คอลัมภ์ ขนหัวลุก หนังสือพิมพ์ข่าวสด


"บุญโฮม" เล่าเรื่องขนหัวลุกของผีปอบ กับผีแม่ม่าย

สมัยเด็กผมอยู่ อ.อุทุมพรพิสัย จ.ศรีสะเกษ หรือแต่เดิมเรียกกันว่าเมืองขุขันธ์ ซึ่งอยู่ติดกับกัมพูชา เรื่องผีๆ สางๆ ไม่ต้องห่วงเลยครับ ไม่ใช่ไม่มี...ขอโทษ อื้อซ่าไปเลยต่างหากล่ะ!

เรื่องที่ผู้เฒ่าผู้แก่เล่าให้ฟังน่ะ ล้วนแต่น่าขนลุกขนพองทั้งนั้น ไม่ว่าเรื่องผีหรือไสยศาสตร์เร้นลับ จนพวกเราชาวบ้านทุกเพศทุกวัยเห็นว่าเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้ว ไม่ว่าผีปอบ ผีเป้า ผีกระสือ ผีโพงมีหมด เมื่อมีผีก็ต้องมีหมอผีเป็นของคู่กัน ตั้งแต่ยังไม่รู้จักกับคำว่า "ใหลตาย" โน่นแน่ะ...แต่ผีแม่ม่ายมีแล้วนะครับ ตอนนั้น

ผีปอบถือว่าเป็นเจ้าถิ่น คือถ้ามีใครล้มตายติดๆ กัน ไม่ว่าจะเจ็บไข้ได้ป่วยหรือเกิดอุบัติเหตุเภทภัยก็ตาม ชาวบ้านจะซุบซิบกันว่า "โดนปอบกิน" เข้าไว้ก่อน ส่วนจะจริงไม่จริงค่อยมาว่ากันทีหลัง เชื่อว่ามีผีปอบก็ต้องให้หมอผีมาไล่ปอบ จับปอบไปปล่อย ไปขังกันเป็นการเอิกเกริกโกลาหลอลหม่านไปทั้งตำบล ไม่ว่าตำบลไหน อำเภอหรือจังหวัดอะไร รับรองว่าเหมือนๆ กันทั้งนั้น สงสัยว่าใครเป็นปอบหรือโดนปอบสิง หมอผีก็ต้องไปทำพิธีซัดข้าวสาร สาดน้ำมนต์จนปอบต้องสารภาพแทบทุกราย!

ดูๆ แล้วก็แปลกนะครับ ใครไม่อยากเชื่อก็ต้องเชื่อ

คนที่โดนปอบสิงทำท่าเฉยๆ แต่พอโดนน้ำมนต์เข้าถึงกับสะดุ้งโหยง ตัวสั่นระริก ตาขวาง พูดจาเสียงแปลกๆ ถ้าคนทรงเจ้าเข้าผียังคิดว่าแกล้งทำ แต่นี่ชาวบ้านแท้ๆ ผมเห็นสาวสวยพูดเสียงแหบห้าว นัยน์ตาฉายแววดุร้ายน่าขนหัวลุก ในที่สุดก็ต้องสารภาพว่าชื่ออะไร มาจากไหน ก่อนจะโดนขับไล่ไป ส่วนสาวสวยที่ได้สติขึ้นมาก็บอกว่าไม่รู้ตัวจริงๆ จำอะไรไม่ได้เลย

บางครั้งก็มีการหาผีปอบตามท้องนา ส่วนมากจะอยู่แถวต้นไม้ใหญ่หรือจอมปลวกด้วยวิธีให้ผู้ชายสองคนถือไม้วิ่งตามหา คล้ายๆ กับ "เดาว์ซิ่ง" (Dowsing) หรือ "ไม้กายสิทธิ์" ของฝรั่ง ที่ใช้หาแร่ธาตุ ท่อน้ำใต้ดิน สมัยก่อนเคยใช้ค้นหาแหล่งน้ำมันกันทางภาคใต้ของสหรัฐอเมริกาด้วยครับ

อ้าว? มัวแต่พูดถึงผีปอบเดี๋ยวก็ลืมเรื่องผีแม่ม่ายไปจนได้!

ช่วงนั้นมีผู้ชายตายติดๆ กันหลายคน ตั้งแต่หนุ่มๆ ไปจนถึงวัยสี่สิบต้นๆ มีเสียงร่ำลือว่าผีแม่ม่ายเอาชีวิตไปทำผัวในเมืองผี ทั้งๆ ที่มีผีแม่ม่ายตัวเดียว แต่ทำไมถึงต้องมีผัวหลายตัว...เอ๊ย! มีผัวเยอะนักก็ไม่ทราบ

วิธีป้องกันมีหลายอย่าง เช่น เอาสีแดงมาทาเล็บ นุ่งผ้าถุงนอน เพื่อหลอกผีแม่ม่ายว่า เป็นผู้หญิง นะยะ! จะได้ไม่มายุ่ง...แต่ถ้าเจอผีแม่ม่ายประเภทชอบทั้งเป่าปี่ตีฉิ่งมีหวังดูไม่จืดจริงๆ ครับ อีกวิธีคือสวมเสื้อย้อมใบหนาดสีนวลๆ เชื่อว่ากันผีได้ทุกชนิด

ทิดศรลูกเฒ่าสายยังเป็นโสด ขยันขันแข็ง ทำไร่ทำนาทั้งวันจนชาวบ้านพูดกันว่าใครได้เป็นผัวก็สบาย...ดูแค่คันนาสูงๆ ก็รู้แล้ว เพราะน้ำจะเต็มเปี่ยมอยู่ในนาตลอดที่ข้าวเขียว กล้างาม ตกเย็นกินข้าวกินปลาแล้วยังแบกแหสะพายข้องไปหาปลาที่หนองน้ำท้ายหมู่บ้าน ตกค่ำก็ได้ปลามาสู่กันกินกับพ่อเฒ่าเป็นประจำ

พวกสาวๆ ในหมู่บ้านก็ชม้อยชม้ายชายตาทิดศรอยู่หลายคน แต่พี่ทิดก็ยังไม่สนใจใคร เมื่อเกิดเรื่องผีแม่ม่ายอาละวาด ทิดศรก็ทำเฉยๆ ไม่สนใจตามเคย จนมีคนกระเซ้าว่าสาวแส้ที่เป็นคนแท้ๆ ยังไม่เอา แล้วจะเอาแม่ม่ายที่เป็นผีไปทำไม? เฒ่าสายเคยเตือนลูกชายให้ทาเล็บ นุ่งซิ่น ใส่เสื้อย้อมใบหนาด ทิดศรก็หัวเราะเฉยเสีย

กระทั่งค่ำหนึ่งก็เกิดเรื่องขนหัวลุกทันใด!

ทิดศรไปทอดแหหาปลาตามเคย ตกค่ำก็ร้องโหวกโหวยวิ่งหน้าเริ่ดกลับบ้าน ทั้งแหและตะข้องไม่ติดตัว...ไม่มีใครรู้ว่าพี่ทิดไปเจอะเจออะไรน่าสยดสยองเข้าที่หนองน้ำนั้น เพราะเฒ่าสายวิ่งออกมาดูก็เห็นลูกชายล้มฟุบอยู่ที่เชิงบันได...สิ้นใจตายเสียแล้ว

ชาวบ้านทุกคนลงความเห็นตรงกันว่า ผีแม่ม่ายมาเอาชีวิตทิดศรไปทำผัวที่เมืองผีตอนที่พี่ทิดกำลังทอดแหอยู่นั่นเอง



//variety.thaiza.com/