bloggang.com mainmenu search


...มันดูจะไม่แฟร์เท่าไหร่ ถ้าจะเอา สายลับจับบ้านเล็ก มาเปรียบ เทียบกับ เพื่อนสนิท ในแง่ความซึ้งประทับใจ เพราะถึงผู้กำกับจะเป็นคนเดียวกัน แต่ โทนของหนังและธีมของหนังก็ออกจะไกลเป็นคนละเรื่อง

เพื่อนสนิท มาในแนวหนัง โรแมนติกดราม่าหยอดคอมิดี้ แต่ สายลับฯ มาใน แนวหนังตลกเป็นหลักโดยหยอดความโรแมนติก ผมคิดว่า ถ้าจะเทียบความประทับใจจากหนังเรื่องนี้โดยผกก.คนเดียวกัน น่าจะนำไปเทียบกับ หนูหิ่น หรือนำไปเทียบกับหนังแนว เดอะกิ๊ก ดูจะใกล้เคียงกว่า

เมื่อตัดสินใจมาในสายของ หนังตลก สายลับฯก็เตรียมตัวรับคำวิจารณ์ที่ออกมาสองด้านได้เลย เพราะ เท่าที่ผ่านมา หนังตลกเป็นหนังที่ยากจะกวาดคนดูให้ตกหลุมรักมากๆแบบเป็นเอกฉันท์ เพราะ เหมือนว่า เราแต่ละคนถูกเซ็ตต่อมตลกในตัวไม่เหมือนกัน คนที่ชอบ หนังตลกอย่างมิสเตอร์บีน หนังตลกอย่าง ซิมป์สัน กับ หนังตลกอย่างบอดี้การ์ดหน้าเหลี่ยม อาจไม่ใช่คนกลุ่มเดียวกัน และ ก็ไม่ได้หมายความว่า ใครมีรสนิยมดีกว่าใคร

ดังนั้นถ้าไม่ชอบมุกตลกแบบบอดี้การ์ด แล้วเข้าไปดู บอดี้การ์ด บอกหนังไม่ตลก หรือ ไม่ชอบมุกแบบมิสเตอร์บีนแล้วเข้าไปดูหนังโทษว่าหนังไม่ฮา ก็ดูจะไม่ยุติธรรมกับคนทำหนังเท่าไรนัก





ความเป็นหนังตลกของสายลับฯ มีจุดอ่อนที่มาพร้อมกับความแตกต่างจากหนังเรื่องก่อนๆของก๊วนแฟนฉัน นั่นคือ มุกตลกในหนังสายลับฯ ผสม มุกตลกแบบน่ารักๆสไตล์เพื่อนสนิท/ซีซั่นเช้นจ์ บวก มุกตลกเว่อร์ๆเหมือนอ่านการ์ตูนเป็นช่องๆ(ตัวอย่างตอนทวงหนี้ของสามสหาย) ที่เพิ่มเข้ามามากขึ้นกว่าเรื่องก่อนๆ คือการอัดมุกตลกแบบตลกคาเฟ่ตึ้งโป๊ะเข้ามามาก ซึ่งผลลัพธ์ที่ออกมานอกจากจะเวิร์คบ้างไม่เวิร์คบ้างสลับกันไป แต่การผสมมุกแบบกวาดตลาดคนดูก็ทำให้ ใครไม่ชอบมุกแบบคาเฟ่คำหยาบก็อาจจะไม่ฮาแม้ว่ามุกนั้นจะขำก็ตาม หรือ คนไม่ชอบความเว่อร์ๆก็ออกจะรำคาญความเป็นการ์ตูนในหลายตอน

(จะดีกว่านี้ หากหนังลด คำหยาบของแจ๊คลงไปบ้าง หนังก็ไม่น่าจะขำน้อยลง เพราะ หนังตลกไทยๆเราชักจะเป็นโหมดอัตโนมัติสิ้นคิดเสียแล้วที่จะต้องอัดคำหยาบเกินปกติเพื่อให้เอาเสียงหัวเราะ )

อย่างที่เกริ่นไว้ข้างต้นว่าถ้าให้เปรียบ ความซาบซึ้ง จะนำไปเทียบกับเพื่อนสนิท ก็คงไม่แฟร์ แต่ในแง่คุณภาพของตัวหนัง ต้องยอมรับว่า สายลับฯ เป็นงานที่เดินถอยหลังจาก เพื่อนสนิท ไม่ใช่แค่ว่า เพื่อนสนิท คือผลงานที่สร้างมาตรฐานไว้สูง เพียงอย่างเดียว แต่เพราะตัว สายลับฯ เองก็ยังขาดความลงตัวอยู่ในหลายๆจุด

เพื่อนสนิท มีความสม่ำเสมอของหนังแทบตลอดทั้งเรื่อง จะไม่มีช่วงไหนที่เรารู้สึกหนัง หลุด ไปจากแกนกลาง จะมีก็แต่ จี๊ดมากจี๊ดน้อยเป็นช่วงๆไป แต่ สายลับฯ มีหลายช่วงทีเดียวที่หนัง หลุดไปจากค่าเฉลี่ยความสนุกของตัวเอง หลายตอนที่หนังฝืดๆฝืนๆพยายามดันไปกับมุกที่สามารถเกลาให้ขำกว่านี้ได้แต่ก็รีบยิงซะก่อน โดยเฉพาะช่วงต้น ที่ดูหนังใช้เวลาอยู่นานกว่าจะเข้าที่เข้าทาง

และก็มีหลายตอนที่หนังรีบหาบทสรุปแบบรวบรัดตัดความง่ายๆจนเกินไป และ นั่นก็ทำให้ คาถาเสกความจี๊ดหรือความโรแมนติก ของผู้กำกับเอส คมกฤษ ไม่ขลังเหมือนที่เคย เพราะ หนังไม่ปูทางให้คนดูอินไปกับความรักที่ควบคู่มากับความฮา ขนาด สูตรใส่เพลงจี๊ดๆเข้าไปในหนัง แต่ "คนของเธอ" ในหนังเรื่องนี้ไม่สามารถดึงให้คนดูอินไปกับเพลงเท่าไหร่เลย

...สำหรับผม สิ่งที่สายลับฯเหนือกว่า เพื่อนสนิท มีเพียงอย่างเดียวคือ การแสดงของซันนี่ ที่พลิ้วและเนียนไปกับหนังเหลือเกิน



แรกเริ่มผมอยากดูหนังเรื่องนี้ เพราะ ตัวผู้กำกับที่สร้างหนังโรแมนติกจี๊ดๆอย่างเพื่อนสนิท กับอีกปัจจัยคือ สองจอมขโมยซีนที่มาชนกันเป็นครั้งแรกระหว่าง แจ๊ค กับ โอปอล์ แต่ ปรากฏว่า คนที่ครองซีนตัวจริงคือ พระเอกซันนี่ ที่เล่นบทตลกได้เป็นธรรมชาติมากๆ เล่นได้ดีกว่าที่คิด เป็น ก้าวที่กระโดดดูไปได้ไกลกว่าตอนเล่นเพื่อนสนิทเยอะ

แถมในบางตอนเขากลับเป็นตัวขโมยซีนจากแจ๊คและโอปอล์เสียเองด้วยซ้ำ ในทางตรงข้ามผมออกจะผิดหวังกับแจ๊คและโอปอล์ในบางตอนเพราะผมคิดว่า ผู้กำกับปล่อยให้ทั้งคู่เล่นเยอะจนล้นจนเวอร์เกินไปในหลายๆฉาก


ที่ไม่ควรพลาดที่จะพูดถึงเด็ดขาดในสายลับฯ ย่อมต้องเป็น น้องน้ำปั่น ซึ่งวีดวิ๊วคนดูหนุ่มๆได้เป็นอย่างดี หนูพีคเล่นหนังเรื่องนี้สอบผ่านสบายๆแต่ยังพิสูจน์อะไรไม่ได้มากหากน้องหนูคิดจะเดินต่อบนถนนสายนี้ เพราะสายลับฯ ไม่ต้องการอะไรจากเธอมากไปกว่า ความน่ารักและเซ็กซี่แบบซอฟร์คอร์ ซึ่งเธอก็มอบให้อย่างน่าพึงพอใจ

... ที่ผมสนใจในตัวน้ำปั่นมากเป็นพิเศษ ไม่ใช่ ทรวดทรงองค์เอว แต่ น้ำปั่น ทำให้หนังมีมุมมองดีๆมีสาระแง่คิดดีๆสอดแทรกในความฮา กับการที่บทหนังเขียนให้เธอไม่ได้เป็นสาวใสซื่อบริสุทธิ์แต่ นางเอกในหนังเรื่องนี้เป็น บ้านเล็ก or กิ๊ก or เมียเก็บ or เมียน้อย

น้ำปั่น เป็น พริตตี้สาวเซ็กซี่ ที่วาดฝันอยากจะมี บ้านหลังโตเป็นของตัวเอง

ความฝันที่อยากจะมีบ้าน เมื่อเห็นลู่ทางก็ลืมทุกอย่างไม่เว้นแม้ผิดชอบชั่วดี



...ฉากน้ำปั่น บรรยาย เหล่าบ้านเล็กที่ต้องเอนหลังเวลาเข้าม่านรูดแล้วสะดุดกึกเหมือนนึกถึงภาพตัวเอง สะท้อนให้เห็นถึง ศีลธรรม หรือ Superego ในตัวเองที่ไม่ได้ขาดหายไป แต่มันถูกกดไว้เพราะความอยากที่เข้ามาครอบงำ

และมันก็ทำให้เราได้เห็น ชีวิตของคนเป็นบ้านน้อย เมียเก็บ คนเป็นชู้ เป็นตัวทำลายครอบครัวคนอื่น พฤติกรรมผิดๆเหล่านี้ อาจไม่มีเหตุผลที่จะมาหักล้างให้เป็นสิ่งถูกต้อง แต่ มันก็มิได้หมายความว่า พวกเขาเป็นคนเลว คนชั่วช้า หรือ คนไร้จิตสำนึกเสมอไป

ในสภาพสังคมที่ให้เชิดชูความสำคัญกับคนที่ประสบความสำเร็จ ความร่ำรวย การเลี้ยงดูที่หล่อหลอมให้ความสำคัญกับภาพลักษณ์ มุ่งเน้นแต่ให้มองไปที่ เป้าหมาย มุ่งเน้นให้เด็กมีความฝัน

แต่ไม่เคยให้ความสำคัญถึง วิธีการ ไม่สนใจคำที่ไม่มีตัวตนอย่าง ความถูกผิดหรือจริยธรรม

หากทัศนคติของคนในสังคม หรือ ครอบครัว ยังคงเป็นเช่นนี้ แน่นอนว่า เราก็จะพบ น้ำปั่น ต่อๆไป แถมอาจจะเกิดขึ้นกับคนใกล้ตัวเรา กับ คนดีๆที่เส้นศีลธรรมพร่าเลือน เพราะ สายตามุ่งไปแต่ที่เป้าหมาย คนที่พร้อมทำทุกอย่าง ยอมแลกทุกอย่าง เพื่อไปให้ถึงความฝัน

ผมชอบตอนจบที่หนังทำให้เห็นวิธีการปรับตัวของนางเอกที่จูนตัวเองกับความฝันเข้าด้วยกัน โดยไม่สูญเสียความฝันและไม่ต้องทิ้งความเป็นคนดีๆ เหมือน พระเอกที่รักในการเป็นนักประดิษฐ์ ถึงจะรู้ว่าเอาดีทางนี้ไม่ได้ จะทำเป็นอาชีพก็เลิกหวัง แต่เขาก็ไม่ได้โยนความฝันทิ้งไป เขาแค่ปรับมันเป็นแค่ งานอดิเรกยามว่างของตัวเอง

เราทุกคนมีความฝัน แม้บางครั้งมันก็จะไกลและต้องใช้เวลา จนชวนให้อยาก มักง่าย ไปให้ถึงไวๆโดยแกล้งทำผิดไม่รู้ไม่เห็น เพื่อไปให้ถึงฝัน แต่แน่ใจแล้วหรือว่า เมื่อถึงจุดนั้นโดยแลกกับความดีงามในตัวเรา แล้ว เราจะมีความสุขจริงๆ เพราะ หากต่อมศีลธรรมของเรายังคงหลงเหลืออยู่ เมื่อถึงเวลา เราก็จะพบว่า นี่ไม่ใช่ความสุขที่ฉันต้องการ สู้ว่า ระหว่างนั้น เราหันมาปรับความฝันให้เข้ากับความเป็นจริงที่มีอยู่ดีกว่าไหม


สรุป ... ส่วนตัวแล้วชอบเพราะดูไปก็เฮฮาไปเป็นพักๆ มองในแง่ หนังตลกไทยๆ ถือว่าน่าพอใจไม่เสียดายตังค์ เดินออกจากโรงได้พร้อมรอยยิ้ม เป็น หนังตลกที่ขำบ้างแป้กบ้างแต่ส่วนที่แป้กก็ยังพอขำๆพร้อมเพื่อนร่วมโรงผ่านไปได้ไม่ถึงกับฝืดจนนั่งหาว การผสมมุกตลกแบบสไตล์หนังแฟนฉันกับมุกตลกแบบตลกคาเฟ่ตึ๊งโป๊ะ อาจทำให้คนที่ไม่ชอบอย่างใดอย่างหนึ่ง ไม่ขำเวลาที่มุกสไตล์นั้นออกมา

ถ้าจะเอากลับไปเทียบกับมาตรฐานของงานเก่าๆของก๊วนแฟนฉัน สายลับก็จัดได้ว่าเป็นงานมือตกในแง่คุณภาพแต่ยังสอบผ่านในด้านความบันเทิง (ผมชอบมากกว่าหนังคอมิดี้ในก๊วนเดียวกันอย่าง หมากเตะรีเทิร์นส ) หรือ ถ้าจะมองในแง่ของความเป็นหนังตลกฮาๆปาจิงโกะ สายลับฯ เป็นหนังคอมิดี้ของไทยที่น่าพอใจท่ามกลางหนังตลกมากมายที่บ้างก็ไม่เน้นโครงเรื่อง บ้างก็เน้นแต่คำหยาบคายและขายตัวละครเพศที่สาม

เพียงแต่แอบหวังว่า จากคาถาของผู้กำกับที่เคยเสกในเพื่อนสนิท ให้กลายเป็นหนังจี๊ดชั้นดี จะสร้างหนังที่มีความลึกหรือน่าสนใจมากขึ้น ไม่ใช่ เฮฮาปาจิงโกะ ต่อๆไปแบบย่ำอยู่กับที่


Link บทความเกี่ยวข้องที่เคยเขียนถึง

เพื่อนสนิท , เมื่อเส้นแบ่งของ "คนรัก" กับ "เพื่อน" เริ่มเลือนราง

Season changes , เมื่อ"เพื่อนสนิท"กลายมาเป็น"แฟนฉัน"ในวันที่"อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย"

หมากเตะรีเทิร์นส , หมากเกมส์นี้ น่าจะดีได้มากกว่านี้





ขอฝาก"หนังสือรัก" พ็อกเก็ตบุ้คที่ไม่ใช่ หนังสือวิจารณ์หนัง แต่เป็นการหยิบยกความรักและความสัมพันธ์ในภาพยนตร์ มาช่วยให้คุณเข้าใจตัวเองและคนรอบข้าง ได้มากขึ้นและลึกซึ้งกว่าเดิม



เพื่อนๆที่หาซื้อตามร้านไม่ได้ เข้าไปสั่งได้จากเว็บของสนพ.เลยจ้าที่ //www.bynatureonline.com/store/bookstore.php






ชวนไปอ่านบทความเรื่องอื่นๆ คลิกhtmlentities(' >')> หน้าสารบัญ

ชวนคลิก ชวนคุยกับเจ้าของ Blog ที่ --> หน้าแรก

รวบรวมรายชื่อหนังเรื่องเก่าๆที่เคยเขียนไว้แล้วที่ ---> ห้องเก็บหนัง




ขอคิดค่าบริการต่อการอ่าน 1 หน้าในอัตราเพียง

ความเห็น
ของคุณมีประโยชน์กับผู้อ่านคนถัดมา คำทักทายของคุณเป็นกำลังใจให้ผู้เขียน คำติชมหรือคำแนะนำของคุณจะนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงพัฒนาหากคุณเข้ามาอ่านครั้งถัดไป
Create Date :10 กันยายน 2550 Last Update :16 กันยายน 2550 12:41:05 น. Counter : Pageviews. Comments :22