bloggang.com mainmenu search
วาเลนไทน์






Photobucket








ฉันหอบดอกกุหลาบกำใหญ่จากสวนหลังบ้านของคุณอา

วันนี้คุณอาใจดี อนุญาติให้เก็บดอกกุหลาบที่คุณอา แสนจะหวง

ก็กว่าที่ฉันจะปะเหลาะให้คุณอาใจอ่อนได้

ต้องใช้กลยุทธหลายกระบวนท่า

มีทั้งออดอ้อน ทั้งเว้าวอน สุดท้ายต้องงอนตุปัดตุป่อง

คุณอาคงจะรำคาญ สาวน้องวัยแรกรุ่น คนนี้

ฉันจึงได้กุหลาบสมใจ

ก็พรุ่งนี้เป็นวันวาเลนไทน์

อะไรจะสำคัญเท่า ดอกกุหลาบสวยๆ

สำหรับคนสำคัญที่อยู่ในใจฉัน






ฉันนั่งมองกุหลาบที่วางอยู่บนโต๊ะ

คุณอาชอบและขยันปลูกดอกไม้

ในสวนหลังบ้านของคุณอา

มีกุหลาบหลายสายพันธุ์ และหลากสีสรรค์






คุณอาของฉันเป็นหนุ่มใหญ่ ทั้งหล่อและสมาร์ท

เป็นน้องชายสุดท้องของคุณพ่อ ที่ไม่ยอมสละโสด

ทำไมน่ะ สาวๆไม่มองคุณอา

หรือคุณอาไม่ยอมเข้าใกล้สาวกันแน่

แล้วคุณอา.... ทำไมจึงปลูกกุหลาบมากมายเช่นนี้

หรือคุณอาเคยอกหัก....ไม่ได้การล่ะ

ฉันจะต้องคุยกับคุณอาซะหน่อยแล้ว






แต่ก่อนอื่นฉันจะต้องจัดการกับดอกกุหลาบพวกนี้ก่อน

ฉันได้ยินมาว่าดอกกุหลาบแต่ละสี มีความหมายไม่เหมือนกัน

สีแดงเป็นสีที่สื่อความหมายของความรัก

คู่รักจะมอบกุหลาบแดงให้แก่กัน

สีขาว เป็นสีแห่งความบริสุทธิ์ ความมีเสน่ห์ และนำโชค

คู่รักบางคู่ก็นิยมให้กุหลาบขาวแก่กันเหมือนกับกุหลาบแดง

สีเหลือง หมายถึงความรักระหว่างเพื่อน

แสดงถึงความรักและจริงใจต่อเพื่อน

เพื่อนรักมักจะให้กุหลาบเหลืองเพื่อแสดงถึงมิตรภาพที่บริสุทธิ์

ส่วนสีชมพูหมายความถึงความรักนิรันดร






“ทำอะไรอยู่จ๊ะ สาวน้อย” เสียงเอ่ยทักเบาๆ

“จัดดอกไม้ที่เก็บจากสวนของคุณอาค่ะ

กำลังคิดว่า ดอกกุหลาบสีอะไร เหมาะสมที่จะให้กับใครดีค่ะ”

“คณอามีอะไรแนะนำบ้างคะ” ฉันเงยหน้าขึ้นมามอง

แววตาคุณอาที่มองดอกกุหลาบดูเศร้าๆ

เหมือนมีสิ่งหนึ่งเก็บซ่อนไว้

“คุณอาเคยให้ดอกกุหลาบกับคนรักบ้างไม๊คะ” ฉันถามแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย

ฉันรู้สึกเหมือนคุณอาสะดุ้งเล็กน้อย

แล้วรีบสลัดสิ่งที่กำลังคิดอยู่ทิ้งไป

“จะรู้ไปทำไม” เกิดอาการฉุนเล็กน้อย

“ก็อยากรู้นี่คะ ว่าคุณอาเคยมีคนรักรึเปล่า

และถ้าเคยคุณอาให้ดอกกุหลาบสีอะไรแก่เธอ”

“หนูว่าคุณอาต้องเคยอกหักแน่เลย ถึงได้เป็นโสดจนทุกวันนี้” ฉันไม่ลดละ

“รู้มากจริงน่ะ เป็นสาวแล้ว ริจะมีแฟนงั้นเหรอ” อารมณ์ดีขึ้นมาหน่อย

ได้การล่ะ ฉันจะต้องรู้ให้ได้ว่าทำไมคุณอายังโสด

“คงงั้นแหละ วันวาเลนไทน์ทั้งที

น่าจะมีอะไรที่บ่งบอกความในใจให้กับคนที่เรารัก ว่าไม๊ คุณอา”

“แต่อาว่าน่ะ เราจะบอกรักใครก็ไม่เห็นจะต้องเป็นวันนั้นวันนี้นี่นา”

เริ่มสาธยายแล้ว

“แล้วเราก็สามารถบอกรักใครก็ได้ที่เรารัก

ไม่จำเป็นจะต้องเป็นคู่รักแบบหญิงชายหรอก

บอกรักพ่อแม่ รักญาติ พี่น้อง รักเพื่อนฝูง รักหมารักแมว”

“อ้าว... วันวาเลนไทน์มันเป็นวันของคู่รักนี่นา” ฉันแย้ง

“อาก็เคยคิดแบบหลานนี่แหละ” เริ่มเศร้าอีกแล้ว

“ความรักของคู่รักบางทีมันก็ไม่ได้จีรังยั่งยืนเหมือนที่เราคิดหรอก

อาอยากจะให้หลานเป็นผู้ใหญ่กว่านี้

แล้วค่อยคิดเรื่องรักแบบคู่รักน่ะ

ตอนนั้นหลานอาจจะคิดอะไรได้รอบคอบกว่า

และไม่รีบตัดสินใจที่จะมอบความรักให้เขาจนหมดหัวใจ

สุดท้าย เราก็ไม่เหลือความรักไว้สำหรับที่จะมอบให้คนอื่นอีกต่อไป เหมือนอาไง”

โอ้... คุณอาพูดยาวมาก แบบว่าไม่เว้นวรรคให้ฉันได้แทรกบ้างเลย

แต่ความหมายมันกินใจนัก แค่นี้ฉันก็รู้แล้วว่า

คุณอาที่หล่อเหลาและสมาร์ทของฉันเคยมอบความรัก

ให้ใครคนหนึ่งจนหมดหัวใจไม่เหลือไว้ให้ใครอีกแล้ว






ฉันหันกลับมามองดอกกุหลาบของฉัน

แล้วฉันก็ยื่นดอกกุหลาบสีชมพูให้คุณอา

“สำหรับรักนิรันดร์ของคุณอาค่ะ”






Photobucket






คุยกันท้ายเรื่อง

วันนี้โครงการณ์ “ถนนสายนี้...มีมิตรภาพ” ของสามสาว
ในหัวข้อ “วันวาเลนไทน์” ซึ่งสามสาวจะขอพักโครงการณ์นี้ไว้ก่อน
ก็รู้สึกเสียดายเหมือนกัน วันนี้ก็เลยใช้ความพยายามอย่างมาก
เพื่อจะได้เขียนให้เป็นแนวเรื่องสั้นนิดนึง ซึ่งไม่ค่อยถนัดนัก
แต่เพื่อเก็บไว้เป็นอนุสรณ์ว่าครั้งหนึ่งเราก็ได้หัดเขียนเรื่องสั้น
เก็บไว้ในไดอารี่ บล็อกของเราเองค่ะ

เพื่อนๆอ่านแล้วช่วยติชมด้วยนะคะ
และหวังว่าโครงการณ์ดีๆแบบนี้ คงกลับมาอีกครั้งนะคะ










ขอบคุณ BG จากเย็นตาโฟ
และไอคอนน่ารักจากคุณเนยสีฟ้าค่ะ
Create Date :01 กุมภาพันธ์ 2553 Last Update :1 กุมภาพันธ์ 2553 5:22:21 น. Counter : Pageviews. Comments :53