เรื่องราวของชายสูงอายุคนหนึ่งที่มีชื่อว่า "ซานติอาโก" เขาออกทะเลตามลำพังด้วยเรือของตัวเองเพื่อหาปลามานานกว่า ๘๔ วันแล้วแต่ก็ยังหาปลาไม่ได้สักตัว การเดินทางครั้งนี้เขาจึงตั้งใจมากยิ่งขึ้นและออกไปไกลกว่าทุกครั้งจนจับได้ "ปลามาร์ลิน" ที่มีขนาดใหญ่มาก ใหญ่กว่าที่เขาหรือใครในหมู่บ้านประมงที่เขาอาศัยอยู่จะเคยจับได้หลังจากที่ต้องลอยทะเลคอยมานาน แต่ด้วยขนาดของตัวปลาที่ใหญ่เกินไป และเขาก็ไม่ได้มีเรี่ยวแรงมากพอที่จะดึงเจ้าปลาขึ้นมาบนเรือจึงได้แต่ผูกมันไว้ที่ข้างเรือแทน และคิดถึงเด็กหนุ่ม "มาโนลิน" ที่เขาเคยสอนหาปลาและเคยได้ออกเรือมาด้วยกัน แต่เพราะเขาจับปลาไม่ได้พ่อแม่ของเด็กจึงสั่งห้ามไม่ให้เด็กหนุ่มมากับเรือเขาอีก แม้ว่าเด็กหนุ่มจะอยากมาช่วยเขามากเพียงไรเพราะรักและสงสารชายชราผู้นี้
แต่ดูเหมือนว่าปลาตัวที่เขาจับได้นี้จะมีเรี่ยวแรงมากกว่าที่เขาคิดเพราะแทนที่เขาจะได้กลับเข้าฝั่งทันทีที่หาปลาตัวใหญ่ได้ แต่กลายเป็นว่ามันลากเขาออกทะเลไปไกลเรื่อยๆในขณะที่น้ำเพียงขวดเดียวที่เขามีก็กำลังจะหมด และเขาก็แทบไม่มีอาหารอะไรมาเลยจนต้องจับเอาปลาในทะเลมากินยังชีพแทน แถมเนื้อตัวของเขาก็ปวดไปหมด มือก็เลือดออกเพราะถูกบาดจากสายเบ็ดตอนที่ต้องต่อสู้กับแรงของปลาตัวใหญ่ แต่เขาก็สู้อย่างถึงที่สุดเพราะอดีตเขาก็เคยเป็นแชมป์งัดข้อและร่างกายของเขาก็ยังแข็งแรง และจะได้เป็นการพิสูจน์ตัวเองด้วยว่าเขายังคงหาปลาได้
เป็นหนังสือที่สำหรับเราแล้ว...ปกสวยอย่างเดียวเลย เนื้อเรื่องไม่ต้องลุ้น ไม่ต้องอะไรทั้งสิ้น เพราะกว่าจะเข้าเรื่องแค่เจอคำนำสำนักพิมพ์ที่เล่าเรื่องตั้งแต่ต้นจนจบให้อ่านก็เซ็งแล้ว ยังต่อด้วยคำนิยมยาวมากที่ร่ายยาวเกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้จนเราแทบไม่ต้องอ่านเนื้อเรื่องแล้ว คือรู้เลยว่าต้น กลาง จบเป็นยังไง แล้วก็มีคำตามที่เขาเอามาวิเคราะห์ต่อถึงบทต่างๆที่เขียนไว้ ซึ่งสำหรับเราก็ไม่ได้รู้สึกอะไรอีกเช่นกัน จริงๆเราก็พอจะรู้เรื่องราวของหนังสือเล่มนี้มาก่อน แต่การถูกย้ำในเล่มก่อนเข้าเนื้อหาเป็นอะไรที่เกินไป
เหมือนแค่ไปเก็บรายละเอียดปลีกย่อยแต่เนื้อเรื่องหลักๆรู้หมดแล้วจากคำนำ
แต่สำหรับใครที่ต้องการมาวิเคราะห์การเขียน การเล่าเรื่องราวของเขาก็อาจจะชอบก็ได้นะ ท้ายเล่มเขาก็จะมีการพินิจอยู่ ๖ ข้อคือโครงเรื่อง, ตัวละคร, ลีลาและสำนวนภาษา, ฉาก, แก่นของเรื่อง และสิ่งผู้อ่านได้รับ เช่นการที่เขาเขียนให้มีการพูดกับปลา นก กับตัวเอง มีฉากสู้กับปลาเพื่อไม่ให้เรื่องเอื่อยจนเกินไปในบางครั้ง
ใครที่สนใจหนังสือเรื่องนี้ก็จะได้อรรถรสต่างๆอย่างเต็มที่ หรือถ้าอ่านสำนักพิมพ์อื่นอาจจะไม่เจอแบบเราก็ได้นะเรื่องนี้ออกมาหลายปกเหมือนกัน
แต่ดูเหมือนว่าปลาตัวที่เขาจับได้นี้จะมีเรี่ยวแรงมากกว่าที่เขาคิดเพราะแทนที่เขาจะได้กลับเข้าฝั่งทันทีที่หาปลาตัวใหญ่ได้ แต่กลายเป็นว่ามันลากเขาออกทะเลไปไกลเรื่อยๆในขณะที่น้ำเพียงขวดเดียวที่เขามีก็กำลังจะหมด และเขาก็แทบไม่มีอาหารอะไรมาเลยจนต้องจับเอาปลาในทะเลมากินยังชีพแทน แถมเนื้อตัวของเขาก็ปวดไปหมด มือก็เลือดออกเพราะถูกบาดจากสายเบ็ดตอนที่ต้องต่อสู้กับแรงของปลาตัวใหญ่ แต่เขาก็สู้อย่างถึงที่สุดเพราะอดีตเขาก็เคยเป็นแชมป์งัดข้อและร่างกายของเขาก็ยังแข็งแรง และจะได้เป็นการพิสูจน์ตัวเองด้วยว่าเขายังคงหาปลาได้
เป็นหนังสือที่สำหรับเราแล้ว...ปกสวยอย่างเดียวเลย เนื้อเรื่องไม่ต้องลุ้น ไม่ต้องอะไรทั้งสิ้น เพราะกว่าจะเข้าเรื่องแค่เจอคำนำสำนักพิมพ์ที่เล่าเรื่องตั้งแต่ต้นจนจบให้อ่านก็เซ็งแล้ว ยังต่อด้วยคำนิยมยาวมากที่ร่ายยาวเกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้จนเราแทบไม่ต้องอ่านเนื้อเรื่องแล้ว คือรู้เลยว่าต้น กลาง จบเป็นยังไง แล้วก็มีคำตามที่เขาเอามาวิเคราะห์ต่อถึงบทต่างๆที่เขียนไว้ ซึ่งสำหรับเราก็ไม่ได้รู้สึกอะไรอีกเช่นกัน จริงๆเราก็พอจะรู้เรื่องราวของหนังสือเล่มนี้มาก่อน แต่การถูกย้ำในเล่มก่อนเข้าเนื้อหาเป็นอะไรที่เกินไป
เหมือนแค่ไปเก็บรายละเอียดปลีกย่อยแต่เนื้อเรื่องหลักๆรู้หมดแล้วจากคำนำแต่สำหรับใครที่ต้องการมาวิเคราะห์การเขียน การเล่าเรื่องราวของเขาก็อาจจะชอบก็ได้นะ ท้ายเล่มเขาก็จะมีการพินิจอยู่ ๖ ข้อคือโครงเรื่อง, ตัวละคร, ลีลาและสำนวนภาษา, ฉาก, แก่นของเรื่อง และสิ่งผู้อ่านได้รับ เช่นการที่เขาเขียนให้มีการพูดกับปลา นก กับตัวเอง มีฉากสู้กับปลาเพื่อไม่ให้เรื่องเอื่อยจนเกินไปในบางครั้ง
ใครที่สนใจหนังสือเรื่องนี้ก็จะได้อรรถรสต่างๆอย่างเต็มที่ หรือถ้าอ่านสำนักพิมพ์อื่นอาจจะไม่เจอแบบเราก็ได้นะเรื่องนี้ออกมาหลายปกเหมือนกัน
Create Date :11 สิงหาคม 2565
Last Update :11 สิงหาคม 2565 10:50:30 น.
Counter : 1136 Pageviews.
Comments :1
- Comment
ตอนหลังก็ซื้อเล่มใหม่ปกใหม่มาเก็บไว้อีกค่ะ เสียดายที่ไม่ใช่ปกนี้ ปกนี้สวยมาก
แต่เล่มที่ซื้อมาไว้เป็นของตัวเองก็ยังไม่เคยแกะออกมาดูเลย ซื้อเก็บของจริง
โดย: polyj