มีผู้ถ่ายภาพนี้มาได้จากห้างชื่อดังแห่งหนึ่งแถวรังสิต โดยมีคำบรรยายว่า " มิงไม่เปิดห้องแล้วกันซะเลยล่ะ หน้านางแบบว่าอย่ามายุ่งกับชั้น เออแต่มิงก็ยอมให้เค้ากอด นี่มันบนห้างเว้ย แล้วคือมิงชุดนักเรียน นั่งอยู่ตรงหน้ามิงไม่อายบ้างเรอะ
ปล. จะไม่พูดละกันนะว่าเป็น..... เดี๋ยวห้างเค้าจะเสียชื่อเพราะเด็กพวกนี้
จะพูดยังไงดีอ่ะ กับเรื่องนี้ ผมจำได้ว่า คุณพ่อเคยเล่าให้ฟังสมัยเป็นนักเรียน หลังจากปิ๊งกับคุณแม่ ก็จะไปรอรับกลับบ้านด้วยทุกเย็น บางวันก็ยืนรอนานหน่อยแต่ก็ไม่มีบ่น พอถึงที่บ้าน ก็ไหว้ญาติผู้ใหญ่แลัวก็กลับ ไม่เคยได้เข้าบ้านเลย ทำแบบนี้กว่า 1 ปี คุณแม่ถึงยอมให้จับมือได้ รวมถึงรับของขวัญจากคุณพ่อ หลังจากปีครึ่ง ถึงไปเที่ยวด้วยกัน แต่ก็มีเพื่อนคุณแม่ไปด้วยกว่า 5 คน จนทั้งคู่เรียนจบแยกไปทำงาน คุณพ่อมีความมั่นคงแล้วก็ไปขอคุณแม่เป็นแฟนกับคุณตาคุณยาย 4 ปีต่อมาก็แต่งงานกัน
คุณแม่บอกว่า เรื่องการรักนวลสงวนตัวนั้น คุณยายปลูกฝังมาดี ลูกสาวทั้ง 6 คนไม่มีใครทำเรื่องงามหน้าเลย แม้คุณแม่จะมาเรียนพานิชที่ กทม. ก็ไม่กล้าทำเรื่องเสื่อมเสียวงศ์ตระกูล ผู้ชายให้ของขวัญเราก็หวังบางอย่าง ผู้หญิงไม่ควรไปอยากได้ของคนอื่นนอกจากถึงเวลาเหมาะสม การอดเปรี้ยวไว้กินหวานนั้นย่อมวัดใจผู้ชายว่าเขาจะสามารถอดทนอดกลั้นต่อเรื่องอื่นๆ ต่อไปในอนาคต ได้หรือไม่ ถ้าเรื่องรอแค่นี้ทำไม่ได้ คุณแม่ก็ไม่ยอมแต่งด้วย และผู้ใหญ่ท่านอาบน้ำร้อนมาก่อนย่อมมองคนที่เราชอบที่คบด้วยว่าดีพอสำหรับเราหรือไม่
ผมต้องขอบคุณความอดทนของคุณพ่อ ทำให้มีผมในวันนี้ครับ 
- Comment