ไดอารี่ว่าที่เจ้าสาวมือใหม่ 39 : วันที่ 11 พฤศจิกายน 2554 ช่วงบ่าย...งานฉลองมงคลสมรส
หลังจากที่แขกเหรื่อทั้งหลายที่ร่วมงานในพิธีเช้า เดินทางขึ้นชั้นสามไปห้องตำหนักน้ำซึ่งเป็นสถานที่จัดเลี้ยงแบบชิลๆ
แต่อิชั้นกลับต้องรีบเผ่นขึ้นห้องพักชั้น 7 ด้วยความเร็วปานลมกรด เนื่องจากต้องพาช่างแต่งหน้าขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าหน้าผมข้างบน ด้วยเวลาอันจำกัดเพียง 30 นาที แต่ต้องลงมาแบบสวยๆๆๆ เพื่อรับรองแขกของรอบเที่ยง ซึ่งจะมีจำนวนมากกว่าตอนเช้าหลายเท่าตัว
ห้องจัดเลี้ยงซึ่งเป็นห้องตำหนักน้ำ ชั้นสามของโรงแรมชลอินเตอร์ ในช่วงเริ่มงาน
ของชำร่วยวันนี้เป็นช้อนส้อมคู่ค่ะ...
เนื่องจากเกิดความผิดพลาดทางการสื่อสารเล็กน้อย ช่างแต่งหน้าอิชั้นคนนี้จึงไม่ใช่น้องเอ็กซ์คนที่แต่งเมื่อเช้า ซึ่งสร้างความหวาดเสียวให้อิชั้นมิใช่น้อย เพราะไม่เคยเห็นฝีไม้ลายมือว่าจะดีจริงหรือเปล่า....
แต่เมื่อน้องแต่งมา อิชั้นก็ชอบมากๆๆ น้องแต่งได้งามทีเดียว (อันนี้ไม่ได้ยอตัวเอง มีคนบอกมา) และผมก็สวยมากๆๆๆ ต้องขอบคุณน้องที่ทำให้คนไม่ค่อยสวยอย่างพี่ แต่งออกมาได้งามขนาดนี้...
แล้วเราก็ได้เวลาลงมาที่ซุ้มรับแขกกันแล้ว
แต่ ! เนื่องจากอิชั้นใช้เวลาในการแต่งหน้า + เปลี่ยนเสื้อผ้านานกว่าที่กำหนดไปประมาณครึ่งชม. เมื่อมาถึงหน้าซุ้ม จึงพบว่าแขกส่วนใหญ่ ขึ้นไปห้องจัดเลี้ยงข้างบนแล้ว (ต้องจัดแยกชั้น เพราะห้องข้างบนไม่พอตั้งซุ้ม)
อิชั้นกะพี่ศักดิ์จึงต้องเปลี่ยนแผน จากเดิมเราจะรับแขกที่ซุ้ม แล้วจะขึ้นไปปรากฏกายอีกครั้งเมื่อจบพรีเซนส์ แต่ณ บัดนี้ แผนการดังกล่าวต้องถูกเปลี่ยนแล้ว อิชั้นจึงตัดสินใจชวนพี่ศักดิ์ขึ้นไปห้องจัดเลี้ยงเลย ไปขอบคุณแขกตามโต๊ะเลยดีกว่า
ระหว่างทางขึ้น ก็ยังไม่วายจะโพสรูป
มาถึงหน้างาน เหวยยย แขกมาเต็มแย้ว (งานนี้อิเจ้าสาวช้า น่าเขกกะโหลกตัวเองเป็นที่สุด) ณ จุดนี้อิชั้นก็ทำอะไรไม่ได้ได้ นอกจากเดินไปไหว้ขอบคุณแขกเหรื่อตามโต๊ะ ตอนแรกก็เดินกับพี่ศักดิ์ดีๆ แต่สักพักก็แยกกันเดินไปหาแขกใครแขกมัน เวลาถ่ายรูปก็ถ่ายเดี่ยวไปก่อนละกันเน้อ...
ช่วงเวลาที่เดินไปขอบคุณแขกตามโต๊ะ แล้วก็จะมีคนมอง ม๊อง มอง เยอะแยะไปหมด (เรื่องปกติอ่ะ เป็นเราเราก็มอง) ทำให้เราไม่วายจะเขิลลล ชักกลัวตัวเองจะเดินขาขวิดเหมือนกันนะเนี่ย
ขอโชว์ผมด้านหลังหน่อยนะ...ชอบมากกกก
จากนั้นก็ได้เวลาฉายพรีเซนส์เตชั่น เราสองคนก้อไปยืนรอในมุมมืดด้านใน....ใกล้ได้เวลาเสียที
เมื่อฉายจบ พี่ศักดิ์ก็พาเราเดินขึ้นเวที ตอนนี้สปอตไลท์ทุกดวงก็จับจ้องมาที่คู่บ่าวสาว เล่นเอาเราตื่นเต้นเหมือนกัน
ขึ้นเวทีแล้ว
จากนั้นท่านประธานคือท่านชาญชัย ลิขิตจิตถะ องคมนตรี....ก็ขึ้นมาคล้องมาลัยมงคล และกล่าวอวยพร ซึ่งเราทั้งสองคนก็รับฟังและน้อมรับไว้ไปปฎิบัติในสิ่งที่ท่านได้แนะนำด้วยความปลื้มปิติ.....
บ้านของท่านประธานอยู่สมุทรปราการ ยังต้องระวังภัยน้ำท่วมอยู่ แต่วันนี้ท่านก็ให้ยังสละเวลาอันมีค่าของท่านมาเป็นประธานให้งานของเรา ซึ่งนับเป็นเกียรติกับเราสองคนอย่างมากค่ะ.....
เสร็จแล้วก็เชิญพ่อแม่+อาม่ามาโชว์ตัวหน่อย
แล้วก็ถึงเวลาที่เราจะกล่าวขอบคุณแขกที่มางาน พี่ศักดิ์ก็น่าร๊ากกกเหลือเกิน เค้าถามว่าใครจะพูดก่อน...พี่แกก็โยนให้เราทันที (จำไว้นะฮึ่ม !)
ไอ้เราก็ไม่ได้เตรียมตัวมาเลย วันก่อนก็ยุ่งๆกับการเตรียมงาน ยังไม่ได้เตรียมสคริปมาเลยอ่า แต่ตอนนั้นก็พูดสิ่งที่อยากจะพูดจากใจจริงๆ.....
ก็คือ.... เราดีใจ ที่แขกมางานเราเยอะมากกก แต่ก็รู้สึกเสียใจนิดๆที่ยังรับรองแขกได้ไม่ดีพอ หากมีอะไรติดขัด หรือเรายังต้อนรับไม่เต็มที่ ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ...
อิชั้นก็พูดสั้นๆ จัดไปแค่เท่านี้ แล้วรีบส่งไมค์คืนเจ้าบ่าวทันที ไม่กล้าพูดยาว....เดี๋ยวน้ำตาร่วง
ปรากฏว่าเจ้าบ่าวอิชั้นก็ทำให้เสียน้ำตาเหมือนกัน.....ปล่าวหรอกค่า เค้าไม่ได้บรรยายความรักอะไรที่มีต่อเราหรอก เพราะคู่เราจะออกแนวห้าวๆทื่อๆกันมากกว่า อาจเพราะเราต่างก็เป็นผู้ใหญ่กันทั้งคู่ เลยไม่ถนัดแสดงความรักใส่กันเท่าไหร่....มันเขินอ่า
แต่ที่ซึ้งใจคือ คุณเจ้าบ่าวแสดงความขอบคุณแขกที่มางาน และรู้สึกตื้นตันมากจนเสียงสั่นเครือเชียว
จากนั้นเจ้าบ่าวก็ขอบคุณญาติผู้ใหญ่ของเราท่านนึงที่แนะนำให้เราสองคนได้รู้จักกัน จนทำให้เราได้มีวันนี้.....
พอพูดถึงตรงนี้ พี่เค้าก็ต้องหยุดพูดไปชั่วขณะ ตาก็แดงๆ เหมือนคนที่พยายามเก็บอารมณ์ไว้ข้างใน ส่วนอิชั้นไม่ต้องพูดถึง.....ร้องไห้ไปแย้ววว
จากนั้นก็เป็นการตัดเค้กค่ะ....
นำเค้กไปมอบให้ท่านประธาน
จากนั้นก็นำไปให้พ่อแม่ของเราทั้งคู่
อาม่าเลี้ยงเรามาตั้งแต่เด็กๆ ขอกอดแน่นๆทีนะคะ
ต่อไปก็เป็นการโยนดอกไม้....ใครจะได้ช่อดอกไม้ของอิชั้นช่อนี้ไปน้อ....
โยนแล้วนะ....ฟร้าวววว
ปรากฏว่า....สาวน้อยผู้โชคดี คือน้องสาวของเราเองจ้า อิอิ
งานนี้ เจ้าบ่าวขอแซว........พี่น้องคู่นี้ เตี๊ยมกันมาก่อนหรือปล่าวเนี่ย
เสร็จแล้ว เราก็มานั่งพักทานอาหารสักครู่ เพราะเดี๋ยวต้องไปส่งแขกหน้างาน.....
จากนั้นเราก็มาส่งแขกที่หน้างานค่ะ ชอตนี้มาแบบหลุดๆทั้งคู่..
งานนี้เจ้าสาวนำโพสต์ค่า.....ชอบมากกก
เจ้าบ่าวขอแจม....
น้องๆมาสะกิดว่ายังไม่ได้ถ่ายรูปกับพี่เลย....ได้เล้ยย จัดให้
เสร็จแล้ว ก็มีการส่งตัวเจ้าสาวขึ้นรถ......ไปเรือนหอค่ะ
เมื่อไปถึงเรือนหอของเราก็มีการไหว้เจ้า และก็มีการให้ศีลให้พรจากพ่อแม่เจ้าบ่าว โดยพ่อแม่จะนั่งที่ปลายเตียง และบ่าวสาวนั่งคุกเข่าพนมมือรับพรจากท่าน......
และก็เสร็จพิธีค่ะ เป็นอันว่างานแต่งของเราวันนี้เสร็จสิ้นแล้ว.....เย้
มันเป็นการรอคอยที่ยาวนานมากเลยค่ะ เราเตรียมตัวมา 7 เดือน เพื่อใช้เวลาในงานไม่ถึง 7 ชั่วโมง
แต่ละนาทีที่ผ่านไป มันไวมาก จนบางทีเราก็งง ๆ เบลอๆ บ้างเหมือนกับฝันไป
เป็นช่วงเวลาที่น่าจดจำ ที่เราแวดล้อมไปด้วยคนที่เรารักและรักเรา.....
ทำให้เรามีความสุขที่สุด จนถึงทุกวันนี้ เวลาที่คิดถึงงานวันนั้น เรายังอดเผลอยิ้มกับตัวเองไม่ได้.....เมื่อคิดถึงความวิตกกังวลสารพัดเกี่ยวกับงาน ว่างานเราจะเป็นยังไงบ้าง....จะมีอะไรผิดพลาดหรือเปล่า....งานเราจะดำเนินไปได้ด้วยดีไหม....
แต่ในที่สุด งานของเราก็ผ่านไปได้ด้วยดี.....ดีใจที่สุดเลย เย้
ขอให้น้องและแฟนมีความสุขมากๆ น่ะค่ะ ช่างแต่งหน้าแต่งหน้าน้องได้สวยมากๆ แล้วน้องก็มีผิวและโครงหน้าที่สวยอยู่แล้ว แต่งหน้าออกมาสวยมากๆ และชุดแต่งงานสวยมากๆ เลย
เห็นด้วยนะค่ะว่าการเตรียมงานต้องใช้เวลานาน พองานจริงๆ จะใช้เวลาไม่กี่ชั่วโมง แต่ก็มีความสุขน่ะค่ะที่เราเตรียมงานมา แล้วยิ่งแขกชมด้วย ก็ยิ่งมีความสุขมากๆ เลย
ขอให้แฟนและน้องมีความสุขมากๆ น่ะค่ะ
พี่สาวต่างแดน
โดย: สวยตลอดกาล 25 พฤศจิกายน 2554 3:22:48 น.
โดย: numainew 25 พฤศจิกายน 2554 16:06:24 น.
งานนี้ เจ้าสาวสวยสุดๆๆเลยอ่ะ
เจ้าบ่าว ก้อหล่อ ค่ะ
ยินดีด้วยจริงๆเลยนะคะ
ขอให้มีความสุขมากๆๆนะคะ
โดย: kwan_3023 30 พฤศจิกายน 2554 16:18:53 น.
อยากแต่งงานกะเค้ามั่ง 555
ยินดีด้วยนะคะ แม้จะช้าไปหน่อย อิอิ
โดย: a little Ida and me 11 ธันวาคม 2556 1:22:03 น.