bloggang.com mainmenu search





วันนี้เราได้มาพักที่เชียงใหม่เป็นวันที่สองแล้ว
     หลังจากออกไปรับประทานของโรงแรมตอนสายๆแล้ว 
  ก็เข้ามาพักนอนเล่นนั่งเล่นตรงระเบียงที่แสนจะสุขสบาย 
  ชมฝรั่งนอนอาบแดดกัน
บางคนก็ว่ายน้ำเล่น ก็เป็นที่เพลิดเพลินไปได้
  เสียงเพื่อนพูดว่าน่าเสียดายไม่ได้เอาชุดว่ายน้ำมาด้วย 
  ไม่งั้นได้ออกกำลังกายกันบ้าง

สำหรับเรานั้นก็ไม่มีอะไร นั่งเล่นรับอากาศสบายๆ
  เสียงสายน้ำไหลดังแว่วๆ ตาก็อ่านหนังสือ
   หูก็เสียบหูฟังเพลงโปรดไป
บางครั้งก็ฮัม..เพลงไปด้วย สุขอะไรเช่นนี้ 
  ท่านคงจะแปลกใจซินะว่าเราฟังเพลง
แล้วเราจะอ่านหนังสือรู้เรื่องได้อย่างไร 
  ขอบอกว่าเราน่ะเป็นเช่นนี้มานานแล้ว 
  อ่านหนังสือต้องมีเสียงเพลงคลอด้วย
มันถึงจะสนุกและเพลิดเพลิน ไม่งั้นอ่านไปนานๆก็จะง่วง
และไม่รู้เรื่องว่ากำลังอ่านอะไรอยู่ เทคนีคนี้ไม่หวงนะ
เอาไปลองทำได้ถ้าท่านคิดว่า
ท่านสามารถแยกส่วนข่องโสดประสาทท่านได้.....
ก็ไม่ว่ากันนะจ๊ะ

ตกบ่ายแก่ๆ เพื่อนก็ชวนออกไปหาเค็กอร่อยๆทานกัน
เค็กร้านนี้ชิ้นเล็กๆ เหมาะสำหรับเป็นของว่างได้
   แต่ที่แน่ๆต้องอร่อยราคาไม่ต้องพูดถึงหรอก......
ชิ้นหนึ่งเกิน 50 บาทขึ้นไป ก็แค่คำเดียว
หรือบางอย่างอาจจะได้ถึง 3 คำ ก็แล้วแต่จะเลือก 
 นานๆมาทานทีก็ไม่ว่ากันแต่ถ้าบ่อยนักก็ขอบาย.....
ไม่ใช่เสียดายเงินหรอกนะจ๊ะ 
 แต่เห็นว่ามันเกินคำว่าพอเพียงไปหน่อย
   และก็ไม่จำเป็นต้องทานบ่อยขนาดนั้น แค่อร่อย
  แต่ผลลัพย์น่ะ ทั้งอ้วน ทั้งอวบเชียวนะจ๊ะเธอ

ออกจากร้านเค็กในซอยของถนนนิมมานเหมินทร์
  แล้วเพื่อนก็อยากจะไปเที่ยวร้าน นันทกว้าง
   หลานจึงกดเจ้า GPS เมื่อขับรถกำลังจะออกจากซอย
   เจ้า GPS ก็บอกว่าให้หยุดรถ หยุดทำไม
เรากำลังจะไปร้านเป้าหมายนี่นา 
  หยุดรถสักพักก็นึกขึ้นได้ว่า
ก็ร้านมันอยู่เลยปากซอยไปหน่อยเดียวเอง
   จอดรถแล้วเดินไปสัก50 เมตรก็ถึงแล้ว
  ออกไปถนนใหญ่ก็ใช่ว่าจะจอดรถได้เมื่อไหร่
เฮ้อ...เจ้ากรรมจริงๆ แต่เมื่อเดินไปถึงร้าน
ก็เห็นร้านปิดซะแล้วก็ขณะนั้น
มันเป็นเวลาตั้ง 5 โมงเย็นแล้วนี่นา

กลับมาขึ้นรถก็คิดว่า
เราจะไปทานอาหารเย็นที่ไหนกันดี
หลานจึงแนะนำว่า เราน่าจะไปรับประทานกันที่ 
 "ผาลาด ตะวันรอน"
แหมชื่อก็กินขาดแล้วนะ
  เราทุกคนพร้อมใจกัน O.K ทันที

ขณะขับรถไปหลานก็บอกว่า
อยู่ที่สวนสัตว์เชียงใหม่อาจจะไกลสักหน่อย
แต่บรรยากาศเยี่ยม
   ถ้าเราสามารถไปถึงก่อนพระอาทิตย์ตกดินละก็
   เขาว่า สวยมากเชียวละ แต่ที่เล่าให้ฟังนี้เธอบอกว่า
ยังไม่เคยไปเหมือนกัน
   เพี่ยงแต่ได้ยินเพื่อนๆเขาเล่ามานั่นเอง
เจ้า GPS อีกนั่นแหละนำพาเราไป
   แต่กว่าจะไปถึงก็ 6 โมงเย็นแล้ว
เพราะเชียงใหม่รถก็ติดเหมือนกัน
    ไปถึงก็จวนจะค่ำแล้วเพราะฤดูนี้
พระอาทิตย์จะอำลาฟ้าเร็วกว่าปกติสักหน่อย






เมื่อลงจากรถก็จะเห็นป้ายชื่อร้าน
  เมื่อกระทบแสงไฟสวย
และพอเดินตรงไปที่หน้าร้าน หันไปทางขวามือ
จะเห็นน้ำตกไหล มีคนเดินไปเที่ยวชมบ้างไม่มาก
เพราะใกล้คำแล้ว แต่ในสายตาเราก็ยังห่างไกลนะ
  ต้องเดินเข้าไปใกล้ๆ
ถึงจะเห็นความงามของน้ำตก

แต่เมื่อเดินเข้ามาในร้านนี่ซิ
   เราจะเห็นน้ำตกที่ไหลมา
จากน้ำตกที่เราเห็นนั่นแหละ
   มาตกอยู่ติดกับร้านนี่เอง สวยเชียว
คงจะเป็นน้ำตกผาลาดนั่นแหละ
   เขาถึงเอาชื่อมาตั้งเป็นร้านอาหาร
และประกอบด้วยอยู่ทางด้านทิศตะวันตก
   จึงสามารถเห็นพระอาทิตย์
ตกดินยามเย็นได้ด้วย เพราะตรงนี้เป็นที่สูง
    ก็คงจะเป็นเชิงเขาประมาณนั้น











เมื่อเดินเข้ามาจะเห็นการจัดร้านนั้น
   สวยงามมีโต๊ะนั่งมากมาย
   คงจะเป็นร้านที่ขายดีมาก
   เพราะได้ทั้งบรรยากาศ และ
อาจจะเปี่ยมล้นไปด้วยฝีมือ
   เดี๋ยวค่อยเล่าให้ฟังว่ารสชาติอาหารนั้น
สมกับสถานที่หรือไม่











เมื่อได้โต๊ะที่จะนั่งรับประทานอาหารกันแล้ว
  ก็มีบริกรนำเมนูมาให้สั่งอาหาร 
   เราเปิดเมนูแล้ว โอ้....แม่จ้าว.....
คุณดูซิ เชียงใหม่ขึ้นชื่อว่าเป็นเมืองแห่งพืชผักเมืองหนาว
   ส่วนมากผักที่นี่จะปลูกมากและสด 
 เพราะเป็นต้นทางแห่งการขนส่ง 
  แต่ราคาในเมนูนั้นโหดจริงจริง
รายการอาหารแต่ละอย่างไม่ต่ำกว่า 120 บาท
  แม้แต่ผัดผักก็ราคาแบบนี้
   ไม่ต้องพูดถึงอย่างอื่นที่ไม่ใช่ผักหรอก
   ขอบอกว่า 250 บาทขึ้นทั้งนั้นแหละ
    ดูซิขนาดเห็ดหอมผัดผักกาดแก้วน่ะ
ราคาตั้ง 250บาทต่อจานเชียวนะจ๊ะเธอจ๋า 
 นี่เมืองไทยเหรอเนี่ยะ หรือสถานที่เช่ามาแพง
   เพราะอยู่ในบริเวณสวนสัตว์เชียงใหม่
ซึ่งเป็นของหลวง
เราเคยทานอาหารราคาแพงโหดๆนี้มาแล้ว 
  แต่นั่นมันเป็นภัตราคารจีนในกรุงเทพน่ะ 
  เพราะอาหารเขารสชาติเยี่ยม จานใหญ่
  ทานแล้วยังอยากกลับไปทานอีกเลย
นั่นน่ะเขาเรียกว่าสมราคาจริง จริง


ทุกอย่างนั้นเราแค่คิดอยู่ในใจเพียงผู้เดียว
เพราะไม่อยากพูดให้เสียบรรยากาศ
   กลัวจะอิ่มกันเร็วเกินไปนั่นเอง
ต้องระวังในการสั่งกลัวจะเป็นจานใหญ่ทานไม่หมดน่ะ
เมื่อสั่งอาหารมาแล้ว ท่านก็จะเห็นว่าอาหารนั้น จานเล็ก
เหมาะสำหรับคนมาทานน้อยคน อย่างคณะเรานี่แหละ

และอาหารจานแรกที่เราสั่งก็คงไม่พ้น น้ำพริกหนุ่ม
  เพราะมาเหนือทั้งที
ต้องทานน้ำพริกหนุ่มให้เต็มอิ่มซะหน่อย
    แต่ที่เขานำมาเสริฟนั้น ขอบอกว่าผิดหวังจริงๆ 
  เพราะมีแต่หมู มีแต่มัน แต่ผักน่ะมีน้อยมาก
   เราตั้งใจจะทานน้ำพริกหนุ่มกับผักมากกว่านะ
เพราะเรารู้ว่าเมื่องเหนือนั้น
  ผักทั้งสดและทั้งมีหลากหลายให้ลิ้มลอง
บอกตรงๆว่าจานนี้น่ะ
   ชอบแค่มะระหวานต้มจิ้มน้ำพริกเท่านั้นเองแหละ
รสชาติน้ำพริกหนุ่มนั้น
   เราเคยรับประทานอร่อยกว่านี้มากมายนัก





จานที่สองก็คงเป็นอาหารเมืองเหนือ
ที่เราต้องสั่งทานกันอีกนั่นแหละ 
  แกงฮังเลไงจ๊ะ ชามเล็กนะรสชาติน่ะ
ดอยอ่างขางอร่อยกว่าหลายเท่านัก
   แต่ราคาน่ะดอยอ่างขางชิดซ้ายไปเล้ย.......
และที่เห็นในชามน่ะ มันหมูเป็นก้อน
   เนื้อหมูน่ะต้องงมเอานะจ๊ะ





จานที่ 3 มาแล้วจ้า อยากแพงนัก
สั่งขาหมูเยอรมันทอดกรอบซะเลย
แต่ก็อย่างทีเห็น อาหารเขาเสริฟแบบผู้ดีนะ
จานเล็กๆ ไม่ต้องมากแต่ราคาต้องสูงไว้
   จะได้บอกให้รู้ว่าของดีนะเนี่ยะ
รสชาตินั้นก็งั้นๆแหละ
  เคยทานมาอร่อยกว่านี้มากมายนัก





จานต่อไป เพื่อนชอบ ไก่คั่วเค็มไงจ๊ะ
  เธอทอดได้ใจจริงๆจ้า
   เนื้อไก่น่ะแข็งเกือบจะเป็นกระดูกไปซะแล้ว 
 เราแค่ชิมดูชิ้นเดียวก็ต้องวางแล้วละ
    ราคาไม่อยากบอกเพราะแค่ผักยังจานเป็นร้อย
   ใส่เห็ดสองร้อยกว่า แล้วนี่เนื้อไก่ ขาหมู
นึกราคาเอาเองก็แล้วกันนะจ๊ะ





มาแล้วจ้าผักกาดขาวผัดน้ำมันหอย
  จานแค่เนี๊ยะ ใส่แค่ผักกาดขาวอย่างเดียวจริงๆ 
  ผัดจนแห้ง แต่เราก็ชอบนะจานนี้น่ะ
เพราะเราอยากทานผักน่ะ รสชาติไม่ต้องพูดถึง
   ทานไปคิดถึงผัดผักบนดอยอ่างขางไปด้วย
  เพราะรสชาตินั้นยังไกลกันมากนัก





หม้อนี้ ต้มยำเห็ด ออรินจิ เห็ดโตๆของญี่ปุ่นน่ะ
  แต่ปลูกอยู่บนดอยมากมาย 
  ราคาก็ไม่แพงเพราะไม่ต้องสั่งจากนอกมาหรอก
ต้มยำหม้อนี้มีแต่เห็ดนะ ไม่มีเนื้อสัตว์อะไรเจือปนหรอก 
  เพราะเราสั่งต้มยำเห็ด ก็เลยมาแต่เห็ด ตามต้องการ 
  รสชาติก็ใช้ได้นะเพราะต้มยำนี่ใครปรุงไม่อร่อย
ก็ไม่ต้องทำอะไรกินแล้ว แซ่บพอคล่องคอนะ





เมื่อรับประทานกันอิ่มแล้ว เราก็เช็คบิล
   ไม่อยากบอกว่าทั้งหมดราคาเท่าไร
   เพียงแต่ว่ามื้อนี้น่ะเป็นมื้อที่แพงที่สุด
ตั้งแต่วันมาเที่ยวเชียวละ
    แต่ถึงอย่างไรเราก็อยากจะไปทดลองเองนะ
  เราเต็มใจจ่ายไม่อั้นอยู่แล้วละ
   แต่ก็คงจะแค่มาครั้งเดียวพอรู้เท่านั้นแหละจ้า
และก็คงจะบอกเพื่อนๆด้วย 
  อยากทานอาหารที่มีบรรยากาศเลิศๆจะ
แนะนำสถานที่ให้นะจ๊ะ ทั้งอร่อยและสมราคาด้วย 
   จะได้ไม่เจ็บตัวกันไงจ๊ะ ฮ่าๆๆๆ


พรุ่งนี้เราจะเดินทางกลับแล้วด้วยเที่ยวบิน TG 117
ตอน ทุ่มสี่สิบนาที ลาก่อนนะจ๊ะเวียงพิงค์
   ถ้ามีโอกาสคงจะได้มาเยือนใหม่ บาย........


Create Date :03 ธันวาคม 2554 Last Update :10 กันยายน 2561 13:39:01 น. Counter : Pageviews. Comments :0