งมงาย (ใยไหม)

เขียนโดย : TARO

การลืมคนที่เรารักมากที่สุดอาจดูยากเย็นเกินทำใจ แต่การเอาชนะใจตัวเองให้ได้ยากเย็นกว่า...แต่ต้องทำ แม้คนเคยรักเคยผูกพันกันมาจะยังมีเยื่อใยบาง ๆ หลงเหลืออยู่ แม้ภาพเก่า ๆ ที่เคยหวานชื่นจะตามหลอกหลอนให้เราปวดใจอยู่เรื่อย ๆ แต่เราจะยอมปล่อยให้สายใยบาง ๆ เส้นนั้น มารัดคอจนตายทั้งเป็นเลยเชียวหรือ

          แม้ว่าหัวใจจะเป็นก้อนเนื้อที่มีความรู้สึกรู้สาก็เถอะ แต่ถ้าตราบใดหัวใจยังคงอยู่ในร่างกายเรายังเต้นเป็นจังหวะ และยังเป็นอุปกรณ์ชิ้นเดียวที่ช่วยทำให้เรามีชีวิตอยู่ การเก็บรักษาก้อนเนื้อที่มีความรู้สึกรู้สานั้นไว้ ยังดีเสียกว่าปล่อยให้แหลกคามือคนไม่รักดี

อย่ามัวแต่คิดว่าเขาคือที่สุดของชีวิตและต่อจากนี้ไปจะไม่รักใครอีกแล้ว แม้เรื่องราวความรักจะกลายเป็นเรื่องเล่าที่ตัวละครสองตัวต่างแยกทางกันเดิน แต่ก็ใช่ว่าเราจะเดินทางเพียงคนเดียวลำพังไม่ได้ เรายังสามารถพบเจอและมอบหัวใจให้ใครได้อีก เรายังลืมตาอ้าปากได้สบาย ไม่จำเป็นว่าเราจะต้องเอาชีวิตอันแสนมีค่าไปผูกติดอยู่กับเขา

          ไม่อยากลืมเขาก็ไม่ต้องลืม เก็บเขาไว้เป็นความทรงจำที่ดี แต่ถ้าการที่ไม่สามารถลืมเขาแล้วกลายเป็นบ่วงที่คอยติดตามหลอกหลอนเราไปทุกที่ ลืมเขาให้หมดจากใจเสียเถอะ เขาเป็นเทวดาหรือก็เปล่า? ทำไมเราถึงยังไม่กระชากชีวิตเขาออกไปจากใจเสียที ลองนึกดูสิว่าป่านนี้เขากำลังทำอะไร เขากำลังหยิบรูปเราขึ้นมากอดแนบอกด้วยความพิศวาสอย่างนั้นหรือ เขาอาจจะกำลังอยู่กับใครที่ไหนสักแห่งหนึ่งก็เป็นได้ เขามีสิทธิ์ทำอะไรที่ไหนก็ได้ตามใจชอบ ทำโดยไม่จำเป็นต้องบอกเรา ไม่จำเป็นต้องมีเรา ไม่เห็นต้องเสียเวลาอันมีค่ามานั่งคิดถึงเรา ซึ่งก็เป็นแค่คนในอดีต

ความจริงแล้วเป็นเพราะเรายังงมงาย เพราะเรายังไม่อยากลืมเขาต่างหาก อย่าปล่อยให้โลกหมุนเอาตัวเราไปติดอยู่กับเรื่องราวในอดีตเลยดีกว่า ลุกขึ้นมาหมุนโลกด้วยมือของเราเองเถอะ ทุกอย่างในตอนนี้ขึ้นอยู่ที่เราเพียงคนเดียวเท่านั้น เราหมุนโลกให้ไปทางซ้ายมันก็จะไปทางซ้าย เราหมุนให้ไปทางขวามันก็จะไปทางขวา ขอเพียงแค่เราอย่าหมุนให้มันกลับไปทางเดิมทางนั้นเป็นใช้ได้

เก็บทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นเขาให้กลายเป็นอดีต เป็นความทรงจำเก่า ๆ ที่ไม่ควรเอามาฉายซ้ำแล้วซ้ำเล่า การที่เรายังงมงายคิดถึงเขาจะทำให้เราไม่สามารถก้าวขาเดินไปข้างหน้าได้อย่างเต็มที่

          ถ้ายังไม่ยอมลืมตาตื่นขึ้นมาดูว่าอะไรคือความจริง อะไรคือภาพลวง อะไรคือความฝัน บอกได้เลยว่าเรากำลังจะก้าวพลาด Step ชีวิตที่สูงขึ้นไปอีกขั้น ที่ตรงนั้นอาจมีอะไรดี ๆ รอเราอยู่ ขอแค่เรากล้าหาญที่จะเดินเข้าไปหา และไม่พกพาเอาเรื่องเก่า ๆ ติดตัวไปด้วย

          ถ้าเราทำได้ ก็ถือได้ว่าเรากำลังยกระดับจิตใจตัวเองให้สูงขึ้น เมื่อไรที่เราได้ไปยืนอยู่ตรงจุดที่มันสูงขึ้นกว่าเมื่อวาน พรุ่งนี้ก็ย่อมที่จะยืนอยู่สูงกว่าวันนี้ อย่าร้องไห้คร่ำครวญฟูมฟายเพื่อใครคนหนึ่ง ที่ได้เดินออกไปจากชีวิตต่อไปอีกเลย มีส่วนได้ส่วนเสียกับเราหรือ...ก็ไม่ จำไว้ให้ขึ้นใจว่าเขาคนนั้นก็เป็นได้แค่คนเคยรักที่ได้ตายจากไป เราเองต่างหากที่ยังมีลมหายใจและยังมีชีวิตอยู่




ขอขอบคุณข้อมูลจาก