แต่เวลาอยู่ต่อหน้าเพื่อนร่วมงานและคนอื่นๆ เขาจะแสดงความห่างเหินเป็นการเป็นงาน ดิฉันเสียใจมาก พาลคิดไปว่าเขาอาจมีใครอีกคนที่ออกหน้าออกตาอยู่แล้ว คุณจะเสียใจทำไมละคะ

ในเมื่อเวลาที่อยู่กันตามลำพัง เขาแสดงออกอย่างเต็มที่ว่ารักคุณ และดีกับคุณทุกอย่าง เขาทำหน้าที่ของคนรักอย่างที่คุณเองก็มีความสุข แต่เมื่ออยู่ในแวดวงสังคม โดยเฉพาะสังคมของคนทำงาน คุณจะให้เขามาจี๋จ๋าเจ๊าะแจ๊ะกับคุณอยู่กระนั้นหรือมารยาททางสังคมก็มีความสำคัญอยู่นะคะ b

การอยู่ในสังคมของคนเราจำเป็นต้องมีสัปปุริสธรรม คือรู้เหตุ รู้ผล รู้ตน รู้ประมาณ รู้กาล รู้ชุมชน รู้บุคคล ถ้าเขานิ่งๆ กับคุณต่อหน้าคนอื่น แถมเวลาอยู่ด้วยกันสองต่อสองเขาก็ยังนิ่งอีก อย่างนี้...คุณถึงค่อยมานั่งทุกข์ดีกว่าไหม นี่แสดงว่าเขาก็แยกแยะถูก อย่ามัวไปมองเลยค่ะว่าเขาทำตัวอย่างไร เพราะไม่ว่าผู้ชายเขาจะให้เหตุผลอย่างไรก็ตามที มันก็ฟังไม่ขึ้น ถ้าคุณไม่พร้อมที่จะฟัง ขอให้กลับมาดูความน้อยใจของคุณดีกว่า...ว่าคุณกำลังคิดอะไร เพียงเพราะแค่เขาทำถูกต้องตามมารยาทสังคม คุณก็คิดฟุ้ง ปรุงแต่งไปก่อนแล้วว่า เขาอาจมีผู้หญิงคนอื่นที่ออกหน้าออกตาอยู่แล้ว แทนที่จะให้คะแนนว่าเขาเป็นคนรู้กาลเทศะ

ว่าแต่คุณกำลังไม่มั่นใจในความเป็นคนรักของเขาตรงไหนหรือเปล่า คุณคิดว่าเขาเสแสร้งแกล้งทำดีกับคุณหรือหรือคุณอยากให้เขายกคุณอยู่ตลอดเวลา มานั่งประจ๋อประแจ๋ตัวติดกันตลอด มันดูตลกไปไหมคะ และถ้าเขาทำจริงคุณอาจจะเป็นฝ่ายอาย หรืออึดอัดเสียด้วยซ้ำไป

ฉะนั้น มีความสุขอยู่กับปัจจุบันขณะ อย่าทุกข์เพราะความคิดของตัวเองเลยค่ะ
ขอขอบคุณ นิตยสาร Lisa