Bloggang.com : zoi : สัญญาจ้าวราชันย์ บทนำ

สัญญาจ้าวราชันย์ บทนำ

นิทานก่อนนอน

จันทร์เสี้ยว นั่งเอนหลังอยู่บนเตียง ในอ้อมกอดของนางคือ รัตติกาล บุตรชายเพียงคนเดียว ตอนนี้เขาอายุได้เจ็ดปีกำลังน่ารักน่าชังเป็นอย่างยิ่ง เขาเป็นเด็กที่ทั้งขยัน และร่าเริง จึงเป็นที่รักใคร่ของผู้เป็นมารดา

นางกำลังเล่านิทานให้เขาฟังเหมือนกับทุกคืนที่ผ่านมา เรื่องที่เล่านั้นก็เป็นหนึ่งในหลายเรื่องที่นางเคยเล่าซ้ำไปซ้ำมา แต่เด็กน้อยก็ไม่เคยเบื่อหน่ายที่จะฟัง

“…แล้ว ผู้พเนจร ก็ขอคำสัญญาจาก ราชาทั้งสี่ เป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะจากไป”

นางจงใจดัดเสียงให้ทุ้มต่ำลง

“ขอพวกเจ้าจงสัญญา…เปล่งวาจาจากดวงใจ…จากนี้จนตลอดไป…จะตั้งใจอยู่ในธรรม…ปกครองเหล่าปวงชน…ถ้วนทุกคนด้วยยุติธรรม…หากผิดไปจากคำ…ถูกจองจำตลอดกาล…”

“ราชาทั้งสี่ ต่างรับคำอย่างหนักแน่น”

นางสบตายิ้มกับบุตรชายก่อนที่ทั้งสองจะท่องออกมาพร้อมๆ กัน

“สัญญาด้วยวาจา…เอ่ยออกมาจากดวงใจ…ผูกพันวิญญาณไป…ผูกดวงใจตลอดกาล…”

“เมื่อเวลาผ่านไป แผ่นดิน ที่ร่มเย็นเป็นสุขภายใต้การปกครองของ สี่ราชา ก็เกิดมี ตัวตลก ปรากฏกายขึ้น มันเดินทางไปทั่ว แผ่นดิน เพื่อสร้างรอยยิ้ม และเสียงหัวเราะให้กับทุกคน ในทุกแห่งหนที่มันผ่านไป”

“สี่ราชา ได้เชิญมันเข้าวังมาเพื่อรับตำแหน่ง ตัวตลกหลวง แต่หลังจากนั้น ราชาทั้งสี่ ก็ค่อยๆ เปลี่ยนไป จากที่เคยเอาใจใส่ดูแลประชาชนเป็นอย่างดี ก็กลับเอาแต่หาความสุขใส่ตนไม่สนใจการงานที่ต้องดูแล จนเกิดความเดือดร้อนวุ่นวายไปทั่วทุกหัวระแหง”

“สุดท้ายก็มีคนค้นพบความจริงว่า ตัวตลกหลวง แท้ที่จริงแล้วคือ เคออส จ้าวแห่งความสับสน และการที่มันสามารถแอบซ่อนตัวเข้ามาอยู่ข้างๆ กาย จึงทำให้ สี่ราชา ค่อยๆ เปลี่ยนแปลงไปจนเกิดเป็นความปั่นป่วนไปทั่วทั้งแผ่นดิน”

“สี่ราชา มารู้สึกตัวเมื่อสาย สัญญาที่ให้ไว้กับ ผู้พเนจร ที่ผูกพันดวงวิญญาณเอาไว้ได้เริ่มบังเกิดผล แต่ด้วยการร่วมมือกันเป็นครั้งสุดท้าย ที่สุด ราชาทั้งสี่ จึงสามารถสะกด เคออส เอาไว้ได้”

“สี่ราชา ที่ทำผิดคำสัญญา แม้จะสามารถแก้ไขความผิดพลาดของตัวเอง แต่สุดท้ายก็ยังต้องถูกจองจำเอาไว้…สี่ราชา จึงต้องกลายเป็น…”

เด็กชายตอบคำมารดาด้วยน้ำเสียงที่เริ่มง่วง

“…เป็น สายลม สายน้ำ ดวงอาทิตย์ และ…ดวงจันทร์…ครับ…”

“…ถูกต้อง…สี่ราชา แม้จะถูกจองจำเอาไว้ แต่ก็ยังคงช่วยกันดูแล แผ่นดิน แห่งนี้ ดวงอาทิตย์ กับ สายน้ำ ช่วยกันให้กำเนิด และเลี้ยงดูสรรพชีวิต สายลม คอยพัดพาเอาความหวังไปสู่คนทั้งแผ่นดิน ส่วน ดวงจันทร์…ก็คอยดูแลสอดส่องป้องกันเภทภัยจากเหล่า ผู้เคลื่อนไหวในยามค่ำคืน ให้ทุกๆ คนได้นอนหลับสบาย และมีความสุขตลอดไป…”

“…จบแล้ว…”

เด็กน้อยพึมพำออกมาเบาๆ นางก้มลงมองเขาพร้อมด้วยรอยยิ้ม

“…เหลืออีกนิดจ๊ะ…ขอเจ้าจงสัญญา…ด้วยวาจาจากดวงใจ…จากนี้และต่อไป…จงตั้งใจเป็นเด็กดี…”

เด็กชายยิ้มแม้ดวงตาของเขาจะหรี่ปรือ แต่น้ำเสียงที่ตอบคำกลับฟังดูสดใสอย่างน่าประหลาด

“สัญญาด้วยวาจา…เอ่ยออกมาจากดวงใจ…ผูกพันวิญญาณไป…ผูกดวงใจตลอดกาล…”

นางค่อยๆ ลุกขึ้น แล้วก้มมองดูใบหน้าหลับใหลที่ไร้เดียงสาภายใต้แสงเทียนที่แกว่งไกวไปมา ดวงตาของนางดูเศร้าผิดกับเมื่อครู่ราวกับเป็นคนละคน นางค่อยๆ บรรจงห่มผ้าให้กับบุตรชาย ก่อนที่จะเป่าเทียนให้ดับลง ภายใต้ความมืดมิดผิวกายของนางกลับดูคล้ายส่องประกายสีเหลืองนวลออกมา

Create Date : 27 กุมภาพันธ์ 2553

Last Update : 27 กุมภาพันธ์ 2553 22:51:08 น.

0 comments

Counter : 429 Pageviews.