เรื่องย่อหลังปก
เสวียนเยี่ยเหยา ทารกน้อยที่เกิดจากร่างไร้วิญญาณของมารดา ทำเอาบ่าวไพร่ขวัญหนี คิดว่าเขาเป็นภูตผี เติบโตเป็นชายหนุ่มผู้องอาจ กระหายเลือดในยามทำศึกจนได้รับฉายา แม่ทัพปีศาจแห่งซีอิ่น ใครเลยจะรู้ว่าฉายาปีศาจที่ว่านั้น ยังน้อยเกินไปเมื่อเทียบกับตัวตนอันแท้จริงของเขา ผู้คนทั่วหล้าต่างพากันเกรงกลัวแม้ได้ยินเพียงชื่อ ทว่า เยี่ยนเหยากวง กุนซือสาวแห่งไป่ติ้งกลับกล้าต่อกรกับเขาด้วยแผนการอันแยบยล นับเป็นครั้งแรกที่ปีศาจอย่างเขาได้ลิ้มรสความพ่ายแพ้อันหอมหวาน ความพ่ายแพ้ซึ่งมีฤทธิ์มอมเมาให้เขายิ่งอยากรู้จักนางมากขึ้น ใกล้ชิดนางให้มากขึ้น สำหรับคนที่รักแผ่นดินเกิดยิ่งกว่าตัวเองอย่างนางแล้ว เขาจะใช้เล่ห์กลอันใดทำให้นางเปลี่ยนใจมาภักดีต่อศัตรูอย่างเขาได้บ้างเล่า

คุยกันหลังอ่าน
คือเพิ่งมารู้ตอนเขียนรีวิวนี่แหละค่ะ ว่าเราเคยอ่านงานของคนนี้มาหลายเรื่องเลยอะ อย่าง น่าจนใจที่เมียจ๋าน่ารักเกินไป ที่พิมพ์กับอรุณ หรือแนวบีแอลอย่าง เคียงใจใต้บัลลังก์ (เรามีด้วยนะ แต่ยังไม่ได้อ่านค่ะ แต่มีแน่ๆแหละ จำได้ อยู่ที่ไหนสักแห่งในกองดองใหญ่โตนั่น) 
พอไปอ่านรีวิวน่าจนใจที่เมียจ๋าน่ารักเกินไปที่เคยเขียนไว้ ก็คือเขียนไว้ว่าไม่ชอบเนอะ

มาเรื่องนี้ ราชันอเวจี เราก็ไม่ชอบเหมือนกันค่ะ (ฮา) เรื่องนี้หลายปีแล้วเหมือนกันนะคะ แต่เราไม่ได้หยิบมาอ่านสักที ทั้งที่จริงๆเล่มนึงก็บางๆไม่หนามาก เล่มละไม่ถึงสามร้อยหน้าอะ 
ก็เนื้อเรื่องคือพระเอกเป็นราชันแห่งแดนไร้สิ้นสุด อู๋เจียนอ๋อง ที่มาเกิดบนโลกมนุษย์แบบไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใคร ก็ใช้ชีวิตตามมนุษย์ปกติ แต่ก็มี element ของความเป็นปีศาจติดตัวมาด้วยอะนะ ส่วนนางเอกเป็นคนธรรมดา เป็นเด็กกำพร้าจากสงคราม ที่เป็นกุนซือให้กับรัชทายาท ตอนหลังมาเฉลยว่าจริงๆนางเอกเป็นดาวพั่วจวินลงมาเกิด

ก็เรื่องนี้ค่อนข้างก้ำกึ่งระหว่างแนวแฟนตาซีเชิงเทพเซียน กับสงครามชิงบัลลังก์ และก็แนวหลายชาติภพ (คือนางเอกเกิดใหม่สิบชาติเพื่อขอมีความสุขกับพระเอกสักครั้ง) แต่เรื่องก็บรรยายมาแค่สองชาติอะนะ
ส่วนตัวเรารู้สึกว่าไปไม่สุดสักทาง ไม่ว่าจะทางแฟนตาซี เราก็ไม่ได้รู้สึกซาบซึ้งกับความรักของพระนางเท่าไหร่ แบบไม่ค่อยอินตั้งแต่ช่วงเริ่มรักกันแล้ว ความดราม่าก็ไม่อิน ตัวพระเอกก็ไม่ได้รู้สึกว่าเท่มาก ทั้งๆที่จริงๆวางคาแรกเตอร์มาแบบสุดเท่ แบบเฮ้ย เป็นเจ้าแห่งดินแดนหลังความตาย เป็นแม่ทัพปีศาจที่เลื่องลือ ส่วนนางเอกก็เป็นกุนซือสุดฉลาด แต่อ่านไปไม่เห็นความโดดเด่นของคาแรกเตอร์ในส่วนนี้เลย ทั้งคู่ดูธรรมดามาก ยิ่งเมื่อบวกกับความเข้าใจผิดระหว่างพระนางที่แบบหลายรอบมาก แล้วก็เล่นแบบเดิมซ้ำๆ ก็คือเข้าใจผิดกันในเรื่องแบบ... ครั้งแรกยังไม่เท่าไหร่ แต่มันมีครั้งสองครั้งสามครั้งสี่ มันก็เริ่มแบบอืมมม...
สรุปแล้วไม่ค่อยชอบค่ะ อ่านจนจบด้วยความอึนๆ (ฮา)

เพิ่งรู้ด้วยว่ากลลวงแทนใจ กับ กลรักแทนคุณ คือต่อมาจากราชันอเวจี (เรามีครบทั้งชุดเลยนี่หว่า...)