bloggang.com mainmenu search


... ปีนี้มีผมได้ดูหนังดีๆมาแล้วหลายเรื่อง แต่เพิ่งจะมีเรื่องนี้ที่ผมดูแล้วรู้สึกว่ามี ความสุข อย่างที่สุด หนังที่ทำให้ผมดูไปยิ้มไปตั้งแต่ต้นจนจบ หนังที่ผมขำกับมุกได้แทบจะทุกห้านาที และ หนังที่ออกจากโรงแล้วยังฮัมเพลงประกอบจนต้องรีบไปหาซื้อ ost. มาเก็บไว้ในครอบครอง พร้อมร่ำๆจะหาโอกาสไปดูรอบสองให้ได้

หนังโรแมนติคคอมิดี้หลายเรื่อง มีความพยายามทำตัวเองให้น่ารัก ด้วยการดึงพระเอกนางเอกเจ้าเสน่ห์มาประชันกัน คิดฉากเด็ดๆตั้งใจให้จี๊ดคนดูล่วงหน้าจนบางทีเหมือนกับว่า คิดฉากได้ก่อนคิดพล็อตเสียด้วยซ้ำ กระบวนการต่อไปก็สรรหาเพลงเพราะๆที่มั่นใจว่าติดหู

สูตรสำเร็จรูปแบบนี้เป็น ความพยายามของหนังหลายเรื่องที่ผลลัพธ์สุดท้ายกลายเป็นความสูญเปล่า เมื่อ ผลรวมออกมาเกิดปัญหาเช่น นักแสดงนำเคมีไม่เข้ากัน , บทกระท่อนกระแท่น, มุกแป้ก หรือ อารมณ์ของหนังทั้งเรื่องชวนหาวหวอด ถึงจะมีของดีเป็นฉากเด็ดที่เตรียมไว้ก็ไร้ผลโดยสิ้นเชิง

ตัวอย่างหนังที่เข้ากับนิยามข้างต้น ไม่ต้องมองไปอื่นไกล Two Weeks Notice งานชิ้นก่อนหน้าของ ผู้กำกับ มาร์ค ลอเรนซ์ เป็นเช่นนั้นแทบทุกประการ แต่บางคนสามารถเรียนรู้ความผิดพลาดและสร้างผลงานที่ดีขึ้นได้เรื่อยๆ และเขาเองก็เป็นคนหนึ่งในนั้น จึงทำให้ Music and Lyrics ออกมาดีกว่าที่ผมคาดหวังไว้เยอะมาก

...หนังเรื่องนี้บอกคนดูไว้ว่า เวลาฟังเพลง เสียงดนตรีหรือท่วงทำนอง จะดึงดูดให้เราสนใจเข้าหา แต่หลังจากฟังไปซักพัก เราจะชอบหรือจะรักหรือไม่ เนื้อเพลง คือตัวตัดสิน เช่นเดียวกับความรัก ที่แรงดึงดูดภายนอกที่มีต่อกัน หรือ แม้กระทั่ง เซ็กส์ ก็เหมือนกับท่วงทำนองดนตรีที่นำพาคนสองคนเข้ามาจับคู่กัน แต่ การจะรักหรืออยู่กับใครยั่งยืนหรือไม่นั้น แค่ ท่วงทำนองคงไม่พอ

เราจำเป็นต้องศึกษาและรู้จัก ตัวตนของอีกฝ่าย ซึ่งก็เหมือนกับ เนื้อเพลง ที่จะบอกว่า เพลงๆนั้นเป็นเช่นไร คนๆนั้นเป็นอย่างไร

...หาก การได้มาพบกัน อเล็กซ์ เฟลทเชอร์ ของ โซฟี ฟิชเชอร์ ความประทับใจในช่วงเวลาหลายวันของการแต่งเพลงร่วมกัน คือ ท่วงทำนองของความรัก( Melody)

การที่ โซฟี เริ่มเอาใจใส่ อเล็กซ์ ลงทุนซื้อซีดีลดราคามาฟังอย่างตั้งใจ ในฉากเดียวกัน เราก็จะเห็น อเลกซ์ ซื้อหนังสือเจ้าปัญหามานั่งอ่านและเป็นกำลังใจคอยปกป้องโซฟี ก็คือ ช่วงเวลาที่พวกเขาเริ่มต้นศึกษาเนื้อเพลงความรัก(Lyric)ของกันและกันแล้ว

เพราะ ซีดีของอเล็กซ์ และ หนังสือเรื่องราวชีวิตของโซฟี คือ ตัวแทนอดีตที่คุมพื้นที่ชีวิตในปัจจุบันของทั้งคู่

คนสองคน ต่างจมอยู่กับ อดีต ที่ไม่น่าจดจำ



คนหนึ่งใช้ชีวิตติดอยู่กับอดีตอันสวยหรูที่ผ่านพ้นไปแล้ว

คนหนึ่งให้ชีวิตถูกหลอกหลอนจากความล้มเหลวในความสัมพันธ์



และ อดีตก็มีอิทธิพลต่อการใช้ชีวิตในปัจจุบันของคนทั้งสองเหลือเกิน


อเล็กซ์ เฟลชเชอร์ อดีตศิลปินวง Pop วงดนตรีบอยแบนด์ในยุคเรืองโรจน์ช่วงปี 80 หลังจากร่วงตกกระป๋อง ต้องมาใช้ชีวิตอาศัยร่มเงาของอดีต ดูได้จาก การเลือกอยู่กับการร้องเพลงเก่าๆ กับ แฟนกลุ่มเดิมๆ ใน สถานที่เดิมๆ มาตลอด สิบปี เขาจมอยู่กับอดีตเพราะคิดว่าตัวเอง ไม่มีโอกาสที่จะสร้างสิ่งที่ดีกว่าได้ เขาอยู่อย่างไร้ความมั่นใจ ไร้แรงบันดาลใจให้กับชีวิต เพราะ ความสูญสิ้นความมั่นใจจากความล้มเหลว เขาจึงต้องใช้ชีวิตอย่าง play safe เช่น ยอมประนีประนอมเพียงเพื่อให้เพลงขายได้ หรือ แต่งเพลงโดยมุ่งหวังยอดขาย

โซฟี ฟิชเชอร์ น้องสาวเจ้าของกิจการลดน้ำหนัก ต้องคอยหวาดผวาจากฝันร้ายที่คอยหลอกหลอนเธอไม่ได้ผุดได้เกิด จาก ความสัมพันธ์ของเธอ และ สโลน ครูวิชาวรรณกรรมที่หลอกให้เธอตกหลุมรักโดยไม่เคยปริปากถึงคู่หมั้นของตัวเอง ก่อนจะเอาชีวิตเธอไปยำเป็นตัวละครร้ายๆในนิยายเรื่องใหม่ เธอต้องใช้ชีวิตอย่างหลบๆซ่อนๆเมื่อพบกับหนังสือที่เอาชีวิตเธอไปเขียน และ มันกำลังจะเป็นหายนะ เมื่อหนังสือเล่มนั้นกำลังจะสร้างเป็นหนังให้คนหลายล้านคนดู

...ทั้งสองคนมาพบกัน จาก พรสวรรค์ที่ซุกซ่อนของโซฟี และ ชีวิตที่ถึงจุดพลิกผันของอเล็กซ์ นำพาให้เขาและเธอได้มีโอกาสแต่งเพลงร่วมกัน เพลงที่จะสร้างโอกาสเกิดใหม่อีกครั้งของอเล็กซ์ เพลงที่ทำให้โซฟีได้กลับมาตระหนักถึงคุณค่าภายในของตัวเอง



...ความงดงามจากความศรัทธาที่มีต่อกันที่เราจะเห็นโซฟี มีต่อ อเล็กซ์ แจ่มชัดในฉากร้องเพลงในสวนสนุกซึ่งสามารถสร้างความมั่นใจให้เขาขึ้นเวที เช่น เดียวกับการที่อเล็กซ์ เชื่อมั่นในพรสวรรค์ของโซฟี และ คอยต่อสู้ให้เธอในฉากร้านอาหาร ทำให้ ผลลัพธ์สุดท้าย ไม่ใช่แค่บทเพลงที่งดงาม แต่ยังก่อให้เกิด ความผูกพันที่รอนด้า บอกกับน้องสาวไว้ว่า บางครั้งแค่มองตากัน แค่เพียงสัมผัส ก็รู้ได้ว่า ความรัก บังเกิดขึ้นแล้ว



แล้วในที่สุด เพลงของ อเล็กซ์กับโซฟี ก็บรรลุสิ้นสุดลง เพลงที่เขาและเธอใช้เวลาชีวิตร่วมกัน เพลงที่สร้างขึ้นมาจากแรงบันดาลใจ แต่งขึ้นมาจากความรู้สึกของแต่ละฝ่าย และ ความรู้สึกที่มีต่อกัน



แล้วในที่สุด เพลงของ อเล็กซ์ ก็ได้เกิดขึ้น เพลงที่เขามองหามาตลอดสิบปี เพลงที่เขาแต่งด้วยหัวใจมิได้หวังยอดขายหรือการออกอัลบั้ม เพลงที่ร่วมแต่งขึ้นมาภายใต้ความรักความศรัทธาของใครอีกคน ซึ่งไม่เคยสงสัยและสูญสิ้นความเชื่อมั่นในตัวเขา

แล้วในที่สุด ความรักของคนสองคน ก็ชักชวนกันนำพาให้ทั้งเขาและเธอออกมาจากอดีตอันมืดมน

กับสองเพลงที่มีความหมายเป็นอย่างยิ่ง Way Back Into Love และ Don’t write me off



I've been living with a shadow overhead
I've been sleeping with a cloud above my bed
I've been lonely for so long
Trapped in the past, I just can't seem to move on

I've been hiding all my hopes and dreams away
Just in case I ever need em again someday
I've been setting aside time
To clear a little space in the corners of my mind

สำหรับบางคน เช่น อเล็กซ์ , โซฟี และ อีกหลายๆคน ไม่ได้อยากที่จะใช้ชีวิตอยู่ภายใต้เงาของอดีต เพราะมันทำให้เหมือนติดอยู่ในกับดัก ติดอยู่กับอดีตที่ไม่สามารถก้าวไปข้างหน้าได้เลย แต่ บางครั้งเงาอดีตนั้นมันก็ยิ่งใหญ่จนไม่สามารถที่จะเดินออกมาสู่แสงสว่างของปัจจุบัน มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยกับการแค่ใครสักคนมาบอกว่า “เดินออกมา”


All I want to do is find a way back into love
I can't make it through without a way back into love
And if I open my heart to you
I'm hoping you'll show me what to do
And if you help me to start again
You know that I'll be there for you in the end

สำหรับบางคน เฝ้ารอคอยหาถนนที่จะพากลับไปพบความรักอีกครั้ง เฝ้ารอใครสักคนที่จะร่วมเดินทางบนถนนสายนั้น ได้แต่หวังว่าจะมีเธอคนนั้นมาช่วยเหลือให้ได้เริ่มต้นการเดินทาง และ เธอจะร่วมทางไปด้วยกันจนถึงปลายทางของถนนเส้นนั้น

Since I met you my whole life has changed
It’s not just my furniture you’ve rearranged
I was living in the past but somehow you’ve brought me back
And I haven’t felt like this since before Frankie said relax

สำหรับอเล็กซ์ เมื่อโซฟี ก้าวเข้ามา เธอเปรียบเสมือนแสงส่องสว่างให้กับชีวิตที่มืดมนจากเงาของอดีตที่ครอบคลุม เธอเข้ามาเปลี่ยนแปลงทุกสิ่งในชีวิต ไม่ใช่ แค่เสื้อผ้าข้าวของภายนอก แต่ เธอยังมาช่วยฉุดให้พ้นจากอดีตขึ้นมาพบกับปัจจุบัน ทำให้ผ่อนคลายและมีความสุขอีกครั้งหลังจากห่างหายความรู้สึกนี้ไปนานเหลือเกิน

For years I’ve been telling myself the same old story
That I’m happy to live of my so-called former glories
But you’ve given me a reason to take another chance
Now I need you despite the fact you’ve killed all my plants


เธอทำให้ได้รู้ว่า อดีตที่เคยคิดว่าดีอยู่แล้ว ปัจจุบันที่จมอยู่กับอดีตที่เคยคิดว่าดีนั้น มันไม่ใช่เลย

And though I know I’ve already blown more chances
That anyone should ever get
All I’m asking you is don’t write me off just yet
Don’t write me off just yet


และในตอนนี้ ฉันก็ได้รู้แล้วว่า เธอเองมีค่ามากแค่ไหน เธอทำให้ชีวิตฉันดีขึ้นอย่างไร และ ฉันเองทำลายโอกาสที่เธอหยิบยื่นให้กี่ครั้งกี่หนแล้ว สิ่งเดียวที่ฉันขอร้องในตอนนี้ คือ อย่าจากฉันไปได้ไหม อย่าลบฉันไปจากชีวิตเธอได้ไหม


...ผมชอบที่หนังทำให้เราสัมผัสช่วงเวลาที่ตัวละครทั้งคู่ใช้ร่วมกันได้อย่างเข้าถึง จนทำให้เรารู้สึกเชื่อไปเลยว่า เพลง ที่ทั้งคู่แต่งขึ้นมาในหนังนั้น มาจาก ความรู้สึกขึ้นจริงๆ ซึ่งในชีวิตจริงทุกวันนี้ บทเพลงที่วางขายกันตามแผงไม่รู้จะมีเพลงที่แต่งจากใจแบบนี้กันซักกี่เพลง

“กระบวนการแต่งเพลง” ที่เกิดควบคู่ไปกับ “กระบวนการของความรัก” ของหนัง มันก็ช่างเข้ากับ การเปรียบเปรย “ความรัก” กับ “ดนตรีและเนื้อเพลง” ที่เกริ่นไว้ตอนต้นเป็นอย่างดี

....หลังจากซึมซับการยักย้ายส่ายสะโพกของ ฮิวจ์ แกรนท์ ในเรื่องนี้จบลง เราก็อาจจะคิดแว่บขึ้นมาว่า มันช่างคุ้นตาเหมือน เขากำลังเต้นต่อเนื่องออกมาจาก ฉากเต้นของตัวเขาเองใน Love actually ฮิวจ์ ก็ยังคงเป็น ฮิวจ์ ที่คงบุคลิกตัวเองไว้ในหนังทุกเรื่อง กับ สีหน้าครุ่นคิด และ ตลกหน้าตาย ลักษณะผู้ชายที่ดูขี้กังวลและเอาแต่ใจตัวเองบวกไม่เคยรู้ตัวว่ามีปัญหา ในเรื่องนี้ ดูจะใกล้เคียงกับตัวเขาจาก About a boy มากที่สุด ซึ่งก็เป็น สองบทของ ฮิวจ์ แกรนท์ ที่ตัวผมเองชอบมากกว่าบทนุ่มอ่อนไหวสะท้านใจสาวแบบใน Notting hill (เหะๆเพราะนิสัยไม่ดีจากหนังทั้งสองเรื่องเหมือนกับตัวเอง แต่ดันไม่ได้รับความหล่อมาด้วย)

ดรู แบรี่มอร์ มาประกบคู่กับ ฮิวจ์ ได้ดีอย่างเหลือเชื่อ บุคลิกท่าทีของเธอที่ถูกสร้างขึ้นมา ความกังวลตอนกดปากกา ความไม่มั่นใจ หรือ ความวิตกจริตทั้งหลายแหล่ ทำให้เธอดูน่ารักเป็นคนธรรมดาๆที่น่าคบหาน่าทำความรู้จัก ตอนเห็นโปสเตอร์ยังคิดภาพไม่ออกว่าทั้งคู่จะจับคู่กันออกมาอีท่าไหน แต่ ปรากฎว่า เคมีของทั้งสองคนเข้ากันได้อย่างลงตัวเป็นที่สุด

ความมีเสน่ห์ของทั้งสองคน คือ สิ่งที่หนังต้องการขาย และ มันก็ขายได้สมฝีมือ เพราะ ไม่ใช่แค่การปล่อยมุกตลกเท่านั้น ทั้งคู่ยังถ่ายทอดฝีมือการแสดงที่คนดูอาจไม่ทันสังเกตเห็น เช่น แววตาที่เชื่อมั่นศรัทธาของดรูในหลายต่อหลายฉากที่มีให้กับ ฮิวจ์ หรือ ท่าทางมาดมั่นในตัวเองสลับไม่มั่นใจในตัวเอง แต่ก็รู้สึกดีและมีความสุขยามอยู่กับ ดรู ของฮิวจ์ แกรนต์

หนังไม่ได้ให้ความสำคัญแค่นักแสดงนำ แต่ หนังยังนำเสนอขายเสน่ห์ของเหล่านักแสดงสมทบในเรื่องด้วย และ นี่คือจุดดีที่เราจะพบได้ในหนังรักโรแมนติกคอมิดี้ ที่ประสบความสำเร็จ ไม่ว่าจะเป็น Notting hill หรือ Love actually ฯลฯ ทั้งหลายล้วนให้ความสำคัญกับ นักแสดงสมทบ ที่ไม่ได้โผล่มาแค่เติมเต็มเนื้อเรื่องให้ครบเวลา




เราจึงพบว่า โคร่า นักร้องสาว ผลิตผลของบริทนีย์ สเปียร์ สาวหน้าใสฝักใฝ่ธรรมะจนน่าเป็นห่วงศาสนา หรือ ผู้จัดการส่วนตัวของ อเล็กซ์ ที่ดูอบอุ่นจริงใจซื่อสัตย์เคียงข้างเขาตลอดเวลา หรือ รอนด้า ศรีภรรยาผ.บ.ประจำบ้านผู้คลั่งไคล้ในตัวอเล็กซ์ พวกเขาและเธอล้วนมีคุณค่าน่าจดจำ ทำให้เราลืมไม่ลงเช่นเดียวกับพระเอกนางเอก

...หนังเรียกรอยยิ้มจากคนดูได้ตั้งแต่ฉากเปิดเรื่องด้วยการล้อเลียนยุค 80 จาก มิวสิควิดีโอ ประเภท สะบัดสะโพก ยืนซ้อนกันแล้วโผล่หัวมาร้องเพลงแล้วเก๊กหน้าหล่อ ยิ่งถ้าใครเติบโตมาในยุคนั้นเห็นฮิวจ์ แกรนท์คงต้องอดอมยิ้มไปด้วยไม่ได้ ตลอดทั้งเรื่องก็จะตามหยอกเอินยุค 80 ไม่ว่าจะเป็น วง Wham ที่ถูกนำมาล้อเป็นวง Pop ตัวละครพระเอกที่ช่างคลับคล้ายคลับคลากับ george michael (ปกโซโล่อัลบั้มยังทำท่าเดียวกันอีกต่างหาก) หรือจะเป็น รายการ 'Battle of the '80s Has-Beens' (ที่ตอนเฉลยตลกชะมัดว่าจะให้มาชกมวย)



หลังจากนั้น เราก็จะพบว่า บทหนังยังแพรวพราวด้วยไดอะล็อกน่ารักๆสนุกสนานสำราญใจ เช่น เพลงนี้สำหรับคนร้อง , คนท้องจะรีบขึ้นแท็กซี่ ฯลฯ หรือโรแมนติกขำๆ กับ เสื้อผ้าหน้าผมอย่าง กางเกงรัดเป้าจนเลือดขึ้นไปถึงหัวใจ , การล้อเลียนตัวเองทำหน้า Pop face ก่อนขึ้นเวที หรือ ตลกน่ารักโดยอาศัยบุคลิกของตัวละคร เช่น รดน้ำต้นไม้พลาสติก , โปะน้ำแข็งผิดข้าง ฯลฯ

เรียกได้ว่า เราแทบจะต้องตามเก็บมุกที่หนังปล่อยออกมาแทบทุกห้านาที กับบทหนังรักโรแมนติกที่ถูกเขียนอย่างชาญฉลาดอีกเรื่องหนึ่ง

เพลงประกอบของหนัง เพราะมาก และ ทำให้ผมต้องทึ่งว่า “โอ้ ฮิวจ์แกรนท์ ก็ร้องเพลงเพราะไม่ใช่เล่นแฮะ” ไม่ใช่แค่ ความไพเราะ เพลงของหนังเรื่องนี้ยังถูกสร้างขึ้นมาเป็นเหมือนตัวละครหนึ่งในหนัง เป็น เหมือนกามเทพที่ทำให้ทั้งคู่มาพบกัน และ เป็นผู้นำพาพวกเขากลับมาเดินบนเส้นทางของความรัก เนื้อร้องของทุกๆเพลงไม่ว่าจะเป็น Don’t write me off หรือ Way Back Into Love นอกจากเขียนขึ้นมาได้หวานอย่างมีความหมาย ยังสอดคล้องกับ เรื่องราวในหนังอย่างลงตัว ชนิดที่ว่า ภาพและเพลงจะถูกจับคู่กันในหัวคนดู จนแม้ว่าจะเดินออกมาจากโรง เมื่อใดที่เราได้ยินเพลงจากหนังเรื่องนี้ ภาพในหนังจะผุดขึ้นมาโดยอัตโนมัติ

เพลงที่ผมชอบที่สุดในหนังคือ เพลงนี้ในหนังมาแบบถูกที่ถูกเวลา เนื้อเพลงเป็นเนื้อเพลงที่ถูกเขียนขึ้นมาอย่างชาญฉลาด เพราะเป็นการสรุปเหตุการณ์สำคัญและความรู้สึกพระเอก

... ด้วยองค์ประกอบทั้งหลายที่หนังมี ที่กล่าวมาทั้งหมดนี้ ทำให้ หนังเรื่องนี้เป็นหนังโรแมนติกที่สุดของผมประจำปีโดยไม่มีข้อสงสัย และ เป็น หนังที่ "น่ารัก" ที่สุดในรอบหลายปีที่ผ่านมา

สิ่งที่ชอบ

1ฮิวจ์ และ ดรู ... น่ารัก ลงตัว เสน่ห์ล้นพ้น ขำๆ รับส่งมุกกันดีเหลือเกิน

2.ทีมนักแสดงสมทบ ... เพ้อถึงโคร่า กับ ขำรอนด้า ไปได้อีกหลายวัน

3.บทหนัง ... ฉลาด ดูเหมือนจะตื้นเขินแต่ก็มีความลึกซึ้งซุกซ่อนอยู่แฝงไว้ทั้งในเนื้อหาและในตัวเพลง เต็มไปด้วยไหวพริบและมุกตลก ลงตัว อีกทั้ง การสร้างบุคลิกตัวละครในหนังเรื่องนี้ ยังเป็นอีกหนึ่งตัวอย่างชั้นดีของการสร้าง คาแรกเตอร์ให้คนดูตกหลุมรัก

4.มุกตลก ... ไม่ได้ทำให้เราหัวเราะร่า 555 แต่หนังทำให้เราต้องยิ้มอย่างไม่หยุดหย่อน จนเลือกไม่ได้ว่า มุกที่ดีที่สุดคืออะไร เพราะ มุกทั้งหลายในหนังล้วนเด็ดดวงแทบทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็น การรดน้ำต้นไม้ , การโปะน้ำแข็ง , ท่าเต้น , หรือ บทสนทนาหยิกๆกัดๆของ ฮิวจ์ แกรนต์ ทั้งหลายแหล่

5.เพลงประกอบ ... แน่นอนเพลงที่สร้างความประทับใจคือเพลงเอกของหนังอย่าง Way Back Into Love แต่ผมเองนั้น อินน้ำตาซึมเป็นอย่างยิ่งกับ Don’t write me off ที่เนื้อหาของเพลงทั้งซึ้งก็ยังอุตส่าห์ขำ + ท่วงทำนองของเพลง + จังหวะนำเสนอของเพลง ล้วนเป็น ช่วงเวลาที่งดงามและน่าจดจำ

สิ่งที่ไม่ชอบ

1.คนแปลซับไตเติ้ลหนังเรื่องนี้ ... ที่แย่ที่สุดคือ การไม่ยอมแปลบทสรุปของเหล่าตัวละครในฉาก End titles ส่วนผลงานที่แปลออกมาแล้วนั้น ก็น่าผิดหวังเล็กๆ หนังเรื่องนี้อุดมไปด้วยมุกตลกจากบทสนทนา แต่ คนแปล ยังถ่ายทอดต้นฉบับมาเป็นไทยไม่ดี เรียกว่า หลายมุกแปลออกมาแล้วแป้ก หลายตอนแปลออกมาไม่ซึ้งเท่าตัวละครพูด

สรุป ... หนังน่ารักมากกกกก หนังสนุกมาก หนังเรียกรอยยิ้มได้ตลอดทั้งเรื่อง ผมไม่ลังเลใจที่จะชักชวนใครต่อใครให้ไปดู เพราะเชื่อว่าช่วงเวลาที่ดูหนังเรื่องนี้คือช่วงเวลาแห่งความสุขอีกครั้งที่คนดูจะได้รับจากหนัง และ นั่นก็มีค่าเกินพอต่อเวลาที่เสียไป แน่นอนว่าหนังเรื่องนี้จะต้องติด 1 ใน10 หนังที่ผมชอบของปีนี้ และ เป็นเรื่องแรกของปีนี้ที่ผมไปดูรอบสองในโรงมาเรียบร้อยแล้น

ป.ล. อย่าพลาด บทสรุปที่คนแปลซับไตเติ้ลไม่ยอมทำงานแปลในตอน end credit ของหนัง และ ห้ามพลาด ซีดีซาวด์แทร็คของหนังเรื่องนี้ ที่เก็บเพลงจากหนังไว้อย่างครบครัน (และยังมีเพลงตอนซ้อมของคู่พระเอกนางเอกที่ใส่บทสนทนาน่ารักลงไปด้วย)

ป.ล. 2. โปรดสังเกตว่าบทความครั้งนี้เต็มไปด้วยคำว่า “น่ารัก” มากที่สุดเท่าที่เคยเขียนมา

ขอฝาก"หนังสือรัก"ไว้กับผู้อ่านด้วยเน้อ กับ พ็อกเก็ตบุ้คเล่มแรก ที่หยิบยกความรักและความสัมพันธ์ในภาพยนตร์ มาช่วยให้คุณเข้าใจตัวเองและคนรอบข้าง ได้มากขึ้นและลึกซึ้งกว่าเดิม



(วางขายตามร้านหนังสือทั่วไปแว้ว)
เดือนแห่งความรัก มอบ"หนังสือรัก"แด่คนที่คุณรัก ฮิ้ววว






ชวนไปอ่านบทความเรื่องอื่นๆ คลิก >> หน้าสารบัญ

ชวนคลิก ชวนคุยกับเจ้าของ Blog ที่ --> หน้าแรก

รวบรวมรายชื่อหนังเรื่องเก่าๆที่เคยเขียนไว้แล้วที่ ---> ห้องเก็บหนัง



ขอคิดค่าบริการต่อการอ่าน 1 หน้าในอัตราเพียง

ความเห็น
ของคุณมีประโยชน์กับผู้อ่านคนถัดมา คำทักทายของคุณเป็นกำลังใจให้ผู้เขียน คำติชมหรือคำแนะนำของคุณจะนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงพัฒนาหากคุณเข้ามาอ่านครั้งถัดไป



มารู้จัก"โรคซึมเศร้า"กัน (ตอนที่1)
//www.bloggang.com/viewdiary.php?id=aorta&group=10&month=07-2005&date=27&blog=2

มารู้จัก"โรคซึมเศร้า"กัน (ตอนที่2)....ทำไมบางคนเป็นแต่บางคนไม่เป็น?
//www.bloggang.com/viewdiary.php?id=aorta&month=07-2005&date=30&group=10&blog=1


ตอน3 - "ฉันเป็นโรคซึมเศร้าหรือเปล่าหนอ?"

โรคซึมเศร้าเป็นโรคที่มีผู้ป่วยได้รับการวินิจฉัยต่ำกว่าความเป็นจริง หมายความว่า ยังมีผู้ป่วยอีกจำนวนมากยังไม่ได้รับการรักษา อันเนื่องมาจาก

-ความไม่รู้ >> บางคนไม่รู้ว่าตัวเองเป็นโรคซึมเศร้า

-ความเข้าใจผิด >> บางคนรู้แต่ไม่กล้ามาพบจิตแพทย์เพราะไม่คิดว่ารักษาได้,มีความเข้าใจผิดว่ามาก็กินแต่ยา,มีความเข้าใจผิดว่าทำใจเฉยๆเดี๋ยวก็ดีขึ้น

-ความไม่ตรงไปตรงมา >> บางคนไม่แสดงอาการแบบตรงไปตรงมา เช่น บางคนซึมเศร้าแล้วใช้เหล้าเป็นตัวบำบัดจนกลายเป็นคนติดเหล้าแทน แล้วก็ถูกละเลยมองข้ามไปพร้อมส่งผลเสียต่อตัวเองและคนรอบข้างตามมา เมื่อไม่รักษาแกนหลักคือโรคซึมเศร้าก็ยากที่จำบำบัดเลิกเหล้าได้

แล้วโรคซึมเศร้าละเป็นอย่างไร? หลายคนคิดอยู่เสมอว่าตอนแฟนทิ้งฉันก็เศร้านะ กินไม่ได้นอนไม่หลับ, ตอนสอบตกฉันก็เบื่อๆไม่อยากทำอะไร คิดว่าตายซะได้ก็ดีฯลฯ แล้ว ฉันเป็นโรคซึมเศร้าหรือยัง?

.....อย่าลืมนะครับจากตอนที่ 1 ที่ว่าไว้ โรคซึมเศร้าเป็นโรคที่มีการเปลี่ยนแปลงทางชีวภาพที่สมองร่วมด้วย มันไม่ใช่แค่อารมณ์ชั่วครั้งชั่วคราว ดังนั้นการที่จะจัดได้ว่าเป็นโรค มันก็ย่อมมีอะไรที่แสดงออกมาที่มากกว่าแค่อารมณ์อย่างเดียว

โรคซึมเศร้ามีหลายชนิด โรคซึมเศร้าที่มักจะเข้าใจกันโดยอัตโนมัติเมื่อพูดถึงคือ Major depressive disorder โดยลักษณะที่จัดได้ว่าเป็นโรคนี้คือ

คุณต้องมีอาการอย่างน้อย 5 ข้อจาก 9 ข้อข้างล่างต่อไปนี้เป็นติดต่อกันอย่างน้อย2สัปดาห์พร้อมกับทำให้เกิดความบกพร่องต่อการเรียน การงานหรือความสัมพันธ์กับคนรอบข้างโดยต้องมี อาการซึมเศร้า หรือ ความรู้สึกเบื่อสนใจสิ่งรอบตัวลดลง เป็นอาการหลักร่วมด้วย (ถ้าไม่มี2อันนี้ต่อให้มีข้างล่างครบก็ไม่ใช่)

หยิบปากกามาลองกาดูครับว่าคุณมีครบแล้วหรือยัง

1.อารมณ์เศร้า ที่เกิดขึ้นเป็นส่วนใหญ่ของวัน เกือบทุกวัน (ในเด็กและวัยรุ่นอาจพบเป็นอารมณ์หงุดหงิดง่าย)

2.สนใจสิ่งรอบตัวหรือสิ่งที่เคยมีความสุขลดลง เช่น เคยดูแต่ปางก่อนทุกสัปดาห์แต่เกิดความรู้สึกว่าดูแล้วไม่สนุกเหมือนเก่า หรือ ฟังเพลงDanceกระจายที่เคยเต้นเป็นประจำแล้วก็รู้สึกเบื่อๆเหมือนเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา เป็นต้น

3.น้ำหนักเปลี่ยนแปลง(น้ำหนักขึ้นหรือน้ำหนักลด) หรือ ความอยากอาหารเปลี่ยนแปลง(เบื่ออาหาร/กินเก่งขึ้น) เป็นแทบทุกวัน

4.นอนไม่หลับ เป็นได้ทั้งเข้านอนแล้วหลับยาก/หลับแล้วตื่นกลางดึก/ตื่นมาเพลียเหมือนไม่ได้นอน/ตื่นเร็วกว่าปกติ(พบบ่อยสุดกับโรคซึมเศร้า) หรือหลับมากแทบทุกวัน ( พระเอกในเรื่อง The Machinist มีอาการทั้งนอนไม่หลับ น้ำหนักลด และสมาธิลดลงจนเกิดอุบัติเหตุ )

5.เชื่องช้าหรือกระสับกระส่ายแทบทุกวัน

6.อ่อนเพลียหมดเรี่ยวหมดแรงหรือรู้สึกไม่มีแรงไม่มีพลังแทบทุกวัน

7.รู้สึกว่าตัวเองไร้ค่าหรือมีความรู้สึกว่าตัวเองทำผิดบาปแบบไม่สมเหตุสมผล (นางเอกสาวชาวเกาหลี Lee Eun-ju ที่เป็นข่าวฆ่าตัวตายไปเมื่อหลายเดือนก่อน หากได้อ่านเนื้อความในจดหมายที่เอามาตีพิมพ์ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องรู้สึกตัวเองเป็นภาระหรือรู้สึกผิดที่ถ่ายฉากเปลือยในหนังจนจบชีวิตด้วยการฆ่าตัวตาย เนื้อความบ่งบอกถึงอาการของผู้ป่วยโรคซึมเศร้าชัดเจน – เธอมีประวัติการตรวจที่รพ.ก่อนที่จะไม่ได้ไปรักษาต่อและวินิจฉัยว่าเธอเป็นโรคซึมเศร้า / รู้จักเธอจากหนังของเธอไว้ที่ >> Lover's Concerto , แด่เธอผู้จากไป)

8.ความสามารถในการรวบรวมสมาธิหรือในการคิดลดลง หรือ ไม่สามารถตัดสินใจทำอะไรได้เหมือนแต่ก่อน

9.คิดวนเวียนเกี่ยวกับเรื่องความตาย,มีความคิดฆ่าตัวตายซ้ำๆหรือพยายามฆ่าตัวตายหรือมีแผนจะฆ่าตัวตายชัดเจน


โรคซึมเศร้าชนิดอื่นๆ
Dysthymic disorder..เป็นโรคซึมเศร้าเรื้อรัง คือเป็นกันมาแบบปีๆ ลักษณะอาการเหมือนข้างต้นคือต้องมีอาการหลักอันได้แก่ ซึมเศร้าหดหู่หรือหงุดหงิดง่ายร่วมกับอาการเสริมอื่นๆอย่างน้อย2ข้อ(เช่นปัญหาการนอน,ความมั่นใจในตัวลดต่ำลง,เบื่ออาหารหรือกินมากเกิน,รู้สึกสิ้นหวัง,มีปัญหาสมาธิความจำ,อ่อนเพลียไร้เรี่ยวแรง)โดยเป็นมาเรื่อยๆ และที่สำคัญต้องมีวันที่เศร้ามากกว่าวันที่ไม่เศร้าเป็นเวลาอย่างน้อย2ปี มีช่วงดีปกติไม่เกิน2เดือน หากคุณหรือสังเกตว่าคนใกล้ตัวมีอาการแบบนี้แล้วละก็ เช่นกันครับ รักษาได้อย่าปล่อยให้มันทำลายชีวิตเราต่อไปอีก

Bipolar disorder...โรคนี้เป็นส่วนประกอบของโรคซึมเศร้า(Major depressive disorder) และโรคอารมณ์ครึกครื้นเกินปกติ(Mania)

ฯลฯ

แต่ยังๆ ไม่หมดบางครั้งโรคซึมเศร้ามันไม่ได้มีอาการแบบตรงไปตรงมา มันอาจแสดงอาการในรูปแบบอื่น เช่น

เด็กและวัยรุ่น....อาจมาให้เห็นเป็นปัญหาพฤติกรรมเช่น หนีเรียน ขโมยของ อันธพาล ฯลฯ (โฮชิโนะ ใน All about lily chou-chouเป็นตัวละครหนึ่งที่น่าสงสัยว่าจะอยู่ในกรณีนี้)

วัยชรา...อาจเคยเจอญาติของเราเอง ไม่ว่าจะเป็นคุณปู่คุณลุงคุณป้าหรือตายาย ที่ดูเปลี่ยนไปจากแต่ก่อนคือฉุนเฉียวหรือหงุดหงิดง่ายกว่าเดิม ทำอะไรไม่ถูกใจนิดก็โวยวาย ฯลฯ

ผู้ชาย...อาจไม่ได้มีอาการแบบซึมเศร้าหดหู่แต่เป็น หงุดหงิดง่ายหรือใช้สารเสพติด เช่น ติดเหล้าเมายา เพราะเหล้ามันทำให้รู้สึกผ่อนคลาย การกินแล้วมันช่วยให้หลับดีและหายเครียด โดยแท้ที่จริงแล้วรากลึกของคนๆนั้นป่วยเป็นโรคซึมเศร้าอยู่ถ้ารักษาหายก็ไม่จำเป็นต้องกลับไปกินเหล้าอีก ตัวละครNicolas Cage ใน Leaving Las Vegas คืออีกตัวละครที่น่าสงสัยว่าจะอยู่ในกลุ่มนี้

มาในรูปแบบอาการทางจิต...หูแว่วเป็นเสียงคนมาด่ามาว่า ประสาทหลอน หวาดระแวงฯลฯ

มาในรูปแบบอาการทางกาย...มักพบในคนที่ไม่ค่อยแสดงอารมณ์ความรู้สึก เช่น ปวดหัวบ่อยๆ ปวดเมื่อยตามตัว ใจสั่น ฯลฯ

ดังนั้นถ้าไม่แน่ใจไปหาแพทย์กันเถิดครับก่อนจะสายไป ครั้งหน้ามาดูกันว่าไปหาหมอน่ากลัวอย่างที่ใครๆคิดหรือไม่และหมอจ่ายแต่ยาจริงหรือ แพงหรือเปล่า และ ใครจะว่าฉันบ้ามั้ยถ้าไปหาหมอ?

Create Date :18 สิงหาคม 2548 Last Update :21 เมษายน 2551 18:48:12 น. Counter : Pageviews. Comments :528