จิตใสใจสุข
พระไพศาล วิสาโล

ใครๆ ก็ต้องการความสุข
และพยายามทำทุกอย่างเพื่อไขว่คว้าหาความสุข
แต่แล้วคนส่วนใหญ่กลับไม่พบสิ่งที่ต้องการ
ยิ่งดิ้นรนแสวงหา ก็ยิ่งเป็นทุกข์มากขึ้น

ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะผู้คนมักเข้าใจว่าความสุขนั้นอยู่นอกตัว
แต่แท้จริงแล้ว ความสุขมิได้อยู่ไกลตัว และมิใช่สิ่งที่ต้องแสวงหา
ความสุขที่แท้นั้นอยู่กับเราแล้วทุกขณะ
และตามเราไปทุกหนแห่ง
แต่เรามองไม่เห็นเองเพราะมันอยู่ใกล้อย่างยิ่ง
ไม่ต่างจากปลายจมูกที่มักถูกมองข้าม

เพียงแค่รู้จักชื่นชมสิ่งดีๆ ที่เรามีอยู่ ก็จะสุขได้ไม่ยาก
หากพอใจในสิ่งที่มี ยินดีในสิ่งที่ได้ และภูมิใจในสิ่งที่เป็น
ก็จะแย้มยิ้มเบิกบานได้ตลอดเวลา
ยิ่งได้ทำความดี เอื้อเฟื้อเกื้อกูลผู้อื่น
รวมทั้งได้สัมผัสกับความสงบเย็นภายใน
ก็จะพบว่าความสุขที่แท้นั้นอยู่กลางใจเรานี้เอง





หากปรารถนาความสุข
ก็ต้องหันมาดูใจของตัวเองบ่อยๆ ด้วย
อย่าให้ความคิดชักนำจิตใจเรา
จนจมอยู่กับกองทุกข์

อย่าปล่อยให้อารมณ์อกุศลประทุษร้ายจิตใจ
หรือผลักดันให้เรามีพฤติกรรมน่าระอา
จนไม่มีใครอยากอยู่ใกล้

ทุกวันนี้เราส่องกระจกดูตัวเองวันละนับสิบครั้ง
หากเราหันมาตั้งสติดูใจตัวเอง
วันละหลายๆ ครั้ง เช่นนั้นบ้าง
จิตใจก็จะผ่องใส ไม่น้อยไปกว่าใบหน้า
และจะกลายเป็นคนน่ารัก
ที่ใครๆ ก็มีความสุขเมือได้อยู่ใกล้




*บทความคัดจากหนังสือ"จิตใสใจสุข" จัดพิมพ์โดย เครือข่ายพุทธิกา
**ภาพประกอบบล็อกจาก internet
ขอขอบพระคุณและอนุโมทนาแด่ผู้สร้างสรรค์มา ณ ที่นี้ค่ะ