วันนี้จะเกี่ยวกับน้องเหมียว

แมวของข้าพเจ้า(นี่.....ยังกะเรียงความส่งอาจารย์สมัยมัธยมฯ)

เรื่องของเรื่องก็คือตั้งแต่ในอดีตที่ผ่านมาจนถึง ณ บัดนาวเนี่ย มีแมวเดินผ่านเข้ามาในชีวิตของเราหลายตัวอยู่
เอาตั้งแต่แรก คือแม่เหมียว(ปัจจุบันตายไปแล้ว T T)
แม่เหมียวเนี่ย เราเห็นมาหลายครั้งหลายคราแล้ว ก่อนที่จะโมดิฟายฝ้าบ้านเราอีกนะเนี่ย คือมันชอบมานอนที่บ้านเรา แต่1ปีหลังจากนั้น Sheก็ออกลูกใต้หลังคาบ้านเรา แถวยังเอาลูกไปเลี้ยงด้วย(ดูมันทำกับเราได้ซะขนาดนี้แล้วล่ะก็) จากนั้น พ่อเราก็จับเอาแมวไปปล่อยวัดโดยมีเราเป็นผู้ช่วย(โอ๊ยเรา นิสัยไม่ดี อิอิ) ทีนี้จากลูกแมวที่มี 3 ตัวก็เหลือแค่ลูกแมวกับแม่เหมียวแค่ 2 ตัว เราก็เลี้ยงแบบปล่อยปละละเลยไปให้ฟ้าดินเลี้ยงมันบ้าง เราให้ข้าวแมวบ้าง ตามประสาคนยังไม่อยากเลี้ยง จนกระทั่ง...
ลูกแมวป่วยครับ เฮ้ยแกเป็นไรวะ มันจะตาบอดหรือเนี่ย โอ๊วมายก๊อด ลูกแมวจะตาบอด เราก็จับมันใส่ตะกร้าพาไปหาหมอ(ตะกร้าปิกนิกอะไรอย่างเนี้ย) แต่มันก็กระโดดออกจากตะกร้าคับ มันแน่มาก ตาบอดยังซ่าแต่เล็ก อายุประมาณ 1 เดือนได้นะครับเจ้าตัวเล็กนี่ แต่แม่เหมียวดูท่าทางแก่แว้ว

มาต่อเรื่องลูกแมว มันกระโดด เอาไงดีวะ ตอนนั้นแม่แนะนำครับ ว่า..."ต้องเอามันใส่ในตะกร้าผ้าสิ แล้วพามันไปหาหมอ" ทำตามสิครับ แต่พอใส่ มันยังสามารถนะครับเนี่ย กระโดดหนีออกมาหน้าตาเฉย ฮึ่ม แค้นๆๆๆ
เราก็อยากพาแมวไปหาหมอนะ ถือว่าเราก็ให้มันกินอยู่อาศัยแล้วนี่ ไม่อยากให้มันตาย กลัวบาปกรรม

จากนั้นอ่ะ "เอางี้(อันนี้แม่แนะนำอีกนะครับ)เอามันใส่ลงตะกร้าแล้วเอากะละมังครอบตะกร้าอีกที!!!" เป็นคำแนะนำที่ดีครับเพราะแมวมันไม่มีทางหนีได้แน่นอน หุหุ แต่เราอายที่จะต้องถือไปน่ะสิ ขำตัวเอง แต่ไม่เป็นไร กลัวแมวตายอ่ะ เลยพาไปหาหมอ

หมอบอกว่า มันเป้นหวัดแมว หมอก็จัดการเช็ดตาให้แมว(โห เช็ดเอาขี้ตาออก ตามันใสปิ้งเลยครับ น่าร๊ากกก) ให้ยามากิน สอนวิธีการป้อนยาแมว จากนั้นก็คิดเงิน แล้วยังตั้งชื่อให้มันอีกนะ คิตตี้ครับ คือชื่อมัน(หมอตั้งให้ง่ายสุดๆ แต่ก็ยังดีกว่าไม่มีชื่อเนอะแก อิอิ) อ่ะจากนั้นเราก็แบกตะกร้าพร้อมแมวรวมทั้งกะละมังกลับบ้านไป(เดินกลับนะครับ เพราะร้านหมอกับหมู่บ้านผม ห่างกันไม่เท่าไร จากหน้าหมู่บ้านไปร้านไม่เกินกิโลนึงครับ (ล่ะมั้ง เดินไหวอยู่แล้ว อิอิ)

ด้วยความที่ คุณคิตตี้เนี่ย(ตอนนั้นคิดว่ามันเพศเมียนะครับ เพราะอายุแค่นั้น จุ๊ดจู๋มันคงห๊ดหดอ่ะครับ ผมยังไม่สามารถแยกเพศมันได้ 555)มันชอบอยู่ใต้ท้องรถครับ เพราะอากาศตอนนั้นหนาว (กรุงเทพฯมีหนาวด้วยเร๊อะ ไม่มีหรอกครับ 555 แต่แมวมันก็ต้องการความอบอุ่นที่มากกว่านะครับ เพราะมันยังถือว่าเบบี้) มันก็อยู่ใต้ท้องรถครับ เวลาจะถอยรถออกจากบ้านทีต้องเช็คอ่ะครับ กลัวมันอยู่ใต้ท้องรถ เวลากลางคืนมันก็ชอบโผล่หน้าพร้อมมันแม่มันที่หน้าประตูกระจกตรงห้องรับแขกอ่ะครับ ช่วงนั้นที่บ้านผมก็มานั่งดูทีวีกัน มันก็มองๆๆอ่ะ อิอิ แมวน้อยมอง น่ารักจริงๆ ส่วนแม่เหมียวก็นอนเล่นกับลูกอ่ะครับ มันไม่ชอบดูทีวีเหมือนลูกมัน

วันนีงแม่ผมก็นั่งดูทีวีอยู่ คิตตี้มันก็ดผล่หน้ามามองอ่ะครับ แต่ใครเล่าจะรู้ว่า วันรุ่งขึ้นเราก็ไม่ได้เห็นคิตตี้อีกเลย พวกเรายังสันนิษฐานกันนะครับว่า ตอนที่พ่อผมถอยรถ คงลืมดูให้ท้องรถล่ะมั้งมันคงติดอยู่ข้างในรถ(อาจจะตายอยู่ข้างใต้ท้องรถ เนื่องจากข้างในมันก็ร้อนน่ะเนอะมันคงตายอ่ะแหละครับ)และคงไปร่วงหล่นที่ไหนซักแห่งระหว่างทางที่พ่อผมขับรถไป ที่ไม่มีใครสงสัยรถแม่ผมก็เพราะว่า มันไม่ค่อยได้นอนในนั้นไงครับ มันติดใจรถพ่อผมต่ะหาก 555

ส่วนแม่เหมียวก็ยังคงอยู่ต่อเรื่อยมาอะครับ จนออกลูกครอกต่อมา

แล้วจะมาเล่าใหม่วันหลังนะครับ ^^

Create Date : 20 สิงหาคม 2549		2 comments
Last Update : 20 สิงหาคม 2549 22:51:30 น.
Counter : 495 Pageviews.
Share Tweet