bloggang.com mainmenu search
อิทธิฤทธิ์เจ้าที่
"คนซอย 3" เล่าเรื่องขนหัวลุกจากหมู่บ้านยาสูบ

วันนี้
ผมมีเรื่องขนหัวลุกมาเล่าสู่กันฟัง อ่านจบแล้วคุณๆ ช่วยพิจารณาด้วยว่า
"สิ่งนั้น" เป็นภูตผีปีศาจ ภาพลวงตา หรือว่าเป็นอะไรกันแน่?

บ้าน
ผมอยู่ซอยวิภาวดีฯ 3 พอเข้าไปไม่ไกลก็เลี้ยวขวา
เป็นหมู่บ้านยาสูบที่เก่าแก่มา 40 กว่าปีแล้ว มีทั้งหอพักและอพาร์ตเมนต์
รวมทั้งกำลังก่อสร้างใหม่ ทั้งหอพักและคอนโดฯ ใกล้ๆ โรงงานทำของเล่นเด็ก
ผู้คนคึกคัก ไม่เปล่าเปลี่ยวเลยแหละ

ยิ่งมีตลาดนัดขนาดย่อมๆ
ในหมู่บ้านใกล้คิวมอเตอร์ ไซค์แทบทุกวัน มีหนุ่มๆ สาวๆ
มาเดินเบียดเสียดกันซื้อของกินของใช้ ยิ่งทำให้เป็นสีสันที่น่าสดชื่นจริงๆ
ครับ

"พี่รมย์" เป็นแม่บ้านอยู่ใกล้ๆ กับอพาร์ตเมนต์นั่นเอง!

สาว
ใหญ่วัย 40 เศษ ผิวขาว ร่างท้วม หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส อารมณ์ดีเป็นประจำ
รู้จักกันมาหลายปียังไม่เคยเห็นพี่รมย์หน้าบึ้งหน้างอซักครั้งเดียว
แต่ในหมู่บ้านนั้นซูฮกว่าพี่รมย์เป็นเจ้าแม่ หรือเบาะๆ ก็ "ขาใหญ่"
ประจำซอย

สาเหตุคืออยู่มานานเกือบ 20 ปีแล้ว รู้จักคนเยอะ
ไม่ว่าบ้านนั้นบ้านนี้ คุณลุง คุณป้า เด็กเล็กรู้จักหมด
คนงานทั้งชายและหญิง พ่อค้าแม่ค้าที่ผ่านไปมาเกือบตลอดวัน
คนขี่มอเตอร์ไซค์วิน ลุงยามที่หอพัก รวมทั้ง คนตามขาไพ่
เดินโพยหวย...เพื่อนฝูงพี่รมย์ทั้งนั้น!

นายจ้างพี่รมย์คือคุณป้าที่รับราชการใกล้เกษียณ กับหลานชายและลูกเมียที่ไปทำงาน ไปโรงเรียนหมดทุกคน
ความ
ที่มีเพื่อนฝูงเยอะจึงมีคนไปมาหาสู่แทบทั้งวัน ยิ่งตอนเย็นๆ
ด้วยแล้วจะมีเด็กๆ
แถวนั้นกลับจากโรงเรียนเข้ามาวิ่งเล่นในบ้านที่มีขนมนมเนยให้กิน
มีทั้งไม้ดอกไม้ผลดกสะพรั่ง ไหนจะของเล่นต่างๆ
ที่คุณป้าใจดีซื้อไว้ให้เด็กๆ เล่นอีกล่ะ

แต่ประสบการณ์น่าขนหัวลุกของพี่รมย์เกิดขึ้นตอนกลางวันแสกๆ นี่เอง!

บ้าน
นี้เป็นชุมทางของเพื่อนฝูง เดี๋ยวทำส้มตำ ทำลาบ นึ่งข้าวเหนียวกินกัน
ยิ่งมีตลาดนัดยิ่งสะดวก คนนั้นซื้อหอยแครงลวก คนนี้ซื้อลาบกับเสือร้องไห้
คนโน้นซื้อหมูปิ้งกับปลาสร้อยทอดกรอบ บางวันก็มียำไข่มดแดง
หัวหมูลวกพร้อมน้ำจิ้มใส่ถุงมาหา...ปูเสื่อล้อม
วงกันที่ลานจอดรถใต้ถุนบ้านโล่งๆ เพราะคุณป้ายังไม่กลับจากทำงาน

บาง
วันเป็นวันเกิดคนนั้นคนนี้ บางวันมีใครถูกหวยรวยไพ่
ก็จะมีเบียร์หลายขวดมาเพิ่มความครึกครื้นให้กลุ่มสาวน้อย
สนุกสนานเฮฮากันตั้งแต่บ่ายไปจนถึงเย็น

วันเกิดเหตุก็เช่นกัน!

เบียร์
หมดไปหลายขวดแล้ว เสียงเม้าธ์เรื่องละครทีวีเมื่อคืนดังแซดเชียว...แต่จู่ๆ
ก็มีใครเดินกระดานลั่นเอี๊ยดๆ อยู่ข้างบน ตอนแรกก็ไม่สนใจ
หนักเข้าเสียงนั้นยิ่งดังมากขึ้นทุกที
ต่างคนต่างมองตากัน...เสียงพูดคุยเฮฮาก็ค่อยๆ เงียบหายไป

ใครขึ้นไปเดินอยู่บนบ้าน ในเมื่อไม่มีคนอื่นอยู่สักคน ไม่ว่าชั้นล่างหรือชั้นบน?!

"โครม!" เสียงเหมือนใครหกล้มตึงตังอยู่เหนือหัว "โครมๆๆ"

คราว
นี้เล่นเอาสาวน้อย 4-5 คนนั่งตัวแข็ง อ้าปากค้าง พี่อ้วนหลุดปากเสียงสั่นๆ
ว่า...ใครวะ?
คำตอบก็คือเสียงโครมสนั่นเหมือนฟ้าผ่ากำลังจะทะลุพื้นลงมาดื้อๆ

ไม่
มีการสงสัยไต่ถามอะไรกันอีกแล้ว วงเบียร์แตกกระเจิงราวผึ้งแตกรัง
เผ่นอ้าวไปทางประตูรั้ว เลี้ยวขวา ไปหอบแฮกๆ
อยู่ตรงศาลพระพรหมหน้าอพาร์ตเมนต์
...ลุงยามเพิ่งจะเข้าเวรทักว่าทำไมหน้าตาตื่นเหมือนถูกผีหลอกไปตามๆ กันล่ะ?

ไม่
ช้าทุกคนก็ลืมเรื่องนี้ คิดว่าคงมีแมวขึ้นไปซุกซน
วิ่งชนข้าวของดังโครมครามมากกว่า...กลางวันแสกๆ จะโดนผีหลอกได้ไง?
บ้านนั้นก็ไม่เคยมีคนตายมาก่อนด้วยนี่นา

จนกระทั่งเหตุการณ์สยองขวัญอุบัติขึ้นอีกครั้ง!
สาว
น้อยชุดเดิมนัดรวมพลกันในโอกาสที่พี่บี๋ถูกเลขท้ายสองตัว
รับทรัพย์มาสามพันบาท ประกาศว่าขอเป็นเจ้ามือเลี้ยงฉลองกันเต็มที่
เบียร์และกับแกล้มไม่อั้น

ตอนนั้นราวบ่ายสอง
สนุกเฮฮากันจนถึงสี่โมงกว่า ใกล้จะแยกย้ายกันไป พอดีมีลมพัดแรง
อากาศเย็นเฉียบแต่ไม่มีใครสนใจ...พี่รมย์ยกแก้วเบียร์ขึ้นซดก็มองเห็นหน้า
แปลกๆ
ในกลุ่มเพื่อน...หน้าตาบิดเบี้ยวเหยเกของหญิงแก่ผู้หนึ่งมานั่งจ้องเขม็ง
อยู่ข้างๆ พี่อ้วนนั่นเอง

"ใครวะ?" พี่รมย์ยังนึกไม่ออก เพื่อนๆ
มองตามสายตานั้นไปก็แผดร้องสุดเสียง กระโดดโหยงเหมือนโดนไฟจี้
วิ่งพลางร้องพลาง...ผีหลอกโว้ย! พี่รมย์ร้องแต่ว่า "รอกูด้วย"
แต่ไม่มีใครรอซักคนเดียว

เชื่อว่าเป็นผีเจ้าที่เจ้าทาง
แต่ไม่ว่าจะเป็นผีอะไรก็ไม่มีใครกล้ามาตั้งวงเฮฮากันที่บ้านพี่รมย์อีกต่อ
ไป... กลัวช็อกตายคาที่ละซีครับ! บรื๋อออ...



ขอขอบคุณเนื้อหาข่าว คุณภาพดี โดย: หนังสือพิมพ์ข่าวสด
Create Date :29 มกราคม 2555 Last Update :29 มกราคม 2555 11:30:16 น. Counter : Pageviews. Comments :1