bloggang.com mainmenu search
- ราชบุตรเขยเจ้าสำราญ -





 
ราชบุตรเขยเจ้าสำราญ
 
เรื่องนี้กล่าวได้ว่าเป็นนิยายจีนสัญชาติไทยเรื่องแรกที่เราได้อ่านค่ะ และได้อ่านด้วยความบังเอิญด้วยเข้าใจผิดว่าเป็นคนจีนแต่งค่ะ พอเปิดออกมาแล้วถึงรู้ว่า อ้อ คนไทยแต่งนี่นา
 
ตอนแรกยังสงสัยอยู่บ้างค่ะ ว่าคนไทยแต่งแล้วภาษาจะเป็นธรรมชาติมั้ย แต่พออ่านๆไป ก็รู้สึกได้ว่า คนเขียนคงจะอ่านนิยายแนวนี้มามากทีเดียวค่ะ เป็นสำนวนที่เป็นธรรมชาติและคงบรรยากาศแบบจีนๆไว้ดีมาก
 
ในส่วนของเนื้อเรื่องนั้น... เรื่องนี้ถ้าจะพูดถึงเนื้อเรื่องแบบไม่สปอยเลยเป็นไปไม่ได้ค่ะ
จ้าวเหลียนหยา องค์หญิงเจียงจู พระเอกของเรานั้น เป็นพระอนุชาหรือจะเรียกว่าพระขนิษฐาก็ได้ ในองค์ฮ่องเต้ ไม่เคยทราบมาก่อนว่าตัวเองเป็นชาย
ไต้หยี่ บ่าวน้อยสำนักคุ้มภัย ถูกเลี้ยงมาโดยไม่แบ่งเพศ มองเผินๆคล้ายผู้ชาย
 
เราเป็นคนไม่อ่านหลังเล่มค่ะ เพราะฉะนั้นตอนที่เจอเหลียนหยายัง ไม่แน่ใจอยู่บ้าง แต่อ่านๆไปแล้วถึงค่อย...เอาจริงสินะ 55555
บอกตรงๆว่า เราอ่านแนวชายรักชายมาสมควร ตัวเอกที่เราไม่ชอบคือ ตัวเอกที่เหลาะแหละ เอาแต่งอแง ไม่สมกับเป็นผู้ชาย พูดง่ายๆคือ เราไม่ชอบแนวเคะน้อยน่ารัก หรือสวยหยาดเยิ้ม
ส่วนแนวนอร์มอลเราชอบแนว Strong female lead ซึ่งเรื่องนี้ถือเป็นอย่างนั้น แต่พอมาเจอพระเอกแบบเหลียนหยา เข้ากรณีตัวละครผู้ชายที่เราไม่ชอบซะอย่างนั้น ตอนแรกเลยอ่านไปก็หงุดหงิดไปค่ะ
 
แต่พออ่านไปเรื่อยๆ ดูเหมือนเราจะลืมไปเองว่า เหลียนหยาเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง ไต้หยี่เป็นผู้ชายหรือผู้หญิง คล้ายๆว่าไม่ได้ใส่ใจตรงนั้นแล้วค่ะ แล้วตอนหลังองค์หญิงยังเปลี่ยนไปมาก ถูกใจเราอยู่บ้างเหมือนกัน
 
ตัวละครเรื่องนี้มีเยอะมาก และการดำเนินเรื่องก็เหมือนกับนิยายแนวกำลังภายในเลย โดยเฉพาะช่วงเล่มหนึ่งเล่มสอง ตอนไต้หยี่เรียนวิชา ไปจนไต้หยี่พาเหลียนหยาไปหมั่นฮั่น จนมาถึงเล่มสามเข้าสู่ช่วงสงคราม ....เราคิดว่าฉากสงครามในเรื่องนี้ค่อนข้างใหญ่ ยาว ยืดเยื้อ และเขียนยาก บางครั้งเราเลยเกิดอาการ อ่านไปเฉยๆ แบบไม่ค่อยมีอารมณ์ร่วมตื่นเต้นสักเท่าไหร่
 
ฉากที่เราชอบมากที่สุดฉากหนึ่งคือฉากเจ้าจอมซิงคลอดลูก เป็นฉากเดียวที่ทำให้เราน้ำตาไหลได้ และฉากที่เกลียดคือ ฉากสนมฉิงกับฮ่องเต้ทั้งหมด (เราอาจจะรักตัวละครเจ้าจอมซิงมาเกินไป จนหึงหวงแทนก็ได้ 55555)
 
ประเด็นหลายๆอย่างของเรื่องคนเขียนเคลียร์จนหมด เราชอบประเด็นของวังม่วงเป็นพิเศษ ความจริงถ้าคนอ่านลองคิดดูอาจจะเดาได้เองก็ได้ ถึงเรื่องพ่อของชิงชิง เพราะข้อมูลล้วนบอกไว้หมด แต่นั่นแหละ เราก็ไม่ได้คิดอะไรมากตอนอ่าน ตอนพูดถึงเรื่องนี้เราก็รู้สึกช๊อคเบาๆเหมือนกัน ทีแรกยังสงสารพี่รอง อยากให้รู้ความจริงแก้แค้นให้เรียบร้อย จึงค่อยจากไป แต่พอเป็นอย่างนี้อาจจะดีแล้วที่พี่รองไม่รู้ 
 
อีกอย่างคือเราอยากให้มีพระรองบ้าง พระรองที่พร้อมไฟท์จริงๆ อยากเห็นองค์หญิงเจียนจูลงศึกรักอย่างจริงจังสักครั้ง คงจะสนุกดี เพราะก็ขี้หึงอยู่ไม่ใช่เล่น เอาแบบไม่ใช่หมาหยอกไก่แบบอานซู ตอนแรกแอบเชียร์พี่สามด้วยซ้ำไปค่ะ แต่ถึงมีพระรองอย่างไง ไต้หยี่ก็รักองค์หญิงจะเป็นจะตายอยู่ดี 
 
สรุปแล้วถือว่าเราชอบในระดับหนึ่งค่ะ ;) ถ้าเกิดใครชอบแนวจีนๆและอยากเห็นพระเอกที่แปลกออกไปบ้างก็ลองอ่านดูได้ค่ะ  

ฉบับ E-Book กดได้ที่ปุ่มสีเขียว Get it Now เลยค่ะ :)
 
Thumbnail Seller Link ราชบุตรเขยเจ้าสำราญ 1 BiscuitBus www.mebmarket.com ไต้หยี่ “ข้าพเจ้าไม่มีสิ่งใดอวดอ้าง มีแต่เอาตัวรอดเก่งกับสหายเยอะนี่แหละ” ถ้อยคำติดปากของบ่าวผู้น้อยแห่งตระกูลมู่ในเมืองห่างไกล มันมักพู...
Get it now
Thumbnail Seller Link ราชบุตรเขยเจ้าสำราญ 2 BiscuitBus www.mebmarket.com ไต้หยี่ ที่คิดเพียงแต่จะเดินทางกลับบ้าน แต่จู่ๆ กลับได้เป็นบุตรบุญธรรมของอิงอ๋อง จ้าวฝาน จากที่คิดจะมีชีวิตอย่างเรียบง่ายต่ำต้อย ยังต้องมาเป็น อ๋องน้...
Get it now
Thumbnail Seller Link ราชบุตรเขยเจ้าสำราญ 3 (จบ) BiscuitBus www.mebmarket.com สำหรับ ไต้หยี่ หากสามารถอยู่อย่างสงบสุข ไม่ต้องเข่นฆ่าทำร้ายผู้อื่น คบสหายดื่มสุราไม่ต้องแบ่งแยกเชื้อพันธุ์ นี่ย่อมเป็นชีวิตที่ประเสริฐยิ่ง กบฏเริงโลด...
Get it now
Create Date :14 พฤษภาคม 2559 Last Update :11 ตุลาคม 2563 1:25:47 น. Counter : 8038 Pageviews. Comments :3