I'm just looking for the exit.....
Group Blog
 
 
มิถุนายน 2550
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
 
23 มิถุนายน 2550
 
All Blogs
 
Viet Nam

รู้สึกว่าเวลาระหว่างเรากับป๊าและคุณนายแม่ เริ่มจะลดน้อยลงเรื่อยๆ สักวันไม่เราก็เค้าก็ต้องจากไป เลยอยากจะเอาใจใส่กับเค้าให้มาก..เท่าที่จะทำได้ ปีนี้พอมีเงินเหลือ เลยพาป๊ากะคุณนายแม่ไปเที่ยวต่างประเทศ หลังจากที่เค้าเคยพาเราไปเที่ยวตอนเด็กๆ แล้วเค้าก็ไม่ได้ไปมาแล้วเป็นสิบปี เพราะมัวแต่หาเงินเลี้ยงเรา


ไอ้ต่างประเทศที่ว่าเนี่ย คือ เวียดนาม (ไฮโซมาก....) ก็มันมีปัญญาแค่เนี่ย..อะนะ จะให้ทำงัย ไม่ไปกับทัวร์ รู้สึกว่าไม่มันส์ ศึกษาข้อมูลจากในอินเตอร์เน็ตนี่แหละ แล้วพิมพ์เอกสารไปเป็นปึ้งๆ ไม่มีการลงทุนซื้อโลกเหงาหรือแม้กระทั่งแผนที่ โรงแรมก็ไม่จอง ลุยมันไปข้างหน้าลูกเดียว มีปัญหาค่อยแก้กันสดๆ แค่วางแผนคราวๆ ว่าจะไปเมืองไหนบ้าง เที่ยวที่ไหนบ้าง

เริ่มต้นด้วยจองตั๋ว Air Asia FD3702 โปร 0 บาท 6 วัน 5 คืน และอยากจะไปเห็นฮอยอันให้เป็นขวัญตา เลยเลือกที่จะลงไปเที่ยวกลางประเทศแทนที่จะไปดูแม้วทางเหนือ

การจะไปฮอยอันไปได้ 3 วิธีด้วยกัน คือ
1. เครื่องบิน สายการบิน Pacific Airline = 800,000 VND ไปลงที่ดานังแล้วต่อแท๊กซี่
2. Night Train soft sleeper =484,000 VND มี 3 ขบวนให้เลือก คือ SE1=19.00 น.-11.25 น., SE3=23.00 น.-12.58 น. และ SE5=12.50 น.- 6.53 น.ไปลงที่ดานังแล้วต่อแท๊กซี่
3. Open Bus =10-17USD ออกเย็นถึงเช้า

เลือกที่จะไปรถไฟ อยากลองดูว่าจะได้อารมณ์เยี่ยงไร จึงทำการจองตั๋วรถไฟทางอีเมลไปก่อนเพื่อที่จะไม่ทำให้แผนอื่นผิดพลาดตามๆกันมาถ้าไปถึงแล้วไม่มีตั๋ว ก็ติดต่อขอราคาตั๋วมาจากหลายๆเจ้า มีราคาตั้งแต่ 40-50 USD แต่มีอยู่ 1 เจ้าให้ราคามา 33 USD ตกใจมากรีบคว้าไว้เพราะราคาพอๆกับไปซื้อที่สถานีเลย แล้วก็ย้ำกับเค้าว่าต้องการ Soft Sleeper นะเพราะไปกัน 4 คนจะได้อยู่ห้องเดียวกันไม่มีคนนอก ไม่เอา Hard Sleeper พี่แกก็บอกว่าชัวร์...เราก็เอาสิ ใครจะยอมจ่ายแพง แต่ก็ตะงิดๆอยู่นิดๆแล้วว่าทำไมมันถูกจัง

ในเมื่อลงไปถึงฮอยอันแล้วขากลับก็เลยจะแวะเที่ยวเมือง เว้ด้วยแล้วค่อยกลับฮานอย สรุปว่า 6 วัน 5 คืน จะมี 3 เมืองด้วยกัน คือ ฮานอย, ฮอยอัน, และเว้ นอนเมืองละ 1 คืน อีก 2 คืนนอนบนรถไฟและรถทัวร์...ประหยัดค่าโรงแรม

10.20 เครื่องออกจากสุวรรณภูมิตรงเวลา ประมาณเที่ยงกว่าๆถึงสนามบินนอยไบ เมืองฮานอย... ไม่รู้เป็นไร ต้องถ่ายมุมนี้ไว้ประจำ กันไว้เวลาเครื่องตก จะได้มีรูปล่าสุดไว้ตั้งหน้างาน


เกือบบ่ายโมงก็ขึ้นรถตู้เข้าไป Old Quarter หรือ โฝโก่ เพื่อไปรับตั๋วรถไฟที่จองไว้ จริงๆแล้ววิธีเดินทางไปโฝโก่มีหลายวิธีเช่น
- Taxi คันละ 10 USD
- Airport Bus คนละ 4 USD ส่งในเมือง
- รถตู้ คนละ 2 USD ส่งในเมืองตามที่ต้องการ
- รถเมล์ 5000 ดอง
+ สาย 17 ออกเป็นระยะๆ จับเวลาให้เกิน 45 นาที ผ่าน Red river (แม่น้ำมีสะพานสูงๆ) เมื่อรถเมล์เลี้ยวกลับทิศไปทางสนามบินให้ลง (ใกล้ๆทะเลสาบ หน้า Sinh Café) ต่อแท็กซี่หรือมอเตอร์ไซค์เอาเอง
+ สาย 7 จะไปสถานีรถไฟ ให้ลงสุดทาง ที่ ถนน KIM MA แล้ว ต่อ สาย 23 หรือ 32 จะผ่าน GA HA NOI

เมื่อถึงเอเยนต์ที่จองตั๋วไว้ ก็รับตั๋วซักไปซักมาปรากฎว่าตั๋วเป็น Hard ไม่ใช่ Soft ที่เราย้ำนักย้ำหนา เป็นไงล่ะ โดนฤทธิ์พี่เวียตแกไปหนึ่งดอก ด่าไม่ออกเพราะเงิน..ได้จ่ายไปแล้วและกลัวเสียแผนถ้าดันทุรังจะเอาตั๋วคืน ได้แต่กล้ำกลืน

สังเกตที่หน้า มีตากล้องมือไวถ่ายไว้ได้ทัน ก็เลยฝากสัมภาระทั้งหลายไว้ที่นี่ เพื่อที่จะได้นำตัวเปล่าๆไปเดินเล่นฆ่าเวลาก่อนขึ้นรถไฟตอนห้าทุ่ม


ก่อนอื่นต้องแลกเงินก่อน ได้เรทมา 1 USD = 16,000 ดอง


แล้วก็หาอะไรใส่ท้อง พูดไม่เป็น สั่งไม่ได้ ใช้ชี้เอา


เสร็จก็ไปจองตั๋วหุ่นกระบอกน้ำก่อน (ทั้งๆที่เฉยๆแต่ต้องดูเหมือนเป็นไฟล์ทบังคับ) แล้วก็เดินเล่นรอบๆ Hoan Kiem Lake ทะเลสาบใจกลางเมืองเก่า มีเรื่องเล่าต่อเนื่องกันมายาวนานว่า พระเจ้าเลไทโตได้รับดาบวิเศษมาใช้ในการต่อสู้กับพวกหมิงจากจีน หลังจากได้ชัยชนะ ปลดปล่อยประเทศให้เป็นอิสระแล้ว พระองค์ได้เสด็จลงเรือไปกลางทะเลสาบแห่งนี้ เพื่อจะคืนดาบวิเศษแก่เต่าศักดิ์สิทธิ์ สักครู่หนึ่งเต่าก็ขึ้นมารับดาบจากพระหัตถ์ของพระองค์ แล้วดำน้ำหายลงไปในทะเลสาบ


ประตูทางเข้าวัดหงอกเซิน ซึ่งเป็นวัดอันศักดิ์สิทธิ์ของชาวเวียดนาม ประดิษฐานรูปเคารพเจ้าพ่อกวนอู และขงจื้อพร้อมศิษย์ และที่อาคารหลังเล็กมีซากเต่าตัวใหญ่สตัฟฟ์ไว้ พร้อมดาบศักดิ์สิทธิ์จำลอง


หุ่นกระบอกน้ำ มี 2 ราคา คือ 10000, 40000 ดอง รอบละ 45 นาที เป็นการเชิดหุ่นกระบอกโดยผู้เชิดต้องยืนเชิดอยู่ในน้ำ เรื่องราวจะเกี่ยวกับประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม


ออกเดินทางสู่ดานังโดยรถไฟขบวน SE3 แบบ Hard Sleeper 1 ห้องมี 6 เตียง ข้างละ 3 ชั้น แต่ถ้าเป็น Soft Sleeper 1 ห้องจะมี 4 เตียงและเตียงจะหนากว่า


บนรถไฟมีน้ำและข้าวกล่องแจกแต่ไม่ถูกปาก ดีนะ..เตรียมมาม่าและกาแฟซองไปด้วย บนนั้นมีน้ำร้อนให้ ข้างทางเป็นทุ่งหญ้าเขียวขจี


ประมาณบ่ายสองก็ถึงฮอยอัน เป็นเมืองมรดกโลก อายุกว่า 400 ปี เมืองนี้น่ารัก เล็กๆ เดินแป๊บเดียว จบแล้ว ถ่ายรูปมันส์ คุ้มค่าที่ดิ้นรนมาถึง แต่ไม่ได้ซื้อตั๋วเข้าไปดูบ้านโบราณเนื่องจากเป็นชะโงกทัวร์ เวลาไม่พอ

ข้างหลังคือซุ้มทางเข้าสะพานญี่ปุ่นอันเลืองชื่อ


ด้านข้าง ดูกันชัดๆ ไม่รู้ประวัติ รู้แต่ญี่ปุ่นมาสร้างให้ เลยเรียกสะพานญี่ปุ่น


ลิงเสื้อแดงกะตู้อะไรสักอย่าง (ไม่รู้จริงๆว่าตู้อะไร)


เมืองยามค่ำคืนริมแม่น้ำทูโบน ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นร้านอาหารไว้นั่งจิบกาแฟและทอดอารมณ์


Hue เมืองนี้เป็นเมืองแห่งสุสานกับพระราชวัง ซื้อซิตี้ทัวร์เพื่อสอยที่สำคัญๆให้หมดภายในวันเดียว ป๊ากะคุณนายแม่อึดสุดๆ เราเหนื่อยปานจะขาดใจ

Minh Mang Tomb ไม่มีรายละเอียดเพราะไม่ได้ตั้งใจจะไป แต่ทัวร์ยัดเยียดให้


สุสานนี้ไม่ค่อยน่าสนเท่าไหร่ แต่ไหนๆก็มาแล้ว...ยอมเสียค่าเข้าตามคนอื่นๆ


Khai Dinh Tomb มีรูปแบบผสมระหว่าง จีน เวียดนาม และยุโรป ดึงดูดความสนใจพอสมควร

ภาพวาด มังกรซ่อนเมฆ บนเพดานหลังคา


รูปปั้นขุนนางและทหาร ช้าง ม้า ต่าง ๆ เหมือนกับสุสานจักรพรรดิจิ๋นซี่ที่เมืองซีอาน


โดนยัดเยียดให้ไปดูหมู่บ้านทำหมวกโนนลาและธูปหอม


Tu Duc Tomb จักรพรรดิ์ตือดึ๊กเป็นจักรพรรดิ์ที่ดำรงชีวิตราวเทพเจ้าบนสรวงสวรรค์ มีมเหสี 104 องค์ และนางสนมอีกนับไม่ถ้วน


ในอาณาบริเวณมีหลายส่วน บางส่วนก็ใช้เป็นที่อ่านกลอน อ่านกวี ฟังดนตรีท่ามกลางเหล่านางสนม....บางส่วนก็ใช้เป็นโรงแสดงละคร จริงๆแล้ว ศพของพระจักรพรรดิ์ ฝังอยู่ที่ใดไม่มีใครทราบ เพราะทุกอย่างถูกเก็บเป็นความลับ เพื่อหลีกเลี่ยงการถูกทำลาย...เหล่าคนที่เป็นผู้ฝังศพทั้ง 200 คนก็ถูกตัดคอประหารชีวิตเรียบ


ด้านนอกทางเข้า Imperial Citadel ซึ่งเป็นพระราชวังเก่าของเว้ เหลือรอดจากสงครามมาได้เป็นบางส่วน ถูกทำลายไปมาก

เมื่อเข้ามาด้านใน ตึกนี้เป็นที่ที่พวกผู้หญิงในวังออกมายืนด้านบนเพื่อใช้ส่องโลกภายนอกเนื่องจากไม่ได้รับอนุญาตให้ออกนอกวังโดยเด็ดขาด


มีแบบจำลองของพระราชวังทั้งหมดให้ดูด้วย ถ้าไม่โดนทำลายไปคงน่าทึ่งมากกว่านี้


ถ้าหลุดจากประตูนี้เข้าไปโหย...กว้างใหญ่จริงๆ สารภาพตามตรงว่าไม่ได้เดินเข้าไป นั่งตากลมอยู่ตรงนี้


Thien Mu Pagoda อยู่ริมแม่น้ำหอม เป็นหอคอย 8 เหลี่ยม 7 ชั้นของวัด แต่ละชั้นเป็นตัวแทนของชาติภพต่าง ๆ จริงๆมีรถยนต์ออสตินสีฟ้าที่เจ้าอาวาสใช้เผาตัวเองเพื่อประท้วงรัฐบาลแต่ไม่ได้ขึ้นไปดู หมดแรงจริงๆ


เย็นนั้นขึ้นรถทัวร์กลับฮานอย มีเรื่องฮาคือ รถบัสไม่มีห้องน้ำ พอตอนตีหนึ่งก็จอดข้างทาง เราก็นึกว่าจอดปั้ม..ชัวร์ เห็นฝรั่งมันทำท่าปวดฉี่วิ่งลงไป เราก็ตามสิคะ พอลงไปเห็นผู้ชายยืนยิง....อยู่เป็นครึ่งวงกลมรอบๆรถ เราก็มองหา toilet ใหญ่เลย..... ไม่มี แต่เห็นหัวผู้หญิงคนหนึ่งโผล่ขึ้นมาจากพงหญ้า ตอนนั้นเริ่มรู้แล้ว นึกในใจเฝ้าถามตัวเองว่า.....ตกลงจะฉี่มั้ยเจ๊ จะปวดดีหรือไม่ปวดดี พอดีคุณนายแม่เดินตามมา บอกทนไม่ไหวแล้ว ยังงัยก็ต้องเอาออก เราก็อืม...เดี๋ยวเข้าไปด้วย ก็เดินเข้าไปหลังม่านธรรมชาติ กอนั้น....ถอดกางเกงแล้วนั่งลง หึ...ไม่รู้หายไปไหนหมดอ่ะ ไอ้ที่จะราดๆอยู่เมื่อกี้.....ไม่มี อุตส่าถอดกางเกง แต่อะไรไม่ขำเท่าคุณนายแม่อายุก็ 50 กว่าแล้วไปนั่งเปิดตูdอยู่ริมถนน ถ้านักเรียนมาเห็นจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน.....อาจารย์ของชั้น

ถึงฮานอย ขาดไม่ได้ก็สุสานลุงโฮ แต่ไม่ได้เข้าไปเคารพศพข้างในคิวยาวเหลือเกิน ไม่รู้จะเข้าไปทำไมด้วย ไม่ค่อยซาบซึ้ง

ทำเนียบประธานาธิบดี มีทหารเฝ้าห้ามเข้าใกล้ พวกเราหยอกล้อแกล้งทหารอย่างสนุกสนาน....อยากไม่ให้เข้าใกล้ดีนัก


โบสถ์นักบุญ St’ Joseph


Opera House


แอบดูสาวเวียดนามตอนล่างหน่อย


นี่...ตอนบน ดูซะก่อน


หมดแล้ว กลับล่ะ ขอทำเป็นลิง ทิ้งท้ายในงวงหน่อย



Create Date : 23 มิถุนายน 2550
Last Update : 17 กรกฎาคม 2550 10:27:57 น. 0 comments
Counter : 1827 Pageviews.

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

golf613
Location :
ชลบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




Friends' blogs
[Add golf613's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.