุญคุณความแค้นในจิตวิญญาณถูกสลักลึกเกินกว่าเขาจะละทิ้งได้

ขุนเขามีต้นไม้ ต้นไม้มีกิ่งก้านเถาไม้เลื้อยร้อยรัดคลุมพุ่มหนาม แผ่ขยายพัวพันทั่วสุสานร้าง ดวงใจข้าหลับใหลอยู่ตรงนี้ มีผู้ใดเคียงข้างเล่า? หรือมีข้าเพียงผู้เดียว? กรงเล็บหลินซิ่นฉีกกระชาก บดขยี้ดวงจิตและวิญญาณศัตรูจนพินาศสิ้น ครั้นความจริงเปิดเผย บทบาทยมทูตกลับตาลปัตร แขนคู่นี้ยังจะโอบกอดคนผู้นั้นได้หรือไม่...

ยามสมรภูมิอุบัติขึ้น หายนะกลืนวิญญาณยากหลีกเลี่ยง เช่นนี้ระหว่างแผ่นดินกับความรัก สิ่งใดคือสิ่งที่สำคัญที่สุดกันแน่หนอ เฝ้ามองกวางน้อยแกะสลักจากหินซิงหู น้ำตาพลันไหลรินความรักที่ลึกซึ้งถึงเพียงนั้น ความรักที่เคยคิดว่าเป็นแค่ความเพ้อฝัน แท้จริงเขาได้ครอบครองมันมาตั้งแต่แรกแล้ว

คุยกันหลังอ่าน (สปอยล์)
จริงๆแล้วเรื่องของ ลวี่เหยี่ยเชียนเฮ่อ เราอ่านมาเยอะเหมือนกัน แนวเค้าค่อนข้างเป็นแนวเบาๆ อ่านสบายๆ แต่รวมๆก็นับว่าไม่ใช่นักเขียนคนโปรดของเราเท่าไหร่ ที่เราเคยรีวิวเอาไว้มี อร่อยล้นวัง มิสเตอร์ดิออร์ ฝ่าบาทอย่ากวนสิ หนึ่งคำมั่นเราไม่ได้เขียนรีวิวเอาไว้ ส่วนถ้าเป็นชายหญิงมี ผู้ชายคนนี้ฉันดีไซน์เอง

จริงๆตอนที่มฤคคำนึงออกมาใหม่ๆก็รู้สึกเฉยๆมาก เพราะจริงๆอ่านงานของคนเขียนมาหลายเรื่อง ไม่ค่อยมีเรื่องไหนที่แบบถูกใจเวอร์ๆเลย ส่วนมากก็รู้สึกกลางๆ แต่ช่วงหลังนี่มีความรู้สึกอยากซื้อหนังสือน่ะค่ะ 55555

พอมาอ่านจริงๆเซอร์ไพรซ์พอสมควร เพราะว่าเราค่อนข้างชอบเรื่องนี้เลยค่ะ แบบว่าถ้าเทียบในนิยายทั้งหมดของคนเขียนคนนี้ เราคิดว่าชอบเรื่องนี้ที่สุด รองลงมาน่าจะเป็นอร่อยล้นวัง

เรื่องนี้เป็นแนวยุทธภพ มีความย้อนเวลากลับมาเกิดใหม่ ทั้งพระเอกนายเอกก็ย้อนเวลามาทั้งคู่ ชาติก่อนนายเอกเป็นจอมมารที่ทุกคนเกลียด พระเอกเป็นคุณชายผู้สูงส่ง ทั้งสองคนจริงๆรักกันตั้งนานแล้ว แต่ว่าด้วยอะไรหลายๆอย่าง ความเข้าใจผิดต่างๆนานา น้ำเน่านิดนึงตามประสายุทธภพ แต่เราชอบนะ ตอนคลี่ปม ความทรงจำของนายเอกในชาติก่อนหลังตายไปแล้วกลับคืนมานี่คือ ประทับใจ แบบว่าแหม ชอบพระเอกแบบนี้อะะะ พระเอกแบบที่อะไรก็พังได้ขอแค่ได้ช่วยเธอ 

คือเสิ่นโหลวรักหลินซิ่นมากๆจริงๆ มากๆแบบมากๆ จริงๆเรียกได้ว่าความรักของทั้งสองคนเกิดอย่างไม่ค่อยแน่ชัดเท่าไหร่ คือคนอ่านเองก็ไม่รู้เหมือนกัน ยกเว้นนายเอกที่ปักใจกับพระเอกตั้งแต่ห้าขวบ ส่วนพระเอกรักนายเอกตอนไหนก็ไม่แน่ใจ แต่พอตายกลับทุ่มเททุกอย่างให้นายเอกจนหมด 

เรื่องนี้จะว่าไปดำเนินเรื่องค่อนข้างเอื่อยนิดหน่อย แต่ถ้าเทียบกับ pace ปกติของคนเขียนเราคิดว่าไม่เอื่อย (ปกติเราเองเป็นคนชอบอ่านเรื่องเอื่อยๆอยู่แล้วด้วย) มาเรื่องนี้ก็เลยค่อนข้างชอบมาก พระนายก็หวานกันมาก รักกันปานจะกลืนกิน ยิ่งกลับชาติมาเกิดใหม่ พระเอกก็รักนายเอกมาก ส่วนนายเอกก็ขยันยั่วเหลือเกิน พลอตเรื่องในส่วนของยุทธภพก็เป็นแนวผสมๆระหว่างยุทธภพกับชิงบัลลังก์ ไม่ได้เข้มข้นขนาดนั้น แต่สำหรับเราไม่น่าเบื่อ

ตัวละครประกอบมีเสน่ห์หลายตัวเลย อย่างอาจารย์จูชิงหลีที่นายเอกรักมาก หรือ คู่แฝดสกุลจงที่สุดท้ายแอบเชียร์ให้ลงเอยกับเสิ่นอิ๋งอิ๋ง คิดว่าสามคนนี้อยู่ด้วยกันแล้วน่ารักนะ แต่จริงๆเสิ่นอิ๋งอิ้งเป็นตัวละครประกอบที่มีสีสันดี เราชอบ
หรือศิษย์น้องของนายเอกอย่างฉงเอ๋อ จูเหยี่ยนกายกับแมวของเขาจิงฟูเหริน คนที่เราคิดว่าน่าจะมีสตอรี่มากกว่านี้คือซื่อจื่อสกุลหลิน

ตัวละครประกอบที่เราชอบมากเป็นพิเศษคือเวินสือหลานกับเฮ่อรั่ว คู่พี่น้องร่วมสาบานแห่งทะเลทราย ที่แบบเศร้าอ่า รู้สึกว่าเค้ารักกันมาก (brotherly มั้ง) แบบรักกันแบบตายแทนกันได้ แต่กลับต้องอยู่ในสภาพนั้นกันมาหลายปี เวินสือหลานก็อยู่แบบเสียใจ เฮ่อรั่วก็มองสภาพที่เป็นไปแบบทำอะไรไม่ได้ ตอนจบก็รู้สึกว่าคงเป็นแฮปปี้เอนดิ้งมากๆสำหรับตัวละครทั้งคู่แล้ว

สรุปแล้วว่า ชอบค่ะ 5555 น่าจะได้อ่านซ้ำในอนาคต
เรื่องนี้สองเล่มจบ แต่เล่มหนาอยู่เลยทีเดียวค่ะ